Change!เปลี่ยนหัวใจยัยคุณหนูเย็นชา

9.8

เขียนโดย rukpopfanggg

วันที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 14.39 น.

  26 ตอน
  85 วิจารณ์
  50.93K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 16 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 00.54 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

16) น้ำผึ้งพระจันทร์

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

เวลาผ่านมาอย่างรวดเร็วตอนนี้ทั้งคู่ก็อยู่ ณ กรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษ เรียบร้อยแล้ว หรือจะให้พูดอีกอย่างก็คือ พวกเขามาฮันนีมูนกันนั่นเอง

 

"เหนื่อยไหม" เขาถามขึ้นหลังจากที่ทั้งคู่นั่งเครื่องมาเป็นเวลานาน

 

"สุดๆ ไปโรงแรมก่อนดีกว่า" เธอเอ่ยด้วยความอ่อนเพลีย

 

 

 


"ฟาง หิวมั้ยย.." เขาหันไปถามภรรยาที่เมื่อถึงห้องพักก็รีบวิ่งมุ่งหน้าไปที่เตียงทันที ก่อนจะพบว่าเธอได้หลับไปเสียแล้ว คงเหนื่อยมากสินะ เขาเดินมาใกล้ๆ นั่งมองร่างเล็กที่หลับอยู่ อย่างสุขใจ มือหนาปัดผมที่มาปิดหน้าของร่างภรรยาตรงหน้าอย่างทะนุถนอม 'ฉันโชคดีเหลือเกิน' ประโยคนี้เป็นประโยคที่เขาพร่ำบอกตัวเองเสมอ เขาสัญญาว่าจะรักเธอให้มากพอ พอที่จะทำให้เธอ..รักเขาบ้าง

 

 

 

 

 

หญิงสาวที่หลับไปตั้งแต่บ่าย ลืมตาขึ้นมาห้องสีครีมขนาดใหญ่ ไม่คุ้นตา ขาเรียวก้าวลงจากเตียงช้าๆ เธอมองไปรอบๆ ก่อนจะนึกได้ว่า เราอยู่ลอนดอนนิน่า เรามาฮันนีมูนกับนายหน้าหมีนี่ ตอนนี้ลอนดอนยามค่ำคืนสวยมาก ตึกสูงระฟ้า ผู้คนยังคงเดินเต็มท้องถนน เธอยืนมองออกไปนานพอสมควร จนท้องของเธอทำให้รู้สึกได้ว่ายังไม่ได้ทานอะไร คิดว่าเขาที่หลับไม่รู้เรื่องก็คงหิวเหมือนกันเมื่อตื่นมา

 


"โทรสั่งพิซซ่่าได้ไหมน่ะ" ว่าแล้วเธอก็โทรสั่งพิซซ่าทันที

 

"อ้าวตื่นแล้วหรอ หิวล่ะสิ ฟางโทรสั่งพิซซ่ามา รีบทานซะ ยังร้อนๆอยู่"

 

"เสร็จแล้วไปเดินเที่ยวข้างนอกกัน" หญิงสาวพูดขึ้้นมาอีกครั้ง

 

 

 

เมื่อจัดการตัวเองเรียบร้อยทั้งคู่ก็เปลี่ยนชุดและออกมาเดินเที่ยวที่ ถนนคนเดิน มีของขายมากมาย ทั้งของกิน ของใช้ เสื้อผ้า เครื่องประดับ ต่างๆ

 

"นี่อันนี้เหมาะกะป๊อปดีนะ" เธอพูดเมื่อหันไปเห็นหมวกหมีใบหนึ่ง ก่อนจะหยิบมันมาใส่ให้เขา

 

"งั้นอันนี้ก็ต้องของฟางสิ" เขาพูดก่อนจะหยิบหมวกกระต่ายสีชมพูอีกใบขึ้นมาใส่ให้เธอที่ยืนอยู่ข้างๆ ก่อนจะจ่่ายตังค์และเดินไปดูร้านอื่นๆ เดินเรื่อยๆจนเขาค่อยๆเอื้อมมือไปจับมือของเธอ

 

"เดินไปด้วยกันงี้ดีกว่า เดี๋ยวคนแถวนี้หลง" เขาพูด

 

"อย่าปล่อยมือละกันย่ะ" เธอพูดแล้วแลบลิ้นใส่เขาที่ตอนนี้หน้าแดงสุดๆ

 

 


"ฟางใส่เสื้อคู่กัน" เขาหยุดเดินและพูดเมื่อเห็นร้านขายเสื้อร้านหนึ่งเป็นร้านขายเสื้อคู่รัก(?)

 

"เอาจริงอะ เสื้อคู่รักอะนะ" เธอถามอึ้งๆ

 

"ใช่สิ ก็เราเป็นคู่รักกันไง" เขาตอบหน้าตาเฉย และยิ้มอย่างอารมณ์ดี

 

"ตาบ้า ชั้นไปเป็นกับนายเมื่อไร่กัน" เธอทุบไหล่เขาเบาๆด้วยความเขิน ส่วนเขาแลบลิ้นปลิ้นตาอย่างมีความสุข แต่ไม่ตอบอะไร ก่อนจะจูงมือเธอเข้าไปในร้าน

 


'คู่รักงั้นหรอ ?'ฟังดูดีจัง ใจเธอเต้นตุบๆ และ หน้าแดงขึ้นเรื่อยๆ

 

 

ตอนนี้เธอและเขาใส่เสื้อสีชมพูหวานที่สกีนคำว่า my love อยู่ เอาเป็นว่าถ้าทั้งคู่เดินไปที่ไหนทุกๆคนที่เห็นก็ต้องรู้อย่างแน่นอนว่า เธอและเขาเป็นอะไรกัน ไม่ว่าจะเป็นแหวนเพชรที่นิ้วนางข้างซ้าย หมวก รวมถึงเสื้อคู่รัก นั่นอีก ที่สำคัญก็คือ มือสองข้างที่จับกันอย่างเหนียวแน่น และรอยยิ้มที่แสดงถึงความสุขที่มีอีกคนอยู่ข้างๆได้ถูกแต่งแต้มใบหน้าของทั่งคู่



ช่างเป็นคู่ที่เหมาะสมจริงๆ

 

"สวยจังเนอะ" ในตอนนี้เธอและเขานั่งอยู่ที่สนามหญ้า มองดาวบนท้องฟ้า

 

"ใช่ สวยมาก" เขาพูดแต่ทว่าดวงตาคมคู่นั้นมิได้มองไปที่หมู่ดาวมากมาย หากแต่กำลังจ้องมองใบหน้าเรียวที่เพลิดเพลินกับการมองท้องฟ้าเรื่อยๆ จนกระทั่งเธอที่หันหน้ามาโดยไม่รู้ว่ามีใครกำลังมองเธออย่างไม่ละสายตา ทำให้ริมฝีปากหนาประกบกับริมผีปากเรียวหวาน ประกบกันอย่างจัง สำคัญกว่านั้นทั้งคู่ยังไม่ผละออกจากกัน เขาค่อยๆสอดลิ้นเข้าไปทักทายในปากของเธอ ส่วนเธอก็มีทีท่าว่าจะตอบรับอีกด้วย

 

จูบที่เนิ่นนาน ราวกับต้องมนต์ แรงดึงดูดหรือความรู้สึกใดที่ทำให้เขาและเธอไม่สามารถผละออกจากกันได้เลย รู้เพียงว่าคนตรงหน้าช่างมีอิทธิพลต่อจิตใจและอารมณ์ของทั้งคู่จริงๆ จูบที่หอมหวาน หวานมากเสียกว่าน้ำผึ้ง จูบใต้แสงจันทร์..นี่สินะ

   

 

           

                'น้ำผึ้งพระจันทร์..ของเรา'

 

 


------อัพแย้ววว ตอนหน้าานะก๊ะ nc อิอิ-----
------เม้นโหวต เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ด้วยเน้อ-----

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา