My friend ก็แค่นั้น..แต่มันรักเธอ

- ณ คอนโด -

" นี่ โทโมะอย่าเพิ่งกวนนะ ขอกินก่อน " ฉันหันไปพูดกับโทโมะทันทีที่เปิดประตูก้าวขาเข้ามาในห้องเรียบร้อยแล้ว

" เปล่ากวนนะ แค่แก้วให้โมะกินด้วยก็จบแล้ว " โทโมะพูดขึ้นบ้างหลังจากที่เดินตามเข้ามาพร้อมดึงประตูปิดเรียบร้อย

" ก็นี่ไง กวนอยู่เนี๊ยะ! " ฉันบ่นก่อนจะเดินนำโทโมะไปนั่งที่โซฟา พลางหยิบรีโมทมากดเปิดหาอะไรดูในทีวีแก้เบื่อ

" เปล่าซะหน่อย " โทโมะพูดพร้อมกับนั่งลงบ้าง เอ๊ะ! แล้วทำไมต้องมานั่งตัวเดียวกับฉัน ตัวอื่นมีตั้งเยอะตั้งแยะ

" ทำไมชอบเถียง นี่ เขยิบไปหน่อย อย่ามาเบียดกันสิ " ฉันว่าพลางดันโทโมะให้ออกไปห่างๆ

" ไม่อยากอ่ะ " โทโมะพูดพร้อมทำหน้านิ่งๆ อ๋อออ นี่ทำตีมึนใส่งั้นหรอ? ได้! ได้ๆ เดี๋ยวแก้วใจคนนี้จัดให้

" ตามใจ " ว่าแล้วฉันก็รีบหันไปคว้าหยิบพวกถุงต่างๆที่ซื้อมา ก่อนจะลุกขึ้น เดินตรงไปที่ห้องของฉัน แต่ก่อนจะเข้าฉันหันไปยิ้มโบกมือลา พร้อมหัวเราะในลำคอเบาๆอย่างมีชัยชนะ ก่อนจะพูดกับโทโมะด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูคนดีมากๆๆว่า " บ๊ายบาย แก้วใจคนนี้ขอเสียสละด้วยการ ขอกินคนเดียวน๊าาา ไปล่ะ หุหุ -3- " ก่อนจะปิดประตูล็อคห้องเพื่อกันแขกไม่ได้รับเชิญเบาๆ

" ..................................................... "

โทโมะมองตามอย่างอึ้งๆ นี่ใจคอจะไม่แบ่งเขากินด้วยจริงดิ!
เขาได้แต่มองประตูด้วยสายตานิ่งๆไม่บ่งบอกอารมณ์ใดๆ ก่อนจะค่อยๆแย้มยิ้มที่มุมปากนิดๆ ' เฮ้อ เด็กน้อยก็ยังเป็นเด็กน้อยอยู่วันยังค่ำซินะ :) '

ขอโทษนะที่ไม่ได้อัพเลย แต่ไม่ทิ้งเรื่องนี้หรอก ._. 

ช่วงนี้คิดไม่ออกจริงๆ ขี้เกียจด้วยแหละ55555

ตอนนี้คือที่แต่งทิ้งไว้แล้วยังไม่เสร็จแต่มาลงไว้เพราะจะเคลียร์เมมเฉยๆ ไม่อยากค้างไม่ต้องอ่านนะคะ

555555. #ขอบคุณทุกคนมี่ยังรอยังติดตามนะ :)