หนุ่มแบดบอย กับ แม่สาวจอมซุ่มซาม

10.0

เขียนโดย Beamwithap

วันที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 17.29 น.

  3 ตอน
  13 วิจารณ์
  9,313 อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) girlfirend

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

วันต่อมา ณ ห้องชมรม BAD BOY ของ K-OTIC ที่มีพร้อมทุกอย่าง มีทั้งห้องครัว ห้องเสื้อที่เปลี่ยนได้ตลอดเวลา ห้องอ่างจากุชซี่ ห้องนั่งเล่นขนาดใหญ่ กับโทรทัศน์ขนาดใหญ่มหึมา มีโต๊ะสนุ๊กและรวมไปถึงห้องที่ไม่น่าจะมีในห้องชมรมคือ ห้องนอนของพวกเขาทั้ง 5 คนนั่นเอง เรียกได้ว่าเหมือนบ้านหลังที่2ของพวกเขาก็ว่าได้

"เฮ้ย ไอ้เขื่อน ทำไมไอ้โมะมันยังไม่มาอีกเนี่ย"จงเบบ่นขึ้นขณะที่กำลังนั่งเล่นเกมอยู่ในห้องอย่างเมามัน ไอ้2คนไม่ได้สงสัยหรอกว่าทำไมยังไม่มา คงไปรับแฟน แต่ไอ้น้องลูกครึ่งญี่ปุ่นตัวแสบเนี่ยสิ ทำไมมันยังไม่มา

"ไม่รู้ดิ พี่ ผมโทรไปหลายรอบแล้ว ไม่ยอมรับเลย"เขื่อนที่ง่วงอยู่กับการแจกลายเซ็นสาวๆอยู่นั้นเอ่ยขึ้น

"แล้วนี่เมื่อไหร่จะเซ็นกันเสร็จเนี่ย รำคาญโว้ย!! คนจะเล่นเกม"จงเบเอ่ย

"อีกแปปเดียวเอง พี่อะ โมโหอย่างกะคนมีวันนั้นของเดือน"เขื่อนเอ่ย

"อ้าวไอนี่ปาก..จริงๆเลย ไอ้เขื่อน มึงมานี่เลย!"จงเบลุกขึ้นแล้ววิ่งไล่กรวดเขื่อนทันที ทำให้สาวที่อยู่ในห้องนี้ต้องถอยทัพไปก่อน

"เอ้าๆอะไรกันเนี่ย"ป๊อปปี้ที่เดินเขามาพร้อมกับ แฟนสาว ก็เห็น ก็อตซิล่า กับ เคโรโระ วิ่งไล่กัน นี่มันห้องชมรมเขาไม่ใช่หรอ ไหง กลับกลายเป็นสวนสัตว์ไปได้

"ฟางเห็นไหม มี ก็อตซิล่า วิ่งไล่ เคโรโระ ด้วย เออ ใครเขาเอามาปล่อยในห้องนี้วะ"ป๊อปปี้เอ่ยอย่างติดตลก ทำให้ฟางหัวเราะออกมา ส่วน2ตัวนั้น เอ้ย ไม่ใช่2คนนั้น ได้ยินถึงกับหยุดทั้งที

"เมื่อกี้ใครพูดว่า อะไรล่าๆโระๆนะ"จงเบเอ่ยขึ้นแล้วหันไปทางป๊อปปี้

"อะไร ใครพูด ผมยังไม่ได้พูดอะไรเลยนะ พี่หูฝาดป่าว"ป๊อปปี้ทำเป็นลืมที่เขาพูดไปเมื่อกี้ แล้วพาฟางไปนั่งทันที

"แล้วนั่นใครอะ พาสาวที่ไหนเข้าห้องชมรมเราวะ"จงเบเอ่ยถาม

"นั่นดิพี่ ใครอะ"เขื่อนเอ่ยถามด้วยความสงสัย

"เมื่อกี้ พี่พูดว่าอะไรนะ"ป๊อปปี้เอ่ยถาม

"ฉันถามว่าแกพาสาวที่ไหนมาวะ"จงเบเอ่ย

"พี่พูดยังงี้ได้ยังไง พูดงี้ ต่อยหน้าผมเลยดีกว่า"ป๊อปปี้เอ่ย

"อะไรของมึงเนี่ย"จงเบเอ่ยด้วยความงงที่อยู่ดีๆป๊อปปี้ก็บอกให้จงเบต่อยหน้าเขา

"นี่ ฟาง แฟนผม!"ป๊อปปี้เอ่ย เสียงดัง ฟังชัด ถ้ามีใครถามว่าหะ อะไรนะ อีกนะ เดี๋ยวจะต่อยให้กระจายเลยคอยดู

"ฟะ แฟนมึงอ๋อ"จงเบเอ่ยเสียงตะกุกตะกัก

"เออน่ะสิ"ป๊อปปี้เอ่ย

จงเบกับเขื่อนมองกันแล้วเดินตรงดิ่งลากป๊อปปี้ไปคุยทางโต๊ะสนุ๊ก ฟางก็ได้แต่งง ไม่กล้าลุกไปไหน

"อะไรของพี่เนี่ย"ป๊อปปี้พูดแล้วสะบัดออกจากการเกาะกุมของทั้ง2

"มึงจะคบกับยัยนี่จริงๆเหรอ"จงเบเอ่ย

"จริงดิพี่ ฟางน่ารักจะตาย ดูดิ หน้าหวานน่ารัก สวยด้วย ตรงสเป็คผมด้วย"ป๊อปปี้เอ่ย

"แต่เราเป็น bad boy นะเว้ย แฟนแกมันน่ารัก ไร้เดียงสา เกินไปอะ"จงเบเอ่ย

"ไม่เห็นเปนไรเลยพี่ มันจะเป็นอะไรไป bad boy มันต้องมีแฟนเซ็กซี่อย่างเดียวไง"ป๊อปปี้เอ่ย

คำตอบของป๊อปปี้ำเอาจงเบกับเขื่อน พูดไม่ออกกันเลยทีเดียว

"ไม่มีอะไรแล้วใช่ไหม ผมไปละ"พูดเสร็จป๊อปปี้ก็เดินส่ายหัวออกไปอย่างเซ็งๆจงเบกับเขื่อนมองหน้ากันก่อนจะเดินตามป๊อปปี้ไป

~~เผื่อวันพรุ่งนี้เธอจะกลับมา เผื่อวันพรุ่งนี้เธอจะเปลี่ยนใจ~~

"ฮัลโหล ไอ้โมะ มึงอยู่ไหนแล้วเนี่ย"ป๊อปปี้เอ่ย

"ใจเย็นดิ กูก็จะบอกมึงอยู่นี่ไง"โทโมะเอ่ย

"แล้วตกลงอยู่ไหน"ป๊อปปี้เอ่ยถาม

"กูอยู่ญี่ปุ่น"โทโมะเอ่ย

"อ้าว ไอนี่ กูบอกให้มึงมาโรงเรียนแล้วมึงไปญี่ปุ่นหาป้ามึงหรอ"ป๊อปปี้เอ่ยอย่างอารมณ์เสียเพราะทั้งๆทีเมื่อวานเขาสั่งว่าให้มาโรงเรียนด้วยแต่โทโมะกับไปอยู่ที่ญี่ปุ่น

"กูมาหาญาติพ่อกูเว้ย ไอนี่ ทำอยากกับกูอยากมางั้นแหละ"โทโมะเอ่ย

"แล้วมึงไปทำไม"ป๊อปปี้เอ่ย

"ก็พ่อกูบังคับให้มา"โทโมะเอ่ย

"แล้วทำไมมึงไม่ขัดพ่อมึงละ ปกติพ่อมึงก็ตามใจมึงอยู่แล้วไม่ใช่ไง"ป๊อปปี้เอ่ย

"โฮอย่าว่าแตกขัดเลย พยายามแทบตายเขาก็ลากกูมาจนได้อะ เขาบอกว่าพากูมาฝากเนื้อฝากตัว"โทโมะเอ่ย

"อะไร พ่อมึงจะให้ไปเป็นเด็กเสิรฟที่นั่นเหรอ"ป๊อปปี้เอ่ย

"ไอ้นี่ วอนซะแล้วไหมละ เขาพากูมารู้จักญาติมาเฟียทางฝ่ายห่าเหวอะไรก็ไม่รู้กูจำไม่หมด เพราะอีกเดี๋ยวกูต้องรับช่วงต่อจากพ่อ มึงก็รู้นิ"โทโมะเอ่ย

"55555+อ๋อๆกูรู้ละ แล้วมึงจะกลับวันไหน"ป๊อปปี้เอ่ย

"วันนี้ละ แต่ดึกหน่อย"โทโมะเอ่ย

"เฮ้อ เสียดายจังมึงอดเห็นแฟนกูเลย"ป๊อปปี้เอ่ยด้วยความเสียดายที่เพื่อนรักของเขาไม่ได้เห็นแฟนของเขา

"กูไม่อยากเห็นหลอกแฟนมึงอะ"โทโมะเอ่ย

"อ้าว งั้นตอนเจอมึงอย่ามองแฟนกูก็แล้วกัน"ป๊อปปี้เอ่ย

"แล้วถ้ากูไม่มองกูจะเห็นอะไรต่อมิอะไรได้ยังไง"โทโมะเอ่ย

"อ้าว ก็มึงบอกว่าไม่อยากเห็น"ป๊อปปี้เอ่ยกวนๆ

"กวน..ีนละ ไอ้นี่ แค่นี้ละ พ่อกูมาละ"โทโมะเอ่ย

"เออ โชคดีนะจ๊ะน้อง555+"ป๊อปปี้เอ่ยล้อโทโมะ

"ไอ้ป๊อป เดี๋ยวเถอะ เดี๋ยวให้กูกลับไปก่อน เดี๋ยวมึงโดน แค่นี่ละ"โทโมะเอ่ย

พูดจบโทโมะก็วางสายไป ส่วนป๊อปปี้ที่ยังขำไม่หยุดก็เดินไปนั่งที่โซฟา

"เฮ้ย"

จบสะแล้ว ถ้าอยากรู้ว่าป๊อปปี้ตกใจเพราะอะไร ติดตามอ่านตอนหน้าเลยนะคะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา