[Fic naruto] The victory ชัยชนะนี้เพื่อเธอ

naruto talk
 
สวัสดีครับผม นารูโตะนะครับ ตอนนี้ผมกำลังไปอาบน้ำกันครับ เจอเรื่องเซอร์ไพรส์ด้วย มีอาจารย์คาคาชิ ผู้หน้าตายมาเป็นโค้ชให้ แถมอาจารย์แกยังเล่นเก่งโครตๆ เก่งกว่านักบาสระดับโลกอีก แต่วิธีการซ้อมของแกนี่แปลกจริงๆ ให้ปั่นจักรยานเนี่ยนะ เฮ้ออ แต่ก็เอาเถอะที่แกเก่งอย่างนี้คงมากจากการฝึกที่แกบอกนั้นแหละ
 
"ว่าไงพวกนาย จะคู่กับใครกัน" ซาสึเกะมันถาม จริงสิจะคู่กับใคร
"ฉันแน่นอนกับเท็นๆ อยู่แล้ว" ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใคร
"แหม แล้วฮินาตะละ นี่นายได้หญิงลืมน้องสาวตัวเองเลยหรอ ไอ้คุณเพื่อน" ผมแซวมัน
"งั้นฝากนายด้วยแล้วกัน" มันตอบ
"แกไม่กลัวฉันจับน้องนายปล้ำข้างทางหรอวะ" ผมกวนมันกลับ
"ถ้านายอยากให้น้องฉันท้องก่อนแต่งก็ตามสบาย"
"....." อึ้งครับผม
"และที่สำคัญนะ ฮินาตะมันมีเพื่อนดีอย่างซากุระ ถ้านายทำจริงๆ มันยำนายไม่เหลือซากแน่ ขนาดวันก่อนมีคนแซวน้องฉันมันยำซะไอ้คนนั้นนอนจมกองเลือดเลย อยากมีสภาพแบบนั้นก็ตามใจ" ถึงว่าละมันถึงกล้าให้ผมคู่กับน้องมัน
"ชิ แล้วนายสองคนละเอาไง" ผมถามซาอิกับชิกามารุ
"ผมขอคู่กับคุณอิโนะนะครับ ไม่อยากคู่กับคุณเทมาริ ดูเธอโหดเกินไปนะครับ ผมยังไม่อยากถึงแก่กรรมก็วัยอันสมควรนะครับ" ซาอิให้เหตุผล อืมฟังเข้าท่า เจ๊แกโหดจะตายแต่น้อยกว่าซากุระจังละน๊าา
"งั้นคนที่จะถึงแก่กรรมก่อนวัยอันควรก็เป็นฉันนะสิ เรื่องนี้ชักจะไม่รำคาญแล้วนะ"
"ถ้าแกบ่นว่ารำคาญใส่เจ๊แก รับรองว่าวันถัดมาพวกเราได้จัดงานศพให้แกอย่างแน่นอน ชิกามารุ" เนจิเสริม
"ไปอ่าบน้ำดีกว่าฉัน" ชิกามารุเดินเข้าห้องอาบน้ำไปแล้ว
 
20 นาทีผ่านไป
 
พวกผมเดินออกมาจากโรงยิมแล้วตอนนี้อยู่ข้างหน้าจักระยานที่อาจารย์แกส่งมาให้ ผมมองก็รู้ว่าโซมันเป็นแบบฝืดมาก เหมือนพวกเสือภูเขา ยิ่งฝืดยิ่งดี เพราะตอนขึ้นเนินมันต้อฝืดเข้าไว้ เพื่อให้มันไม่ไหลลงมาตามแนวชัน ผมมองหน้าเนจิและซาอิผม 3 คนไปปั่นเที่ยวกันบ่อยๆ พอจะเดาได้แล้วว่าทำไมต้องปั่นจักระยานนี่ ฮึ เพื่อเพิ่มกำลังขานี่เอง รับรองแค่ 1 อาทิตย์ก็เห็นผลแล้วละ อาจารย์แกไม่ธรรมดาจริงๆ ชักเริ่มเห็นเคร้ารางแห่งชัยชนะเข้ามาทุกที
 
"เนี่ยนะจักระยานแบบพิเศษ มันพิเศษตรงไหนวะ ก็จักระยานแม่บ้านทั่วไป ดีนะที่สีดำ ไม่เอาสีแจ๊ดๆ มาให้นะ" ชิกามารุบ่นมันยังไม่รู้ชะตากรรม
"เอาเถอะ แยกย้ายกันตรงนี้แล้วกันนะคู่ก็ตามที่ตกลงกัน" ซาสึเกะตัดบทก่อนจะปั่นรถมาหาซากุระ
"เอาเธอขึ้นมาได้แล้วบ้านเธอไกลสุดเดี๋ยวฉันถึงบ้านดึก" ซากุระเดินขึ้นไปนั่งท้ายรถ
"ย๊ากกกกก ทำไมตัวเธอหนักจังวะ หัดลดน้ำหนังซะบ้างนะ ยัยอ้วน!" มันว่าซากุระจังปากมันเนี่ยนะ
"จะบ้าหรอฉันตัวเล็กกว่าอิโนะกับเทมาริอีกนะ นายไม่มีแรงเองมากกว่าถึงปั่นไม่ไป แค่ปั่นจักระยานยังไม่ได้อย่างอื่นจะไว้มั้ยเนี่ย" ซากุระจังพูด สะใจดี
"ฉันแรงดีอยู่แล้วโดยเฉพาะเรื่องบนเตียงเธออยากลองไหมละ ซากุระ" ดูมันพูดเฮ้อออ ถ้ามันทำจริงละก็ผมจับมันอัดตู๊ดแน่คอยดู (เดี๋ยวนะ จับอัดตู๊ด?)
"อีตาบ้าหุบปากแล้วปั่นๆ ไปเลย" ซากุระทุบหลังมันดัง ปั๊ก คงจะเจ็บหน้าดูจากนั้นทุกคนก็แยกย้ายกันไปเหลือแต่คู่ผมเนี่ยแหละ
"ฮินาตะเราก็ไปกันบ้าง" ผมปั่นจักระยานมารับฮินาตะ
"อะ..อืมจ๊ะ นะ..นารูโตะคุง" ยัยนี่ชอบพูดตะกุกตะกัก แต่ก็น่ารักไปอีกแบบนะ ดูแล้วน่าถนุถนอมดี
"งั้นขึ้นมาเลยเดียวไปส่งให้ถึงบ้านเลยคนสวย" ผมพูดออกไปทำเอายัยนั่นหน้าแดงเลย น่ารักจริงๆ
 
ผ่านไปครึ่งชั่วโมง
 
"ช่วย ด้วย ช่วยด้วย มีคนกระชากกระเป๋าฉัน" ผมหยุดรถแล้วยืนมอง ห่างออกไป 5 เมตร มีคนร้องให้ช่วยผมเห็นมันวิ่งข้ามถนนไปอีกฝั่งแล้ว
"ฮินาตะรอฉันตรงนี้ก่อนนะอย่าไปไหน เดี๋ยวฉันมา" ผมบอกกับเธอ
"จ๊ะนารูโตะ ระวังตัวด้วยนะ"
 
ผมวิ่งไปดักหน้ามันถนนฝั่งตรงข้ามมันกำลังวิ่งมาทางนี้ ผมกระโดดถีบขาคู่ใส่ตัวมัน แรงถีบบวกแรงวิ่ง เจ็บนะขอบอก
 
"อย่ามาเสือกไอ้น้องถ้าไม่อยากเจ็บตัว"
"กูอยากเสือก มีไรมั้ย"
 
พรึบ ชิ่ง
 
มันเอามีดพับออดมา
"กูไม่กลัวหรอ มีดเล่มแค่นี้"
"งั้นมึงลองหน่อยเป็นไง" พูดจบมันก็เอามีดแทงมาที่ท้องผม ผมใช้มือปัดแขนมันออกไป แล้วสับที่ข้อมือมันแรงๆ  จนมีดกระเด็นออกไป ผมเตะเข้าที่สีข้างมัน ต่อยแรงๆ อีกทีมันลงไปนอนกลิ้มอยู่ที่พื้น สักพักตำรวจก็มาเหมือนตำรวจหนังไทยเลยมาช้าตลอด
 
ผมหยิบกระเป๋าแล้วเอาไปให้ผู้หญิงคนนั้นเธอขอบคุณผมก่อนผมจะเดินกลับมาที่รถ แต่ไม่เห็นฮินาตะ ไปไหนของเขานะ ผมลองมองหารอบๆ แถวร้านค้าข้างทางก็ไม่มีจนไปสะดุดกับกระเป๋าของเธอที่ตกอยู่ที่พื้น หรือจะเกิดเรื่องกับเธอ ถ้าเป็นอย่างงั้นจริงๆ ละก็ผมจะไม่มีทางยกโทษให้ตัวเองตลอดชีวิตเลย ผมวิ่งตามหาอยู่แถวนั้นประมาณ 5 นาทีได้ แต่ก็ไม่เจอ
 
"ฮินาตะเธออย่าเป็นไรนะ" ผมพรึมพรำกับตนเอง
"ช่วยด้วย นารูโตะช่วยฉันด้วย" เอ๊ะ! เสียงของฮินาตะนิ ผมวิ่งตามเสียงนั้นไปในพุมไม้ข้างทาง ก็เจอผู้ชาย 3 คนกำลังรุมฮินาตะอยู่ สภาพเธอตอนนี่เสื้อผ้าขาดหลุดลุ้ยจนไม่เหลือชิ้นดี ผมเข้าไปกระชากคนที่กำลังคร่อมเธออยู่ออกมา ต่อยเข้าไปที่หน้าอย่างจัง คนที่จับแขนนเธออยู่ก็ลุกออกมารุมผมแทน 3 ต่อ 1 ฮึ ยังพอไหว
 
"มึงอยากทำตัวเป็นพระเอกนักใช่ไหม ถึงมาเสือกเรื่องของกู"
"ถ้าใช่พวกมึงจะทำไมแค่ 3 คน กูไม่กลัวหรอก" ผมพูดออกไปพร้อมโยนเสื้อกันหนาวของผมให้ฮินาตะใส่
"ใครบอกมึงว่ากูมีแค่ 3 คน" มันยกมือเป็นสัญลักษณ์จากนั้นพวกมันมาจากไหนก็ไม่รู้ออกมากันเกือบ 20 คน
"ว่าไงมึง ถึงกับหน้าซีดเลยหรอ ถึงมึงเพิ่งคิดได้ว่าไม่ควรมายุ่งแต่มันสายเกินไปแล้วโว๊ย เฮ้ยพวกเรารุม" มันสั่งพวกลูกน้องรุมกระถืบผม
 
ตุ๊บ ตับ ตุ๊บ ปึ๊ก ปั๊ก ตุ๊บ ตุ๊บ
 
ตอนนี้ผมถูกพวกมันยำอยู่ขอพูดแค่ 3 คำ โคตร เจ็บ เลย
 
"พวกแกทำอะไรเพื่อนฉัน" เสียงคุ้นหูดังขึ้น ทำให้การกระทำของพวกมันหยุดทันที ผมหันไปดูฮินาตะก่อนจะหันไปมองคนมาใหม่
"ซา...สึ..เกะ..." จากนั้นภาพที่ผมเห็นคือความมืด