คำตอบนี้..สำหรับนาย (the answer is for only you)

9.7

เขียนโดย LEYE

วันที่ 27 กันยายน พ.ศ. 2556 เวลา 18.17 น.

  20 ตอน
  47 วิจารณ์
  28.33K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2556 20.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

7)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

-ความเดิมตอนที่แล้ว-
"แก้ว!!เจ็บตรงไหนรึป่าว? ไปหาหมอมั้ย?"
"เจ็บนิดหน่อยค่ะ แก้วอยากกลับบ้านมากกว่า"
"ไว้พรุ่งนี้พี่เลี้ยงข้าวเที่ยงเพิ่มละกันนะ เย็นนี้แก้วคงอยากพักผ่อน"


 

"ขอบคุณมากนะคะที่มาส่งแก้ว ^^"
"พี่เต็มใจครับ...เห้ย!!น้องแก้วเป็นอะไรรึป่าวครับ ไหวมั้ย?"
     ผมเริ่มสังเกตเห็นถึงสีหน้ามึนๆของแก้ว...แต่ไม่ทันที่จะประมวลผลอะไรได้ แก้วก็ทำท่าว่าจะล้มไปกองที่พื้น..แต่ดีที่ผมรับทัน!!
แชะ!!!!ๆๆๆ
"แก้วไหวคะ พี่รีบกลับเถอะเดี๋ยวยัยฟางจะว่าเอานะคะ"
"พี่ว่าน้องแก้วไม่ค่อยสบายนะครับ เดี๋ยวพี่ประคองไปดีกว่านะ"
"แต่ว่า......."
"อย่าขัดใจพี่นะ แล้วเรื่องฟางเนี่ย แก้วไม่คิดมากนะเราไม่ได้ทำอะไรเสียหายนิครับ ป่ะ!!"
แชะ!!!!
     หึ!! สำเร็จอีกหนึ่ง แก้วคนนี้จะพาแกเข้ามาเล่นเกมอย่างเต็มตัวเอง...ยัยเพื่อนทรยศ!!
.
.
.
"เหอะ!!แกได้กระอักเลือดตายแน่"
.
.
.
ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ...
"หาววววว..ใครเนี่ย??" สาวร่างเล็กที่ต้องตื่นจากภวังค์เพราะเสียงมือถือเจ้ากรรมดังอย่างไม่ขาดสาย
"หือ!! ส่งข้อความมาตอนตีหนึ่งเนี่ยนะ!!" ถึงแม้ว่าจะส่งสัยว่าใครกันที่เล่นส่งข้อความมาสะดึกๆดื่นๆ แต่ด้วยความอยากรู้ก็ทำให้ตาสว่างทันที
"ไฟล์ภาพหรอ?" ไม่รอช้า หญิงสาวก็กระตือรือร้นเปิดทันที แม้ว่า...ความรู้สึกตอนนี้จะไม่ค่อยจะดีเลยก็ตาม
".......................พี่ป๊อป!!!...ยัยแก้ว!!" เธอกำมือแน่น แสดงถึงความโกรธต่อคนรัก(?)และ(อดีต)เพื่อนอย่างแก้ว
     นี่ฉันกำลังโดนหักหลังหรอ ป๊อปยังรักแก้ว..แกมันเลวยัยแก้วแกมันเลว!!!..ฮือๆๆๆแกทำแบบนี้ได้ยังไง
"กรี๊ดดดดดดดด!!!!....."
     อึดอัดเหลือเกิน การระบายของฉันตอนนี้คงเป็นการร้องไห้และกรีดร้องอย่างคนบ้าสินะ!!
ก๊อกๆๆๆๆๆ ก้อกๆๆ ปังๆๆๆๆๆ
"ฟาง..ฟาง!!! เป็นอะไรรึป่าว ฟาง!!"
ปังๆๆ
"อย่ามายุ่งกับฟางนะ ออกไป!!! ไปให้พ้น!!!"
.
.
.
     ผมใจคอไม่ดีเลย ฟางเป็นอะไร หรือว่า...("แล้วคอยดูน้องสาวนายดิ้นๆอยู่ที่บ้านละกัน")!!!
"แก้ว....." เขาเอ่ยชื่อเธอออกมา แต่น้ำเสียงนั้นแฝงไปด้วยความผิดหวังเสียใจและแค้น
     ผมว่าผมพอจะเดาออกว่าใครทำฟาง ..แต่ทำยังไงนี่สิ!!
แกร็ก!!
     ในเมื่อฟางไม่เปิด ผมก็คงต้องไขเข้าไปเอง
"ฟางบอกให้ออกไปงะ...พี่โมะ!!!...ฮือๆๆ"
     ตอนนี้ฉันไร้ที่พึ่งมาก อยากอยู่คนเดียวไปเลย แต่พอพี่ชายฉันเดินเข้ามาทุกอย่างที่คิดไว้มันก็ตีกันไปหมด สับสน ทำอะไรไม่ถูก..นอกจาก..ร้องไห้!!
"เกิดอะไรขึ้นฟาง..บอกพี่ได้มั้ย?" เขาพูดเสียงอ่อนโยนกับน้องสาว ในขณะที่ฟางเอาแต่ร้องไห้ไม่ได้ตอบคำถามเค้าแต่อย่างใด เพียงแต่ส่งมือถือเครื่องหรูส่งให้พี่ชาย ..ก็เป็นอันเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับน้องสาว!!

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา