Reborn Kiseki ( เรื่องของมุคุโร่)
7.9
เขียนโดย นาริจัง
วันที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 16.57 น.
22 chapter
11 วิจารณ์
32.88K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 23.29 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
8) ยัยขี้เหงา
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความสองสามวันมานี้มุคุโร่ออกไปข้างนอกทุกวันเลยกว่าจะกลับมาก็ดึกมากเลยบางครั้งก็ตีหนึ่ง........ฉันก็รู้นะว่ามีเรียนแต่กลับดึกเกินไปแล้วนะ..........อ๊ะ!!...ฉันคิดถึงหมอนั่นเหรอ?....บ้าน่ะ!!พอๆเลิกคิด
"อืม......เที่ยงเหรอ"เบื่อจังไปเดินเล่นดีกว่า
สาวน้อยได้เดินออกไปนอกบ้าน ข้างนอกมีป่าอันไกลออกไปมากแต่ เพราะเธอออกมาเดินบ่อยจนจำทางได้แล้ว
"เฮ้อ......พักก่อนล่ะกัน"สาวน้อยถอนหายใจออกมา เธอเดินมาตั้ง5ชั่วโมงแล้ว (จะไปไหนล่ะนั่น)
"ใกล้ถึงแล้ว"ฉันเดินต่อไปอีก มีที่ๆนึงที่อยากไป ดีกว่านั่งอยู่เฉยๆที่บ้าน อ่า~ลมพัดเย็นมากเลย อ๊ะ !!
"ถึงแล้ว!! เย้~"ฉันยิ้มอย่างมีความสุขเมื่อมาถึงหน้าผา อันสูงใหญ่ มีหญ้าเขียวปกคลุม ดอกไม้หลากสี แต่ที่ขาดไม่ได้ คือ ต้นสนต้นใหญ่ มันใหญ่มาก ฉันเห็นมันจากหน้าต่างบนห้องจนอยากมามันเด่นมาก และพระอาทิตย์กำลังตกดิน สาวน้อยนั่งอยู่ได้ต้นสนนั่น
"ว้าว~ สวยจังเลย"ไม่ผิดหวังที่อุตส่ามา
"อืม....แต่หมดแรงแล้วอ่ะ นั่งพักแป๊ปนึงคงไม่เป็นไรมั่ง กว่ามุคุโร่จะกลับก็ตั้งนาน"สาวน้อยนั่งมองพระอาทิตย์ด้วยสายตาที่ปลื้มใจ แหม กว่าจะมาได้แถมวิวก็สวยถือว่าคุ้มสุดๆแล้วล่ะ
"เพื่อนที่โรงเรียนจะเป็นไงนะ.....ไม่ได้ไปตั้งนาน...ไม่ได้เรียนตั้งนาน....แย่....จัง"สาวน้อยหลับตาลงด้วยความเหนื่อยล้า แล้วหลับไป
21:47
ชายหนุ่มมองนาฬิกาอย่างหัวเสีย พร้อมพูดว่า
"หายไปไหนนะ ดึกขนาดนี้"ผมกลับเร็ววันนี้ กลับมาตอน หก โมงแต่ไม่เจอเธอจึงนั่งรอเพราะอาจไปเดินเล่นก็ได้(ก็ไปจริงนั่นล่ะ)แต่รอตั้งนานก็ยังไม่กลับมือถือก็ไม่เอาไป อย่าให้เจอนะคืนนี้ไม่ได้นอนแน่คืนนี้(อย่าคิดลึกนะจร้า~ หมายถึงจะบ่นทั้งคืนน่ะ)
"อืม...อ้อ!! ยังมีเคนอยู่นี้ดีล่ะ คึหึหึ"ผมรีบโทรหาเคนอย่างเร่งรีบ
ตู้ดด~~ ตู้ดด~~
(ครับ ท่านมุคุโร่)
"เคน จิคุสะ มานี้ด่วนเลย"
(ห๋า เป็นอะไรเหรอครับ)
"นาริ หายไปมาช่วยผมหาหน่อยเร็ว"
(ห๊ะ!!! นาริ หายไป!!! ครับไปเดี๋ยวนี้ล่ะครับ!!)
ไม่กี่อึดใจ พวกเขาก็มาแล้วเริ่มตามหาโดย ให้เคนดมกลิ่น
"ไปทางนี้ครับ!!"เคนนำไปทางต้นสนใหญ่ แล้วพวกเขาก็พบกับ สาวน้อยที่เขาตามหากันมาตั้งนาน
เธอนอนอยู่ใต้แสงจันทร์ ผิวที่ขาวเนียนของเธอดูน่าถนุถนอมมาก ร่างเธอเล็กมาก ปากสีอมชมพูใต้แสงจันทร์แลดูเหมือนขนมหวานดึงดูด ชายทั้งสาม อย่างยิ่ง
"อยู่นี่ครับท่านมุคุโร่"จิคุสะเดินไปหวังจะอุ้มร่างบางแต่ถูกมุคุโร่มาอุ้มตัดหน้าเสียก่อน
"คุฟุฟุ ผมจัดการเองขอบใจมากนะ"
"ครับ"เคน
"....ครับ..."จิคุสะ
เวลาผ่านไปทุกคนแยกย้ายกลับไปจนหมด ชายหนุ่มมองร่างบางนอนไม่รู้เรื่องอะไรอยู่บนเตียงเลยนึกสนุกลองเล่นอะไรขึ้นมา
"คุฟุฟุๆ"ชายหนุ่มได้เอามือลูบไล้ใบหน้านวลไปมาอย่างเอ็นดู......จนกระทั้งมาหยุดอยู่ที่ปาก
"..............."ชายหนุ่มมองเรียวปากบางอมชมพูอย่างต้องมนต์สกด เขาค่อยก้มลงมาอย่างช้าๆ เพื่อจะประกบปากสาวน้อย.....แต่
"ฮ้าว~...."
"!!!!"
ร่างบางตื่นขึ้นมาอย่างงัวเงียแล้วพูดว่า
"ต้องรีบกลับ....รีบ....กลับ...อ๊ะ!!!!"สาวน้อยมองไปรอบห้องแล้วมาหยุดที่หน้ามุคุโร่
"ฉันมาได้ไงเนี้ย....หรือว่านายพามา!!?"
"คุฟุฟุ ครับคุณตัวหนักมากเลยนะรู้มั้ย"
"ไอ้บ้า!!"สาวน้อยลุกขึ้นแล้วกำลังจะเดินออกไปแต่ถูกเขารั้งไว้
"จะไปไหนครับ"ว่าพร้อมเอนหัวสัก45องศาเพื่อความน่ารัก
"จะ จะไปดื่มน้ำย่ะ!!"สาวน้อยที่ภูมิต้านทานคนหล่อต่ำ ว่าพร้อมรีบเดินออกไป
ชายหนุ่มมองจนเธอเดินออกไป
"........อะไรนะความคุ้นเคยนี้"ชายหนุ่มพูดออกไปอย่างลอยๆ
เพล้ง!!
"!!!!!"ชายหนุ่มหันตามเสียง แล้วรีบวิ่งออกไป
พบกับร่างสาวน้อยนอนอยู่ที่พื้น
"นาริ!!!!"เขารีบวิ่งไปดูว่าเธอเป็นอะไร
"นาริ!! นาริ!!"เขาเรียกสาวน้อยจนเธอลืมตา
"มุคุโร่...."
"เป็นอะไ-"
จุ๊บ~
"!!!!!"สาวน้อยจูบเข้าที่แก้มเขาแล้วพูดว่า
"นายหล่อจังน่า~มุคุโร่~" สาวน้อยพูดจบก็ ทั้ง กอด จูบ เลีย กัด ทั่วตัวของเขา
"อะ..โอยหยุดสิครับ"ไม่ห้ามเคลิ้มเด็ดขาด
"ไม่หยุด~หรอก จงมาเป็นของฉันซะ~"ว่าพร้อมกัดเข้าที่คอของเขา(s นะเธอน่ะ)
"อึก!!!!เอาล่ะ"ชายหนุ่มรีบอุ้มเธอเข้าห้อง(อย่าคิดลึก!!!!)แล้วขังเอาไว้ แล้วเดินมาดูขวดที่ตกอยู่
"ไวน์สัปประรดชั้นดี?....คึหึหึหึ คออ่อนจังนะครับ"คราวหน้าสงสัยต้องเก็บไว้ห่างๆงซะแล้วสิ ผมมองตัวเองในกระจก สภาพผมตอนนี้บอกได้เลยว่าเละ....เสื้อขาดรุ่งริ่ง.....มีรอยจูบกัดอยู่เต็มตัว
"เฮ้อ~ปวดหัวกับยัยนี้ซะจริง เหงารึ"ผมรู้มาว่าเมาแล้วไล่ปล้ำคนอื่นแปลว่ากำลังเหงาอยู่......ป่านนี้หลับรึยังนะ ผมเดินเข้าไปในห้องแล้วก็เจอเธอนอนอยู่บนเตียง ผมเดินไปดูใกล้ๆแต่....
หมับ!!!
"กลับมาแล้วเหรอจ๊า~ที่ร้าก~~"ผมโดนกอดคอไว้แล้วโดนกระทำชำเราจนเละอีกแล้ว
"ชะ....ช่วยผม..ด้วย....T_T"
------โปรดติดตามตอนต่อไป------
"อืม......เที่ยงเหรอ"เบื่อจังไปเดินเล่นดีกว่า
สาวน้อยได้เดินออกไปนอกบ้าน ข้างนอกมีป่าอันไกลออกไปมากแต่ เพราะเธอออกมาเดินบ่อยจนจำทางได้แล้ว
"เฮ้อ......พักก่อนล่ะกัน"สาวน้อยถอนหายใจออกมา เธอเดินมาตั้ง5ชั่วโมงแล้ว (จะไปไหนล่ะนั่น)
"ใกล้ถึงแล้ว"ฉันเดินต่อไปอีก มีที่ๆนึงที่อยากไป ดีกว่านั่งอยู่เฉยๆที่บ้าน อ่า~ลมพัดเย็นมากเลย อ๊ะ !!
"ถึงแล้ว!! เย้~"ฉันยิ้มอย่างมีความสุขเมื่อมาถึงหน้าผา อันสูงใหญ่ มีหญ้าเขียวปกคลุม ดอกไม้หลากสี แต่ที่ขาดไม่ได้ คือ ต้นสนต้นใหญ่ มันใหญ่มาก ฉันเห็นมันจากหน้าต่างบนห้องจนอยากมามันเด่นมาก และพระอาทิตย์กำลังตกดิน สาวน้อยนั่งอยู่ได้ต้นสนนั่น
"ว้าว~ สวยจังเลย"ไม่ผิดหวังที่อุตส่ามา
"อืม....แต่หมดแรงแล้วอ่ะ นั่งพักแป๊ปนึงคงไม่เป็นไรมั่ง กว่ามุคุโร่จะกลับก็ตั้งนาน"สาวน้อยนั่งมองพระอาทิตย์ด้วยสายตาที่ปลื้มใจ แหม กว่าจะมาได้แถมวิวก็สวยถือว่าคุ้มสุดๆแล้วล่ะ
"เพื่อนที่โรงเรียนจะเป็นไงนะ.....ไม่ได้ไปตั้งนาน...ไม่ได้เรียนตั้งนาน....แย่....จัง"สาวน้อยหลับตาลงด้วยความเหนื่อยล้า แล้วหลับไป
21:47
ชายหนุ่มมองนาฬิกาอย่างหัวเสีย พร้อมพูดว่า
"หายไปไหนนะ ดึกขนาดนี้"ผมกลับเร็ววันนี้ กลับมาตอน หก โมงแต่ไม่เจอเธอจึงนั่งรอเพราะอาจไปเดินเล่นก็ได้(ก็ไปจริงนั่นล่ะ)แต่รอตั้งนานก็ยังไม่กลับมือถือก็ไม่เอาไป อย่าให้เจอนะคืนนี้ไม่ได้นอนแน่คืนนี้(อย่าคิดลึกนะจร้า~ หมายถึงจะบ่นทั้งคืนน่ะ)
"อืม...อ้อ!! ยังมีเคนอยู่นี้ดีล่ะ คึหึหึ"ผมรีบโทรหาเคนอย่างเร่งรีบ
ตู้ดด~~ ตู้ดด~~
(ครับ ท่านมุคุโร่)
"เคน จิคุสะ มานี้ด่วนเลย"
(ห๋า เป็นอะไรเหรอครับ)
"นาริ หายไปมาช่วยผมหาหน่อยเร็ว"
(ห๊ะ!!! นาริ หายไป!!! ครับไปเดี๋ยวนี้ล่ะครับ!!)
ไม่กี่อึดใจ พวกเขาก็มาแล้วเริ่มตามหาโดย ให้เคนดมกลิ่น
"ไปทางนี้ครับ!!"เคนนำไปทางต้นสนใหญ่ แล้วพวกเขาก็พบกับ สาวน้อยที่เขาตามหากันมาตั้งนาน
เธอนอนอยู่ใต้แสงจันทร์ ผิวที่ขาวเนียนของเธอดูน่าถนุถนอมมาก ร่างเธอเล็กมาก ปากสีอมชมพูใต้แสงจันทร์แลดูเหมือนขนมหวานดึงดูด ชายทั้งสาม อย่างยิ่ง
"อยู่นี่ครับท่านมุคุโร่"จิคุสะเดินไปหวังจะอุ้มร่างบางแต่ถูกมุคุโร่มาอุ้มตัดหน้าเสียก่อน
"คุฟุฟุ ผมจัดการเองขอบใจมากนะ"
"ครับ"เคน
"....ครับ..."จิคุสะ
เวลาผ่านไปทุกคนแยกย้ายกลับไปจนหมด ชายหนุ่มมองร่างบางนอนไม่รู้เรื่องอะไรอยู่บนเตียงเลยนึกสนุกลองเล่นอะไรขึ้นมา
"คุฟุฟุๆ"ชายหนุ่มได้เอามือลูบไล้ใบหน้านวลไปมาอย่างเอ็นดู......จนกระทั้งมาหยุดอยู่ที่ปาก
"..............."ชายหนุ่มมองเรียวปากบางอมชมพูอย่างต้องมนต์สกด เขาค่อยก้มลงมาอย่างช้าๆ เพื่อจะประกบปากสาวน้อย.....แต่
"ฮ้าว~...."
"!!!!"
ร่างบางตื่นขึ้นมาอย่างงัวเงียแล้วพูดว่า
"ต้องรีบกลับ....รีบ....กลับ...อ๊ะ!!!!"สาวน้อยมองไปรอบห้องแล้วมาหยุดที่หน้ามุคุโร่
"ฉันมาได้ไงเนี้ย....หรือว่านายพามา!!?"
"คุฟุฟุ ครับคุณตัวหนักมากเลยนะรู้มั้ย"
"ไอ้บ้า!!"สาวน้อยลุกขึ้นแล้วกำลังจะเดินออกไปแต่ถูกเขารั้งไว้
"จะไปไหนครับ"ว่าพร้อมเอนหัวสัก45องศาเพื่อความน่ารัก
"จะ จะไปดื่มน้ำย่ะ!!"สาวน้อยที่ภูมิต้านทานคนหล่อต่ำ ว่าพร้อมรีบเดินออกไป
ชายหนุ่มมองจนเธอเดินออกไป
"........อะไรนะความคุ้นเคยนี้"ชายหนุ่มพูดออกไปอย่างลอยๆ
เพล้ง!!
"!!!!!"ชายหนุ่มหันตามเสียง แล้วรีบวิ่งออกไป
พบกับร่างสาวน้อยนอนอยู่ที่พื้น
"นาริ!!!!"เขารีบวิ่งไปดูว่าเธอเป็นอะไร
"นาริ!! นาริ!!"เขาเรียกสาวน้อยจนเธอลืมตา
"มุคุโร่...."
"เป็นอะไ-"
จุ๊บ~
"!!!!!"สาวน้อยจูบเข้าที่แก้มเขาแล้วพูดว่า
"นายหล่อจังน่า~มุคุโร่~" สาวน้อยพูดจบก็ ทั้ง กอด จูบ เลีย กัด ทั่วตัวของเขา
"อะ..โอยหยุดสิครับ"ไม่ห้ามเคลิ้มเด็ดขาด
"ไม่หยุด~หรอก จงมาเป็นของฉันซะ~"ว่าพร้อมกัดเข้าที่คอของเขา(s นะเธอน่ะ)
"อึก!!!!เอาล่ะ"ชายหนุ่มรีบอุ้มเธอเข้าห้อง(อย่าคิดลึก!!!!)แล้วขังเอาไว้ แล้วเดินมาดูขวดที่ตกอยู่
"ไวน์สัปประรดชั้นดี?....คึหึหึหึ คออ่อนจังนะครับ"คราวหน้าสงสัยต้องเก็บไว้ห่างๆงซะแล้วสิ ผมมองตัวเองในกระจก สภาพผมตอนนี้บอกได้เลยว่าเละ....เสื้อขาดรุ่งริ่ง.....มีรอยจูบกัดอยู่เต็มตัว
"เฮ้อ~ปวดหัวกับยัยนี้ซะจริง เหงารึ"ผมรู้มาว่าเมาแล้วไล่ปล้ำคนอื่นแปลว่ากำลังเหงาอยู่......ป่านนี้หลับรึยังนะ ผมเดินเข้าไปในห้องแล้วก็เจอเธอนอนอยู่บนเตียง ผมเดินไปดูใกล้ๆแต่....
หมับ!!!
"กลับมาแล้วเหรอจ๊า~ที่ร้าก~~"ผมโดนกอดคอไว้แล้วโดนกระทำชำเราจนเละอีกแล้ว
"ชะ....ช่วยผม..ด้วย....T_T"
------โปรดติดตามตอนต่อไป------
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ