ปมอดีตก่อรัก

 
 
“จะไปไหนแต่เช้าน่ะ”แก้วทักขึ้นเมื่อเห็นฟางแต่งตัวลงมาจากบนบ้าน
 
“ไปช่วยพี่โทโมะทำงานค่ะ”ฟางตอบ ทันทีที่พูดชื่อของโทโมะทำเอาแก้วที่นั่งตรงโซฟาหูผึ่งรีบลุก
ขึ้นมาทันที
 
“งาน งานอะไร ที่ไหน แล้วไปกันกี่คน”แก้วถามยาวเหยียด
 
“เอ่อ ทีละคำถามสิคะ ทำไมแก้วถามเยอะจัง”ฟางไม่เข้าใจ
 
“เอ่อ ก็ เอาไว้ตอบคำถามแทนคุณป๊อปปี้ไง เวลาเธอหายไปไหนน่ะ อย่าลืมสิ ชั้นเป็นคนดูแลเธอ
นะฟาง”แก้วรีบพูด
 
“เออ จริงด้วย นั่นสิคะ ถ้าแก้วกับพี่โทโมะรู้จักกันซะอย่างฟางค่อยคิดว่าแก้วหึงพี่ฟางนะเนี่ย
แหะๆ”ฟางเดินหัวเราะไปทิ้งให้แก้วใจเต้นอยู่ตรงนั้น
 
“พี่ป๊อปคะ อยู่ไหนเนี่ย”แครอลเดินเข้ามาในบ้านมองหาป๊อปปี้
 
“อ้าว เธอ”ฟางทักก่อนจะพยายามนึกชื่อแครอล “ชั้นชื่อแครอล เป็นรุ่นน้องพี่ป๊อปปี้กับพี่โรสน่ะ พี่
ป๊อปอยู่มั้ย”แครอลถามทำเอาฟางแอบหงุดหงิด
 
“อ้าวแครอล ไปเที่ยวกลับมาแล้วหรอ”ป๊อปปี้เดินลงบ้านมาก็ยิ้มให้กับแครอลที่ยิ้มหวานให้ตัวเอง
ทำเอาฟางหงุดหงิด
 
“ค่ะ แครอลซื้อน้ำหอมมาฝากคุณน้าด้วย แต่เอะ ทำไมแครอลไม่เห็นคุณน้าเลย”แครอลมองหาแม่
ป๊อปปี้
 
“คุณแม่ไปดูงานที่ฝรั่งเศสน่ะจ้ะ เอ่อ ละนี่เธอแต่งตัวจะไปไหนเนี่ย”ป๊อปปี้ถามฟาง
 
“เรื่องของชั้น เชิญนายคุยกับแครอลไปสิ”ฟางเชิดใส่
 
 
“ฟาง เสร็จรึยัง เราไปกันเลยมั้ย”โทโมะเดินเข้ามาในบ้านทักฟาง
 
“ก็ดีค่ะฟางก็เบื่อจะแย่อยู่ละ”ฟางเดินออกไป
 
“เดี๋ยว จะออกไปไหนกันน่ะ ไปกัน2ต่อ2หรอ ผู้ชายผู้หญิงด้วยเนี่ยนะ”ป๊อปปี้บ่นยาว
 
“พวกชั้นไปทำงานกันนะ ไม่มีเวลามาทำเรื่องไร้สาระอย่างที่นายคิดหรอก บ้า”ฟางว่า
 
“ละทำงานอะไรล่ะ แต่งตัวสวยเชียวทีอยู่กับบ้านละโทรมหยั่งยัยเพิ้ง”ป๊อปปี้แอบจิกกัดว่าฟาง ฟาง
ชักสีหน้าใส่ป๊อปปี้ คนบ้าจะชมกันซักหน่อยไม่ได้เลยรึไง
 
“เออ จะว่าไปแล้วเดี๋ยวนี้นี่ฟางแต่งตัวสวยขึ้นนะ น่ารักดี”โทโมะชมตามที่เห็น ฟางหน้าแดง
 
“ขอบคุณค่ะพี่โทโมะ”ฟางยิ้มดีใจ
 
“อย่ามาหวานกันมากแถวนี้ อย่าลืมเธอเป็นเมียชั้น”ป๊อปปี้ดุ ทำเอาแครอลหน้าเจื่อนลงไปทันที
 
“อ้าวคุณโทโมะ”แก้วเดินออกมาทักทายโทโมะสร้างความงุนงงให้ฟางมาก
 
“อ้าวคุณแก้ว อยู่บ้านพอดีเลย วันนี้ว่างมั้ยครับ”โทโมะถาม
 
“ว่างค่ะ ว่าง”แก้วรีบตอบ
 
“งั้นวันนี้คุณแก้วสนใจไปทำกิจกรรมที่บ้านเด็กกำพร้ากับพวกเรามั้ยครับ”โทโมะชวนแก้วหันไปมอง
ฟางที่ยิ้มให้
 
“ตะ ตกลงค่ะแต่ไปกันหลายคน ไปรถแก้วก็ได้ค่ะ”แก้วอาสา
 
“ไม่ต้อง ไปรถชั้นทั้งหมดนี่ล่ะ”ป๊อปปี้พูดจบก็เดินไปสตาร์ทรถ ทิ้งให้ทุกคนงุนงงอย่างมากก่อนจะ
รีบขึ้นรถเพราะถูกโทโมะบีบแตรเสียงดัง
 
 
 
 
บ้านเลี้ยงเด็กกำพร้าแห่งหนึ่ง
 
 
“พี่โทโมะมาแล้ว”น้องๆบ้านเด็กกำพร้าวิ่งมาหาโทโมะที่ถือขนมเข้ามา แก้วมองแล้วยิ้มที่เห็นโท
โมะในมุมอ่อนโยนแบบนี้
 
“ยิ้มอะไรคะแก้ว”ฟางแซว
 
“โทโมะน่ารักดีนะคะเวลาอยู่กับเด็กๆ”แก้วพูด
 
“พี่โทโมะแกก็เป็นแบบนี้ล่ะค่ะ ใจดีกับทุกคน”ฟางพูดยิ้มๆก่อนจะเดินไป แก้วคิด ใจดีกับทุกคนเลย
หรอ แล้วงี้สาวๆก็มาติดพันเยอะล่ะสิ
 
“พี่ฟางขาวาดรูปนกให้หนูหน่อย”เด็กตัวเล็กๆคนหนึ่งเดินเข้ามาให้ฟางช่วยวาดรูป
 
“เสร็จแล้วค่า น่ารักมั้ย พี่ผูกโบว์สีชมพูให้ด้วยนะ”ฟางยิ้ม “พี่ฟางน่ารักจังมีแฟนรึยังคับ”เด็กผู้ชาย
คนหนึ่งถามขึ้น
 
“มีแล้วครับ”ป๊อปปี้ที่เลี่ยงมาจากแครอลที่กำลังเล่นกีต้าร์ร้องเพลงให้น้องๆฟังก็เดินเข้ามาหาฟาง
 
“พี่หรอฮะ วู้ว เสียดายถ้าพี่ฟางไม่มีแฟนนี่ผมจีบละนะ”เด็กผู้ชายคนนั้นพูดจบก็วิ่งไป
 
“เสน่ห์จริงนะแม่คุณ โดนเด็กจีบ”ป๊อปปี้พูดฟางยิ้มก่อนจะเดินเชิดไป ทั้งที่ตัวเองก็เดินอมยิ้มออกไป
กับที่ป๊อปปี้บอกว่าเด็กๆไปว่าเธอมีแฟนแล้ว
 
 
“พี่ฟาง มากับเฮียโทโมะที่นี่ทำไมไม่บอกผม”ธามไทวิ่งเข้ามาหาฟาง
 
“ก็พี่คิดว่าเรายุ่งพี่เลยไม่ได้บอก”ฟางตอบ
 
“ธามมาละ มีอะไรให้ผมช่วยบ้างอ่ะ ผมพร้อมจะช่วยพี่ฟางเลยนะ”ธามไทพูดจบก็คว้าของที่ฟางถือ
ช่วยจัดโน่นจัดนี่จนชนกับแครอลที่มากินน้ำ
 
“นี่นาย เดินยังไงเนี่ยมาชนคนอื่นเค้า”แครอลโวยวาย
 
“ยกของอยู่ใครจะไปเห็นห้ะยัยไฮโซปากจัด”ธามไทว่า
 
“กรี๊ดด นี่นายว่าชั้นหรอไอ้นักเลงปากเสีย”แครอลสวนกลับแต่ก่อนที่ทั้งคู่จะทะเลาะกันป๊อปปี้และ
ฟางต้องเข้ามาห้าม
 
“พอๆ แยกๆ เจอกันทีไรทะเลาะกันทุกที ไปๆไปกันคนละทาง”ฟางบอกก่อนจะลากธามไทไปแจก
ขนมให้เด็กๆตอนนั้นเองฟางหันไปเห็นป๊อปปี้ที่เล่นกีต้าร์ร้องเพลงให้เด็กๆฟังอยู่ ทำเอาฟางแอบ
อมยิ้มกับการกระทำที่อ่อนโยนของป๊อปปี้ได้
 
"ยิ้มไรยัยเตี้ย ว่างล่ะสิ มาช่วยชั้นร้องเพลงเร็ว เด็กๆครับ อยากฟังพี่คนสวยร้องเพลงมั้ยครับ"ป๊อปปี้
เรียกฟางก่อนจะหันไปถามเด็กๆที่นั่งฟังตัวเองอยู่
 
"อยากครับ/ค่ะ"เด็กๆพูดพร้อมกัน ป๊อปปี้หันไปยักคิ้วแบบกวนๆให้กับฟาง
 
"หลบไปน้อง อย่าหลงเวลาพี่ร้องเพลงละกัน"ฟางเดินมานั่งข้างป๊อปปี้แล้วพูดก่อนจะยักคิ้วแบบก
วนๆกลับใส่ป๊อปปี้
 
"บ้า ร้องเพลงกันเถอะ"ป๊อปปี้บอกก่อนจะดีดกีต้าร์แล้วมีฟางร้องเพลงให้เด็กๆฟังอย่างมีความสุข
 
 
 
“อ๊ะ”แก้วกำลังเดินไปแต่เพราะส้นสูงทำให้แก้วเซเสียหลัก โทโมะรีบคว้าตัวเข้ามาทำให้แก้วล้มทับ
โทโมะอยู่
 
“ขอบคุณค่ะ ว้าย แว่น”แก้วลุกขึ้นมาต้องตกใจเพราะตัวเองนอนทับแว่นตาโทโมะแตกยับ
 
“แก้วขอโทษนะคะ”แก้วรีบขอโทษโทโมะ
 
“ไม่เป็นไรครับแค่คุณแก้วไม่เป็นไรก็ดีแล้ว ไปกันเถอะครับ”โทโมะพูดจบก็เดินพาแก้วไปรวมกับ
ป๊อปปี้และฟาง แครอลและธามไทที่รออยู่
 
 
“ฮัลโหลครับ จะไปเดี๋ยวนี้ล่ะครับ”โทโมะรับโทรศัพท์ก่อนจะเดินไปหาธามไท
 
“ธามเดี๋ยวไปส่งพี่ที่ผับ@#!ทีนะ เดี๋ยวพี่ต้องไปทำธุระ ฟางเดี๋ยวกลับกับคุณป๊อปนะ ละเจอกัน”โท
โมะบอกก่อนจะเดินออกไปกับธามไท
 
“ไปกันเถอะพี่ป๊อปปี้ เย็นแล้ว”แครอลอ้อนป๊อปปี้ ชายหนุ่มยิ้มรับก่อนจะเดินไปที่รถ ฟางที่ยืนกับแก้
วก้แอบน้อยใจ
 
“หึงหรอ”แก้วพูดขณะเดินไปกับฟาง
 
“ใคร ใครหึง”ฟางพูดเฉไฉไปมา
 
“จ้า ไม่มีก็ไม่มี”แก้วหัวเราะ
 
“แหม ละทีแก้วล่ะ กับพี่โทโมะละจ้ะ เอ๊ะยังไงๆ”ฟางแซวกลับบ้างแก้วจึงยิ้มด้วยความเขิน
 
“ละจะคุยกันอีกนานมั้ย จะกลับบ้านป่ะเนี่ย”ป๊อปปี้ดุก่อนที่ฟางและแก้วจะขึ้นนั่งรถไปจนถึงบ้าน
 
 
 
“ขอบคุณนะคะวันนี้ที่ชวนแครอลไป ถือว่าเป็นการทำอะไรที่สนุกไปอีกแบบนึง ไปละนะพี่ป๊อปปี้
บาย”แครอลพูดก่อนจะขับรถออกไป
 
“เอ้า นี่พวกเธอจะไปไหนกันอีกกลับมาถึงบ้านยังจะออกไปอีกหรอ”ป๊อปปี้ถามขึ้นเมื่อเห็นฟางและ
แก้วกำลังจะขึ้นรถไป “ไปแปปเดียวเองนายไม่ต้องห่วง ไม่กลับค่ำแน่นอน”ฟางรีบพูดก่อนจะ
กระโดดขึ้นรถแก้วไป ป๊อปปี้กำลังจะห้ามแต่ห้ามไม่ทัน
 
 
“ขอบคุณมากนะที่ตามมาเป็นเพื่อนช่วยเลือกซื้อแว่นคือคุณโทโมะน่ะ”แก้วพูดขณะเดินออกมาจาก
ห้างกับฟาง
 
“อือ ไม่เป็นไรหรอก เอาไปให้เลยมั้ย แถวนี้ก็ใกล้ผับที่พี่โทโมะไปทำธุระพอดีเลย”ฟางพูดก่อน
ที่2สาวจะขับรถไปจอดหน้าผับ
 
 
 
“พี่โทโมะอยู่ไหนเนี่ย”ฟางชะเง้อหาโทโมะให้แก้ว
 
“ฟาง ไม่ต้องหาละล่ะ ชั้นว่าชั้นเจอแล้ว”แก้วพูดก็ชี้ไปบนชั้น2ของผับ ฟางตัวชาเพราะภาพที่เห็น
คือโทโมะกำลังนัวเนียกับผู้หญิง2คนที่โต๊ะ ซึ่งผิดกับโทโมะในตอนกลางวันที่อ่อนโยนและสุภาพ
โดยสิ้นเชิง!
 
ขอเม้นเรื่องนี้เยอะๆหน่อยสิน้าาาาาา