[เจมส์-เบลล่า] ซุป'ตาร์ตัวร้ายกะยัยนักข่าว

   เช้าสดใสในวันใหม่   ฉันตื่นขึ้นมาด้วยความอ่อนเพลีย   เอ๋! แต่ทำไมมันรู้สึกอึดอัดเป็นบ้าเลยแฮะ     ฉันพยายามลืมตาดุให้ชัดๆ   ปรากฎว่า...

 

"กรี๊ดดด"  ฉันร้องกรี๊ดเสียงดังลั่น

"อะไรกันเนี่ย-0-"  เจมส์ตกใจตื่น

 

    จะไม่ให้ตกใจได้ยังไงหล่ะ..   ก็ตอนที่ฉันตื่นขึ้นมา   สภาพที่เป็นอยู่คือ..  ฉันและเจมส์   นอนกอดกัน-..-    เขาเอาคางเกยหัวฉัน   แถมไม่พอ เขายังเอาขามาพาดตัวฉันเป็นหมอนข้าง

 

"เจ้านาย! ลวนลามฉันนนน   ม่ายยยยT^T"  ฉันร้องโวยวาย

"นี่เธอ? อะไรกัน? มากล่าวหากันดื้อๆได้ยังไง?" เขายังคงเถียงด้วยใบหน้าที่ไม่กระวนกระวายใจสักนิด  แถมหัวเราะอีกต่างหาก..

"ก็เจ้านายนอนกับฉันทั้งคืนเลย!! ไม่ให้ฉันตกใจได้ยังไงล้ะ" ฉันเถียงไปอย่างไม่ยั้ง

"ก็เมื่อคืน..  ใครกันน้าา ที่กลัวเสียงฟ้าผ่าจนร้องไห้?"

 

     เมื่อเจมส์ตอบดังนั้น...   ฉันแทบสตั้นไป 10 วินาที - -

 

"แล้วเมื่อคืน ใครกันหน้ออ? ที่พูดกับฉัน และบอกว่า 'ขอกอดหน่อยได้ไหม' "  เจมส์พูดแล้วทำหน้าตาล้อเลียนฉัน

".........."  ฉันเงียบกริบ  เถียงไม่ออกเลยค้าาาาา

"เถียงไม่ออกอ่ะเดะ555"

"แต่...  ตอนเช้าเจ้านายเอาคางมาถูๆที่หัวฉัน แล้วก็เอาขามาพาดฉันด้วย!!" ฉันก็เถียงต่อไป

"อ้าวว  แต่เธอเป็นคนขอฉันกอดเองนะ  ช่วยไม่ได้5555"

"ฉันขอกอด  แต่ไม่ได้ให้นอนด้วยหนิค่ะ แบร่!"

"เมื่อคืนเธอไม่ยอมปล่อยฉันเองนะเบลล่า  กอดอยู่ได้ทั้งคืน  ฉันก็ง่วงสิ"

"แต่มันก็ไม่ถูกอยู่ดี! ฮืออTT  คนฉวยโอกาส"

"จะให้ฉันรับผิดชอบยังไงหล้ะ?  แต่งงานกันเลยป้ะ? จะได้จบ!!"

 

    แต่งงานกันเลยป้ะ? ....   คำพูดของเขาก้องอยู่ในหัวฉัน    เราสองคนต่างคนต่างหน้าเหวอกันไปใหญ่

 

"เอ่อ..  ฉันไปอาบนํ้า ล้างหน้า แปรงฟันก่อนนะ  เดี๋ยวฉันจะมาเถียงต่อ.."  เจมส์พูดขัดจังหวะขึ้นมา  เป็นการเปลี่ยนเรื่องไปชั่วขณะ..

 

     ฉันยืนอํ้าอึ้งอยู่นาน  แต่ก็พยายามไม่คิดอะไร   พยายามไม่จำคำพูดของเขาใส่สมอง   ...แต่มันก็อดคิดไม่ได้นะ   เขาพูดออกมาได้ยังไงกัน?    โอ้ยๆๆๆๆหยุดคิดเดี๋ยวนี้นะเบลล่าาา!!  

 

     เอาละๆ  วันนี้เจมส์มีถ่ายละครแต่เช้าเลน   เขาบอกว่าได้ไปที่สวนส้ม อ.ฝาง  อยู่ไกลจากตัวเมืองค่อนข้างมาก  ใช้เวลาเดินทางชั่วโมงกว่าๆ   และวันนี้พี่ปิ๊กก็ไม่สบายมาก  หากตามดูแลเจมส์ไปถ่ายละครอาการคงหนักขึ้นแน่ๆ   พี่ปิ๊กเลยขอพักอยู่ที่โรงแรมกับช่างแต่งหน้าอีก 2 คน และไปพบหมอตอนบ่าย      ส่วนฉันและเจมส์  รวมถึงพี่ๆทีมงานอีกหลายคนก็ได้เดินทางไป อ.ฝางด้วยกัน     ระหว่างที่เดินทาง  จู่ๆก็มีไลน์ส่งมายังมือถือของฉัน      มิวนี่เองงง...

#LINE 

Mew : เบลล่าอยู่ไหน?

Bella : อยู่บนรถตู้ กำลังไป อ.ฝาง  วันนี้เจมส์ถ่ายละคร

Mew : อ๋อ  ดูแลตัวเองด้วยนะ  เมื่อคืนฝนตกฟ้าร้องด้วย  เธอร้องไห้หรือเปล่า?

Bella : จะเหลือเหรอ TT'

Mew : ไม่มีเค้าอยู่ให้กอดเลย  ยิ่งร้องไห้หนักเลยใช่ไหมเบลล่า

Bella : ก็นะ5555 ฉันคิดถึงแกนะมิว

Mew : แล้วตะเอง กอดใครหว่าาาาาา ><

Bella : ไม่อยากจะพูด -..-

Mew : เฮ้ย! กอดเจมส์เหรอ?   นอนห้องเดียวกันเหรอเบลล่า!!?

Bella : ฮืออT^T กอดถึงเช้าเลยจ้า  #ไม่ต้องสงสัย

Mew : ก๊ากๆ ขำอ่ะ5555  ถ้าพี่หมากรู้ พี่เขาโกรธแกเเน่เลย

Bella : เอ้ย! อย่าบอกพี่เขานะแก  อย่าๆๆๆๆ

Mew : เออๆรู้เเล้วหน่าา555  นี่แกยังไม่ได้บอกพี่เขาอีกเหรอ ว่ามาเชียงใหม่?

Bella : ยังเลยอ่ะแก

Mew : เมื่อวาน พี่เขาโทรหาฉันว่า "ทำไมเบลล่าไม่รับโทรศัพท์ เป็นอะไรหรือเปล่า?"

Bella : เฮ้ยยยย!! จริงดิ   เเล้วแกตอบพี่เขาไปว่ายังไง?

Mew : เบลล่าติดธุระนิดหน่อยค่ะ

Bella : เห้ออ   โล่งอกไปที   แกตอบได้ตรงใจฉันมาก -3-

Mew : แล้วทำไมไม่บอกพี่เขา

Bella : ไม่อยากให้พี่เขาเป็นห่วงอ่ะ    เดี๋ยวเจมส์มาจุ้นจ้านอีก-.-

Mew : ฉันว่าพี่หมากชอบแกแน่ๆเลยอ่ะเบล5555  นี่คือ จะจีบกัน ไม่ปรึกษา เก๊าเล้ยยย

Bella : บ้าเหรอแก555 พี่เขาคงไม่ได้ชอบฉันหรอกน่าา  คงแค่สนิทกันมากกว่าา  แต่.. พี่เขาก็น่ารักดีเหมือนกันนะ ฉันปลื้มพี่เขาตั้งแต่พี่เขาเล่นละครเรื่องแรกแล้วอ่ะ   กรี๊ด ไอดอลเลยอ่ะ

Mew : ย่ะ555 ให้มันจริงเถอะะะ    ฉันทำงานก่อนนะ  จุ้บๆ

Bella : บายจุ้บๆ คิดถึงนะ

 

       ดูเหมือนว่า มิวจะแซวฉันให้ถึงที่สุดเลยใช่ไหมเนี่ย-..-    เอาเถอะๆ ชีวิตนี้โดนแซวจนชินละ  

แถ๊ม ถะดะ แด๊มมมมม~ และแล้วว  เราก็มาถึง  สวนส้ม อ.ฝางงง    สวนส้มที่นี่มีชื่อเสียงโด่งดังมากแห่งหนึ่งในจังหวัดเชียงใหม่เชียวนะ   มีแต่ดารามาถ่ายหนังเพียบบบ!!! ไม่ว่าจะเป็น ณเดชน์  ญาญ่า   พี่บอย   มาร์กี้  บลาๆๆๆ  พูดวันเดียวก็ยังไม่หมด555

 

"เดี๋ยวเจมส์ไปแต่งตัว รอเข้าฉากเลยนะ"  ทีมงานคนหนึ่งพูด แล้วเดินนำไป

"เบลล่า! ระหว่างที่ฉันเข้าฉาก  อยู่เฉยๆ อย่าสร้างความปั่นป่วนหล่ะ"  เจมส์เอ่ยสั่งเสียก่อนเข้าฉาก-..-  แหมๆๆๆๆ

"ค่ะ..  รับทราบค่ะคุณชายยยยยยยยย  ฉันยังไม่รู้จักใครเลย  ไม่กล้าคุยกับใครหรอกค่ะ"

"เธอไม่รู้จักพวกเขา   แต่พวกเขารู้จักเธอทั้งกองถ่ายเลยนะ"

"ห๊ะะะ????"

"ตกใจทำไมหล่ะ555"  เขาพูดไปอมยิ้มไป

"ก็..."

"ฉันบอกพวกเขาว่า  เธอกับฉันมาในฐานะ คนพิเศษ .."  เขาโน้มตัวลงมากระซิบข้างๆหูฉัน

 

       -///-  เขาล้อเล่นใช่ป้ะ?  

 

"คนพิเศษ?"  ฉันถามเขา

"ใช่ พิเศษ..  แบบว่า... นักข่าวของฉันไง   โถ่ววว  คิดไปไกลขนาดไหนครับ คนสวย555555"

 

        อ่าว... เพล้งงงง  เสียงหน้าแตกทำไมมันดังจัง -..-

 

"อ...อ๋อ  ค่ะ..  เสร็จงานเเล้วเจอกันนะคะ"

"อย่าไปที่ไหนไกลๆนะ  ถ้าฉันโทรหาก็รับสายด้วย  เข้าใจ้?"

"เข้าใจค่าา"

 

       อีตาเจมส์บ่นยาวเป็นบ้าเลยแฮะ..  แถมพูด "คนพิเศษ" บ้าอะไรกันเนี่ยยย *0*

พูดอะไรมีเลศนัยตลอดดด  เข้าใจยากจริง-.-      โอ้ยยย อยู่สวนส้มมีอะไรให้ฉันทำบ้างเนี่ยยยย 

       ตอนนี้ฉันเริ่มเบื่อบรรยากาศแห่งความอึดอัดในกองถ่ายเต็มทน   ฉันจึงตัดสินใจลุกออกจ่ากกองถ่ายไปเดินเล่นข้างนอก    สวนส้มที่นี้ร่มรื่นมาก   อากาศตอนเช้าก็เย็นสบายไม่ร้อนจัด  สุดแสนโรแมนติก    เฮ้ออ~ ถ้ามีใครมายืนเป็นเพื่อนสักคน  คงจะดี..

 

"ตัวเล็กกก"

 

      เอ๋! มีคนเรียกฉันนี่หน่าา   แต่ว่า..เสียงมันคุ้นๆแฮะ    ฉันหันหน้าไปมองต้นเเสียง   ฉับแทบช๊อค!!!

 

"พี่หมากกกก" ฉันร้องเรียกพี่หมากด้วยความดีใจ

 

     พี่หมากเดินมาหาฉัน  เขายิ้มอย่งามีความสุข   ใบหน้าที่เป็นมิตรของเขา  แทบทำให้โลกละลาย

 

"ตัวเล็ก มาที่นี่ได้ยังไง   มากับเจมส์เหรอ?"

"...ใช่ค่ะ..."

"ทำไมไม่บอกพี่ก่อนละ"

"คือ... เบลไม่อยากให้พี่เป็นห่วง"

"โถ่T^T ตัวเล็กของพี่555"

 

     พี่หมากพูดและยีหัวฉันเบาๆ  ฉันยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ด้วยความเขิน  ไม่เคยคิดว่าจะมีคนเป็นห่วงฉันขนาดนี้        จู่ๆ ก็มีเสียงคนเดินมา   เสียงนั้นเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ ...

 

"เบลล่า..!! นี่เธออยู่กับ...."

"อ้าวเจมส์? นายมาหาเบลล่าเหรอ?"  พี่หมากถามด้วยความสงสัย

"เอ่อ.. คือเจมส์มาหาเบลเองค่ะ"  ฉันตอบเขาด้วยเสียงกะตุกตะตัก

"เจ้านายมีอะไรหรือค่ะ?" ฉันหันหน้าไปถามเจมส์

"โถ่ว.. เบลล่าฉันก็แค่เดินตามหาเธอ  ฉันไม่เห็นเธออยู่ในกองถ่ายไง  เธออย่าทำให้ฉันเป็นห่วงได้ไหม? เธอมากับฉันในฐานะคนพิเศษนะ!" เจมส์! นายรู้ตัวไหมว่านายกำลังพูดอะไรออกไป   รู้ไหมว่าตอนนั้นฉันโกรธมาก

"คนพิเศษอะไรกันหน่ะ?" พี่หมากหันหน้ามามองฉันพร้อมขมวดคิ้วถาม

"เอ่อ.. คนพิเศษที่เจมส์ หมายถึง.. นักข่าวค่ะ  ฉันเป็นนักข่าวของเขาเอง" 

"เบลล่า ทำไมเธอพูดแบบนี้หล่ะ?  แล้วเรื่องเมื่อคืนมันหมายความว่ายังไง?" เจมส์พูดขึ้นมา  เขามองหน้าฉันเเล้วแสยะยิ้ม  ราวกับเป็นการกลั่นแกล้งฉัน   นี่นายจะพูดทำลายภาพลักษณ์ของฉันหล่ะสิ้  ไม่มีทางหรอก..   ฉันเลยตอบเขาไปด้วยนํ้าเสียงดุดันพร้อมกับความโกรธสุดขีด

 

"เจ้านาย! ทำไมพูดแบบนี้ค่ะ  เจ้านายไม่ให้เกียรติฉันเลย  ขอตัวนะคะ.."

 

     ฉันทนไม่ไหวกับคำพูดแบบนั้น  ฉันรีบจูงแขนพี่หมากออกจากตรงนั้นทันที   ฉันเดินไปให้ห่างจากเขาที่สุด   ฉันเข้าใจว่า เขาคือ เจ้านาย    แต่การกระทำของเขามันเกินไป   ถ้าฉันทนไม่ไหวจริงๆ ฉันก็พร้อมที่จะยกเลิกสัญญา   นี่เจมส์เขาเป็นอะไรไป?    ทำไมเขาต้องทำแบบนี้ด้วย?  เขาตั้งใจ  หรือแค่แกล้ง?   เขาเป็นแบบนี้ทุกครั้งที่ฉันอยู่กับพี่หมาก..   ฉันเกลียดการกระทำแบบนี้ที่สุด!!! 

 

"ตัวเล็ก  โอเคมั้ย?"  พี่หมากถามฉันด้วยความเป็นห่วง

"ค่ะ.. เดี๋ยวคงหาย"

"เรื่องที่เจมส์พูดมาจริงหรือเปล่า?"

"...... เมื่อคืนฟ้าผ่าเสียงดังมากอ่ะ เบลกลัว..  เขาเลยมาอยู่เป็นเพื่อน  เท่านั้นเองค่ะ  ไม่มีอะไรไปมากกว่านั้นแน่นอน   ถ้าพี่หมากไม่เชื่อก็ไม่เป็นไรนะคะ"  ฉันตอบไปทำหน้างอนไป

"555 พี่เชื่อตัวเล็กทุกอย่างนะ"

"พี่หมาก..."  ฉันมองหน้าเขาด้วยความปลื้มปิติ

"เดี๋ยวพี่ต้องเข้ากองแล้วอ่ะ  ไปกับพี่นะ"

"แต่เบลยังไม่พร้อมที่จะเจอหน้าเจมส์ตอนนี้ค่ะ"

"ตัวเล็ก... เชื่อพี่น้ะ   เจมส์เขาก็แค่แกล้งเท่านั้นแหละ  พี่รู้หน่าา555 ใจเย็นสิ   เจมส์เขาไม่ชอบให้ใครโกรธเขาหรอก  เขาจะมาง้อก่อนเสมอแหละ"

"ก็ได้คะ..  เบลเชื่อพี่นะ"

 

       เมื่อฉันไปถึงกองถ่ายกับพี่หมาก   ก็เห็นเจมส์กำลังยืนมองอยู่   ฉันหลบสายตาจากเขา   พยายามไม่มอง   แต่เจมส์เขาก็มองฉันมาเป็นระยะๆ   ฉันรู้สึกอึดอัดมาก  ทำตัวไม่ถูก  ทำอะไรก็ไม่สะดวก   เซงชะมัด -_-

 

       2 ชั่วโมงผ่านไป  ฉันยังคงนั่งรอพี่หมากถ่ายละคร    ฉันส่งยิ้มหวานๆให้พี่หมาก   แต่พอหันหน้าไปทางซ้าย ก็เจอหน้าเจมส์    เฮ้ออเสียอารมณ์ชะมัด-..-    เชอะ  ฉันงอนมาก 5555

 

"ตัวเล็ก  พักกองแล้ว  ไปทานข้าวกันเถอะ  อาหารที่กองอร่อยทั้งนั้นเลย"

"ได้ค่ะะ กำลังหิวพอดีเลย"

 

       พี่หมากพาฉันไปทานอาหาร  ที่กองถ่ายมีอาหารหน้าตาน่ากินเยอะแยะเลย   นํ้าลายเริ่มสอแล้ววว555  ระหว่างที่ฉันกำลังยืนตักอาหาร   จู่ๆเจมส์ก็มายืนอยู่หลังฉัน

 

"เบลล่า..  เธอโกรธฉันใช่ไหม? ฉันขอโทษ"  เขามายืนตักอาหารใกล้ๆ  เเล้วซุบซิบกับฉัน

"เปล่าเลยค่ะ.. ไม่ได้โกรธสักนิดดด."  ฉันตอบเขาอย่างประชดประชัน  และยืนตักอาหารต่อไป

"ฉันรู้ว่าเธอประชดฉัน..  ขอโทษนะ  ให้อภัยฉันได้ไหม? ฉันไม่ได้ตั้งใจ...  แค่... อยากแกล้งเท่านั้น..."

"......."  ฉันเงียบและไม่ตอบเขา  แถมยังเดินเชิดมานั่งกินข้าวกับพี่หมากซะอีก

 

       เจมส์คงอยากจะตื๊อ   เขาเลยนั่งข้างๆโต๊ะฉัน    เหล่าบรรดาทีมงานก็มานั่งด้วย    ฉันทานอาหารอย่างช้าๆ  แต่ละคำแทบกลืนไม่ลง   ไม่ใช่ว่าอาหารไม่ถูกปากหรอก..  แต่ฉันแค่รู้สึกไม่ดีกับเจมส์เท่านั้นเอง     เหล่าทีมงานคงอยากรู้จักกับฉัน  พวกเขาส่งยิ้มให้แันอย่างเป็นมิตร   ทำให้ฉันคลายความรู้สึกอึดอัดลงไปได้บ้าง   ฉันพยายามสงบสติอารมณ์ให้หายโกรธเขา    เอาหน่า...  ยังไงเขาก็คือ เจ้านาย    ถ้าฉันไม่มีเขา   งานก็ไม่สำเร็จอ่ะแหละ 

      เวลาล่วงเลยผ่านไป  การถ่ายทำละครเสร็จลง   ทีมงานและนักเเสดงทุกคนก็ต้องแยกย้ายกันกลับ    ฉันบอกลาพี่หมาก  และเดินไปหาเจมส์  เพราะฉันต้องกลับกับเขาอ่ะนะ...  เขายืนคุยกับทีมงานคนหนึ่งอยู่   ฉันเห็นกระเป๋าของเขาวางอยู่  จึงเดินเข้าไปถือให้ และยืนรอเขาอยู่ที่หน้ากองถ่าย    เมื่อเขาพูดกับทีมงานจบ  เขาก็หันมา   เขาเห็นฉันยืนรออยู่   

 

"ไม่เป็นไรหรอก.. เดี๋ยวฉันถือกระเป๋าเองก็ได้"  เขาพูดไปและยิ้มให้ฉัน

"ไม่ต้องหรอกค่ะ... ให้เบลได้ช่วยบ้าง"

 

     เขายิ้มแต่ไม่พูดอะไร

 

"ไปที่รถกันเถอะค่ะ.." ฉันตอบเขา

 

     จากนั้น พวกเราก็เดินทางกลับโรงแรม