มา...ม๊ะ มารักกัน มาเฟียที่รัก

"นี่นายเบาๆหน่อยสิ"

"แก้วหิวอ่ะ"

"หิว ก้อไปกินสิ"

"ก้อกำลังจะกินนี่ไง" โทโมะพูดพลางเดินมาหาแก้วอย่างช้าและพูดด้วยเสียงนุ่มว่า

"แก้ว"

"อะ อะไร" แก้วพูดติดอ่าง

"ขอได้มั้ย"

"อะ อืม" แก้วพูดแล้วหันหน้าหนี

"ขอบใจน่ะ" โทโมะพูดและก้อดึงแก้วเข้ามาจูบอย่างรวดเร็วและเริ่มถอดชุดแซกของแก้ว ตอนนี้ตัวแก้วเหลือเพียงชั้นใน

"อ๊ะ อ๊า" แก้วร้องออกมาเพราะตอนนี้อากาศกำลังจะหมด โทโมะจึงยอมปล่อย ส่วนแก้วก้อหอบแฮ่กๆ พอแก้วหายหอบเท่านั้นแหละโทโมะดึงแก้วลงเตียงและปลดพันธการของแก้วและตัวเองออกให้หมดจนแก้วต้องร้องห้ามแต่ก้อไม่สามารถหยุดโทโมะได้ ทำให้มีเสียง

"อ๊ะ อ๊า ทะ โทโมะ กะ แก้ว จะ เจ็บ"

"ทนอีกนิดน่ะ คนดี" โทโมะตอบพลางลูบหัวแก้วอย่างอ่อนโยน

"อะ อืม"

ดังนั้นทั้งคืนแทบจะมีแต่เสียงอ๊ะ อ๊า  อยู่ประมาณ 2 ชั่วโมงผ่านไปก้อยังไม่หยุดจนตอนนี้เวลาตีหนึ่งถึงหยุด กว่าจะได้นอนก้อปาไปตีสองไม่ใช่อะไรก้อโทโมะน่ะสิเอาแต่กวนเเก้วอยู่นี้นแหละจนแทบไม่ได้นอน

10 โมงเช้า ณ โต๊ะอาหาร

ป๊อบปี๊ เขื่อน เคนตะ จองเบ ธามไท

ฟาง    เฟย์     จินนี่     ขนมจีน

กำลังนั่งรอโทโมะแก้วอยู่ และสักพักโทโมะกับก้อเดินลงมา แก้วนั่งตรงข้ามธามไทหรือข้างขนมจีนส่วนโทโมะนั่งหัวโต๊ะ พอทั้งสองนั่งทั้งหมดก้อเริ่มกิน ผ่านไปสักพักทั้งหมดก้อกินเสร็จ

"พี่โมะ เอ่ออออ พี่เขื่อนมีอะไรจะบอก" ธามไททำท่าเหมือนจะพูดอะไรแต่สุดท้ายก้อโยนไปเขื่อนพอเขื่อนรู้ตัว

"เห้ย!! ไอ้ธาม"

"มีไร"โทโมะพูดเสียงเข้มแบบเย็นความเสียวให้กับทุกคน

"เออพี่สัญญาก่อนน่ะว่าจะไม่ว่าผมไม่โกรธผมและไม่ทำโทษผม"

"เอ่อ"

"คือ พี่โมะ เมื่อคืนพี่ทำให้ทุกคนแทบจะนอนไม่หลับทั้งคืนเลยอ่ะ วันหลังพี่ก้อเบาๆน่ะ"

"อะไรว่ะ" โทโมะสบถเสียงดัง

"เอ่อ ก้อเสียง เสียงแบบว่า"เขื่อนพูดแล้วก้มหน้าอย่างเขินๆทำให้โทโมะไม่เข้าใจเข้าไปใหญ่

"เร็วสิว่ะ"

"เอ่ออออ เสียงแบบ อ๊ะ อ๊า เบาๆสิค่ะ อ๊ะ อ๊า จะถึงแล้วครับ แบบเนี่ย" ที่นี้ไม่ใช่เขื่อนที่เขินคนเดียวที่นี้ล่ะ ทั้งบ้าน

"คือ พี่โมะห้องมันไม่เก็บเสียงอ่ะ"ธามไทพูด

"แล้วทำไมมึงไม่บอกกูว่ะ"

"เก๊าขอโทด"

"เอ่อๆ แต่ ใครมันกล้าแซวกูกับแก้ว "โทโมะพูดแบบไม่ใส่ใจแต่ประโยคสุดพูดเสียงเข้มและเย็นให้เสียวสันหลังเล่นบวกลุ้นแบบสุดๆ

"กูฆ่าทิ้งแบบไม่ปราณีแน่ คอยดู"พูดเสร็จก้อพาแก้วที่นั่งแข็งตั้งแต่ที่เขื่อนพูดแล้วขึ้นห้องไปด้วย