ป่วนหัวใจกับนายจอมหยิ่ง

        เย็นวันนั้นเอง ฉันเริ่มรู้สึกแปลกๆพิกล รู้สึกเหมือนจะเจ็บตรงนั้นมาก โลกก็เริ่มหมุนวนไปเรื่อยๆจนทำเอาฉันแทบอ้วก ประกอบกับท้องน้อยก็เหมือนจะมีอะไรบางอย่างเคลื่อนไหวอยู่ข้างใน แต่เมื่อมองปฏิทิน ฉันก็รู้ได้เลยว่า ประจำเดือนรอบสองกำลังจะมานั่นเอง ทันทีที่ฉันทราบข่าวก็รีบวิ่งไปที่ห้องนอน เพื่อจะเอาเงินที่เก็บไว้ออกมาแต่พอจะก้าวออกไปข้างนอก หัวของฉันก็แทบจะระเบิด ฉันเวียนหัวเอามากๆ และกำลังจะล้มลง
     พลั่ก ฉันล้มลงทันที แต่เหมือนมีใครมาช่วยฉันเอาไว้ ใช่แล้ว เป็นไอ้คุณพี่กล้านี่เอง พ่อพระเอกจริงๆเลยนะพ่อคู๊ณ
     "ขอบใจนะกล้า"
     "ท่าทางไม่สบายนะ เธอน่ะ"
     "ประจำเดือนมาอ่ะ ช่วยไปซื้อผ้าอนามัยให้ทีสิ เอาแบบมีปีกนะ"
     "เรื่องอะไร ทำไมไม่ไปเองล่ะ" ไอ้กล้าบ่นใส่ แต่สีหน้ามันยังคงไม่เปลี่ยนแปลง ยังเป็นคุณชายหน้าบูดอยู่เหมือนเดิม
     "นายก็เห็นเมื่อกี้แล้วไม่ใช่หรอ" ฉันบอกถึงเหตุการณ์ที่เพิ่งจะเกิดขึ้นเมื่อตะกี้ เพื่อให้ไอ้คุณพี่กล้าเข้าใจสักที 
      จากนั้นมันก็ไม่พูดพร่ำทำเพลงอะไร มันก็มาดึงเงินจากมือฉันไปเฉย ก่อนที่มันจะเดินออกจากบ้านไป เชอะ แค่ไปซื้อของให้แค่นี้ ทำเป็นกระแดะขี้ตื่ดไปได้ 
 
       ตอนนี้ผมอยู่ร้านสะดวกซื้อ พูดง่ายๆก็เซเว่นนั่นเอง ผมมาซื้อสเบียงสำหรับเดือนนี้ เพราะผมอยู่ที่หอครับ เลยไม่มีใครทำอาหารให้กิน ก็เลยจำเป็นต้องซื้อกินเอง ผมเลือกซื้อจำพวกอาหารแห้งและทำง่าย ซึ่งมันก็คือบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปนั่นเอง เจ้าพวกนี้คืออาหารหลักของผมเลยล่ะครับ ถ้าไม่มีมัน ป่านนี้ ไอ้คนที่ชื่อโทโมะก็คงจะกลายเป็นเด็กขาดสารอาหารไปแล้วล่ะครับ 
      พลั่ก ในระหว่างที่กำลังเลือกรสและยี่ห้ออยู่นั้นก็เหมือนมีใครคนหนึ่งมาเดินชนก้นของผมจนทำให้พวงกุญแจในมือหล่นแตกไปต่อหน้าต่อตา เขาคนนั้นใส่ชุดแบบมีฮูดแถมยังดึงลงมาสวมหัวอีก ซึ่งมันก็คล้ายๆกับชาวเอสกิโมนั่นล่ะครับ แต่เหมือนโลกจะกลมเพราะคนที่ชนผมนั้น ดันเป็นยัยปากจัดนั่นซะได้ ทำไมจะต้องมาเจอกับยัยนี่ตลอดด้วยนะ
      "นี่เธอ เดินยังไงถึงได้มาชนฉันเนี่ย" ผมบ่นออกไปอย่างโมโห
      "ขอโทษ" แน่ะยังจะทำเสียงแอ็บแมนอีก เป็นผู้หญิงแท้ๆแต่อยากเป็นผู้ชาย อะไรของยัยนั่นกันนะ
      "นี่ ถ้าอยากเป็นผู้ชายนัก ทำไมไม่ไปแปลงเพศซะล่ะ"
      "ก็ฉันเป็นผู้ชายอยู่แล้วนี่"  
      "ยังจะปากแข็งอยู่อีก ตอนไปโรงเรียนก็แต่งชุดนักเรียนหญิง แต่พออยู่ข้างนอกกับแต่งเป็นชาย ถามจริง กินข้าวกับกะปิหรอ" 
      "นายนี่พูดมากจริง" ยัยนั่นทำหน้าเหมือนรำคาญ แต่คนที่ผิดก็คือยัยนั่นต่างหาก ที่เป็นฝ่ายมาชนผมก่อน
      "จะไปไหนของเธอน่ะ" ผมรีบเรียกเธอทันที เพราะเหมือนเธอกำลังจะไปที่อื่น แถมยังไม่ได้ชดใช้ค่าเสียหายเรื่องทำพวงกุญแจของผมแตกอีก ซึ่งไอ้พวงกุญแจนั่น นับเป็นหนึ่งในสามชิ้นที่ผมหวงเอามากๆ 
      "......" ยัยนั่นไม่ตอบ แต่กลับเดินหนีไปเฉย ผมจึงไม่รู้จะทำยังไงก็เลยหมับเข้าที่ก้นของเธอซะเลย  
      พลั้วะ ทันทีที่ฝามือของผมสัมผัสกับแก้มก้นของเธอ ยัยนั่นก็สวนหมัดใส่ผมทันควัน เล่นเอาผมนอนหงายไปกองกับพื้น ผู้หญิงอะไรหมัดหนักชะมัด
      "เธอมาต่อยฉันเรื่องอะไรเนี่ย" ผมถามพลางเอามือกุมที่แก้ม
      "แล้วใครใช้ให้นายจับก้นฉันล่ะ" ยัยนั่นพูดเสียงเรียบ แววตาชั่งดูน่ากลัวยิ่งนัก ใจผมแทบสั่นสะท้าน เมื่อเห็นสีหน้าที่หน้ากลัวของเธอ แต่ก็ไม่เท่าไรหรอกครับ ผมลุกขึ้นและจ้องหน้ากลับไปอย่างโมโหสุดขีดเหมือนกัน 
      "แล้วเรื่องพวงกุญแจเนี่ย เธอจะว่าไง" ผมชี้ไปที่เศษพวงกุญแจที่แตกกระจัดกระจายบนพื้น
       "นายอยากได้เงินหรอ" ถามอะไรแปลกๆ ของคนอื่นเขาเสียหาย มันก็ต้องมีค่าชดเชยสิ
       "ถ้าเกิดมีคนมาทำของๆที่เธอรักแตกล่ะ เธอจะทำยังไง" 
       "ก็ต้องเรียกร้องค่าเสียหายน่ะสิ" 
       "ก็นั่นแหละ คือสิ่งที่ฉันต้องการตอนนี้ เอาล่ะ ชดใช้ค่าเสียหายมาซะดีๆ" 
       "ฉันว่าฉันจ่ายนายไปแล้วนะ" 
       "อะไรของเธอ อย่ามามั่วนิ่มดีกว่าน่า ฉันไม่ยักเห็นเงินของเธอเลยสักนิด คิดจะโกงกันหรือยังไงห่ะ" ลูกเล่นเยอะเหมือนนี่นา ยัยปากจัดเอ้ย
       "ก็นายจับก้นของฉันแล้วนี่ แล้วก็ ก้นของฉันน่ะมันมีราคาค่าจับด้วยนะจะบอกให้" ยัยนั่นพูดเสียงกวน ทำเอาผมงงกับคำพูดของเธอเอามากๆ เล่นวิธีนี้เลยยังงั้นเหรอ
       "แต่มันโดนไม่เต็มนะ" ผมตั้งใจจะยั่วโมโหยัยนั่น
       "เอานี่" แต่เหมือนยัยนั่นจะรำคาญ เธอก็เลยควักแบงค์พันให้ผม ซึ่งมันมากกว่าราคาพวงกุญแจของผมซะอีก ผมรับเงินมา ก่อนจะพิจารณาอย่างละเอียดถึงผลกระทบของยัยนั่น ถ้าเกิดยัยนั่นไม่มีเงินซื้ออะไรกินล่ะ จะทำไงดีเนี่ยเรา
       "นี่เธอ เรื่องค่าเสียหายน่ะ ฉันไม่เอาหรอก เอาคืนไป" ผมยื่นเงินกลับไปที่ยัยนั่นทันที
       "นายนี่แปลกนะ" ยัยนั่นรับเงินไปอย่างไว เหมือนจะไม่คิดเลยด้วยซ้ำ จากนั้นผมก็เดินออกมาจากเซเว่น แต่พอออกห่างไปสักพัก ก็อดเป็นห่วงเธอคนนั้นไม่ได้ ผมจึงชะโงกไปดูเธอสักหน่อย
         ด้านในเซเว่นผมพบยัยนั่นมองไปที่โซนผ้าอนามัย ก่อนจะหยิบผ้าอนามัยยี่ห้อหนึ่ง สีชมพูสดใส และเหมือนจะเป็นแบบมีปีกซะด้วย ก่อนที่เธอจะตรงไปที่เคาท์เตอร์และจ่ายตังตามปกติ ปากก็บอกว่าเป็นผู้ชายแต่ซื้อผ้าอนามัยแบบมีปีกเนี่ยนะ เชื่อตายล่ะ
 
        ฉันนั่งรอหมอนั่นเป็นชั่วโมง อะไรกันแค่ให้ไปซื้อผ้าอนามัยแค่ห่อเดียว ทำไมมันนานอย่างนี้เนี่ย ในระหว่างที่รอยัยฟางก็ line มาหาฉันเรื่อยๆ ดูเหมือนเธอกำลังทำรายงานที่บ้านของไอ้ป๊อปปี้ ตอนเที่ยงยังบอกว่าเกลียดอยู่เลย แล้วทำไมต้องไปที่บ้านของเจ้านั่นด้วยนะ พูดถึงก็มาพอดี ไอ้กล้าเดินกลับมาด้วยท่าทางอิดโรย สีหน้าเหมือนโกรธใครมายังงั้นแหละ
        "นี่ไอ้กล้า ฉันให้ไปซื้อผ้าอนามัยนะ ไม่ใช่รถยนต์" ฉันต่อว่ามันอย่างหัวเสีย
        "พอดีมีเรื่องน่ะ" หมอนั่นพูดกับฉันพลางจับที่ก้นไปด้วย นี่มันคิดอะไรของมันกันแน่เนี่ย
        "มีเรื่องอะไรหรอ ไหนลองว่ามาสิ"
        "ฉันโดนจับก้นน่ะ" คำพูดของมันทำเอาฉันแทบเป็นลม เพราะไม่นึกว่ามันจะโดนกระทำแบบนั้น เอ๊ะ ไอ้กล้าโดนจับก้นหรอ
        "เฮ้ยกล้า แล้วไปทำอิท่าไหนถึงโดนจับก้นล่ะฟะ แล้วใครทำแกวะ บอกฉันมา เดี๋ยวน้องสาวคนนี้จะจัดการให้"
        "คนที่เดินชนฉันที่สบามบินน่ะ" ไอ้กล้าตอบอย่างเขินๆ
        "โลกกลมขนาดนั้นเชียว โม้หรือป่าวไหนเอาก้นมาดูหน่อยสิ" ฉันรีบเอามือแตะไปที่ก้นของมันทันที แต่มือของมันน่ะไวมาก มันกำข้อมือฉันไว้แน่นพร้อมกับเบี่ยงก้นหนีสุดฤทธิ์
        "อะไรของนายฟะ ขอดูนิดเดียวเอง" 
        "ฉันไม่ให้เธอดูหรอก" 
        "ทำเป็นห่วงเนื้ิอห่วงตัวไปได้ ก้นของนายมีใฝ่ติดอยู่สองเมล็ด ทำไมฉันจะไม่รู้"
        "บอกว่า ไม่ให้ดูไง" ท่าทางจะเขินมาก ไอ้คนเล่นตัวเอ้ย
        "ก็ได้ๆ ไม่ดูก็ได้ ไหนของฉันอ่ะเอามา" ฉันผละออกจากตัวของมันก่อนจะถามถึงของที่ฉันสั่ง จากนั้นมันก็ยื่นของสำคัญให้ ฉันรับมาแล้วก็รีบเข้าห้องน้ำทันที เพราะเหมือนของเหลวข้างใน มันกำลังทะลักออกมา
 
        คืนวันเอง ทุกอย่างเหมือนผ่านไปด้วยดี ฉันนอนอย่างกระวนกระวายใจพลางนึกถึงเรื่องที่ไอ้คุณพี่กล้าโดนจับก้น คิดแล้วก็อดสงสัยไม่ได้
         "มันโม้หรือป่าวฟะเนี่ย" ฉันชักไม่แน่ใจว่าพี่ชายตัวป่วนของฉันจะพูดโกหกหรือป่าว พอถึงขีดสุดของความอดกลั้น ฉันก็เลยต้องทำเรื่องแย่ๆลงไป ฉันหันไปที่ไอ้กล้าที่นอนหันหลังให้กับฉัน ฉันมองไปที่ก้นของมันอย่างสงสัย จากนั้น ก็เริ่มดึงกางเกงของมันลง กางเกงมันดึงลงง่ายมาก เพราะมันชอบใส่ตัวใหญ่ๆ พอดึงลงมาอีกนิด ก็ดันไปเจอกางเกงในขวางไว้อีก และกางเกงลายนารูโตะก็โดนดึงลงมาถึงต้นขา ฉันไม่รอช้า จึงใช้มือสัมผัสกับก้นของมันเบาๆ บอกได้เลยว่าก้นของมันน่ะนิ่มมาก นิ่มยิ่งกว่าของฉันซะอีก พอคลำไปสักพักก็ไม่เจออะไรที่ผิดสังเกตุ ฉันจึงตัดสินใจเปิดไฟซะเลย และแล้วสิ่งที่ซ่อนอยู่ก็เผยโฉมออกมาจนได้ รอยฝามือที่ประทับตรงแก้มก้นด้านซ้าย เริ่มเผยออกมาให้ฉันเห็นอย่างชัดเจน รอยเขียวช้ำที่ปรากฏนั้น ทำเอาฉันนึกถึงความเจ็บปวดของมันทันที ไอ้กล้าคงจะเจ็บมาก แล้วทำไมมันไม่บอกฟะเนี่ย ฉันจึงเอายามาทาให้มันอย่างตั้งใจ ทั้งหัวเราะทั้งสงสารมัน ได้แต่คิดถึงหน้าคนที่มันทำกับพี่ชายสุดที่รักของฉันแบบนี้
 
          จัดไปอีกตอนครับ ยังไงก็ฝากเนื้อฝากตัวอีกทีด้วยครับผม