Oh my god!!!! จะบ้าตายกับนายข้างบ้าน

 
 
      ฉันเดินเข้าบ้านมาด้วยความอารมณ์เสียสุดๆ หืม! คนอะไรกวนชะมัด
หน้าตาดีแต่นิสัย แย่มากๆๆๆ ฉันไม่เคยเจอคนแบบนี้มาก่อนเลยอ่ะ
ตั้งแต่เกิดมา ...
 
"เฮ้ออ...." ฉันนั่งถอนหายใจพลางคิดไปคิดมาว่าจะเอายังไงกับชีวิตต่อ
ว่าแล้ว..ฉันก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเบอร์โทรหาน้องสาวสุดแสบของฉัน
 
,FAYE,
  ตู๊ด..ตู๊ด..ตู๊ด
 
[ฮัลโหลค๊าา]
"อ๊ะ! ใครน่ะ ขอสายยัยเฟย์หน่อย"
[ยัยเฟย์ไม่อยู่ ไปข้างนอกน่ะ]
"แล้วเธอเป็นใคร?"
[โว๊ะ!! ยัยฟาง แกจำเสียงฉันไม่ได้หรือไง?]
"จำไม่ได้ -..-"
[- -' แก้วไง แก้วว!!!]
"ห้ะ!! จริงหรอ?"
[จริงสิ! เสียงฉันเหมือนญาญ่าขนาดนั้นเลยหรอ? ถึงจำไม่ได้]
"โอ้โห!! กล้าเหมือนนะยะ"
[ฮ่าๆๆๆ]
"แกกลับจากเกาหลีตั้งแต่เมื่อไหร่?"
[2 วันที่แล้วน่ะ]
"อ๋ออ แล้วเจอมั้ยล่ะ ไอ้อีโซ่อะไรของแกนั่นน่ะ"
[เอ็กโซ่ย่ะ!!]
"นั่นแหละๆ เหมือนกัน"
[ไม่ได้เจออ่ะแก อยากจะบ้าตาย!! คอนเสิร์ตอะไรบัตรหายากมาก]
"ฮ่าๆ งั้นก็ไปเสียเี่ที่ยวน่ะสิ"
[คงจะใช่ -0- ..แล้วแกมีอะไรถึงได้โทรหายัยเฟย์]
"บ้านฉันของใช้หมด รถก็ไม่มี ว่าจะให้ยัยเฟย์เข้ามารับไปซื้อของน่ะ"
[อ๋อ อืมๆ แต่ฉันว่าคงจะช้าหน่อยนะ]
"ฉันรู้!! มันขับรถช้าอย่างกับเต่า - -"
[งั้นให้ฉันไปรับแกแทนมัน โอป้ะ? อยากไปเที่ยวอยู่พอดี]
"เอาอย่างนั้นก็ได้!"
[จ้าา อีกครี่งชั่วโมงเจอกัน]
"โอเค"
 
ติ๊ด!!
 
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
 
30 นาทีผ่านไป
 
~ เอี๊ยกกกกกกกก ~
   ติ๊งต่อง~
 
"ยัยฟาง ยู้ฮู!!"
 
เมื่อฉันได้ยินเสียงที่คุ้นเคยเป็นอย่างมาก เรียกตะโกนอยู่หน้าบ้าน
ฉันรีบก้าว ฉับๆ มาเปิดประตูหน้าบ้านออก
 
"ไปเลยมั้ย?"
"ฮะๆ? แกแน่ใจว่าจะไปสภาพนี้?"
"ทำไมล่ะ ??"
"ก็..แกจะไปซื้อของหรือไปขายผักที่ตลาดสดเนี่ย - -*"
"แหมแก!! มันเป็นแฟชั่นใหม่"
"แฟชั่นแม่ค้าขายปลาทูหรอ?"
"เอ๊ะ! พูดมากจริง ไปกันได้แล้ว"
"เออค่าาๆ"
 
  ณ บนรถ
 
"ยัยแก้ว"
"ว่า"
"ฉันถามอะไรหน่อยสิ"
"อะไรเหรอ?"
"ไอ้เสียง เอี๊ยกๆอะไรนั่น มันคือเสียงรถแกใช้มั้ย??"
"อืมใช่ ทำไม เพราะหรอ?"
"เพราะบ้าบอคอแตกอะไรล่ะ! จอดทีหูแทบแตก!"
"มันเป็นเทรนใหม่น่ะแก!"
"อ๋อ"
"ฉันจะบอกให้นะ.."
"ฉันเข้าใจแล้ว จบค่ะๆ"
 
ที่ฉันบอกไปว่าจบ ฉันอยากจบจริงๆนะ
เพราะฉันขี้เกียจฟังยัยแก้วบอกโน่นบอกนี่ ฉันมันคนเซาะกราวค่ะ (ห้ะ??)
ไม่ค่อยอัพเดตเทรนแฟนชั่นใหม่อะไรกับเขาหรอก จบค่ะจบ!! -..-
 
 
 

 
 
อัพแย้ววว คอมเม้นหน่อยนะค้าบบ