พันธนาการหัวใจ

 
 
 
 
 
“ตกลงลุงของเอี๊ยงให้คิวพี่ป๊อปเมื่ไหร่คะ”ฟางเดินมาถามป๊อปปี้หลังจากที่เอี๊ยงติดต่อกับลุงของเขา
เรื่องศัลยกรรมหน้าให้ป๊อปปี้
 
 
“อาทิตย์หน้าอ่ะฟาง ที่พี่จะต้องไปเกาหลี เพราะคุณลุงเค้าจะพาไป”ป๊อปปี้ตอบ ฟางจึงเดินมากอด
ป๊อปปี้
 
“ที่จริงแล้วพี่ไม่ต้องไปก็ได้นะคะ ฟางบอกแล้วไงว่าฟางรับได้ไม่ว่าพี่จะเป็นยังไง”ฟางกอดแล้วบอก
ป๊อปปี้
 
 
“แต่พี่อยากทำให้ฟางไง คนอื่นจะได้ไม่ต้องว่าฟาง พี่รักฟางนะ”ป๊อปปี้บอก
 
“ฟางก็รักพี่ป๊อปเหมือนกันค่ะ”ฟางกอดป๊อปปี้ก่อนที่ทั้งค่ะโน้มลงจูบกันอย่างดูดดื่ม
 
 
 
“อะแฮ่ม ลืมไปรึเปล่าคะ ว่าในห้องนี้พวกพี่ไม่ได้อยู่กัน2คน”เฟย์พูดก่อนจะรีบปิดตาหลานชาย
ป๊อปปี้และฟางหัวเราะกันแก้เขิน
 
 
 
“ป๊อปปี้มาหาแม่สิ”แม่ฟางเรียกก่อนจะหยิบกล่องแหวนให้
 
 
“นี่มันแหวนของแม่ผมนี่ฮะ”ป๊อปปี้ตกใจเมื่อเห็นแหวนของแม่ตัวเองมาอยู่กับแหวนของแม่ฟาง
 
“ตอนที่เรา2คนยังเด็กๆ แม่กับแม่ป๊อปเคยพูดกันเล่นๆว่าจะให้เรา2คนแต่งงานกัน แล้วแม่ป๊อปก็เลย
เอาแหวนแต่งงานตัวเองมาให้แม่ บอกว่ามัดจำ จองฟางไว้ให้ป๊อปปี้ก่อนจะได้ไม่ให้ใครมาจีบ”แม่
ฟางพูด ฟางก้มหน้าด้วยความเขินป๊อปปี้จึงจับมมือฟางไว้
 
 
“แม่เลยว่า ถ้าเราจะแต่งงานแล้วแหวนวงนี้มันก็ควรจะเป็นแหวนแต่งงานของเรา2คน เพราะมันเป็น
ความตั้งใจของแม่เรานะป๊อป”แม่ฟางพูดป๊อปปี้รับกล่องแหวนมา
 
 
“ยังไม่ต้องใส่ให้ฟางหรอก ฟางจะรอพี่กลับมานะคะ”ฟางบอกป๊อปปี้ก่อนจะดันกล่องแหวนให้ป๊อปปี้
เก็บไว้แล้วยิ้มให้กับป๊อปปี้
 
 
 
 
2เดือนต่อมา
 
 
 
 
“เฟย์เร็วๆสิ ชักช้าอ่ะ”ฟางเดินบ่นขณะที่เฟย์เดินกินไอติมกับน้องปาล์ม
 
 
“เครื่องลง10โมงพี่ฟางเล่นมาตั้งแต่8โมง ไม่กระตือรือร้นเลยยย”เฟย์แซวฟางที่ปลุกเธอกับปาล์ม
ตื่นแต่เช้าแล้วมารอรับป๊อปปี้
 
 
 
“คือปลุกเฟย์กับหลานปาล์มไม่ว่านะ ทำไมต้องเอาเอี๊ยงมาด้วยเนี่ย วันหยุดแท้ๆขอนอนต่อก็ไม่
ได้”เอี๊ยงเดินหาวพลางบ่นฟางที่ลากเขามาขับรถให้
 
 
“ก็เขื่อนมีเข้าเวรมาไม่ได้ และสมัยนี้ อะไรประหยัดได้ก็ประหยัด รถน่ะทางเดียวกันก็ต้องไปด้วยกัน
เอี๊ยงห้ามบ่น ไหนๆก็มารับลุงเอี๊ยงด้วยไง”ฟางพูดยาวเหยียด
 
 
 
“แต่มาเช้าแบบนี้เนี่ยน่ะ”เอี๊ยงพูด
 
 
“แหมไหนจะรอเอี๊ยงมันใกล้เวลาล่ะน่า นี่เร็วๆสิ นี่อีก10นาทีจะ10โมงละนะ”ฟางบ่นเฟย์ ปาล์มและ
เอี๊ยงที่ชักช้า
 
 
“เป๊ะเวอร์ ดีนะไม่นับวินาทีด้วย”เอี๊ยงบ่นก่อนจะมายีนรอที่ผู้โดยสารขาออก ซักพักลุงของเอี๊ยงก็
เดินออกมาทุกๆคนสวัสดีลุงของเอี๊ยงก่อนที่ฟางจะชะเง้อหาป๊อปปี้ ซักพักป๊อปปี้ก็เดินออกมาพร้อม
กับใส่แว่นกันแดด ใบหน้าที่ไม่มีรอยแผลเป็นอีกต่อไปแล้วของป๊อปปี้ทำให้ฟางหวนคิดถึงวันเก่าๆ
จนใจเต้นแรง
 
 
 
“รอนานมั้ยครับ”ป๊อปปี้มาหยุดตรงหน้าฟางแล้วพูด
 
“ไม่นานค่ะพึ่งมา”ฟางพูดด้วยความเขิน
 
 
“แหมพี่ฟาง พึ่งมาก็จริงแต่ตื่นตั้งแต่8โมง”เฟย์แซว ฟางหน้าแดงเมื่อถูกป๊อปปี้ที่ถอดแว่นกันแดด
ออกมาจ้อง
 
 
“ก็ คนมันตื่นเต้น ไม่ได้เจอกันนาน เลยทำอะไรไม่ถูกนี่คะ”ฟางอึกอัก
 
 
“ขนาดทำอะไรไม่ถูกยังไปซื้อของมาเตรียมทำกับข้าวให้พี่ป๊อปตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะ”เฟย์ยังแฉพี่
ไม่เลิก จนฟางรีบไปตีน้องสาวทันที
 
 
 
“พี่ชาย พี่ชายเคยจะจำบ้างมั้ยว่าลืมของน่ะชั้นขี้เกียจไปตามเก็บให้อีกแล้วนะ”เสียงหวานๆเสียง
หนึ่งพูดทำให้ป๊อปปี้ต้องหันไป สาวผมยาวหุ่นดีใส่แว่นกันแดดสีชาถือถุงตุ๊กตาหมีพูห์ที่ป๊อปปี้ชอบ
ยืนกอดอกบ่น ทำให้ป๊อปปี้ต้องรีบผละจากฟางไปหา ฟางอึ้งกับภาพที่เห็นป๊อปปี้สนิทสนมกับผู้หญิง
คนนี้ ใครกันนะ
 
 
 
“ใครคะพี่ป๊อป”ฟางรีบถาม
 
 
“เออ ใช่ นี่ป๊อปปี้ คนที่ช่วยพี่จับโจรตอนอยู่เกาหลีน่ะ”ป๊อปปี้แนะนำป๊อปปี้หญิงให้ฟาง ป๊อปปี้หญิง
ถอดแว่นกันแดดออกมาแล้วสวัสดีฟางอย่างนอบร้อม
 
 
“แล้วทำไมถึงมากับพี่ล่ะคะ”ฟางถามต่อ
 
 
“คืองี้ฟาง พอป๊อปปี้ช่วยพี่นะ แล้วตัวเองต้องถูกโจรทำร้ายได้รับบาดเจ็บ พี่รู้ว่าเป็นคนไทยแต่ไป
เรียนที่โน่น บ้านก็ล้มละลายพ่อแม่ก็มาเสียชีวิตเพราะอุบัติเหตุคุณลุงของเอี๊ยงเลยอุปการะไว้เป็นลูก
บุญธรรมน่ะ”ป๊อปปี้อธิบาย
 
 
“ห้ะ ลุงจะรับยัยนี่เป็นลูกบุญธรรม โจรรึเปล่าก็ไม่รู้”เอี๊ยงโวยวาย
 
“นี่ ชั้นไม่ใช่โจรนะ”ป๊อปปี้หญิงว่า
 
“เอาน่าเอี๊ยง บ้านเราก็มีแต่ผู้ชาย มีผู้หญิงมาซะบ้างจะได้มีสีสันในบ้าน”ลุงเอี๊ยงพูด
 
“แล้วทำไมสนิทกันจังคะ”ฟางถามต่อ เพราะดูท่าทางป๊อปปี้จะสนิทกับป๊อปปี้หญิงมาก
 
 
“พอดีเราชอบอะไรทำอะไรเหมือนๆกันค่ะเลยสนิทกันไว้ แต่คุณไม่ต้องห่วงนะคะ ป๊อปปี้นับถือพี่
ป๊อปเป็นพี่ชายคนนึงเท่านั้นนะคะ”ป๊อปปี้หญิงรีบพูด
 
 
 
“เออ ถ้าไม่มีอะไรแล้วเรากลับกันนะฟาง เนี่ยพี่ง่วงมากเลย”ป๊อปปี้รีบไปอ้อนฟางก่อนทุกคนะเดิน
ขึ้นรถมา
 
 
“เออป๊อปปี้ เย็นนี้มาทานข้าวบ้านพี่สิ เดี๋ยวจะช่วยหางานให้”ป๊อปปี้พูดกับป๊อปปี้หญิง
 
“หางาน”ฟางพูด
 
 
“อื้อ เค้าช่วยพี่นะฟาง พี่ก็ต้องช่วยเค้า เนี่ยไหนๆก็เป็นพี่เป็นน้องกันละ”ป๊อปปี้ชายพูดแล้วยิ้มให้กับ
ป๊อปปี้หญิง ฟางมองอย่างระแวง
 
 
 
 
ตกเย็น เอี๊ยงพาลุงและป๊อปปี้หญิงมาทานข้าวกัน ฟางอึ้งเมื่อป๊อปปี้ให้ป๊อปปี้หญิงนั่งข้างชายหนุ่มอีก
ข้างนึง
 
 
“พี่ว่าวันนี้บรรยากาศอึมครึมนะเฟย์”เขื่อนกระซิบบอกเฟย์เมื่อเห็นฟางนั่งนิ่ง
 
“เฟย์ก็ว่าล่ะค่ะ เพราะเค้าว่ากันว่าก่อนพายะมาทะเลมักจะสงบเสมอ”เฟย์ตอบก่อนจะหันไปมองฟาง
กับเขื่นที่นั่งนิ่งไม่แสดงความรู้สึกอะไรเมื่อป๊อปปี้พูดคุยกับป๊อปปี้หญิงอย่างสนิทสนม
 
 
 
“สรุปว่าเราลองมาทำงานที่บริษัทพี่นะป๊อปปี้ เป็นเลขาเอี๊ยงก็ได้ พรุ่งนี้พี่ว่าจะเข้าบริษัทเหมือน
กัน”ป๊อปปี้ชายพูดขณะเดินมาส่งป๊อปปี้หญิง ที่มีฟางยืนคุยกับลุงของเอี๊ยงและเอี๊ยงรอด้านนอกอยู่
แล้ว
 
 
 
“ไม่อยากเป็นเลขาหมอนั่นเลย เป็นเลขาพี่ชายไม่ได้หรอ”ป๊อปปี้หญิงพูดตรงๆเล่นเอาฟางเหวอกับ
ท่าทางตรงไปตรงมาของป๊อปปี้หญิงคนนี้
 
“ไม่ได้หรอก เพราะเมียคุณภานุเค้าทำหน้าที่นั้นแล้ว”เอี๊ยงรีบดักคอ
 
 
“อ้าวพี่ชายแต่งงานแล้วทำไมไม่บอกอ่ะ แล้วนี่ไม่ใส่แหวนแต่งงานหรอ”ป๊อปปี้ถามตรงๆฟางหน้า
หงิกทันทีที่เห็นป๊อปปี้หญิงจับมือป๊อปปี้ชาย
 
“ป่ะๆดึกแล้วมานี่เลยเธอน่ะ”เอี๊ยงลากป๊อปปี้หญิงขึ้นรถทันที ทันทีที่ครอบครัวของเอี๊ยงออกไปฟาง
ก็หน้ามุ่ยเดินเข้าบ้านทันที ไม่ยอมพูดจาอะไรกับป๊อปปี้ แล้วหนีไปอาบน้ำก่อนป๊อปปี้อีก
 
 
 
“โห ว่าจะให้ถูหลังให้หนีอาบน้ำก่อนอ่ะฟาง”ป๊อปปี้เดินมากอดฟางจากด้านหลัง
 
 
“เหม็นเหล้า ไม่ชอบ”ฟางพูดตึงๆแล้วดันป๊อปปี้ไปก่อนจะมาล้มตัวนอนที่เตียง
 
“ทีเมื่อก่อนพี่กินฟางไม่เห็นบ่นนี่เป็นอะไรอ่ะ แล้วทำไมต้องตึงๆใส่พี่ด้วย”ป๊อปปี้ถาม
 
 
 
“เมื่อก่อนฟางไม่ว่าหรอกค่ะ แต่พอพี่สนิทกับน้องสาวของพี่เท่านั้นล่ะ ฟางรู้สึกไม่ชอบค่ะ”ฟางพูด
ก่อนจะมุดผ้าห่มหนี ป๊อปปี้รีบดึงผ้าห่มออกทำให้คนตัวเล็กที่นอนคลุมโปงลุกขึ้นกอดอกอย่าง
หงุดหงิด
 
 
 
“ถ้าไม่มีเหตุผลน่าฟาง นั่มันน้องสาวนะ แล้วอีกอย่างพี่ก็มีแค่ฟางคนเดียว ฟางเป็นเมียพี่แล้วกำลัง
จะแต่งงานกันนะ อย่าคิดมากสิ”ป๊อปปี้เดินไปกอดฟาง
 
 
 
“แต่บางที ของที่มันใหม่กว่า สดกว่ามันก็น่าลองกว่าของตายอย่าฟาง”ฟางไม่เลิกประชดป๊อปปี้ถึง
กับหงุดหงิด
 
 
“พี่ไม่มีอะไรนะ ฟางพี่ไม่เคยเห็นฟางเป็นของตายนะ ถ้าไม่เชื่อพี่จะพิสูจน์ให้ดู”ป๊อปปี้พูดจบก็ดัน
ฟางลงเตียงก่อนจะบรรเลงเพลงรักให้ฟางทันที และเมื่อสิ้นสุดเพลงรักของคนสองคน ฟางก็ลุกขึ้น
ใส่เสื้อผ้าตัวเองทันที
 
 
 
 
“ฟางจะไปไหนน่ะ”ป๊อปปี้ตกใจ
 
“ไปนอนกับปาล์ม คืนนี้ฟางจะนอนกับลูก”ฟางพูดก่อนจะเดินหนี ป๊อปปี้รีบคว้าผ้าเช็ดตัวมานุ่งก่อนรีบ
ไปคว้าแขนฟางไว้
 
 
“ฟาง เมื่อกี้ยังแสดงออกไม่ชัดเจนอีกหรอว่าพี่รักแค่ฟางคนเดียวนะ พี่ทั้งพูดทั้งทำให้ฟางหมดแล้ว
พี่เหนื่อยนะ”ป๊อปปี้เริ่มเหนื่อยกับการงอนของฟางจริงๆแล้วพูดออกมา
 
“เหนื่อยก็ไม่ต้องทำอะไรสิคะ อยู่เฉยๆ ปล่อยฟางค่ะ ฟางจะไปนอนกับลูก”ฟางยังงอนไม่เลิก ที
เมื่อก่อนละไม่เคยเหนื่อย ใช่สิ มีน้องสาวคนใหม่แล้วนิ จะทำอะไรกับเธอก็เหนื่อยไปหมด
 
 
 
“สรุปพูดไม่รู้เรื่องใช่มั้ย”ป๊อปปี้เริ่มโมโห
 
“ไม่ได้พูดไม่รู้เรื่องนะ แต่ฟางไม่อยากจะพูด”ฟางว่า
 
“ดี งั้นก็ไม่ต้องพูดกันเลยคืนนี้”ป๊อปปี้พูดจบก็อุ้มฟางทันที
 
 
“ว้าย พี่ป๊อปปล่อย ฟางจะไปนอนกับลูก”ฟางดิ้นโวยวายก่อนจะถูกป๊อปปี้วางลงเตียงแล้วขึ้นคร่อม
ตัวฟาง
 
 
“ผัวกลับมาแทนจะนอนกลับผัว ลืมรสชาตความรักของเราไปแล้วสินะ ถึงได้พูดไม่รู้เรื่องแบบนี้ ดี
คืนนี้พี่จะทำให้ฟางเลิกงอนพี่เอง”ป๊อปปี้พูดจบก็ก้มลงบดจูบที่ปากฟางอย่างร้อนแรงก่อนจะกระชาก
ชุดนอนฟางออกมาอีกครั้ง
 
 
 
“แฮ่กๆ มะ ไม่เอานะ”ฟางดิ้นไม่ยอม แต่ก็ขัดขืนป๊อปปีไม่ได้ก่อนจะยอมให้ป๊อปปี้จัดการเธอทั้งคืน
 
 
 เมื่อตอนที่แล้วป๊อปปี้หึง ตอนนี้ขอเป็นฝ่ายฟางบ้าง จะได้แฟร์ๆ
 
ใกล้จบจริงๆแล้วน้าเรื่องนี้ เม้นกับโหวตหน่อยๆๆๆ