[เจมส์-เบลล่า] ซุป'ตาร์ตัวร้ายกะยัยนักข่าว

     หลังจากที่ฉันตอบไป พี่หมากก็เงียบกริบ..
 
"พี่หมาก เบลก็ขอโทษนะคะที่ไม่ได้บอกก่อน  พี่โกรธหรือเปล่าคะ?"
"เอ้ยเปล่าๆ พี่เจอตัวเล็กแล้ว  ยืนอยู่หน้าร้านนี่เอง ฮ่าๆ"
 
    และพอฉันหันหน้ากลับไปก็เห็นพี่หมากเดินตรงมาหาฉัน  พี่หมากยิ้มให้ฉันอย่างมีความสุข ใบหน้าสดใส  ไม่เหมือนคนโกรธอยู่เลยสักนิด
 
"มาอยู่หน้าร้านนี่เอง"  พี่หมากกล่าวทักทาย
"แฮ่  ขอโทษทีนะค่ะพี่หมาก.."
"เรื่องอะไร^__^"
"ก็เรื่องที่...."
"ช่างมันเถอะ พี่ไม่ได้โกรธตัวเล็กเลยนะ ไปทานอาหารกัน  ตะกี้พี่เห็นเจมส์อยู่กับเต้ย คงคุยกันยาว55"
"ใช่ค่ะ เขาไม่ได้เจอกันนานนี่  เอ่อ.. เดี๋ยวเบลจะแยกโต๊ะจากเจมส์ มานั่งกับพี่นะค่ะ"
"เฮ้ย.. จะดีเหรอ55"
"ดีสิค่ะ  เจมส์กับเต้ย เขาจะได้คุยกันสะดวก .___."
"เอางั้นก็ได้"
 
    ฉันเดินจูงมือพี่หมากเดินตรงไปยังโต๊ะของเจมส์  ฉันเห็นเต้ยนั่งที่เก้าอี้ฉัน  เม้ามอยกับเจมส์อย่งารื่นรมย์
 
"เอ่อ.. เจ้านายคะ.."
 
   เจมส์หันมามองหน้าพี่หมาก ก่อนที่จะมองหน้าฉัน   เเล้วเขาก็หันหน้าไปทักทายพี่หมากก่อน
 
"สวัสดีครับพี่หมาก"  เจมส์กล่าวทักทายตามมารยาท
"สวัสดีค่ะพี่หมากก^^" เต้ยก็เช่นกัน
"สวัสดีครับ:)"  พี่หมากตอบ
"บังเอิญจังเลยนะค่ะ  พี่หมากมาทานอาหารเหรอค่ะเนี่ย?"  เต้ยหันหน้าไปถาม
"ใช่ครับ พอดีพี่กะว่าจะนัดเบลล่ามาทานอาหารครับ  แต่เราเจอกันพอดี"
 
   พี่หมากพูดพร้อมกับส่งยิ้มมาให้ฉัน  ฉันยิ้มตอบแต่ไม่พูดอะไร  แต่ฉันเห็นเจมส์มองตาถลึงใส่ฉัน  สายตาแบบนี้.. น่ากลัวชะมัด
 
"แหม่..  อาการแบบนี้มันชักน่าสงสัยน้าาาา ><" เต้ยพูดหยอกล้อฉันกับพี่หมาก
 
   เจมส์ยังคงจ้องหน้าฉันไม่กระพริบตา   สายตาของเขาบ่งบอกได้เลยทันทีว่าเขากำลังตำหนิฉันอยู่  ประมาณว่า "เธอมาทำงาน ไม่ใช่นัดคนอื่นมาทานข้าว" ....ขอโทษนะค่ะเจ้านายTT^TT..
 
"เอ่อ.. ขอโทษนะครับ  พอดีเบลล่าต้องไปทำงานต่อครับ  เธอคงไม่ค่อยสะดวก  ขอโทษจริงๆระครับ"  เจมส์พูดและหันมามองทางฉัน
"ไม่เป็นไรครับ^^  ไว้วันที่ตัวเล็กว่าง เราค่อยมาทานข้าวกันก็ได้  เชิญคุณกับเบลล่า ไปทำงานกันต่อเถอะครับ  ผมก็คงต้องไปแล้วเหมือนกัน.."
 
   นํ้าเสียงพี่หมากยังคงดูร่าเริง  แตกต่างกับเจมส์ที่นํ้าเสียงเเข็งกร้าวและดุดัน  ทำเอาเต้ยหน้าเหวอเลยทีเดียว..
 
"งั้นผมกับเบลล่าขอตัวก่อนนะครับ   ลานะครับ พี่หมาก เต้ย" 
 
   เจมส์ผู้รีบร้อน  เขาจูงมือฉันออกจากร้าน  เขาไม่สนใจอะไรทั้งนั้น เขาควักบัตรเครดิตออกจากกระเป๋า  ยื่นให้กับเคาท์เตอร์  และเดินออกจากร้านทันที   ฉันก็คงทำอะไรไม่ได้     ได้แต่ส่งสายตาขอโทษอย่างรู้สึกผิดให้กับพี่หมาก  และเดินตามเจมส์ออกมา
 
"นี่เธอ! ฉันให้เธอมาทำงานไม่ได้ให้มานัดผู้ชายทานข้าว"  เขาตวาดใส่ฉัน
"ฉันขอโทษค่ะ.."
"นี่แค่วันแรกนะ  ถ้าวันอื่นจะขนาดไหน!!"
"ก็มันบังเอิญนี่ค่ะ และฉันก็ไม่รู้ด้วยว่าพี่หมากเขาจะมา.. ยกโทษให้ฉันเถอะค่ะ  คราวหน้าฉันสัญญาว่า จะไม่นัดคนอื่นขณะทำงานอยู่.. โอเคมั้ยค่ะ?"
"ฮึ! ก็ดี.."
"เจ้านายยกโทษให้ฉันเเล้วใช่ไหมค่ะ?"
"......." เจมส์ไม่พูด แถมบิดหน้าไปมองทางอื่นอีกด้วย
"เจ้านาย.. ตอบก่อนสิค่ะ   ทำไมเจ้านายต้องโกรธขนาดนี้ด้วย?  เจ้านายไม่ชอบพี่หมากใช่ไหมค่ะ!! หรืออะไรยังไง!!?" ในเมื่อฉันขอโทษเเล้ว เขาไม่ฟัง   ฉะนั้นฉันเลยถามไปตามตรง..
"เปล่า.. ฉันแค่...  เอ่ออ.. ไม่มีอะไร   เธอกลับบ้านได้แล้ว  หมดหน้าที่เธอละ"
"อ้าว! ไหนบอกว่ามีงานต่อนี่หน่าา   โกหกนี่!"
"ไม่ต้องมาเถียง  ฉ...ฉัน..ก็..แค่ลืมหน่ะ    พรุ่งนี้ 8 โมง  มาที่บ้านฉันนะ... ค  .. คือฉันมีถ่ายละครที่เชียงใหม่   สงสัยคงได้ค้างคืนอ่ะ"
"เชียงใหม่เหรอค่ะะะ!!!! -0-"
"ตกใจอะไร?  เธอนี่ยังไงเนี่ย-..-  เอาเป็นว่า  พรุ่งนี้เจอกัน ที่บ้านฉัน 8 โมงเช้านะ   พี่ปิ๊กอาจจะไปด้วย"
"พี่ปิ๊ก??? ใครหรือค่ะ??"
"ผู้จัดการส่วนตัวฉันเอง"
"ได้ค่ะ  ไม่มีเลทแน่นอน! เบลล่าขอสัญญา"  ฉันยิ้ม
"งั้นก็ดี~"
 
    หลังจากนั้นเราก็แยกย้ายกันกลับบ้าน   เย้เย้ตื่นเต้นจังเลยย  จะได้ไปเชียงใหม่เเล้ว วู้ฮูๆๆ   ถ้าอยากรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป   อย่าลืมติดตามตอนที่ 10 นะคะชาวจิราณี  ฟรุ้งฟริ้งๆๆ