มา...ม๊ะ มารักกัน มาเฟียที่รัก

8.8

เขียนโดย watermelonTK

วันที่ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.19 น.

  22 ตอนที่
  30 วิจารณ์
  39.53K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 8 มีนาคม พ.ศ. 2557 13.24 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

19) อีกนิด

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

วันต่อมา

"วันนี้พวกเราจะกลับบ้านกันแล้วขอให้เตรียมตัวไว้ด้วยจะไปตอน บ่ายๆ"โทโมะพูดขึ้นกลางบ้าน

"อืม"ทุกคนตอบ และแยกย้ายกันไป(เป็นคู่)

"โทโมะ ฉันไปเล่นน้ำได้มั้ย" แก้วถาม

"ไปสิ เดี๋ยวฉันไปด้วย"

"อืม"

ณ ทะเล

"ว้าว!! สวยที่สุดเลย"

"แต่มีอีกอย่างที่สวยกว่า"โทโมะเดินเข้ามาพูดข้างหูแก้ว

"อะ อะไร"แก้วถาม

"ก้อ นี้ไง" พูดเสร็จก้อชี้ไปที่แก้ว

"ไอ้บ้า"

"บ้าแต่รักจริงอ่ะเอาดิ"

"ไอ้...ไอ้... ฮึยคิดไม่ออกโว้ย"

"ดิดออกลอง แบบเมื่อคืนวานมั้ย"

"ไอ้ลามก"

"แฟนใครล่ะ"

"ไอ้...โธ่เว้ยคิดไม่ออก"

"บอกรักไม่ถูกหรอ"

"พอฉันจะเล่นน้ำ"

"ไปเค้าเล่นด้วย"

"แน่ใจ" แก้วพูดและยิ้มสยองโทโมะรู้สึกเหมือนกำลังจะมีหายนะ

ผ่านไปสัักพัก

"โอ๊ย!! แก้วไม่ไว้แล้วอ่ะ พักก่อนได้ป่ะ" โทโมะร้อง

"ไม่เอา อีกรอบพอเลย"แก้ว

"รอบที่แล้วแก้วก้อพูดยังงี้อ่ะ"

"น่ะน๊า รอบสุดท้าย"พอพูดจบก้อกระโดดขึ้นหลังโทโมะ

"ก้อได้"

ผ่านไป 5 นาที

"โอ๊ย ครบรอบแล้วน่ะโมะขอพัก"โทโมะบ่นพลางขอร้อง

"ไม่เอา อีกรอบ"แก้วอ้อนวอน

"ไม่ใช่มั้ยมานี้เลย" โทโมะดึง(ลาก)แก้วขึ้นมา

"โทโมะจะทำอะไรอ่ะ"

"โมะเหนื่อยแล้วขอขึ้นมาพักหน่อยน่ะ"โทโมะอ้อนวอนด้วยหน้าตาแสนอ่อนล้า(ตรงไหน)

"ก้อได้" แก้วที่ขี้เกรียจเถียงตอบแบบจำยอม

ผ่านไปสัก

ตอนนี้ทั้งคู่นอนเล่นอยู่ที่ชายหาด

"แก้ว โมะรักแก้วน่ะ แล้วแก้วรักโมะมั้ย"อยู่โทโมะก้อพูดขึ้นมา

"ถามทำไมอ่ะ"แก้วถาม

"ก้อเพื่อความแน่ใจ"

"แล้วถ้าไม่รัก"

"โมะก้อจะทำให้แก้วรักให้ได้ แล้วตกลงรักมั้ย"

"อืม...ถ้าไม่รักแล้วจะให้หรอ" แก้วตอบไปเขินไป

"งั้นขออีกได้ป่ะ"

"ไอ้ลามก"

"แฟนใครล่ะ"

"ไอ้บ้า"

"แต่รักแฟน"

"ไอ้..."

"เถียงไม่ออกล่ะสิ"

"จำไว้"

"รีบมาเอาน่ะพอดีความจำผมสั้น แต่รักผมยาว"

"ไอ้หน้าผีญี่ปุ่น"

"เอ้าถ้าผมเป็นผีญี่ปุ่นก้อมีแฟนเป็นผีไทยล่ะกัน"

"$%#$&^%&*^(*&)(_(+_*^&^$%#"แก้วบ่นออกมาไม่เป็นภาษาแล้ววิ่งๆไล่โทโมะ

"หยุดเดี๋ยวนี้น่ะ ไอ้ผีญีปุ่น"แก้วตะโกนบอกพลางวิ่งให้เร็วขึ้นพอแก้วพูดเสร็จโทโมะก้อหยุดวิ่งและหันหน้ามาหาแก้วทำให้แก้วที่ใส่แรงวิ่งนั้นเบรคไม่ทันล้มทับโทโมะ เมื่อทั้งสองเผลอจ้องตามันเหมือนมีแรงดึงดูดค่อยๆดูดใบหน้าทั้งสองนั้นให้ใกล้เข้ามา และใกล้เข้ามาอีก

และก้อมีเสียงพูดเบาๆดังขึ้น

"อีกนิด อีกนิด" เสียงชายหนุ่มหน้าเหมือนกบพูดเบาๆ

"ไอ้กบเบาๆสิ"ชายหน้าหมีพูห์พูด

"ใช่"หนุ่มสาวอีกเจ็ดคนตะโกนเบาๆ และหันกลับไปสนใจสิ่งที่ทุกคนกกำลังลุ้นกันอยู่ แต่สิ่งที่ตั้งใจจะดูกับไม่เห็นแล้ว และก้อมีเสียงนึงดังขึ้น

"มา-ทำ-อะ-ไร-กั-น-ครับ"เสียงเหี้ยมๆกับเย็นๆอย่างงี้ไม่ใช่ใคร

"พะ...พี่...มะ...โมะ/ทะ...โท...มะ...โมะ"

"ครับผมเอง แล้วนี่พวกคุณมานั่งสุ่มหัวอะไรกันครับ" โทโมะถามเสียงเหี้ยมประมาณว่าคำตอบไม่ถูกใจตาย

"พวกนี้พามา"สาวสี่คนพร้อมใจตอบ

"อ้าว!!"หนุ่มพร้อมใจส่งเสียง

"ตกลงว่าไงครับ" โทโมะพูดและลากทั้งห้าไปในที่ๆสาวๆไม่สามารถมองเห็น แต่ได้ยินเสียง

"โอ๊ย!! พี่โมะเก๊ากอโทษ / โอ๊ย!! อย่าทำเค้าเลย/ อ๊าก!! ช่วยด้วย / อ๊าก!! ปล่อยเค้าไปเหอะน๊า /ปล่อยเค้าเถอะ" เสียงหนุ่มๆส่งเสียงอวดครวญ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา