[เจมส์-เบลล่า] ซุป'ตาร์ตัวร้ายกะยัยนักข่าว

9.1

เขียนโดย Elf_bluefish

วันที่ 1 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.09 น.

  13 chapter
  81 วิจารณ์
  41.13K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2556 16.54 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

13) จิ้งจกพาฟิน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

     เมื่อมาถึงโรงเเรม  ฉันและเขาต่างไม่ยอมพูดไม่ยอมจา  นั่งกดโทรศัพท์อย่างเงียบๆบนโซฟาคนละฝั่ง  ฉันแอบชำเลือกมองเขาอย่างช้าๆ เห้นเขานั่งก้มหน้าอยู่นิ่งๆ

    ให้ตายเถอะ ตอนนี้ฉันรู้สึกอยากอาบนํ้าชะมัด   ฉันจึงลุกจากโซฟาเข้าไปในห้องนอน เปลี่ยนเป็นผ้าคลุมอาบนํ้าสีขาวมาใส่  จากนั้นฉันจึงเดินผ่านห้องนั่งเล่นเพื่อจะผ่านไปยังห้องนํ้า  ขณะที่กำลังเดินฉันจึงหันหน้าไปยังโซฟาซึ่งอยู่ไม่ไกลนัก และเเล้ว...ฉันก็ไม่เห็นเจมส์นั่งอยู่  ฉันหยุดเดินและถอนหายใจอย่างช้าๆ แล้วหันหน้าเดินต่อไป    สิ่งที่ทำให้ฉันต้องตกใจก็คือ..  ฉันเห็นเจมส์ยืนถือผ้าขนหนู และกำลังจะเดินตรงมายังห้องนํ้าเหมือนกัน   เราสองคนทำหน้าอํ้าอึ้ง  ก่อนที่เจมส์จะพูดว่า

 

"เธออาบก่อนสิ"

"ไม่เป้นไรคะ  เจ้านายอาบก่อนดีกว่า เหนื่ยอมาทั้งวันเเล้ว"

"เธอนั้นแหละอาบก่อน  ความจริงแล้ว  ฉันขี้เกียจอาบอะ" 

"อ๋อ โอเค"

 

   ฉันตอบเขาไปก่อนที่จะเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ที่วางอยู่บนโต๊ะ  แจ่จู่ๆก็มีจิ้งจกตัวเบ้อเริ่มตกจากเพดาน และหล่นลงมาใส่มือฉัน  

 

"กรี้ด!!!"

 

   ฉันกรีดร้องด้วยความตกใจออกมาสุดเสียง  ประเด็นคือโทรศัพท์ดระเด็นหายไปไหนก็ไม่รู้ -.-   แต่ที่แน่ๆ 

.

.

   ฉันตกใจมากซะจน กระโดดมานอนทับร่างสูงใหญ่ของเจมส์  ไม่ใช่แค่ตัวทับกันนะเออ  ปากยังชิดกันซะกันทำฉันลืมตาไม่ขึ้นเลยทีเดียว     รู้ไหมว่านี่มันคือ "จูบแรก" ของฉัน 

 

   ร่างบางของฉันนอนทับเจมส์ผู้ซึ่งไม่รู้อิโหน่อิเหน่  ฉันรีบลุกออกจากตัวเขา   ใบหน้าของฉันตอนนี้ชุ่มใบด้วยเหงื่อ  แก้มแดงกํ่าเป็นลูกตำลึง    เจมส์เองก็ไม่ต่าง เขารีบลุกขึ้นมาอย่างช้าๆและงุนงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น    โอยทำไมมันน่าอายเเบบนี้นะ...

 

"เอ่อ..  นี่โทรศัพท์ของเธอ  โชคดีที่หน้าจอยังไม่แตก"  เขาพูดพร้อมกับยื่นโทรศัพท์ให้ฉัน

"ขอบคุณมากๆนะคะ  .....เมื่อกี้.....เอ่อ... คือ"  ฉันรีบขอบคุณเขา แล้วรับโทรศัพท์กลับมาด้วยความเขินอาย

"ไม่เป็นไรๆ ฉันเข้าใจว่ามันเป็นอุบัติเหตุ"

"แล้วเจ็บตรงไหนรึเปล่าคะ?  ดูสิ หน้าผากเป็นรอบเลย" ฉันพูดด้วยความเป็นห่วง แต่ก็อดที่จะกลั้นขำไม่ได้

"ฉันไม่เป็นไร555 แต่เมื่อกี้ตอนที่เธอล้มหน่ะ  โทรศัพท์มันตกใส่หน้าผากฉันหนะ"  เขาพูดไปหัวเราะไป

"โถ่ว น่าสงสารจังพ่อคุณ  เอานํ้าแข็งมาประคบหน่อยไหมคะ"  ฉันพูดพลางลูบหน้าเขาไป

"แค่นี้เองจิ้บๆอะ5555"

"เอ่อ.. เจ้านาย  เบลขอโทษนะคะ"

"ไม่เป็นไร ฉันไม่เจ็บมากสักหน่อยหน่า  คิดมากๆ"

"เปล่าคะ  เบลขอโทษเรื่องในกองถ่ายวันนี้  เบลไม่น่าทำตัวแบบนั้น" ฉันพูดไปด้วยความรู้สึกผิด

"ช่างเถอะๆ ฉันเองก็ปากไม่ดีแหละ  ตอนนี้ก็หายกันเเล้ว  เธอไปอาบนํ้าเถอะ"

 

      ตอนนี้ฉันรู้สึกโล่งขึ้นเยอะเลย  ได้ขอโทษเขาเเล้วมันสบายใจอย่างบอกไม่ถูก  ไหนๆก็สบายใจเเล้ว  ขออาบนํ้าให้สบายกายด้วยดีกว่า   ระหว่างที่กำลังอาบนํ้าฉันก็นึกถึงเหตุการณ์เมื่อกี้นี้    นี่ฉันจุ้บเขาเหรอ?   เขาจะรู้สึกยังไงเนี่ย?  ยังมองหน้ากันติดอยู้ไหมเนี่ย? - -

.

.

โอ้ยยยยย ลืมไปซะเถอะนะเบลล่านะ     ฉันพึมพำบอกกับตัวเอง

 

เจมส์ Part

   ระหว่างที่ผมรอเบลล่า  ผมก็นั่งดูโทรทัศน์ฆ่าเวลาไปก่อน   ละครที่กำลังดูอยู่  นางเอกกำลังจะลื่นหัวฟาดพื้น และพระเอกก็รับตัวนางเอกไว้ได้   แน่นอน...มันเป็นฉากเลิฟซีน   มันจึงทำให้ผมจำเหตุการณ์เมื่อสักครูได้อย่างแม่นยำ      เจ้าจิ้งจกผู้น่ารักตกใส่มือเบลล่า ทำให้เธอตกใจ  จนกระโดนมาทับผมสินะ แถวโดนจุ้บฟรีๆซะด้วยครับแหม่     ผมอยากจะบอกว่า "นี่มันคือจูบแรกของผม"   ทำไมเรื่องแบบนี้มันต้องเกิดกับผมด้วย  เบลล่าคือผู้หญิงคนแรกที่ผมเคยนอนด้วย (ถ้าไม่นับแม่ผมอะนะ)  และเบลล่าคือผู้หญิงคนแรกที่จูบผม ถึงแม้มันจะเป็นแค่อุบัติเหตุก็เถอะนะ 

   เอาจริงๆนะ  เวลาผมอยู่กับเบลล่า  มันโครตมีความสุขอะ   ครั้งแรกที่ผมเธอเบลล่า  บอกตรงๆไม่ถูกชะตาสักนิด เกือบจะเกลียดด้วยซํ้าไป   แต่เอาไปเอามา...  เธอก็น่ารักเมหือนหันนะ  ถึงเเม้จะอายุเยอะไปนิด55555  

   สักพักเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น  ผมจะไม่รอที่จะกดรับสาย

 

"สวัสดีครับพี่ปิ๊ก"

 

"ว่าไงนะครับพี่?"

 

"ครับพี่"

 

"ดูแลสุขภาพด้วยนะครับพี่ปิ๊ก"

 

"เดี๋ยวระหว่างรอผมกับเบลล่าจะไปหาที่เที่ยวกันนะครับ"

 

"โอเคครับพี่ปิ๊ก สวัสดีครับ"

 

 

เบลล่า Part

   เมื่อฉันอาบนํ้าเสร็จ ฉันก็เดินผ่านห้องนั่งเล่น  เห็นเจมส์นั่งดูละครอยู่  เขานั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อย่างมีความสุข   สงสัยจะอินกับละครมากเกินไป-..-     เมื่อเห็นดังนั้น ฉันจึงรีบเดินไป  กลัวไปขัดฟีลลิ่งอะนะ     

 

"เบลล่า"  เสียงเจมส์เรียก

"เอ่อ.. ว่าไงค่ะ?"

"เมื่อกี้พี่ปิ๊กโทรมา พี่ปิ๊กบอกว่าคงต้องนอนโรงพยบาลสัก 2-3คืน"

"จริงเหรอคะ?  แล้วอตอนนี้อาการเป็นยังไงบ้างคะ?"

"หมอบอกให้พักที่โรงบาลก่อนอะ"

"พรุ่งนี้ไปเยี่ยมพี่ปิ๊กเลยดีไหมคะ?"

"พี่ปิ๊กบอกว่าไม่ต้องเป็นห่วง ให้ฉันพาเธอไปเที่ยวดีกว่า"

"ที่ไหนหละคะ? ตอนนี้รู้สึกเป็นพี่ปิ๊กนะคะเนี่ย"

"ก็บอกแล้วว่าไม่ต้อง  มีช่างแต่งหน้าไปดูแลแล้วหละ  พี่เขายังบอกด้วยซํ้าว่าให้พาเธอไปเที่ยว"

"ฮ่าๆ  เอางั้นก็ได้  ว่าแต่อยากไปไหนหละคะ?"

"ฉันอยากจิบกาแฟอะ"

 

 

     พรุ่งนี้ฉันและเจมส์วางแผนกับจะไปจิบกาแฟชิวๆที่ร้านกาแฟ     จะเกิดอะไรขึ้นต่อไป มาติดตามกัน!

 

*ขอโทษที่หายไปนานนะคะ  ไรท์เตอร์ไม่ค่อยมีเวลาเลย  เดี๋ยวจะมาอัพให้บ่อยขึ้นนะคะ

ฝากเพจเจมส์เบลล่าด้วยคะ  ติดตามความฟินได้ทุกสถานการณ์เลย

www.facebook.com/JiraneeFanpage

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา