Change!เปลี่ยนหัวใจยัยคุณหนูเย็นชา

 

 

 

 

 

 

"ฟางท้อง แต่ถูกกวินชกที่ท้องอย่างแรง ลูกเราก็เลย..จากไป” ชายหนุ่มเอ่ยเสียงสั่น สิ้นประโยคสุดท้ายบรรยากาศที่อึมครึมในห้อง ณ ตอนนี้กลับยิ่งมากไปกว่าเดิมเสียอีก เสียงสะอึ้นเริ่มดังขึ้น

 

“ฮึก..ท้อง” แววตาหวานมีน้ำใสๆไหลลงมาอาบแก้ม มือเรียวทั้งสองข้างกอดสามีหนุ่มที่อยู่ข้างๆแน่น

 

“ทั้งๆที่เป็นคนท้องเองแท้ๆ ก็ยังไม่รู้ว่าลูกมาอยู่กับฟาง ฟางมันไม่ดี” เธอพูดอย่างเศร้าโศก ขณะที่เอามือจิกหน้าท้องที่แบนราบ..ปราศจากซึ่งสิ่งมีชีวิตน้อยๆที่เธอและเขาเรียกมันว่า ลูก

 

 

สิ่งมีชีวิตที่กำลังจะเกิดขึ้นมาจากเธอและเขา ตอนนี้ได้จากไปแล้ว จากไปทั้งๆที่ เธอไม่เคยรู้ว่าเธอมี ..

“อย่าโทษตัวเองสิ ป๊อปก็ไม่ดีที่คิดน้อยเกินไป ปล่อยให้ฟางไปคนเดียว” เขาลูบผมเธอเบาๆ ลำแขนแกร่งได้กระชับเธอที่อยู่ในอ้อมกอดให้แน่นกว่าเดิม

 

“ลูกจ๋า ยกโทษให้แม่ด้วย” เปลือกตาชมพูปิดลงช้าๆ มือทั้งสองกอดตัวเองไว้ เสียงที่ตัดพ้อเอ่ยขึ้นอย่างสิ้นหวัง ความรู้สึกผึด ความเสียใจ ทุกสิ่งทุกอย่างจู่โจมมาหัวสมองของเธอ

 

บรรยายไม่ถูกเลยว่า เธอเสียใจแค่ไหน แม้จะไม่เคยได้เห็นหน้า ไม่เคยได้สัมผัสถึง แต่ด้วยความเป็นแม่ อย่างไรก็ตามเด็กน้อยคนนั้นก็ถือเป็น เลือดเนื้อเชื้อไข ที่กำเนิดมาจากเธอและภาณุ

ร่างบางที่ไม่ได้นอนเมื่อคืน ตอนนี้ยังคงนั่งอยู่ริมระเบียง ใช่เธอนั่งตรงนั้นมาตั้งแต่ยังไม่ฟ้าสว่าง จนถึงตอนนี้ก็รวมๆราว4ชั่วโมงแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

ภาณุลืมตาขึ้นมาข้างกายของเขาว่างเปล่าไม่พบร่างภรรยาสาว เขาก็พอเดาได้ว่าเธอหายไปไหน ร่างกายแกร่ง ก้าวลงจากเตียง รีบตรงไปที่ระเบียงทันที

“มานั่งตรงนี้ทั้งคืน ฟางไปนอนก่อนดีกว่านะ” เขานั่งลงข้างๆแล้วพูด

“...” ไม่มีเสียงใดๆตอบกลับ

“ถ้าฟางมัวเศร้าแบบนี้ ป๊อปว่าลูกเราก็คงเสียใจนะ” เขาพูดอีกครั้ง

“ค่ะ” เสียงหวานที่ตอนนี้ฟังดูหมดแรง เอ่ยสั้นๆ ก่อนจะเดินกลับไปที่ห้องนอนแล้วล้มตัวนอนลงที่เตียงอย่างอ่อนล้า

 

 

 

เวลาผ่านไป 3-4 เดือน ทุกอย่างยังคงดำเนินต่อไปอย่างที่มันเป็นในทุกๆวัน

“ที่รักจ๋า อาทิตย์หน้า ก็ครบรอบแต่งงาน1ปีแล้วนะ” ภาณุยิ้มแก้มปริแล้วพูดขึ้นมา ขณะทานอาหารเย็นกับเธออยู่

“ฟางจำได้อยู่แล้ว” เธอยิ้มแล้วหยิกแก้มเขาอย่างหมันเขี้ยว

 

“ฮันนีมูนอีกซักรอบไหม” เขามองอย่างชักชวน

“ป๊อปรู้ไหม1ปีที่เราแต่งงานกันมา ป๊อปพาฟางไปฮันนีมูนรอบที่3แล้วนะ” เธอขำ

“ก็ป๊อปอยากไปเที่ยวกับเมียบ่อยๆ” เขาเบ้ปาก

“งั้นไปไหนกันดี ไม่รู้จะไปไหนแล้วเนี่ย” เธอตอบ ช่วงหลังๆนี้งานไม่ค่อยยุ่งเหมือนแต่ก่อนเพราะเมื่อเฟย์เรียนจบก็มาช่วยแบ่งเบาภาระงานไปบ้าง ทำให้คู่สามีภรรยามีเวลาพักผ่อนเยอะมากขึ้น

“ออสเตรเลียละกันเนอะ” พูดจบเขาก็รีบไปโทรจองตั๋วเครื่องบินทันที

 

 

“ไม่ได้มาเป็น10ปีแล้วนะเนี่ย ฟางเคยมาสมัยเรียนมัธยม” เธอพูด

“ฟางเย็นนี้เพื่อนป๊อปนัดทานข้าว” เขาว่า

“หืม ป๊อปมีเพื่อนที่นี่ด้วยหรอ” เธอถาม

“ใช่ๆ ชื่อ จินนี่ น่ะ” เขาตอบแล้วเดินเข้าไปอาบน้ำ


“จินนี่ เพื่อนผู้หญิงหรอ ..” เธอพึมพำเบาๆ แล้วลุกไปแต่งตัวทันที

ชุดกระโปรงสีเหลืองยาวเหนือเข่านิดหน่อย กับรองเท้าส้นสูง4นิ้ว ทำให้ร่างเล็กๆตอนนี้ดูสูงเด่นขึ้นมา ใบหน้าที่ถูกแต่งเติมเล็กน้อยจากเครื่องสำอาง

 

ทำให้ใบหน้าที่หวานอยู่แล้ว หวานยิ่งขึ้นไปอีก ผมทั้งหมดถูกเกล้าขึ้นหลวมๆ สบายๆ

ฟางพร้อมค่ะ!เพื่อนป๊อปที่ชื่อจินนี่ จะเป็นยังไงนะ

“เฮโลว ป๊อป ไนซ์ทูมีสยู” เสียงใสเอ่ยทักทายเขาที่มาพร้อมกับเธอ ผู้หญิงผมยาว หน้าตาดี หุ่นก็เป้ะ คนนั้นกอดทักทายภาณุด้วยความเคยชิน ทำเอาฟางที่ยืนอยู่ข้างๆ ถึงกับเหวอ

“มีทู จินนี่ นี่ฟางภรรยาป๊อปเอง” เขากอดตอบ แล้วแนะนำภรรยาที่ตอนนี้ ยืนขมวดคิ้ววุ่น อย่างไม่พอใจเท่าไร่ ที่เห็นสามีตัวเองกอดกับหญิงอื่น!

“สวัสดีค่ะคุณฟาง จินนี่นะค่ะ ไนซ์ทูมีสยู” จินนี่ทักทายฟางด้วยรอยยิ้มเป็นมิตรพร้อมกับยื่นมือเพื่อเชคแฮน

“เรียกฟางเฉยๆ ก็ได้ค่ะ เพื่อนป๊อปก็เหมือนเพื่อนฟาง” เธอยิ้มตึงๆ แล้วยื่นมือไปจับตอบ

“ป๊อปทานนี่สิ อร่อยนะ ของโปรดจินนี่เลย” จินนี่ยิ้มพูดแล้วตักกุ้งมังกรตัวใหญ่ให้ป๊อปปี้

 

“แต้งกิ้วว” ป๊อปยิ้มแล้วทานกุ้งที่จินนี่ตักให้จนหมด

“เอ่อป๊อปกับจินนี่รู้จักกันได้ไงหรอค่ะ” ฟางที่นั่งเงียบมานาน ชักทนไม่ไหวจึงเปิดประเด็นเพื่อหวังขัดจังหวะ สามีตัวเองกับเพื่อนที่ชื่อจินนี่ บ้าง

 

“ก็จินนี่เป็นเพื่อนสมัยเรียน กลุ่มเดียวกับทีเจเนี่ยแหละ แต่จินนี่พอเรียนจบก็ย้ายมาอยู่ออสเตรเลีย” ป๊อปปี้ว่า แล้วหันไปตักปลาให้ภรรยาตัวเล็ก

“ใช่ค่ะ กลุ่มเราก็มีอยู่ไม่กี่คน ก็เลยสนิทกันมากๆ” จินนี่ตอบยิ่งทำให้ฟางหน้าตึง

 

 

ตอนนี้เธอกำลังข่มอารมณ์อยู่ สายตาหวานนั่งมองสามีตัวเองกระหนุงกระหนิงกับหญิงอื่นถึงจะบอกว่าเพื่อนก็เถอะ แต่สนิทกันแบบนี้ต่อหน้าเธอ ก็มากไปนะ

“ป๊อปฟางค่ะ ทานข้าวเสร็จไปเที่ยวต่อกันมั้ย จินนี่เป็นไกด์ให้เอง” จินนี่พูดต่อทำเอาฟางสะอึก แค่นี้เธอก็อยากจะพาสามีเธอไปให้พ้นยัยจินนี่อะไรนี่เร็วๆซักที ยังจะมาชวนเที่ยวอีก

“ไปสิๆ ดีเลย” ป๊อปปี้ตอบโดยลืมดูสีหน้าฟาง

“ป๊อปอยากไปก็ไปเถอะ ฟางเพลียๆอยากพัก” เธอตอบส่งๆ ด้วยความหงุดหงิดปนน้อยใจ

“อ่าวฟาง ทำไมไม่ไปอะ มาด้วยกันต้องไปด้วยกันสิ” เขาถามงงๆ

 

“ก็เหนื่อย อยากนอน แวะส่งฟางที่โรงแรมละกัน” เธอตอบแบบไม่มองหน้าเขา ด้วยความไม่พอใจ

“เห้ ฟางรอเดี๋ยว...” เมื่อมาถึงโรงแรม เขายังพูดไม่ทันจบ เธอก็เปิดประตูรถ แล้วรีบเดินเข้าโรงแรมทันที

 

“เอ่อจินนี่งั้นป๊อปว่าเราเลื่อนไปก่อนละกันเนอะ” เขาหันไปพูดกับจินนี่ที่นั่งรถมาด้วย

 

“อะไรของเขาล่ะเนี่ย โอ้ยเมียใครฟะ” ป๊อปปี้เปิดประตูตามลงไปอย่างรวดเร็ว แล้วเดินเกาหัวตามขึ้นไปอย่างไม่เข้าใจ

“หึเพื่อนหรอ เพื่อนๆๆๆ เพื่อนอะไรจะกินหัวกันอยู่แล้ว” หญิงสาวที่ยังหึงสามีไม่หาย ขึ้นมาที่ห้องอย่างหงุดหงิด นั่งลงบนเตียงอย่างหัวเสีย

 

"เมียคร้าบบ" เสียงอ้อนๆดังมาแต่ไกล ก่อนที่เจ้าของเสียงจะตามมา

 

"ไม่ไปกับเพื่อนสนิทแล้วหรือยังไง" เธอหันหลังพูด

 

"อ่าวป๊อปมาฮันนีมูนกับเมีย เมียอยู่ไหนป๊อปอยู่นั่น" เขาพูดอ้อนๆ แล้วนั่งลงข้างๆ

 

"อยากไปก็ไปสิ ใครห้าม นานๆเจอทีไม่ใช่หรอ" เธอยังคงพูดโดยไม่มองหน้าเขาเหมือนเดิม

 

"เมียหึงป๊อปหรอเนี่ยย นั่นแน่" เขาเริ่มสงสัย

 

"ป่าวซะหน่อย" เสียงที่เคยแข็งกร้าว ตอนนี้อ่อนลงแต่กลับสั่นเครือ ภาพวันที่เธอและเขาไปฮันนีมูนกันครั้งแรกที่อังกฤษ คืนแรกของเขาและเธอ ผุดขึ้นมาในหัวอีกครั้ง

 

ถ้าคำนวณระยะเวลาดูแล้ว ก็อาจจะเป็นคืนนั้นที่ทำให้ลูกน้อยที่จากไปมาอยู่กับเธอ มันทำให้น้ำตาแห่งความเศร้าไหลลงมาอีกครั้ง

 

"ป่าวแล้วร้องไห้ทำไม" เขาถามแล้วเอามือปาดน้ำตาบนแก้มใส สายตาคมพลันมองไม่เห็นมือของภรรยาสาวที่ร้องไห้อยุ่ กำลังกุมที่หน้าท้องก็รู้ได้ทันทีว่าเธอคงเศร้าเรื่องนั้นแน่ๆ

 

"เรื่องลูกหรอ" น้ำเสียงอ่อนโยน เปี่ยมไปด้วยความเป็นห่วงได้เอ่ยขึ้น

 

"อือ ฮึกๆ" เสียงเบาๆเอ่ยเพื่อตอบรับผู้ถาม

 

"อย่าเศร้าสิ แท้งได้ ก็ต้องท้องใหม่ได้จริงไหมครับ" พูดจบเขาก็โน้มตัวไปจูบเธอจากอ่อนโยนก็เปลี่ยนเป็นจูบที่เร่าร้อน แรงปรารถนาในร่างระหงตรงหน้ามากขึ้นเรื่อยๆ เขาสอดสิ้นเข้าไปทักทายในโพรงปากของเธอ สองลิ้นหยอกล้อกันสักครู่

 

มือหนาก็ไม่ลืมที่จะทำหน้าที่ของมัน เสื้อผ้าทั้งหมดถูกถอดออกอย่างรวดเร็ว รู้ตัวอีกทีทั่งคู่อยู่ในสภาพเปลือยเปล่า ริมผีปากหนาเลื่อนลงมาครอบครองยอดอมคู่งามอย่างกระหาย

 

มืออีกข้างก็เคล้งคลึงสะโพกของเธอ ส่วนอีกมือก็ลูบไล้เรียวขาและสอดนิ้วเข้าไปทักทายโพรงรัก แล้วซอยเข้าออกถี่ยิบ น้ำหล่อลื่นไหลออกมาไม่ขาดสาย

 

"หวานไม่เปลี่ยนเลยนะ" ชายหนุ่มพูด

 

"อ้าาา ป๊อป ฟางสะเสียวว มะไหวแล้ว อือออ" ร่างเล็กที่นอนบิดตัวไปมาด้วยความเสียว พูดไม่ได้ศัพท์

 

"เมียขอป๊อปจัดให้" พูดจบเขาก็สอดแกนกลางเข้าไปร่างกายเธอรวดเดียวจนสุด ร่างเล็กกกระตุกอย่างแรง

 

บทเพลงรักของสามีภรรยา เริ่มขึ้นและไม่มีทีท่าว่าจะจบลงง่ายๆ เสียงแห่งความสุขดังไปตลอดทั้งคืน จนถึงรุ่งเช้า..

 

 

 

 

------มาแล้วว ขอโทษที่หายไปหลายวันนะค่ะ ช่วงนี้ยุ่งมาก ที่โรงเรียนมีงานกีฬาสีพอดี-----

-----เม้น โหวต ด้วยน้าา ขอบคุนคะ อย่าเพิ่งทิ้งไรเตอร์ไปไหนนะ-----