Reborn Kiseki ( เรื่องของมุคุโร่)
7.9
เขียนโดย นาริจัง
วันที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 16.57 น.
22 chapter
11 วิจารณ์
32.98K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 23.29 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3) อยู่กับนาย?
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"เอ่อ.....โคลมอยู่ไหน"สาวชุดเมดถามอย่างเป็นห่วง
"คุฟุฟุ ทำไมครับคุณเป็นอะไรกับโคลมของผม?"ไอ้สัปปะรดมันถามอย่างกวนๆ
"........คนรู้จัก"
"รู้จักกันนานไหม?"
"24...."
"24วัน?"ผมถามไปงั้นๆแหละลองใจดู
"24....ชั่วโมง"มันจะถามทำไมว่ะ
"คุณ...."กวนไม่แพ้กันเลยนะครับ
"........-*- "ฉันจ้องหน้า
"....-_-"จ้องกลับ
15นาทีผ่านไป
"นี้...จิคุสะ"เคนหันมาถามจิคุสะ
"อะไร"
"สองคนนั้นจะอยู่อย่างนั้นอีกนานไหม?"
"ไม่รู้สิ...."เคนและจิคุสะ หันไปมองมุคุโร่กับสาวทวินเทลที่จ้องหน้ากันมาตั้ง สิบห้านาทีแล้ว ตอนนี้ก็ยังจ้องกันอยู่
".........."
".........."
"นี้...คุณน่ะ"มุคุโร่เริ่มพูด
"ว่าไง"ตอบแบบห้วนๆ
"คุฟุฟุ ผมว่าคุณน่ะ"
"ฉันทำไม?"
"หน้าคุ้นๆนะ"
"!!!!!!!"พูดจบสาวน้อยรีบหันหน้าหนีอย่างรวดเร็ว
"คุฟุฟุ มีพิรุธนะครับเนี้ย"
"ปะ....เปล่านี้"
"งั้นไปหาโคลมกันเถอะครับ"น่าสงสัย หน้าคุ้นมากๆ
"อะ....อืม"
"ท่านมุคุโร่ผมไปก่อนนะครับ"จิคุสะพูดก่อนจะพาเคนเดินออกไป
"ครับแล้วเจอกัน"
"............."เดินตามมุคุโร่
"......"หยุดเดิน
"อะ....อะไรเหรอ"
"ทินาริ ดี. บาร์นส"เขาพูดออกมา
"!!!!!!!"แย่แล้ว
"ลูกสาวประธานนาธิบดีของฝรั่งเศส"
".....อะไรของนาย"ฉันแกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง
"คุฟุฟุ นั้นคือคุณสินะ"ผมว่าแล้วเชียวว่าหน้าคุ้นๆ
"บ้า....จะเป็นไปได้ไงนายจำผิดคนแล้ว"ต้องปฏิเสธให้ถึงที่สุด
"คุฟุฟุ คุณกลับไปเถอะ"
"ไป....ไหน"
"คนอย่างคุณควรไปอยู่ที่ๆควรอยู่"
"............"
"คุณหนีออกมา กลับไปซะ"พ่อ แม่ก็มี เงินก็มี รวยด้วยหนีทำไม
"......ไม่"ฉันไม่มีวันกลับไป
"ทำไมล่ะครับ"
"คือ.....ฉัน...บอกไม่ได้"
"บอกมาสิครับเพื่อผมจะช่วยได้"
"ตอนนี้ฉันก็....15แล้ว..คงกลับไม่ได้หรอก"
"คุฟุฟุ เกี่ยวอะไรกับอายุครับ"ผมชักสงสัยมากแล้วนะเนี้ย
"นายไปอ่านเรื่องทายาทแม่มดเถอะ!!!!!!!"วิ่งหนี
"คุฟุฟุ ทำไมครับคุณเป็นอะไรกับโคลมของผม?"ไอ้สัปปะรดมันถามอย่างกวนๆ
"........คนรู้จัก"
"รู้จักกันนานไหม?"
"24...."
"24วัน?"ผมถามไปงั้นๆแหละลองใจดู
"24....ชั่วโมง"มันจะถามทำไมว่ะ
"คุณ...."กวนไม่แพ้กันเลยนะครับ
"........-*- "ฉันจ้องหน้า
"....-_-"จ้องกลับ
15นาทีผ่านไป
"นี้...จิคุสะ"เคนหันมาถามจิคุสะ
"อะไร"
"สองคนนั้นจะอยู่อย่างนั้นอีกนานไหม?"
"ไม่รู้สิ...."เคนและจิคุสะ หันไปมองมุคุโร่กับสาวทวินเทลที่จ้องหน้ากันมาตั้ง สิบห้านาทีแล้ว ตอนนี้ก็ยังจ้องกันอยู่
".........."
".........."
"นี้...คุณน่ะ"มุคุโร่เริ่มพูด
"ว่าไง"ตอบแบบห้วนๆ
"คุฟุฟุ ผมว่าคุณน่ะ"
"ฉันทำไม?"
"หน้าคุ้นๆนะ"
"!!!!!!!"พูดจบสาวน้อยรีบหันหน้าหนีอย่างรวดเร็ว
"คุฟุฟุ มีพิรุธนะครับเนี้ย"
"ปะ....เปล่านี้"
"งั้นไปหาโคลมกันเถอะครับ"น่าสงสัย หน้าคุ้นมากๆ
"อะ....อืม"
"ท่านมุคุโร่ผมไปก่อนนะครับ"จิคุสะพูดก่อนจะพาเคนเดินออกไป
"ครับแล้วเจอกัน"
"............."เดินตามมุคุโร่
"......"หยุดเดิน
"อะ....อะไรเหรอ"
"ทินาริ ดี. บาร์นส"เขาพูดออกมา
"!!!!!!!"แย่แล้ว
"ลูกสาวประธานนาธิบดีของฝรั่งเศส"
".....อะไรของนาย"ฉันแกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง
"คุฟุฟุ นั้นคือคุณสินะ"ผมว่าแล้วเชียวว่าหน้าคุ้นๆ
"บ้า....จะเป็นไปได้ไงนายจำผิดคนแล้ว"ต้องปฏิเสธให้ถึงที่สุด
"คุฟุฟุ คุณกลับไปเถอะ"
"ไป....ไหน"
"คนอย่างคุณควรไปอยู่ที่ๆควรอยู่"
"............"
"คุณหนีออกมา กลับไปซะ"พ่อ แม่ก็มี เงินก็มี รวยด้วยหนีทำไม
"......ไม่"ฉันไม่มีวันกลับไป
"ทำไมล่ะครับ"
"คือ.....ฉัน...บอกไม่ได้"
"บอกมาสิครับเพื่อผมจะช่วยได้"
"ตอนนี้ฉันก็....15แล้ว..คงกลับไม่ได้หรอก"
"คุฟุฟุ เกี่ยวอะไรกับอายุครับ"ผมชักสงสัยมากแล้วนะเนี้ย
"นายไปอ่านเรื่องทายาทแม่มดเถอะ!!!!!!!"วิ่งหนี
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ