มา...ม๊ะ มารักกัน มาเฟียที่รัก
เขียนโดย 
watermelonTK
วันที่ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.19 น.
แก้ไขเมื่อ 8 มีนาคม พ.ศ. 2557 13.24 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
21) ลงโทษ/ไม่เข็ด(love sean)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหลังจากที่โทโมะอุ้มแก้วขึ้นห้อง
"อ่ะ!! โทโมะจะทำอะไรอ่ะ"
"ทำโทษภรรยาครับ"
"แก้วทำไรผิด"แก้วพูดเสร็จก้อตีหน้าไม่รู้เรื่องใส่
"แล้วเมื่อกี้ที่ทำแบบนั้นน่ะ รู้มั้ยว่ามันกรู่ไม่กลับแล้วเนี่ย"
"ก้อ..."
"ก้ออะไรครับ หึงใช่มั้ยครับ"
"ใช่ จบมั้ย" แก้วพูดแล้วหลบสายตา
"ครับๆ ถ้าผมรู้ว่าเวลาเมียหึงแล้วมันน่ารักอย่างงี้น่ะ จะทำให้หึงบ่อยๆเลย"
"ระวังจะเป็นโหดน่ะค่ะ"
"ครับๆเดี๋ยวจะเอาให้ลุกไม่ขึ้นเลยล่ะ
"ตาบ้า"พูดแล้วก้อเขิล
อีกด้านนึง ณ ช่องตาแมวและรูกุญแจ
"เฮ้ย!! จะเอาแล้ว"เสียงกวนๆอย่างนี้ไม่ใช่ใคร
"ไอ้กบ ไอ้ธามเงียบๆดิ"เสียงของนายหน้าหมี
"ใช่ๆ เดี๋ยวก้อเหมือนคราวที่แล้วหรอก"สาวหน้าตาเปรี๊ยวพูดขึ้น
"หยุดๆเลิกเถียงกันได้แล้ว ดูๆยัยแก้วเขิลด้วยอ่ะ"สาวนามว่าขนมจีนพูด
"โห้!!ดูสิ ใกล้กันอีกแล้วผมว่าน่ะเดี๋ยวต้องมีชัว"ธามพูด
"ฉันเห็นด้วย"เขื่อนพูด
"เห้อ!! อยากรู้จังว่าเค้าคุยอะไรกันเนอะยัยเฟย์"ขนมจีน
{อีก2สาวและ1หนุ่มกลับห้องไปแล้วครับ(สาวฟางและสาวจินนี่ กับหนุ่มจองเบ)}
ถัดมาในห้อง
"แก้วครับผมว่าเราต้องจัดการพวกตัวจุ้นก่อนน่ะครับ"
"แก้ว ฝากด้วยน่ะโมะ"
"ครับคุณภรรยา"
"บ้า >_<"
ณ นอกห้อง
ตอนนี้หนุ่มๆกำลังเถียงกันอยู่ส่วนสาวที่เห็นว่าโทโมะรู้ตัวแล้วก้อรีบหนีกลับห้องไป
"เห้ย! สาวๆหายไปไหนว่ะ"เขื่อนถามขึ้นเมื่อไม่เห็นสาวๆ
"ไม่รู้ว่ะสงสัยง่วงแล้วมั้ง เลยกลับห้องแล้วมั้ง"เคนตะตอบ
"ดูต่อเหอะ"ป๊อบปี๊ว่า
แต่เมื่อหันมาทางประตูเพื่อจะดูต่อ แต่ยังไม่ทันได้ดูประตูก้อถูกเปิดขึ้น
หนุ่มๆต่างหน้าซีดเมื่อเห็นว่าผู้เปิดประตูคือใคร
"พะ...พี่โมะ"หนุ่มทั้งหลายต่างกลืนน้ำลายดังเอื้อกและพยายามหนี
"ครับ ผมเอง ไม่เข็ดกันน่ะครับพวกคุณ"โทโมะพูดเสียงเหี้ยม
และดึงคอเสื้อของทั้งสี่แล้วลากไปห้องข้างๆ
"พวกผมขอโทษครับ!!/ปล่อยพวกเราไปเถอะ!!/เราขอโทษ!!
/อย่าทำอะไรเก๊าเลย"ทั้งสี่ต่างขอร้องซาตานตรงหน้าให้ปล่อยเค้าไป
"ไม่ได้หรอกคราวนี้ ภรรยาฝากมาด้วย"
"โอ้ยยย!!!!!!"เสียงของทั้งสี่ร้องโอ๊ดครวญ ทำให้สาวเฟย์และสาวขนมจีนโล่งอกที่หนีมาทัน
เมื่อโทโมะจัดการทั้งสี่เสร็จก้อกลับมาหาภรรยา
"เสร็จแล้วหรอ"แก้วที่นั่งเล่นโทรศัพท์ถาม
"ครับเสร็จแล้วที่นี้ก้อถึงตาของเราสองคนแล้ว"เมื่อโทโมะพูดเสร็จก้อพุ่ง
ตัวเค้าไปหาแก้วแล้วจูบอย่างดูดดื่ม
"อื้อ!!"แก้วร้องเมื่อเริ่มหายใจไม่ทัน โทโมะเห็นอย่างจึงช่วยหายใจ(?)
และเริ่มปลดพันธนาการของแก้วและของตัวเอง และปล่อยปากที่ช่วยแก้วหายใจอยู่
และเริ่มไล่จูบไปที่เรือนร่างของแก้ว
"อ๊ะ!"แก้วร้องเมื่อของๆโทโมะเข้ามาที่สงวนของตน
"ทำไมเสียงเซ็กซี่จังครับคุณภรรยา"โทโมะกระซิบข้างหูแก้วและเริ่มทำต่อ
"อ๊ะ มะ..โมะ กะ..แก้ว จะ..เจ็บ อ๊า!!"
"ทนหน่อยน่ะครับคนดี"
"อะ..อืม อ๊า"
"โอ๊ย เสียงแก้วจะทำให้ผมคลั่งน่ะครับ"
"กะ..ก้อ มะ..มัน จะ.."แก้วพูดยังไม่ทันจบโทโมะก้อจูบปิดปากซ่ะก่อน
"อื้อ!!"เสียงแก้วร้องครวญ
1 ชม.ผ่านไป
เนื่องจากพวกเขาเพิ่งเดินทางกลับทำให้เพลียเลยไท่สามารถจัดหนักได้
เลยได้แค่พอเป็นพิธี
"หื้อ หลับไปซ่ะแล้ว"โทโมะเอ่ยเบาแล้วก้มบรรจงจุ๊บที่หน้าผากของแก้ว
"อื้อ"แก้วครางเบาๆ ก่อนจะพลิกตัวมาหาโทโมะแล้วทรุกหน้าลงที่อกของโทโมะ
"Night kiss ครับ"โทโมะเอ่ยและลูบหัวแก้วเบาๆ และหลับลงในที่สุด
อีกฝั่ง(ผู้บาดเจ็บ)
ห้อง ป๊อบ-ฟาง
"เห็นมั้ยห้ามแล้วไม่ฟังกัน"ฟางบ่นป๊อบปี พพร้อมทายาให้
"เค้าขอโทษ โอ้ยๆ"
"อ๊ะ!! ฟางขอโทษน่ะ อู๊ยเจ็บมากมั้ย"ฟางพูดและลูบบริเวณแผลของป๊อบปี๊
"ฟาง อย่างรู้มั้ยวิธีที่จะทำให้เค้าหายเจ็บเร็วๆอ่ะ"
"ยังไงหรอ *_*?"
"ก้อยังงี้ไง "ป๊อบปี๊พูดเสร็จก้อบรรจงจูบที่อ่อนหวานให้ฟาง
ฟางที่ทำอะไรไม่ถูกได้แต่ยืนนิ่ง แต่ก้อไม่คิดจะผลักป๊อบปี๊ออก
"ฝันดีน่ะครับ"ป๊อบปี๊บอกและล้มตัวหนอน
"ตาบ้า"ฟางพูดเบาๆและล้มตัวลงนอนตาม
ห้อง เขื่อน-เฟย์
"เฟย์น่ะเฟย์หนีมาไม่เคยบอกกัน"
"ก้อฉันเห็นนายเถียงกันอยู่ก้อเลยไม่บอกอ่ะ"
"ไม่รู้ล่ะ รู้แค่ว่างอนแล้ว"
"อย่างอนเลยน่ะตัวเอง เค้าขอโทษน่าาาาา"
"อยากให้หายงอนใช่ป่ะ"เขื่อนถามและยิ้มอย่างมีเลห์
"อืม"เฟย์พูดพร้อมพยักหน้า
"จุ๊บดิ"เขื่อนพูดแล้วทไแก้มป้องๆ
เฟย์หน้าขึ้นสีและหอมเขื่อนแบบเร็วๆ
"ตาบ้า"เมื่อหอมเสร็จก้อด่าแล้วรีบหนีขึ้นเตียง
ส่วนเขื่อนยิ้มที่มุมปากนิดหน่อยและเดินเข้าห้องน้ำไป
ห้อง เคน-จิน
"โอ้ยๆๆ"เคนตะร้อง
"เจ็บมากมั้ย"จินนี่ถามเสียงอ่อน
"เจ็บมากเลย แต่แค่เห็นหน้าที่รักก้อหายเจ็บแล้ว"
"ตาบ้า>_<" จินนี่สะบัดหัวไปมา
เคนตะจับหน้าของจินนี่ให้นิ่งและจุ๊บไปที่หน้าผากของจินนี่ที่นึง
จินนี่ที่ไม่รู้จะทำอะไร ได้แต่นั่งนิ่งๆ
"นอนเถอะ"เคนตะบอกหลังจากจุ๊บเสร็จแล้ว
"อะ..อืม"ที่พึ่งตื่นจากภะวง
"ฝันดีครับ ที่รัก"
"ฝันดีเหมือนกันจ๊ะ"
ห้อง เบ-จีน
"อ้าว!! หลับแล้วหรอ"จองเบที่เดินออกมาจากห้องน้ำเอ่ยเมื่อเห็นว่าร่างบางบนเตียงหลับไปแล้ว
จองเบที่แต่งตัวเสร็จแล้วก้อตรงมาขึ้นเตียว และนอนข้างๆขนมจีน
"อื้อ!"ขนมจีนร้องออกมาเบาๆและพลิกตัวมาหาจองเบ
จองเบค่อยบรรจงจูบลงที่หน้าผากของขนมจีน และค่อยๆเลื่อนลงมาจูบที่ปาก
"อื้อ!"ขนมจีนที่รู้ตัวว่ากำลังถูกจูบก้อจูบตอบ
"นอนเถอะครับ ฝันดีครับ"เมื่อจูบเสร็จก้อล้มตัวนอน
"อื้อ!"ขนมจีนตอบกลับ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
