เรื่อง แมวๆ ของไข่ตุ๋น
3.7
เขียนโดย ลาเซนตรา
วันที่ 18 กันยายน พ.ศ. 2556 เวลา 11.48 น.
6 ตอน
0 วิจารณ์
9,723 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 19 กันยายน พ.ศ. 2556 14.15 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3) (บทที่3 การเอาชีวิตรอด)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความดวงอาทิตย์ใกล้ขึ้น บ่งบอกว่านี้ใกล้ช่วงเช้าแล้ว ซึ้งผมยังหาคำตอบไม่ได้เลย ว่าผมอยู่ที่ไหนกัน ผมเดินมาสุดปลายทาง ก็เจอถนนใหญ่ที่เริ่มมีรถยนต์สัญจรกันมากมาย แล้วเกิดคำถามที่ว่า...ว่า...ไม่รู้สิ ยังคิดคำถามไม่ออก ถ้าคิดออกผมจะบอกแล้วกัน เอาเป็นว่าในตอนนี้ผมกลัวมากๆเลย คิดถึงเจ้านายมากๆ อยากจะกลับไปหาเจ้านายอีกครั้ง แต่ก็เฮ้อ!!!โผมมมอยู่ไหนกันล่ะเมี้ยววววว!!!!!ผมรู้สึกได้ว่ามีพลังงานบางอยู่รอบๆตัวผม(ผีรึป่าว) ไม่น่าใช่ ผมกำลังจะหมดแรงแล้ว//นอนทรุดลงกับพื้นใช่แล้ว ผมกำลังหิว มากๆเลยด้วย และผมก็เดินรัดเราะไปทั่วมุมถนน และต้องแอบไปมาเพราะผมไม่ได้เดินคนเดียวในโลกนี้ซะเมื่อไหร่ ยังมีหมา มีมนุษย์ใจร้ายอีกโอ๊ะ!! นี้กลิ่นอะไรหน่า หอมจริงๆ นี้มันร้านก๊วยเตี๋ยวนิ (ผมเมพ แค่ดมกลิ่นก็รู้แล้ว (^^)) เดินเดินรัดเลาะแอบไปมาข้างๆร้านก๊วยเตี๋ยว นั้นไง!! ผมเห็นแล้วไก่เป็นชิ้นๆ ไก่ตุ๋น และเป็ดต้มถึงยังไงก็เถอะ ในร้านมีคนขายอยู่2คน และมีคนในร้านอีก5-6คน ช่างแม่ม =W= ไม่หาอะไรกินผมหิวตายแหง่ๆ และเป็นช่วงเวลาที่เหมาะเจาะจริงๆ คนเอาถ้วยเนื้อมาวางไว้ ตอนนี้ยังไม่มีใครเห็นผมหรอก(มั้งนะ) ผมย่องๆไปแล้วในทันใดนั้น งับ!!ผมงับชิ้นเนื้อมา1ชิ้น โดยทันใดที่ผมคาบชิ้นเนื่อ ก็มีคนเห็นทันที''ไอ้แมวจรจัด แกตายแน่''เอาแล้วไงคร๊าปท่าน ผมซวยอีกแล้วววผมรีบคาบชิ้นเนื้อรีบวิ่งออกจากร้านโดยทันทีโดยไม่จ่ายตังค์ โดยมีมนุษย์คนขายถือมีดปังตอมา''คุณเคยเห็นอภินิหารมีดบินรึป่าว?''ทันใดนั้นมีดก็บินออกมาจากมือจากมนุษย์ใจร้าย โดยมีดนั้น หมุนติ้วๆๆๆหลายตลบ V*V และกำลังมุ่งหน้ามาทางผมทันที...ผมไม่รอช้า ตีลังกาเป็น10ตลบ(โครตโม้-0-)เพื่อหลบมีดปังตอนั้นอย่างฉิวเฉียดโดยคนขายแม่งอึ่งไปเลย @.@ผมไม่รอช้าหาจังหวะหนีมาจนได้....ผมนั้งหอบอยู่ในซอกของมุมตึกๆนึง และกินเนื้อจนหมด และคิดในใจว่าเราจะรู้ได้ไงว่าบ้านผมอยู่ไหน งั้นต้องรอตอนกลางคืนหน่อยแล้ว...ในที่สุดก็ถึงช่วงเวลากลางคืนเหมือนโกหก...ตอนนี้ผมพร้อมที่จะหาทางกลับบ้านแล้วโดยผมหารู้ไม่ว่าช่วงกลางคืนมันน่ากลัวแค่ไหน โดยผมเดินไปบนทางจนรู้ว่าตอนนี้ผมอยู่ อยุธยา แต่บ้านผมอยู่ กรุงเทพเสียด้วย QTQ.. และผมจะกลับกรุงเทพได้ยังไงก๊านนน....ผมผ่านกองขณะใหญ่ในทันที โดยไม่รู้ว่าผมกำลังจะเป็นอาหารแก่หมาผู้หิวโหยโฮ้งๆๆๆ เสียงหมานับ10ตัวเห่าหอนกันเป็นระนาว ~^~ หน้ากลัวสิ้นดีเลยยยยนั้นไงตรูว่าแบ้ว!!''แกเป็นใครไอ้แมวน้อย ''แกมายุ่งยามถิ่นข้าผู้นี้ไม่กลัวตายหรอ!!''เสียงหมาใหญ่ซึ้งคาตว่าจะเป็น Bossปะ..เปล่า ค๊าฟเพ่เบิ่ม ผมกำลังจะไปคร๊าป//ตัวสั่นทั้งตัว TT''เฮ้ย!!แกรู้ชื่อฉันได้ยังไงว่าฉันชื่อเบิ่มนะไอ้แมวน้อย//Bossหมาตอบ~////~เงิบเลยยตรู-แต่ยังไง แกก็คงไม่รอดแล้วล่ะนะ ''ไอ้แมวน้อยมาเป็นอาหารโอชะให้แก่พวกฆ่าเถอะ''พูดไม่ทันขาดคำพวกมันก็กระโจนเข้ามาหาผมเป็นฝูง''นี้สินะ คำว่าหมาหมู่เนี้ย''ผมวิ่งหนีแบบไม่คิดชีวิตเลย จนในที่สุดผมวิ่งเข้ามาในมุมตึกๆนึง มันแคบมาก ซึ้งผมกำลังจะโดนมันกัด และในช่วงเวลาเดียวกัน ตู้ม ปุ่ง ปั้ง ถังสีถังใหญ่ก็ตกลงมาขวางหน้าพวกหมาทันที และในที่สุดผมก็ปีนหนีมันมาจนได้ เลยรอดไปแต่ก็ว่า ถังสีดันตกมาช่วยผมไว้ทันไม่งั้น ชีวิตไข๋ตุ๋นคงตกไปอยู่ในท้องหมาแน่ๆเลยแต่เห็นแว๊บๆเหมือนมีใครมาช่วยผมไว้นะ''ไง เจ้าแมวหน้าใหม่'' มีเสียงออกมาจากในที่มืดเยสสสส =[]= ผมสะดุ้งในทันที- -'' แกเป็นอะไรเจ้าบ้า//มีแมวออกมาจากที่มืดๆนั้น2ตัวด้วยกัน''ข้าเช่อว่า มากนะ แต่คนเขาเรียกกันว่ามาร์ค//มันดันเสียงฝรั่ง''เสียงแมวตัวนึงพูดออกมา,,โดยผมคิดในใจว่า - -ชื่อมาร์คไม่ดูหนังหน้าตัวเองเลย โดยรูปร่างของแมวตัวนั้น เป็นพันธุ์หนังกลับ(คุณคงรู้จักนะ พันธุ์หนังกลับนะ)โดยมันเหลือขนของความเป็นแมวที่หัวกับหางแค่นั้นเอง ช่างเป็นแมวพันธุ์ที่ยอดเยี่ยมมาก =_=โดยแมวอีกตัวมีสีขาวกับดำปนกัน ไม่สิดำกับขาวต่างหาก!! +3+''ชั้นชื่อ เบลล่านะ ^^ยินดีที่ได้รู้จัก!!''น่านไง ผมว่าแล้ว เล่นชื่อซะหนังฮอรีวุดเลย - -โดยคงไม่ใช่แมวตุ๊ดเหมือนอีกาฟิวอีกนะ//สพรึงแล้วแกนะเช่ออะไร//เสียงของเพ่มาร์คเอ่ยมา..คือ..คือผมเซ่อ เฮ้ย!! ชื่อ -,-
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ