[Fic Y] อยากเลิกรักนาย (G-DRAGON+T.O.P)

-

เขียนโดย ลูกเเก้ว

วันที่ 19 กันยายน พ.ศ. 2556 เวลา 17.02 น.

  8 ตอน
  3 วิจารณ์
  16.05K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 กันยายน พ.ศ. 2556 02.51 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) ตอน 3

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอน 3

http://www.keedkean.com

ท็อปสุดจะทนกับความไร้เดียงสาของอีกฝ่าย  ที่ไม่ว่าเมื่อไหร่ร่างบางก็จะถูกชายหนุ่มต่างๆเข้ามาทำความรู้จักด้วย  แต่มันไม่เพียงแค่นั้นเพราะส่วนใหญ่มักจะเป็นพวกที่หมายตาในร่างกายของจีดีเท่านั้น  แต่เจ้าตัวเองกลับไม่เคยรู้เรื่องเลยแม้แต่น้อย  ซ้ำยังจะเข้าไปสนิทสนมด้วย  มันทำให้ตลอดหลายปีมานี้เค้าต้องคอยดูแลและกีดกันจีดีจากชายต่างๆอย่างลับๆ

 

แต่ในตอนนี้ตัวเค้าเองกลับเป็นผู้ที่มีความต้องการผู้ที่อยู่ตรงหน้ามากกว่าคนอื่นๆ  วินาทีนี้เค้าไม่สามารถที่จะหยุดตนเองต่อพลังอันยั่วยวนของอีกฝ่าย  รุ่นพี่ใหญ่จึงปลดเนคไทแล้วโน้มตัวลงประกบจูบที่ริมฝีปากบางของจีดี  

 

แต่ร่างเล็กกลับผละตัวออกจากรสจูบอันหอมหวานที่อีกฝ่ายบรรจงมอบให้  ทำให้มือใหญ่ลงแรงจับที่ต้นแขนเล็กแล้วกระชากกอดอย่างเต็มแรง  เค้าได้บำเรอจูบอีกครั้งแต่รสจูบกลับไม่ได้หอมหวานเช่นเคย  เพราะเมื่อริมฝีปากหนากดทับลงบนผิวปากของอีกฝ่ายแล้ว  เค้าได้บดขยี้จูบร้อนจนปากอีกฝ่ายแดงช้ำเป็นรอย

 

“ อือ..อือ ” 

 

หนุ่มร่างบางพยายามส่งเสียงเล็กๆเพื่อห้ามปรามการกระทำของชายที่อยู่เหนือร่าง  แต่กลับไม่ได้ผลซ้ำยังทำให้อีกฝ่ายสามารถที่จะสอดแทรกปลายลิ้นสากร้อนเข้าไปเกี่ยวพันทักทายลิ้นเล็กอย่างชำนาญ  มือเรียวบางที่คอยผลักไสแผงอกใหญ่กำยำ  ได้ล้วงหล่นลงบนเตียงนอนอย่างไร้เรี่ยวแรงที่จะขัดขืน  ปลายลิ้นสากยังคงคว้านหารสหวานช่ำน้ำหวานดอกไม้จากริมฝีปากบางชมพู  เมื่อร่างสูงเห็นท่าว่าอีกฝ่ายกำลังหายใจไม่ออกแล้วจึงถอดริมฝีปากออกมา  เพื่อให้ร่างเล็กหายใจสูดอากาศเข้าเต็มปอด

 

“ นาย...นายมันบ้า ” 

 

ผู้เสียหายหายใจถี่รัวเหมือนไม่ได้สูดอากาศมานาน  น้ำใสๆรินไหลออกจากดวงตาสีน้ำตาลหม่นทั้งสองข้าง เจ้าตัวรู้สึกเหมือนร่างกายเป็นอำมพาตไม่สามารถที่จะขยับได้  ท๊อปจึงใช้ท่อนแขนแกร่งพยุงร่างบางมานอนบนตักอุ่น  มันทำให้ร่างเล็กเผลอหลับลงไปอย่างไม่รู้ตัว

 

เมื่อเวลาผ่านไปพ้นไป  ในยามเช้ารุ่งอรุณแสงแดดที่สาดส่องผ่านม่านหน้าต่าง  ลงมากระทบแสงจ้ากับใบหน้าของหนุ่มผมบลอร์น  ดวงตากลมค่อยๆลืมตาขึ้นแล้วขยี้ตาทั้ง2ข้าง  2-3ทีก่อนที่จะพยุงตัวลุกขึ้น  ท๊อปไม่อยู่แล้วเค้าปล่อยให้ร่างบางนอนสบายที่เตียงนอนนุ่ม  แต่ตนเองกลับหายไปนอนที่อื่น  จีดีลุกขึ้นจากเตียงที่ยุ่งยับจากการนอน  แล้วตรงไปที่ห้องอาบน้ำเพื่อชำระล้างร่างกายก่อนที่จะกลับห้องของตน

 

แอ๊ดดดดด

 

เสียงประตูหน้าห้องดังขึ้นขณะที่ร่างบางยังคงทำกิจธุระในห้องน้ำ  เสียงสายน้ำที่ไหลสูบออกจากฝักบัวทำให้เสียงน้ำดังก้องจนไม่ได้ยินเสียงภายนอก

 

หนุ่มร่างโปร่งกลับมาจากการค้างที่บ้านเพื่อน  ร่างกายของเค้าเต็มไปด้วยคราบเหงื่อที่สะสมมาจากเมื่อคืน  เค้าตรงดิ่งไปที่ห้องน้ำทันที  แต่เมื่อเจ้าตัวเข้ามาในห้องได้ไม่นาน  กลับนึกได้ว่าตนได้ลืมกระเป๋าตังค์ไว้ในรถ  ทำให้ร่างรีบวิ่งลงไปที่ชั้นจอดรถทันที

 

ขณะเดียวกันเมื่อร่างเล็กเสร็จจากการอาบน้ำอุ่นจนสบายตัวแล้วจึงหอบเสื้อผ้าของเค้าออกมา  แต่ปรากฎว่าเสื้อและกางเกงของเค้าถูกน้ำจากแจกันดอกไม้หกใส่จนเหลือแต่กางเกงในของเค้าเพียงตัวเดียว( ทำไมนายซุ่มซ่ามแบบนี้อะจีดี = =* : ไรเตอร์ )

 

ทำให้ร่างบางต้องจำใจยืมเสื้อที่อยู่ในตู้ของเจ้าของห้อง  แต่กลับพบว่าเสื้อของรุ่นพี่ใหญ่นั้นไซร์มโหราณกว่าตัวของเค้ามากโขทีเดียว  แม้ว่าจะเลือกหาชุดที่ดูเล็กที่สุดก็ยังไม่สามารถที่จะหาไซร์เสื้อใกล้เคียงกับตัวเค้าได้  แต่แล้วสายตาทั้งสองของจีดีก็ได้ไปสะดุดเข้ากับชุดนอนคู่หนึ่ง  เป็นเสื้อแขนยาวและกางเกงขายาวลายลิงน้อยสีขาวแดงเหลือง  

 

ร่างบางพยายามใส่ชุดที่ยืมมาโดยพลการแต่ว่าเสื้อก็ยังคงตัวใหญ่อยู่ดี  แม้ว่าจีดีจะพับแขนเสื้อหลายทบแล้วก็ตาม  แต่เมื่อร่างบางกำลังจะสวมกางเกงเสียงประตูก็ได้ดังขึ้นอีกครั้ง  เจ้าบ้านกลับมาแล้วเมื่อท๊อปเดินผ่านประตูห้องนอนเข้ามาต้องพบกับร่างบางในชุดเสื้อตัวเดียว  และกำลังใส่กางเกงแต่กางเกงตัวใหญ่กลับยังอยู่ที่ระดับเข่า

 

ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

 

ร่างบางร้องกรี๊ดด้วยความตกใจ  แล้วขดตัวลงกับพื้นห้อง

 

“ นายทำอะไรของนาย  ออกไปนะไอ้บ้า ” หนุ่มร่างเล็กพูดจาขับไล่อีกฝ่ายเพื่อข่มความอายที่กำลังก่อตัวขึ้น

 

“ นายสิทำอะไรของนาย  จะอายอะไรในเมื่อนายเป็นผู้ชาย  แล้วฉันก็เป็นผู้ชาย ” ท๊อปพูดเเล้วหัวเราะกับการกระทำอันน่ารักของร่างเล็ก

 

" อีกอย่างนายก็ยังใส่กางเกงในอยู่นิ  จะกลัวอะไรของนาย " ชายหนุ่มพูดพร้อมกับหัวเราะดังขึ้นอีก

 

“ หัวเราะบ้าอะไรของนาย  ออกไปปปปปปปปปปปปปป ” ผมบลอร์นตะโกนไล่อีกฝ่าย  พร้อมกับคว้าหมอนที่อยู่ใกล้ตัวขว้างใส่ร่างสูง  จนอีกฝ่ายต้องยอมออกไปจากห้อง 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา