ปริศนา ความรัก มิตรภาพ ความผูกพันธ์
9.9
เขียนโดย eyeyeye_eye
วันที่ 25 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 12.19 น.
3 chapter
5 วิจารณ์
8,107 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 26 กันยายน พ.ศ. 2556 12.40 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3) สาเหตุ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความปริศนา มิตรภาพ ความรัก ความผูกพันธ์
ตอนที่ 3 สาเหตู
บรรยากาศของร้านไอศครีมที่มีชายหญิงคู่หนึ่งกำลังสนทนา ถามไถ่เรื่องราวของกันและกันอยู่ ช่างดูสดใสไม่ต่างจากน้ำเสียงของทั้งคู่
"ป็อป แล้วป็อปรู้ได้ไงว่าตัวเองมีพลัง" เสียงหวานเอ่ยถามชายหนุ่มอย่างอยากรู้
"ตอนแรกที่รู้เลยเนี่ย ถ้าจำไม่ผิดกำลังทำข้อสอบวิชาชีวะอยู่ แล้วโจทย์มีอยู่ว่าให้อธิบายอวัยวะเพศชายโดยละเอียด 20 คะแนน แล้วป็อปไม่รู้จะทำยังไงเพราะป็อปก็อธิบายไม่ถูก ได้แต่ก้มลงมองของตัวเอง แต่ถึงยังไงก็คิดไม่ออกอยู่ดี ก็เลยนั่งเฉยๆ เวลาก็ผ่านไปครึ่งชั่วโมงเหลืออีกแค่ 20 นาที แล้วป็อปก็เห็นหนังสือชีวะของอาจารย์ตั้งอยู่บนโต๊ะหน้าห้อง ป็อปก็เลยคิดในใจเล่นๆว่า ถ้าได้เห็นคำตอบในหนังสือเล่มนั่นก็ดีสิ แล้วแหวนของป็อปที่ป็อปใส่ไว้ที่คอก็สั่นนิด จากนั่นเนื้อหาในหนังสือเล่มนั่นก็มาปรากฏอยู่ตรงหน้าป็อป แล้วมือของป็อปก็เขียนเอง ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก ป็อปมารู้ตัวอีกทีข้อสอบของป็อปก็อยู่ในมืออาจารย์ เพื่อนในห้องทุกคนมองมาที่ป็อปสลับกับมองอาจารย์ แล้วอาจารย์ก็พูดว่า 20 คะแนน เพื่อนในห้องมีสีหน้าตกใจ แล้วผลสอบปรากฏว่าป็อปได้คะแนนเต็มคนเดียวแล้วคนอื่นตกหมด ก็เลยมีเพื่อนบางคนมาถามป็อปว่าป็อปทำได้ยังไง ป็อปก็บอกความจริงที่ป็อปเจอในตอนนั่นไป แล้ววันต่อมาสายตาของเพื่อนทุกคนในโรงเรียนก็มองป็อปเหมือนตัวประหลาด แล้วก็ไม่มีใครคุยกับป็อปอีกเลย จบ!" ชายหนุ่มตอบหญิงสาวไป
"ฮ่าๆๆๆๆ ตลกจัง ส่วนของฟางนะ ฟางรู้ตัวตั้งแต่เด็กแล้ว พอโตขึ้นฟางก็เล่าให้เพื่อนฟังแล้วก็ไม่มีใครคุยกับฟางอีกเลย เขาหาว่าฟางบ้า"
"แล้วฟางอยู่กับพ่อสองคนเหรอ"
"อืม พ่อบอกว่าแม่ฟางเสียตั้งแต่ฟางเกิดแล้วล่ะ ฟางเลยไม่มีความทรงจำเกี่ยวกับแม่เลย แล้วป็อปล่ะ" ตอบคำถามแล้วหันไปถามชายหนุ่มต่อ
"ป็อปเป็นเด็กกำพร้า โตมาในสถานรับเลี้ยงเด็กที่เปรียบเสมือนขุมนรกสำหรับป็อป ป็อปไม่มีอะไรที่เกี่ยวกับพ่อและแม่เลย นอกจากแหวนสีแดงวงนี้ที่ติดตัวป็อปมา"
"ฟางก็มีแหวนนะพ่อให้ใส่ไว้ตลอดเลย เป็นสีขาว แต่ดูไปดูมามันเหมือนแหวนของป็อปเลยนะ แต่คนละสี"
"นั่นสิ แถมตอนเราเจอกัน มันก็หลุดจากสร้อยแล้วมาชนกันกลางอากาศ น่าสงสัยนะ"
"ไว้ ฟางค่อยถามพ่อแล้วกันนะ ป็อปกลับบ้านยังไงเหรอ"
"คงต้องนั่งรถแท็กซี่กลับน่ะ"
"กลับกับฟางก็ได้นะ พ่อฟางมารับ"
"อืม... งั้นก็ได้"
"เดี๋ยวฟางโทรหาพ่อก่อนนะ..........
...............................................................................................
ตอน 3 แล้วฝากด้วยนะว่างๆจะมาอัพให้ใหม่ เม้นต์+โหวตให้ด้วยนะค่ะ
ตอนที่ 3 สาเหตู
บรรยากาศของร้านไอศครีมที่มีชายหญิงคู่หนึ่งกำลังสนทนา ถามไถ่เรื่องราวของกันและกันอยู่ ช่างดูสดใสไม่ต่างจากน้ำเสียงของทั้งคู่
"ป็อป แล้วป็อปรู้ได้ไงว่าตัวเองมีพลัง" เสียงหวานเอ่ยถามชายหนุ่มอย่างอยากรู้
"ตอนแรกที่รู้เลยเนี่ย ถ้าจำไม่ผิดกำลังทำข้อสอบวิชาชีวะอยู่ แล้วโจทย์มีอยู่ว่าให้อธิบายอวัยวะเพศชายโดยละเอียด 20 คะแนน แล้วป็อปไม่รู้จะทำยังไงเพราะป็อปก็อธิบายไม่ถูก ได้แต่ก้มลงมองของตัวเอง แต่ถึงยังไงก็คิดไม่ออกอยู่ดี ก็เลยนั่งเฉยๆ เวลาก็ผ่านไปครึ่งชั่วโมงเหลืออีกแค่ 20 นาที แล้วป็อปก็เห็นหนังสือชีวะของอาจารย์ตั้งอยู่บนโต๊ะหน้าห้อง ป็อปก็เลยคิดในใจเล่นๆว่า ถ้าได้เห็นคำตอบในหนังสือเล่มนั่นก็ดีสิ แล้วแหวนของป็อปที่ป็อปใส่ไว้ที่คอก็สั่นนิด จากนั่นเนื้อหาในหนังสือเล่มนั่นก็มาปรากฏอยู่ตรงหน้าป็อป แล้วมือของป็อปก็เขียนเอง ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก ป็อปมารู้ตัวอีกทีข้อสอบของป็อปก็อยู่ในมืออาจารย์ เพื่อนในห้องทุกคนมองมาที่ป็อปสลับกับมองอาจารย์ แล้วอาจารย์ก็พูดว่า 20 คะแนน เพื่อนในห้องมีสีหน้าตกใจ แล้วผลสอบปรากฏว่าป็อปได้คะแนนเต็มคนเดียวแล้วคนอื่นตกหมด ก็เลยมีเพื่อนบางคนมาถามป็อปว่าป็อปทำได้ยังไง ป็อปก็บอกความจริงที่ป็อปเจอในตอนนั่นไป แล้ววันต่อมาสายตาของเพื่อนทุกคนในโรงเรียนก็มองป็อปเหมือนตัวประหลาด แล้วก็ไม่มีใครคุยกับป็อปอีกเลย จบ!" ชายหนุ่มตอบหญิงสาวไป
"ฮ่าๆๆๆๆ ตลกจัง ส่วนของฟางนะ ฟางรู้ตัวตั้งแต่เด็กแล้ว พอโตขึ้นฟางก็เล่าให้เพื่อนฟังแล้วก็ไม่มีใครคุยกับฟางอีกเลย เขาหาว่าฟางบ้า"
"แล้วฟางอยู่กับพ่อสองคนเหรอ"
"อืม พ่อบอกว่าแม่ฟางเสียตั้งแต่ฟางเกิดแล้วล่ะ ฟางเลยไม่มีความทรงจำเกี่ยวกับแม่เลย แล้วป็อปล่ะ" ตอบคำถามแล้วหันไปถามชายหนุ่มต่อ
"ป็อปเป็นเด็กกำพร้า โตมาในสถานรับเลี้ยงเด็กที่เปรียบเสมือนขุมนรกสำหรับป็อป ป็อปไม่มีอะไรที่เกี่ยวกับพ่อและแม่เลย นอกจากแหวนสีแดงวงนี้ที่ติดตัวป็อปมา"
"ฟางก็มีแหวนนะพ่อให้ใส่ไว้ตลอดเลย เป็นสีขาว แต่ดูไปดูมามันเหมือนแหวนของป็อปเลยนะ แต่คนละสี"
"นั่นสิ แถมตอนเราเจอกัน มันก็หลุดจากสร้อยแล้วมาชนกันกลางอากาศ น่าสงสัยนะ"
"ไว้ ฟางค่อยถามพ่อแล้วกันนะ ป็อปกลับบ้านยังไงเหรอ"
"คงต้องนั่งรถแท็กซี่กลับน่ะ"
"กลับกับฟางก็ได้นะ พ่อฟางมารับ"
"อืม... งั้นก็ได้"
"เดี๋ยวฟางโทรหาพ่อก่อนนะ..........
...............................................................................................
ตอน 3 แล้วฝากด้วยนะว่างๆจะมาอัพให้ใหม่ เม้นต์+โหวตให้ด้วยนะค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ