คำตอบนี้..สำหรับนาย (the answer is for only you)
เขียนโดย LEYE
วันที่ 27 กันยายน พ.ศ. 2556 เวลา 18.17 น.
แก้ไขเมื่อ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2556 20.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
8)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
-ความเดิมตอนที่แล้ว-
นี่ฉันกำลังโดนหักหลังหรอ พี่ป๊อปยังรักแก้ว..แกมันเลวยัยแก้วแกมันเลว!!!..ฮือๆๆๆแกทำแบบนี้ได้ยังไง
"กรี๊ดดดดดดดด!!!!....."
"เกิดอะไรขึ้นฟาง..บอกพี่ได้มั้ย?" เขาพูดเสียงอ่อนโยนกับน้องสาว ในขณะที่ฟางเอาแต่ร้องไห้ไม่ได้ตอบคำถามเค้าแต่อย่างใด เพียงแต่ส่งมือถือเครื่องหรูส่งให้พี่ชาย ..ก็เป็นอันเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับน้องสาว
"555555 ฉันไม่อยากจะคิดเลยนะว่ายัยฟางมันจะบ้าขนาดไหน"
("คงกรีดร้องจนบ้าตายไปแล้วละแก 555")
"แกนี่..ฝีมือดีจริงๆ มุมกล้องแกนี่ เปลี่ยนเหตุการณ์จริงไปเยอะเลย"
("แน่นอน แกก็รู้ว่าฉันติสขนาดไหน เอ้อ!!แล้วเที่ยงแกจะไปกินข้าวกับพี่ป๊อปของแกใช่ป้ะ?")
"ใช่!!แล้วอย่าลืมแผนละ...แกๆแค่นี้ก่อนนะ พี่แบงค์มา!!"
.
.
"วางแผนอะไรแต่เช้าเลยน้องพี่^^"
"แผนชั่วๆไงล่ะ อยากรู้ก็รีบๆตามมาล่ะกัน หึ!!!"
".................."
.
.
ครืดดด~ ครืดดดด
"..พี่ป๊อป >\\\< "
"ฮะโหลค่ะพี่ป๊อป...ได้ค่ะ..อีก 45 นาทีเจอกันคะ :))"
.
.
.
.
"ฮึก...ฮืออออ....พี่โมะต้องช่วยฟางนะ เอายัยแก้วออกไปที ฮืออออออ"
"ได้ฟางได้!!แต่ตอนนี้พี่จะพาฟางไปเคลียร์กับไอป๊อปให้รู้เรื่องก่อน!!!"
.
.
"อ่าวคุณแก้ว!!สวัสดีคะ มาพบคุณ....." เลขาหน้าห้องทักแก้วอย่างเป็นมิตร
"อ่าวน้องแก้ว!! มาพอดีเลยครับ! อ้อคุณอร ถ้ามาคนขอพบแจ้งผมทันที ห้ามให้เข้าโดยพลการ ผมจะคุยงาน"
"ค่ะ ทราบค่ะ!!"
หึ!!งานง่ายไปซะหมดเลยแหะ!!!
"แล้วถ้าฟางมาละคะ?"
"...ไม่มาหรอกครับ ^^"...นี่ครับข้าวเที่ยง พี่ลงมือทำเองเลยนะ" เขาพูดพร้อมยืานข้าวกล่องให้เธอ
"โห!!น่ากินมากกกก แต่หวังว่าจะกินแล้วไม่เข้าโรงบาลนะคะ 555"
"555 น้องแก้วรู้มั้ยครับ.....เวลาแก้วยิ้มแล้วก็หัวเราะแบบนี้..แก้วน่ารักแล้วก็สวยมากเลยนะ"
"งั้น..ก็รักสิคะ!!"
"............................"
ฉันพูดจริง แล้วฉันก็จริงจังมาก จะผิดมั้ยถ้าจะคิดว่าพี่ป๊อปหวั่นไหวกับฉัน และคงรักฉันอีกได้ไม่ยาก ฉันจองตากับพี่ป๊อปนานพอสมควร เราต่างคนต่างเงียบ จนฉันคิดว่าควรให้เวลาพี่ป๊อปอีกหน่อย รอเวลาที่พี่ป๊อปจะกลับมาหาฉันอีกครั้ง....เหมือนที่เคยทำมาแล้ว
"กินข้าวกันเถอะคะ ^^"
"ครับ ^^"
ผมยอมรับว่าผมช็อคมากกับคำพูดของแก้ว เธอยังคงตรงไปตรงมาเสมอไม่เคยเปลี่ยน และนั่นก็เป็นส่วนหนึ่งที่ผมคิดว่ามันเป็นเสน่ห์ของแก้วนะ...และตอนนี้ในสายตาผม มันมีแต่แก้ว สาวน้อยที่ดูภายนอกอาจร้ายกาจแต่ในสายตาผม เธอน่ารัก อ่อนโยน เป็นตัวของตัวเอง มีความมั่นใจ และ จริงใจเสมอ
"หน้าแก้วมีอะไรติดหรอคะ??"
แก้วพูดพร้อมกับใช้มือเรียวปาดแก้มและปากตัวเองไปมาจนลิปสติกสีสวยเลอะเทอะไปหมด...เห็นมั้ยผมบอกแล้วว่าเธอน่ารัก!!
"เลอะหมดแล้ว 55 เดี๋ยวพี่เช็ดให้นะ"
ผมพูดพร้อมใช้ผ้าเช็ดหน้าเช็ดรอยลิปสติกออกจนหมด แต่ทว่าผมไม่สามารถละสายตาออกจากแววตาของแก้วได้เลย ตาเราประสานกันนานพอสมควร แต่แล้วก็ต้องผละออกจากกันเมื่อมีเสียงหนึ่งดังมาจากข้างหลัง...!
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ