เงาร้าย พ่ายรัก

.

.

.

ในตอนเช้าขณะที่ชั้นกำลังนอนอยู่ก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ชั้นจึงดันกายขึ้นนั่งกับเตียงแล้วรีบหยิบโทรศัพท์มาดูที่แท้ก็คุณโทโมะนั้นเอง แต่โทรมาทำไมกันนะ

 

 

สวัสดีค่ะ มีอะไรรึเปล่าค่ะ 

 

 

มีความคิดถึงไงครับ

 

 

เล่นได้ทุกเวลาเลยนะคุณ

 

 

ผมแค่อยากจะบอกคุณว่าผมจะกลับแล้วนะ

 

 

แต่คุณบอกว่า 1 อาทิตย์ไม่ใช่เหรอค่ะทำไมกลับเร็วจัง  

 

 

พอดีเที่ยวบินต่อไปถูกยกเลิกไปก่อนน่ะก็เลยต้องกลับเร็ว

 

 

เหรอค่ะ 

 

 

ครับ แล้วนี่คุณทำอะไรอยู่ล่ะ

 

 

พี่งตื่นค่ะ 

 

 

ตื่นสายเหรอ

 

 

นี้คุณสายที่ไหนกันเพิ่ง 6 โมงเช้าเองเนี่ย เวลาที่นี้ไม่ได้เหมือนที่โน้นซะหน่อย 

 

 

ล้อเล่นครับ งั้นแค่นี้นะตอนเย็นเจอกันครับ 

 

 

ค่ะๆ      "kaew : ชั้นวางโทรศัพท์ไว้ที่เดิมแล้วลุกไปเข้าห้องน้ำเพื่อทำธุระส่วนตัว "

 

 

คุณแก้ว ตื่นเช้าจังเลยนะค่ะ     "kaew : จากที่ชั้นทำธุระเสร็จชั้นก็เดินลงมาข้างล่างเพื่อช่วยคุณป้าแม่บ้านทำอาหาร "

 

 

นิดหน่อยค่ะ อืม...แล้วเช้านี้ป้าทำอาหารอะไรบ้างค่ะ 

 

 

ก็มี แกงจืด ต้มข่าไก่ แล้วก็ขนมปังหน้าหมูของคุณผู้หญิงค่ะ 

 

 

แก้วช่วยนะค่ะ    

 

 

 

 

ชั้นลงมือทำอาหารเช้ากับคุณป้าจนเสร็จสับ แล้วอาหารทุกอย่างก็อยู่บนโต๊ะอาหารเรียบร้อยแล้ว เป็นจังหวะเดียวกับที่คุณพ่อ และคุณแม่ลงมาพอดี 

 

 

หนูแก้วลงมาทำอาหารเหรอลูก 

 

 

ค่ะคุณแม่ 

 

 

สงสัยวันนี้พ่อคงคลานไปทำงานแน่ๆเลย 

 

 

ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกมั้งค่ะ คุณพ่อ 

 

 

เออ คุณแม่คะ พี่เค้าบอกว่าจะกลับมาเย็นนี้แล้วนะค่ะ

 

 

ทำไมเร็วจังเลยไหนบอกตั้ง1อาทิตย์

 

 

พอดีแพลนบินถูกยกเลิกน่ะค่ะ ก็เลยต้องกลับเร็ว 

 

 

งั้นเย็นนี้แม่ว่าเราทำกับข้าวไว้เยอะๆเลยดีมั้ยลูก แม่กะว่าจะชวนคุณหญิงแม่กับคุณพ่อหนูมาด้วยถือซะว่าเป็นวันรวมญาติเลยแล้วกัน 

 

 

ดีค่ะ คุณแม่แก้วก็คิดถึงคุณหญิงแม่กับคุณพ่ออยู่เหมือนกันค่ะ

 

 

จ๊ะเดี๋ยวตอนเย็นค่อยว่ากันอีกทีนะลูก 

 

 

ค่ะ คุณแม่ 

 

 

 

เวลาล่วงเลยมาครึ่งวัน ซึ่งตอนนี้ชั้นได้ออกมารับคุณโทโมะที่สนามบินตามเวลาที่เค้าบอกเอาไว้ 

 

 

 

แก้ว คุณอยู่ไหน   "Tomo : ซึ่งตอนนี้ผมก็ลงจากเครื่องเรียบร้อยแล้วและที่สำคัญผมกำลังมองหาแก้วภรรยาสุดที่รักของผมอยู่ "

 

 

แก้วอยู่ที่สนามบินแล้วนะค่ะ 

 

 

ผมขอมองหาคุณแปปนึงนะ 

 

 

เอโคค่ะ  

 

 

เอ๊ะ!! ใครอ่ะ   "kaew : ขณะที่ชั้นกำลังมองหาคนโทโมะกลางผู้คนที่ดูวุ่นวาย ก็มีมือใครไม่รู้มาปิดตาชั้น"

 

 

ให้ทาย 

 

 

คุณโทโมะ  "kaew : แรกๆก็ตกใจ แต่พอได้ยินเสียงก็ทำให้ชั้นโล่งใจไปเลยคิดว่าจะเป็นเหมือนวันนั้น"

 

 

ทำไมจำได้ล่ะ แสดงว่าคุณคิดถึงผมบ่อยละมั้ง 

 

 

อย่าโมเมไปเองนะค่ะ แก้วกลับแล้วนะไม่ช่วยถึงของด้วย   "kaew: ชั้นรีบหันหลังให้คุณโทโมะแล้วเดินหนีไปที่รถอย่างรวดเร็ว "

 

 

ใจร้ายอ่ะ รอด้วยซิคุณ   "Tomo : ผมวิ่งตามแก้วแทบไม่ทัน คนอะไรแย่นิดหน่อยก็เขินละ"

 

 

 

∼ตี๊น ๆๆ ∼ 

 

 

บังอรไปเปิดประตูซิสงสัยตาโมะกับหนูแก้วคงมากันแล้วละ 

 

 

ค่ะคุณผู้หญิง 

 

 

หนูแก้วกับโทโมะเค้าเป็นยังไงกันบ้างค่ะคุณพัชรา 

 

 

ก็น่ารักกันทั้งคู่เลยค่ะ ก็ดูแลเอาใจใส่กันดี แถมหนูแก้วยังทำอาหารเก่งซะจนตอนนี้น้ำหนักขึ้นไปหลายกิโลเลยค่ะคุณหญิง 

 

 

ขนาดนั้นเลยเหรอค่ะ 

 

 

ค่ะ คุณหญิง อ้าว!! เข้ามากันแล้ว

 

 

คุณหญิงแม่ แก้วคิดถึงที่สุดเลยค่ะ  "kaew : ชั้นวิ่งเข้าไปกอดคุณหญิงแม่ที่กำลังนั่งคุยอยู่กับคุณแม่อยู่ "

 

 

แม่ก็คิดถึงคุณหนูนะลูก แล้วทำไมวันนั้นนัดกับแม่ว่าจะไปทานข้าวเย็นกับแม่ทำไมยกเลิกซะละมีปัญหาอะไรรึเปล่าลูก 

 

 

ไม่มีอะไรหรอกค่ะ คุณหญิงแม่ เอ่อ...แก้วว่าเราไปที่โต๊ะอาหารกันดีกว่าค่ะ คุณพ่อคงรอนานแล้วนะค่ะ   "kaew : ชั้นพยายามที่จะเลี่ยงและจะไม่พูดถึงเรื่องนั้นอีก ถึงซะว่าเป็นวันโชคร้ายของชั้นละกัน "

 

 

คุณพ่อ แก้วคิดถึงคุณพ่อจังเลยค่ะ   "kaew : ชั้นวิ่งไปหาคุณพ่อที่กำลังคุณกับคุณพ่อของคุณโทโมะอยู่ แล้วชั้นก็นั่งลงที่โต๊ะอาหาร "

 

 

พ่อก็คิดถึงคุณหนูเหมือนกัน 

 

 

งั้นวันนี้คุณพ่อทานอาหารเยอะๆนะค่ะ แก้วทำเองเลยน้า "kaew :  ชั้นตักอาหารใส่จานข้าวของคุณพ่อ"

 

 

ไม่ตักให้ผมบ้างเหรอ   "Tomo : พอเข้ามาถึงบ้านผมก็รู้สึกว่าตัวเองกลายเป็นหมาหัวเน่ายังไงยังงั้นเลย พอได้ที่ผมก็เลยเอาบ้าง "

 

 

ไม่!! 

 

 

วันนี้สองรอบแล้วนะ ระวังนะคืนนี้จะโดนลงโทษ  "Tomo : ผมกระซิบเบาๆกับแก้วเพื่อให้ได้ยินกันแค่สองคน "

 

 

ไม่กลัวหรอกค่ะ.. แบร่..   "kaew : ชั้นกระซิบตอบคุณโทโมะคนบ้าอะไรยังกะเด็กลงทุกวัน "

 

 

เล่นกันไปเด็กๆ ไปได้นะคู่นี้  แล้วเรื่องหลานแม่ล่ะไปถึงไหนแล้ว

 

 

เอ่อ...      "kaew : คุณหญิงแม่พูดทำเอาชั้นอึ้งไปเลย"  

 

 

แต่งงานกันมาจะครบปีแล้วนะลูก จะตามคู่อื่นไม่ทันอยู่แล้วเนี่ย 

 

 

โทโมะก็อีกคนจัดการเครียเรื่องนี้ให้พ่อด้วย 

 

 

คุณพ่อค่ะ  "kaew : โอ้ย!!!  มีแต่คนเชียร์อยากจะบ้าตาย ชั้นยังอยากเป็นสาวบริสุทธิ์อยู่เลย รู้สึกว่าความกดดันจะอยู่ที่ชั้นคนเดียวนะเนี่ย เห้ยยยยยยยยย"

 

หลังจากที่ทานข้าวกันเสร็จชั้นกับคุณโทโมะก็เดินมาส่งคุณพ่อกับคุณหญิงแม่ขึ้นรถที่หน้าบ้านซึ่งมรคนขับรถของที่บ้านรออยู่

 

 

วันหลังมาอีกนะค่ะคุณพ่อ แก้วจะทำอาหารให้สุดฝีมือกว่านี้เลยค่ะ

 

 

แค่นี้ก็พอแล้วคุณหนู แค่คุณหนูทำกับข้าวแล้วก็งานบ้านงานเรือนเป็นพ่อก็ดีใจแล้วล่ะ 

 

 

โทโมะก็เหมือนกันนะลูก แม่ฝากดูแลคุณหนูของแม่ด้วยนะ ดูท่าจากวันนี้แล้วยังใช้ไม่ได้เลยนะลูก 

 

 

ครับคุณหญิงแม่ 

 

 

ใช้ไม่ได้ยังไงค่ะคุณแม่  "kaew : ชั้นถามคุณแม่อยยากสงสัย อะไรที่บอกว่าใช้ไม่ได้กัน ก็ทำดีที่สุดแล้วนี่ "

 

 

ก็ดูหนูทำตัววันนี้สิคุณหนูแม่ว่ายังไม่ผ่านการเป็นภรรยาที่ดีเลยนะลูก สามีมาจากที่ทำงานเหนื่อยๆ แทนที่จะดูแลแต่ดูหนูทำสิไม่ใช่เลยนะลูก   "kaew : เห็นมั้ยคนนี้แหละละเอียดจริง สุดยอดหญิงไทยในตำนาน"

 

 

ค่ะ...งั้นวันหลังแก้วจะทำให้ดีกว่านี้นะค่ะ    "kaew : ชั้นก็พูดไปงั้นแหละทำไม่ทำก็ต้องดูสถานการข้างหน้าอีกที"

 

 

พ่อกับแม่กลับก่อนนะ

 

 

ครับ สวัสดีครับคุณพ่อ คุณหญิงแม่ 

 

 

สวัสดีค่ะ เดินทางปปลอดภัยนะค่ะ 

 

 

คุณอาบน้ำก่อนก็ได้นะ เดี๋ยวแก้วเครียกระเป๋าให้คุณก่อน  

 

 

ครับ        "kaew : พอถึงห้องชั้นก็จัดการกับกระเป๋าเดินทางของคุณโทโมะที่ยังไม่ได้เปิดใช้งานทันที  "

 

 

เวลาผ่านไปไม่นานคุณโทโมะก็ออกจากห้องน้ำแล้วชั้นก็เข้าไปอาบน้ำต่อ แล้วก็ออกมาด้วยชุดนอน

 

 

เงียบไปละสงสัยหลับไปแล้ว   "kaew : ชั้นเดินเข้ามาที่เตียงอยากช้าๆ พร้อมมองคนที่นอนอยู่อย่างสงบนิ่งบนเตียง "

 

 

  ชั้นล้มตัวนอนหันหลังให้คนข้างๆ แล้วกำลังจะหลับตาลง.....

 

 

∼หมับ∼

 

 

ฮืมมมมมมมมมมมม

 

 

คุณ!! อีกแล้วนะ

 

 

อะไรครับ 

 

 

มากอดแก้วทำไม ไปนอนดีๆเลยนะ 

 

 

นี้แหละดีที่สุดแล้ว   ∼ฟอด∼

 

 

อ๊ะ!! คุณทำอะไรเนี่ย   

 

 

อยู่เฉยๆ สิแก้ว   "Tomo :ผมเลื่อนริมฝากปากจากแก้มมาเป็นติ่งหู เป็นการปลุกอารมณ์ของแก้วเพื่อให้คล้อยตามผม อยากจะรู้นักว่าเด็กดื้ออยากแก้วจะทนการปลุกเร้าอันแสนเร่าร้อนของผมได้ถึงเท่าไหร่ วันนี้แหละจะได้เห็นดีกันว่าใครแน่กว่ากัน "

 

 

คุณหยุดนะ ฮึก ปล่อย  "kaew : วันนี้เค้าเป็นบ้าอะไรเนี่ยเดี๋ยวจุ๊บแล้วก็ติ่งหู ทำเอาชั้นสั่นไปหมดทั้งตัว โรคจิตเข้าสิงรึไง"

 

 

แก้วเราทำตามที่ผู้ใหญ่ท่านขอได้แล้วนะ 

 

 

อะไรของคุณ 

 

 

อย่าเปลี่ยนเรื่อง 

 

 

ชั้นไม่รู้เรื่อง 

 

 

ผมบอกให้ก็ได้เรื่อง ''ลูก'' ไงละ 

 

 

ชั้น....ชั้น...อุ๊บ!!  "Tomo : ผมไม่รอให้เธอพูดอะไร ก็รีบปิดปากเธอด้วยปากผม ผมจูบแก้วอย่างเนิ้นนานจนเจ้าตัวส่งเสียงประท้วง แสดงให้รู้ว่ากำลังขาดลมหายใจ "

 

 

อือ...อือ.. 

 

 

ผมถอนริมฝีปากออกจากแก้ว แล้วมองน้ำเธอที่กำลังมองผมด้วยความสับสนปนกับความเกรงกลัวอยู่ไม่น้อย 

คุณชั้นกลัว   "kaew : ชั้นบอกคนตรงหน้าด้วยความรู้สึกกลัวตามที่บอกเค้าไป พร้อมๆกับร่างกายที่สั่นสะท้านไปทั้งตัว "

 

 

คุณไม่ต้องกลัว เราจะผ่านมันไปด้วยกัน    "Tomo : ผมปัดเส้นผมที่ประปรายอยู่บนใบหน้าของแก้วที่เปียกชื่นด้วยเหงื่อเพื่อเป็นการปลอบ"

หลังจากนั้นผมก็ทำการปลดพันธนาการทุกอย่างของเราทั้งสองออกและปล่อยให้มันเป็นไปตามสัญชาตญาณของมนุษย์ทั้งหญิงและชาย ร่างกายก็ย่อมรับรู้ความสุขสมซึ่งกันและกัน จนกว่าค่ำคืนอันแสนยาวนานนี้จะจบลง

 

 

 

 

                                                                             phung_TK_kaewjai 

---

ไรเตอร์มาอัพทันใช่มั้ยจร้าาาาาาา  

ยังไงก็   Happy New Year  ผู้อ่านทุกคนเลยนะครัาาาาา 

เคาวน์ดาวก็ขอให้สนุก ใครกลับต่างจังหวัดก็ขอให้เดินทางกันปลอดภัยทุกคนเลยคร้าาาาา

แล้วเราจะยิ้มรับ ปีใหม่ไปด้วยกัน