[Fic Y] อยากเลิกรักนาย (G-DRAGON+T.O.P)
-
เขียนโดย ลูกเเก้ว
วันที่ 19 กันยายน พ.ศ. 2556 เวลา 17.02 น.
8 ตอน
3 วิจารณ์
16.18K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 27 กันยายน พ.ศ. 2556 02.51 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2) ตอน 2
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอน 2
หลังสิ้นสุดคอนเสิร์ตใหญ่สมาชิกหนุ่มหล่อทั้ง 5 คนได้กล่าวคำขอบคุณกับบรรดาแฟนเพลงนับพันก่อนที่จะล่ำลาแล้วลงจากเวที เสียงกรี๊ดร้องของคนในฮอช่างดังจนหนวกหู แต่บรรดาไอดอลหนุ่มไม่อาจแสดงสีหน้าอย่างอื่นได้นอกจากยิ้มและโบกมือให้กับเเฟนคลับสาว
“ เหนื่อยจัง จบซะที ”
ชายหนุ่มร่างเล็ก 170 เซนพูดออกมาด้วยความเหนื่อยล้า พร้อมกับใช้มือสะบัดเหงื่อจากผมสีบลอร์นอ่อนจนเกิดเป็นประกายวิบวับเมื่อกระทบกับแสงไฟ
“ นายจะบ่นอะไรนักหนาจีดี ” หนุ่มผมน้ำตาลทองพูดกับอีกฝ่ายด้วยท่าทางเบื่อหน่าย แต่ตนเองก็เหนื่อยกับการแสดงไม่ใช่น้อยเช่นกัน เมื่อพูดจบเค้าก็โยนผ้าขนหนูสีขาวสะอาดใส่หน้าหนุ่มผมบลอร์นอย่างจงใจก่อนที่จะเดินเข้าห้องอาบน้ำไป
“ ท๊อป!.. นายให้กันดีๆ ไม่ได้หรือไง ” จีดีร้องโวยวายใส่ร่างสูง ที่กำลังเดินเข้าห้องน้ำอย่างไม่สนใจคนที่โดนเเกล้ง
“ พี่จีดี ” หนุ่มน้อยร่างสูงวิ่งมาหาจีดีพร้อมกับยื่นผ้าขนหนูให้ แต่กลับพบว่าอีกฝ่ายมีผ้าขนหนูอยู่ในมือก่อนแล้ว
“ อ้าว ซึงรี ”
“ พี่เอาผ้าขนหนูมาจากไหนเหรอครับ ” หนุ่มรุ่นน้องถามอีกฝ่ายด้วยความสงสัย
“ อะ อ๋อพี่ท๊อปให้มาน่ะ ” ร่างบางยิ้มตอบพร้อมกับเอาผ้าขนหนูมาเช็ดผมสีบลอร์นของตน
“ เอ่อ ถ้างั้นจะว่าอะไรมั๊ยครับ ถ้าผมจะเช็ดให้ ”
ซึงรีหยิบผ้าขาวผืนบางที่มือจีดีมาเช็ดหยาดเหงื่อที่ผมของร่างเล็กกว่าอย่างผิวเบา ในขณะนั้นท๊อปที่อาบน้ำเสร็จเเล้วได้เดินออกมาจากห้องอาบน้ำ ก็ได้เห็นคนที่ตนเองชอบอยู่กับหนุ่มคนอื่น เมื่อชายหนุ่มเห็นเช่นนั้นจึงเดินดุ่มเข้าไปหาทั้งสองร่าง แล้วคว้าข้อมือของจีดีมาจับไว้แน่นก่อนที่จะพาร่างบางเดินออกมา
ปล่อยให้รุ่นน้องอย่างซึงรียืนมองกับการกระทำของรุ่นพี่ใหญ่ มือข้างซ้ายกำผ้าขนหนูในมือไว้เเน่นเพื่อระบายความโกรธ ปล่อยให้ร่างทั้งสองเดินหายไปจากระดับสายตา
“ ท็อปพี่ทำอะไรของพี่ ฉันเจ็บนะ ” หนุ่มร่างเล็กทำได้เพียงดิ้นขัดขืนต่อการกระทำที่ชายหนุ่มร่างสูงที่ปฎิบัติกับตนอย่างไม่ให้เกียรติ มันทำให้เค้าสงสัยว่าอีกฝ่ายทำมันไปเพื่ออะไร
“ เจ้าบ้าปล่อยนะฉันเจ็บ...อ๊ะ ” ร่างบางร้องอุทานออกมา พร้อมกับจับท่อนแขนเหนือรอยเเดงที่อีกฝ่ายบีบกำไว้
“ จีดีนายเป็นอะไรมากหรือเปล่า..? ”
ฝ่ามือแกร่งได้คลายออกจากข้อมือที่ถูกพันธนาการเอาไว้ ทำให้เผยเห็นรอยจ้ำแดงช้ำบนข้อมือเล็ก ร่างสูงถึงกับตกใจกับผลงานที่ตนเองทำเอาไว้กับอีกฝ่าย แต่ในขณะเดียวกันความโกรธของเค้าที่มีให้ร่างบางก็ยังคงไม่หายไป ในเมื่อจับเดินไปไม่ได้เค้าก็ต้องใช้วิธีการอื่นนำคนตรงหน้าไปให้ได้
หนุ่มร่างโปร่งจึงอุ้มคนตรงหน้าจนตัวลอยแล้วมุ่งไปยังห้องนอนของเค้า เมื่อถึงห้องนอนของเค้าแล้ว เค้าจึงโยนอีกฝ่ายลงบนเตียงสีขาวสะอาดตา ร่างของจีดีเมื่อหลุดออกมาจากอ้อมกอดของอีกฝ่ายแล้วจึงพยายามหาทางวิ่งออกที่ประตูทางขาเข้า แต่ซ้ำร้ายที่อีกฝ่ายไหวตัวทันจึงถูกเหวี่ยงตัวกลับมาที่เตียงนอนนุ่มดั่งเดิม
“ พี่ต้องการอะไรกันแน่ ทำอย่างนี้ทำไม ”
ร่างที่นั่งอยู่บนเตียงเริ่มสั่นกลัว พร้อมถามเหตุผลที่ตนต้องถูกลากพาตัวมาเช่นนี้ เเละมันยิ่งทำให้เค้าไม่เข้าใจว่าบุคคลที่ยืนอยู่เหนือร่างเค้ากำลังคิดอะไร แต่ไม่ว่าอีกฝ่ายจะคิดอะไรอยู่ เค้าก็คงไม่มีวันยกโทษต่อสิ่งที่ร่างตรงหน้ากระทำต่อตัวเค้าเป็นอันขาด
หลังสิ้นสุดคอนเสิร์ตใหญ่สมาชิกหนุ่มหล่อทั้ง 5 คนได้กล่าวคำขอบคุณกับบรรดาแฟนเพลงนับพันก่อนที่จะล่ำลาแล้วลงจากเวที เสียงกรี๊ดร้องของคนในฮอช่างดังจนหนวกหู แต่บรรดาไอดอลหนุ่มไม่อาจแสดงสีหน้าอย่างอื่นได้นอกจากยิ้มและโบกมือให้กับเเฟนคลับสาว
“ เหนื่อยจัง จบซะที ”
ชายหนุ่มร่างเล็ก 170 เซนพูดออกมาด้วยความเหนื่อยล้า พร้อมกับใช้มือสะบัดเหงื่อจากผมสีบลอร์นอ่อนจนเกิดเป็นประกายวิบวับเมื่อกระทบกับแสงไฟ
“ นายจะบ่นอะไรนักหนาจีดี ” หนุ่มผมน้ำตาลทองพูดกับอีกฝ่ายด้วยท่าทางเบื่อหน่าย แต่ตนเองก็เหนื่อยกับการแสดงไม่ใช่น้อยเช่นกัน เมื่อพูดจบเค้าก็โยนผ้าขนหนูสีขาวสะอาดใส่หน้าหนุ่มผมบลอร์นอย่างจงใจก่อนที่จะเดินเข้าห้องอาบน้ำไป
“ ท๊อป!.. นายให้กันดีๆ ไม่ได้หรือไง ” จีดีร้องโวยวายใส่ร่างสูง ที่กำลังเดินเข้าห้องน้ำอย่างไม่สนใจคนที่โดนเเกล้ง
“ พี่จีดี ” หนุ่มน้อยร่างสูงวิ่งมาหาจีดีพร้อมกับยื่นผ้าขนหนูให้ แต่กลับพบว่าอีกฝ่ายมีผ้าขนหนูอยู่ในมือก่อนแล้ว
“ อ้าว ซึงรี ”
“ พี่เอาผ้าขนหนูมาจากไหนเหรอครับ ” หนุ่มรุ่นน้องถามอีกฝ่ายด้วยความสงสัย
“ อะ อ๋อพี่ท๊อปให้มาน่ะ ” ร่างบางยิ้มตอบพร้อมกับเอาผ้าขนหนูมาเช็ดผมสีบลอร์นของตน
“ เอ่อ ถ้างั้นจะว่าอะไรมั๊ยครับ ถ้าผมจะเช็ดให้ ”
ซึงรีหยิบผ้าขาวผืนบางที่มือจีดีมาเช็ดหยาดเหงื่อที่ผมของร่างเล็กกว่าอย่างผิวเบา ในขณะนั้นท๊อปที่อาบน้ำเสร็จเเล้วได้เดินออกมาจากห้องอาบน้ำ ก็ได้เห็นคนที่ตนเองชอบอยู่กับหนุ่มคนอื่น เมื่อชายหนุ่มเห็นเช่นนั้นจึงเดินดุ่มเข้าไปหาทั้งสองร่าง แล้วคว้าข้อมือของจีดีมาจับไว้แน่นก่อนที่จะพาร่างบางเดินออกมา
ปล่อยให้รุ่นน้องอย่างซึงรียืนมองกับการกระทำของรุ่นพี่ใหญ่ มือข้างซ้ายกำผ้าขนหนูในมือไว้เเน่นเพื่อระบายความโกรธ ปล่อยให้ร่างทั้งสองเดินหายไปจากระดับสายตา
“ ท็อปพี่ทำอะไรของพี่ ฉันเจ็บนะ ” หนุ่มร่างเล็กทำได้เพียงดิ้นขัดขืนต่อการกระทำที่ชายหนุ่มร่างสูงที่ปฎิบัติกับตนอย่างไม่ให้เกียรติ มันทำให้เค้าสงสัยว่าอีกฝ่ายทำมันไปเพื่ออะไร
“ เจ้าบ้าปล่อยนะฉันเจ็บ...อ๊ะ ” ร่างบางร้องอุทานออกมา พร้อมกับจับท่อนแขนเหนือรอยเเดงที่อีกฝ่ายบีบกำไว้
“ จีดีนายเป็นอะไรมากหรือเปล่า..? ”
ฝ่ามือแกร่งได้คลายออกจากข้อมือที่ถูกพันธนาการเอาไว้ ทำให้เผยเห็นรอยจ้ำแดงช้ำบนข้อมือเล็ก ร่างสูงถึงกับตกใจกับผลงานที่ตนเองทำเอาไว้กับอีกฝ่าย แต่ในขณะเดียวกันความโกรธของเค้าที่มีให้ร่างบางก็ยังคงไม่หายไป ในเมื่อจับเดินไปไม่ได้เค้าก็ต้องใช้วิธีการอื่นนำคนตรงหน้าไปให้ได้
หนุ่มร่างโปร่งจึงอุ้มคนตรงหน้าจนตัวลอยแล้วมุ่งไปยังห้องนอนของเค้า เมื่อถึงห้องนอนของเค้าแล้ว เค้าจึงโยนอีกฝ่ายลงบนเตียงสีขาวสะอาดตา ร่างของจีดีเมื่อหลุดออกมาจากอ้อมกอดของอีกฝ่ายแล้วจึงพยายามหาทางวิ่งออกที่ประตูทางขาเข้า แต่ซ้ำร้ายที่อีกฝ่ายไหวตัวทันจึงถูกเหวี่ยงตัวกลับมาที่เตียงนอนนุ่มดั่งเดิม
“ พี่ต้องการอะไรกันแน่ ทำอย่างนี้ทำไม ”
ร่างที่นั่งอยู่บนเตียงเริ่มสั่นกลัว พร้อมถามเหตุผลที่ตนต้องถูกลากพาตัวมาเช่นนี้ เเละมันยิ่งทำให้เค้าไม่เข้าใจว่าบุคคลที่ยืนอยู่เหนือร่างเค้ากำลังคิดอะไร แต่ไม่ว่าอีกฝ่ายจะคิดอะไรอยู่ เค้าก็คงไม่มีวันยกโทษต่อสิ่งที่ร่างตรงหน้ากระทำต่อตัวเค้าเป็นอันขาด
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ