เจอแบบนี้... ฟินเลย!
เขียนโดย MarioHednoy
วันที่ 25 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 19.34 น.
แก้ไขเมื่อ 25 สิงหาคม พ.ศ. 2556 19.59 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
10) ความเข้าใจผิด! ที่เปลี่ยนแปลงไม่ได้!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
@ Inter High
"นี่ยัยเฟย์ ! ทำไมพักนี่ยัยแก้วกับโทโมะถึงดูสนิทกันจังล่ะ? แถมยัยแก้วยังใส่แหวนอะไรก็ไม่รู้มาด้วยแหละ ฉันว่าโทโมะต้องเป็นคนซื้อให้แน่ๆเลย"
"โอ๊ย! เงียบเถอะน่า กะอีแค่แหวนวงเดียวมันทำให้พวกแกพูดได้ไม่หยุดไม่หย่อนเลยหรือยังไงกัน อยากจะบ้าตาย!" เฟย์ยกมือมากุมขมับเพราะรู้สึกปวดหัวดัง ตุบ! ตุบ! ตุบ! จนเพื่อนๆ ของเธอต้องยอมสงบปากสงบคำลงในที่สุด
"แกจะปล่อยวางแล้วใช่มั้ยยัยเฟย์" จู่ๆ ฟางก็เอ่ยถามขึ้นมา
"ใครว่าล่ะ ฉันแค่คิดไม่ออกว่าจะทำยังไงต่อไปดี ฉันว่าอีกไม่นานสองคนนั้นต้องชอบกันเข้าจริงๆแน่ ซึ่งเป็นสิ่งที่ฉันรับไม่ด้ายยยยยย >O<!!"
"ฉันว่าแกพอแค่นี้เถอะ ยังไงโทโมะก็ไม่มีทางหันมาคบกับแกหรอก"
"อยากโดนตบมั้ย?"
"ฉันพูดความจริง รู้มั้ยว่าแกทำให้คนอื่นเดือดร้อนไปหมดเพียงแค่ผู้ชายคนเดียว ดูสิ เขื่อนต้องมานั่งทำความสะอาดโรงยิมก็เพราะแกไปฟ้องอาจารย์คิม -_-"
"สรุปฉันผิด?"
"ก็ใช่น่ะสิ!"
เฟย์กลอกตาไปมาอย่างเบื่อหน่ายกับอารมณ์แม่พระของฟาง และดูเหมือนเธอจะนึกอะไรได้จึงลุกขึ้นแล้วเดินออกจากห้องไปโดยไม่หันมาบอกเพื่อนๆเลยสักนิดว่าจะไปไหน
"ยัยเฟย์เอ้ย! สักวันสิ่งที่แกทำมันจะย้อนกลับมาทำลายตัวแกเอง"
@ ห้องเรียน 6/5
สาวร่างบางหน้าตาน่ารักยืนชะเง้อหาใครคนหนึ่งในห้อง จนกระทั่งมีมือปริศนามาสะกิดทำให้เธอต้องหันไปมองอย่างรำคาญ แต่แล้วก็ต้องชะงักเมื่อคนที่เธอกำลังมองหาอยู่คือคนเดียวกันกับคนที่ใช้มือสะกิดเธอเมื่อตะกี้
"เขื่อน -_-"
"มาทำอะไรหน้าห้องฉัน... ยัยแม่มดใจมาร"
"มาหานายนั่นแหละ มานี่!" เฟย์ลากเขื่อนมาในที่รับตาคนก่อนจะปล่อยมือจากแขนของเขาแล้วยกขึ้นมากอดอกแทน "นายเห็นแหวนที่นิ้วของยัยแก้วมั้ย"
"แล้วเธอจะทำไม?"
"ฉันถามดีๆนะยะ!"
"เออเห็น!" ว่าแล้วก็ตะคอกกลับเสียงดังไม่แพ้กัน
"ใครเป็นคนซื้อให้ หรือว่ายัยนั่นซื้อเอง?"
"ของแบบนี่ไม่มีใครเขาจะซื้อแล้วใส่เองหรอก เว้นก็แต่... แฟนซื้อให้!"
"นาย!!!" เฟย์กำมือแน่นด้วยความโกรธ
"อิจฉาหรือยังไง? แต่ก็อย่างว่าล่ะน่า... ตัวอิจฉาก็คือตัวอิจฉาอยู่วันยังค่ำ ไม่มีทางได้เป็นนางเอกหรอก"
"อย่ามาปากดี! อย่าลืมสิว่าฉันกุมความลับนายไว้อยู่ เรื่องที่นายมีอะไรกับยัยมีน"
"ถึงเธอจะรู้แต่เธอก็ไม่มีหลักฐานนี่จริงมั้ย?" เขื่อนตอบกลับอย่างไม่เกรงกลัวแล้วแสยะยิ้มให้อย่างมีชัยชนะและรู้สึกสะใจไปพร้อมกันเมื่อเห็นเฟย์ยืนตัวสั่นด้วยความโกรธ
"แต่ฉันก็พร้อมที่จะเล่นงานได้นายได้ทุกเมื่อ จำใส่หัวเอาไว้นะ!"
"อย่าทำเก่งไปหน่อยเลย! เธอยังไม่รู้จักฉันดีพอ ถ้าไม่อยากมีจุดจบแบบผู้หญิงคนอื่นๆ ก็หัดทำตัวให้น่ารักซะบ้าง ยัยแม่มดเมดูซ่า!!"
"กรี๊ดดดด นายไม่มีสิทธิมาสั่งฉัน เฮอะ! แล้วจะได้เห็นดีกัน วันนี้รอดูความย่อยยับของเมียนายไำด้เลย"
"เธอจะทำอะไรยัยมีน?" เขื่อนถามอย่างตกใจ แต่หารู้ไม่ว่าเฟย์แอบกดอัดเสียงเขาเอาไว้แล้ว...
"เมียนายมีตั้งเยอะแยะไป ทำไมต้องเป็นยัยมีนด้วยล่ะ? ^_^"
"ยัยมีนเป็นของฉัน... ฉันขอเตือนเป็นครั้งสุดท้าย! อย่ายุ่งกับเธอ!"
แปะ แปะ แปะ ! ( เสียงปรบมือของเฟย์พร้อมกับชูไอโฟนในมือให้เขื่อนดู )
"นายยังอ่อนหัดเกินไปนะ" เฟย์เอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงเย้ยยัน
"เธอนี่มัน... ไม่รู้จะหาคำไหนเปรียบจริงๆ ยัยเมดูซ่า! ยัยแม่มด! ยัยซากรีซ!"
"ขอบใจที่ชม ฮะๆๆๆ" เฟย์ทำท่าจะหมุนตัวกลับแต่โดนเขื่อนคว้าตัวเอาไว้แล้วลากเธอเข้าห้องน้ำหญิงไปอย่างทุลักทุเลก่อนจะผลักเธอเข้าไปในห้องน้ำห้องสุดท้ายแล้วปิดประตูลงกรอนอย่างชำนาญการ =_=! ( ประสบการณ์เยอะ )
ปัง !!
"ไอ้บ้าเขื่อน!! จะทำอะไรน่ะ" เธอถอยหนีแต่พื้นที่มันมีจำกัดจึงทำให้หลังเธอชนกับผนังห้องน้ำ เขื่อนยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์แล้วยกมือขึ้นมาทาบผนังเอาไว้ก่อนจะก้มหน้าลงต่ำจนจมูกแทบจะติดกัน เฟย์หน้าแดงอย่างเห็นได้ชัด เธอกลัวจนทำอะไรไม่ถูกจึงผลักเขื่อนให้ออกไปไกลๆ
"จะไปไหนคนสวย"
"ปล่อนฉัน!!!"
"ไม่ลองกันสักรอบเหรอ"
"ลองบ้าอะไร!?! ไอ้โรคจิต!!!"
"เอาโทรศัพท์เธอมาให้ฉันซะ แล้วฉันปล่อยเธอไป แต่ถ้าไม่ให้... เธอโดนฉันแน่"
"ให้ตายฉันก็ไม่ให้หรอก!!!" เฟย์ตะคอกใส่หน้าเขื่อนแล้วยัดไอโฟนลงไปในกระเป๋ากระโปรงทำให้เขื่อนถึงกับเลือดขึ้นหน้าจับตัวเธอมากอดเอาไว้แล้วใช้มือล้วงหาไอโฟนอย่างยากลำบาก เนื่องจากมือของเฟย์ก็ยังจับไอโฟนเอาไว้อยู่ นั่นทำให้มือของเขาสัมผัสร่างกายของเธอบางส่วนอย่างน่าหยาบคาย
"เอ๊ะ! เธอนี่ยังไงกันนะ อยากโดนฉันปล้ำเรอะ?"
"ฉันบอกว่าไม่ให้ไงเล่า!!!"
"ได้! เธอเลือกเองนะ" เขื่อนไม่รอช้าคว้าตัวเฟย์มากอดเอาไว้แล้วก้มลงจูบเธออย่างดุเดือดและร้อนแรงจนเธอแทบจะหมดแรงไปตามๆกัน
"อือ!!" เฟย์ครางไม่ได้ศัพท์เมื่อมือเรียวของเขาเลื่อนลงมาปลดกระดุมเสื้อนักเรียนของเธอออกเผยให้เห็นเินินอกสีขาวผ่องที่ดันทรงขึ้นมาจากบราเซียร์สีดำสุดเซ็กซี่ เขื่อนไม่รอช้ารีบก้มลงไปไซร้คอและเนินอกของเธอราวกับหมาป่าเห็นชิ้นเนื้อ
'ถ้ารู้ว่ายัยแม่มดจะซ่อนรูปขนาดนี้นะ ป่านนี้เธอเสร็จฉันไปตั้งนานแล้ว!' เขื่อนคิดในใจแล้วนำมืออีกข้างล้วงเข้าไปในกระเป๋ากระโปรงของเธอและพยายามควานหาไอโฟนอย่างไม่รีบร้อน เพราะเขาไม่อยากให้เธอรู้ตัว
"ปล่อยฉันนะ..." เฟย์เริ่มร้องเมื่อเห็นว่าเขากำลังเลยเถิดกับร่างกายเธอมากแค่ไหน ตั้งแต่เกิดมาจนอายุครบสิบแปดปี ยังไม่เคยมีผู้ชายคนไหนได้ทำเรื่องน่ารังเกียจแบบนี้กับเธอสักคน เธอคิดมาเสมอว่าผู้ชายคนแรกของเธอจะต้องเป็นโทโมะ แต่ทำไม... ถึงกลายมาเป็นเพื่อนของเขาได้ก็ไม่รู้
"อยู่เฉยๆน่า..." เขื่อนร้องบอกเบาๆ แล้วพยายามจะดึงไอโฟนออกมาจากกระเป๋ากระโปรงของเธอในขณะที่ริมฝีปากของเขายังคงซุกซนอยู่กับริมฝีปากของเฟย์
"ไม่นะ!!!" เฟย์ตั้งสติได้แล้วผลักเขาให้ออกไปจนเขื่อนเสียหลัก เธอรีบเปิดประตูวิ่งออกมาจากห้องน้ำแต่ก็ต้องชะงักเมื่อเห็นใครคนหนึ่งกำลังยืนมองเธอด้วยสายตาตกใจ
'ยัยมีน...' เธอคิดในใจแล้วก้มลงมองดูสภาพตัวเองก็พบว่ามันล่อแหลมเกินไปจนน่าหัวเราะเยาะ ผมเผ้ายุ่งเหยิง ริมฝีปากบวมเจ่อ ซอกคอมีรอยแดงเต็มไปหมด หน่ำซ้ำ!! เสื้อนักเรียนเธอยังถูกปลดกระดุมออกจนเห็นเนินอกและรอยแดงอย่างชัดเจนมาก!!! เฟย์พยายามดึงหน้าให้ดูเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นแล้วเดินหนีออกจากห้องน้ำทันทีโดยไม่ลืมจัดแจงเสื้อผ้าหน้าผมให้เรียบร้อยและหันมามองมีนด้วยสายตาคาดเดาอารมณ์ยาก
มีนหลับตาลงแล้วถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกหลังจากที่เฟย์เดินออกไปจากห้องน้ำแล้ว "เด็กสมัยนี้มันยังไงกันนะ? มีอะไรกันในห้องน้ำโรงเรียนได้หน้าตาเฉย ไม่รู้สึกอายผีสางกันบ้างเลยหรือยัง..." แต่แล้วเธอก็ต้องเงียบลงอีกครั้งเมื่อเห็นผู้ชายที่เดินออกมาจากห้องน้ำจะเป็นคนเดียวกับคนที่เธอนั่งมองหาไปทั่วห้องเรียน
"ยัยมีน"
"นาย..." มีนรู้สึกร่างกายชาดิกราวกับถูกไฟช็อต น้ำตาเอ่อล้นจนเต็มขอบตา ความรู้สึกเจ็บปวดมันแล่นเข้ามาอยู่ในหัวใจของเธออย่างรวดเร็วโดยไม่ทันตั้งตัว
"คือฉัน..." เขาพูดออกมาด้วยน้ำเสียงกระสับกระส่ายก่อนจะเดินออกไปจากห้องน้ำอย่างหงุดหงิดราวกับว่าเธอเป็นตัวขัดจังหวะระหว่างเขากับเฟย์ แต่หารู้ไม่่ว่าเขากำลังหัวเสียเรื่องที่ยัยเฟย์หนีหายไปก่อนที่เขาจะหยิบไอโฟนออกมาได้
"ฮืออออออ!! ฮืออออออ!!" มีนทิ้งตัวลงกับพื้นแล้วปล่อยโฮออกมาอย่างสุดจะทน เธอต้องทนเจ็บทนปวดทุกครั้งที่ได้ยินผู้หญิงคนอื่นๆพูดถึงเขาในเรื่องอย่างว่า แต่ครั้งนี้เธอมาได้เห็นกับตาแถมผู้หญิงคนนั้นยังเป็นคนที่ทำร้ายเพื่อนเธอทำให้เธอรู้สึกเหมือนถูกตบหน้ามาอย่างแรง "ปากบอกว่าชอบโทโมะ! แต่ทำไมถึงแอบมามีอะไรกับเขื่อนในห้องน้ำล่ะ! ทำไมอะทำไม!?!" ว่าแล้วก็ทุบพื้นอย่างบ้าคลั่งเพื่อระบายอารมณ์โกรธ
"ฉันจะไม่ยอมอยู่เฉยๆอีกต่อไปแล้ว!!! ฉันเกลียดแกยัยเฟย์ ฉันเกลียดแก!!!"
To be continued
เอ่อ... รุนแรงไปมั้ยเนี่ย 55555555
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ