My friend ก็แค่นั้น..แต่มันรักเธอ

    "แก้ว" ฉันหันควับตามเสียงเรียก โทโมะนั้นเองที่ยื่นหน้าจากประตูเข้ามาเรียกฉัน

    "ห่ะ มีอะไร?" ฉันถามออกไป ในใจก็สงสัยเขามีอะไรกับฉันอีกนะ ข้าวต้มกับนม ฉันก็กินอยู่นี่ไง--'

    "เปล่าครับ โมะแค่จะมาบอกว่า.."

    "ว่า??" ฉันงงนะเนี่ย เขายังมีอะไรจะบอกฉันอีกหรอ ยังไม่หมดอีกงั้นหรอ? แต่เขาไม่พูดเปล่า อยู่เขาก็เปิดประตูออกกว้างจากที่ตอนแรกแค่แง้มไว้แค่พอหัวเข้ามาไดั แล้วเดินตรงมาทางนี้เฉย..

    "อะไร มีอะไรเล่า!" ฉันตะโกนถามออกไปทั้งที่ในห้องแค่นี้พูดเบาๆก็ได้ยิน "หยุด! หยุดอยู่ตรงนั้นเลยนะ"

ฉันร้องบอกเขา ก็โทโมะนะสิ เกิดบ้าอะไรขึ้นมาไม่รู้  ฉันกลัว ฉันคิดนะเฮ้ย! นี่ฉันเป็นบ้าอะไรเนี่ย =_=?

    "...." เขาเงียบ.. โทโมะมันไม่ตอบอะ เงียบ! เขาเงียบทำไม>< แถมยังไม่หยุดตามที่บอกด้วย!

    "นี่! ไอ้บ้า! นายเป็นอะไรของนายเนี่ยห่ะ!?!" แง่งงง เขาไม่รู้หรอว่าฉันยังคิดเรื่องเมื่อตอนฉันตื่นอยู่เลย นี่ฉันคิดไม่ตกจริงๆนะเนี่ย เอ๊ะ! หรือเพราะเขารู้ เลยคิดจะแกล้งฉัน ฮึ่ม! ถ้าเป็นงั้นจริง ฆ่าทิ้งซะดีมั้ย? 

    "...." ยัง ยังเงียบอีก นับ 1-10 ฉันจะฆ่าเขาจริงๆแล้วนะ!!!

    "หนึ่ง สอง..สะสาม...!" เขาเข้ามาใกล้..แย่แล้ว>< 

    "โมะ..แค่..จะ มาบอกว่า Good Night นะครับ :) "

    "ห่ะ..??" งงค่ะ งงเลยสิคะ อะไรกัน? แค่เนี้ยะ? แล้วทำให้ตกใจเพื่อ...?? แต่..ทำไมฉันเขิน-///- 

   ฟอด~~(ขโมยหอมแก้ม)

    "ฝันดีนะ โมะไปละ^^ "

    "....." (กำลังอึ้ง) อ๊ากกกกกก  ฆ่ามานนนนนน!!!!!   =///=* (ยังเขิน) 

 เคร้ง!~ 

 ฉันวางช้อนลง.. ไม่กงไม่กินมันแล้ว! หงุดหงิด! คิดไม่ตก! อยากฆ่าคน-_-'

    "นอนดีกว่า" ฉันลุกออกจากโต๊ะ แต่พอจะก้าวขาขึ้นเตียง  ตาฉันมันดันจ้องอยู่กับแก้วที่มีนมใส่อยู่... 

กิน..ไม่กิน... กิน หรือจะไม่กินดี?  กิน..?? ไม่อะ นอนเลยดีกว่า--'

        พึ่บ!

  ฉันลุกขึ้น หลังจากที่นอนไปได้สักพัก มันก็ไม่ยอมหลับให้(?) ตาแองเหล่ไปที่แก้วนม.เล็กน้อย..เล็กน้อยจริงๆนะ

ฉันกินก็ได้ ฉันเดินไปหยิบแก้วนมขึ้นมา  ก่อนจะจ้องมองมันอยู่พักนึง..

    "ที่กินนี่เพราะเสียดายหรอกนะ" ว่าแล้วก็ยกดื่มจนหมดแก้ว  อร่อยจัง>< ยังอุ่นอยู่เลย 

          -ด้านนอกห้อง-

     โทโมะที่แอบดูอยู่นอกประตู แอบยิ้มกับตัวเองอบู่เงียบๆ เมื่อเขาเฝ้าดูคนในห้องอยู่นานแล้ว  เขาดึงประตูปิดเบาๆ ก่อนจะเดินกลับเข้าไปในห้องตัวเองไป...

     tomo::

    ผมไม่เคยขออะไร  แค่ได้เฝ้ามอง คอยดูแลเธอเงียบๆแบบนี้ก็พอแล้ว :) 

ผมไม่เคยคิด หรือหวังอะไรไกลกว่านี้..ที่เป็นแบบนี้ ได้เห็นเธอยิ้ม และมีความสุข แค่นั้นก็พอ..

ผมไม่ต้องการเห็นน้ำตาของเธอ ไม่ต้องการเห็นเธอเศร้าหรือทุกข์ใจ ผมคงทนไม่ได้ ถ้ามีใครมาทำให้เธอร้องไห้

และผม..จะไม่มีทางยอมให้เป็นแบบนั้นด้วย  ผมให้สัญญา :)

......................……......................……............................................

     มาแล้วนะ  อาจช้าไปนิด  คือที่แต่งไว้ในแทปมันพัง หายหมด :(

ตอนแรกกะจะไม่แต่งต่อ แต่เสียดายเนื้อเรื่อง อยากฟินต่อ อยากแต่ง อยากให้เพื่อนๆได้อ่านกันต่อ

เลยมาแต่ง อัพได้แค่นิดเดียวเอง.. แต่งสดอะ เนื้อเรื่องเปลี่ยนใหม่หมด TT'  รู้อย่างนี้ยังอยากอ่านกันอยู่มั้ย??

อันนี้เรามาแต่งลองเชิงดู ว่าจะมีใครชอบเกิน 10 คนไหม ถ้ามี เราจะมาแต่งต่อให้จบ สัญญา:)

 แต่..ถ้าไม่.. หนูอาจจะดองไว้อีก--, 

 เราแต่งในไอโฟน พิมพ์ไม่ค่อยถนัด เมื่อยด้วย><

นี่ถ้าไม่รัก ป๊า ม๊า ทีเคอาร์มาก คงจะปล่อยไป-.-'

Ps.ยังยืนยันคำเดิม TK ตลอดกาล ^__^