Warning!! อันตรายแผนร้ายจะกลายเป็นแผนรัก

9.5

เขียนโดย Winelofsไวน์ลอฟ

วันที่ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.44 น.

  11 session
  10 วิจารณ์
  18.30K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 10 กันยายน พ.ศ. 2556 13.48 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

6) Purgative in that glass!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

Purgative in that glass!

ยาถ่ายในแก้วนั่น!

http://www.keedkean.com

 

 

 

         .....ณ โรงอาหาร เวลาเที่ยงวัน

ดีฮะทุกคนผมนิวนะฮะตอนนี้ผมกับลังนั่งมองไอ้โซ่เทอะไรบางอย่างลงไปในแก้วน้ำส้ม

“อะไรวะโซ่”

ผมถามออกไป

“ยาถ่าย”

“เดี๋ยวนี้แกหัดกินน้ำผสมยาถ่ายแล้วอ่อ - -”

“ก็เออ...เออบ้านฟาเธอร์แกดิ ฉันจะเอาไปแกล้งคน”

“ถ้าให้เดาแกจะเอาไปแกล้งฟ้า”

“ถูกครับ”

“แล้วทำไมไม่มีของแครอลอ่ะ?”

“ก็ยัยสูงนั่นยังไม่ได้ทำอะไรเกินหน้าเกินตาฉัน”

“หรอ ว่าแต่แกตั้งฉายาคนจากระดับความสูงหรอวะ?”

“มันเรียกง่ายดี โอ๊ะ เสร็จละ *0*”

โซ่ร้องเมื่อมันคนๆแก้วน้ำมรณะเสร็จ

“แกฉันว่าอย่าเลย”

“ไมวะน่าสนุกออก”

“แต่...”

“อ๊ะ น้องคร้าบพี่ฝากน้ำนี่ไปให้ผู้หญิงที่นั่งอยู่โต๊ะนู๊นหน่อยได้มั๊ยครับ?”

โซ่ดึงแขนรุ่นน้องที่เดินผ่านมาก่อนที่ผมจะพูดออกไป

“กรี๊ดดด พี่โซ่ได้อยู่แล้วค่า”

“แล้วอย่าบอกนะครับว่าพี่ฝากมา มั๊วะ!”

โซ่ส่งจูบให้รุ่นน้องคนนั้นจนตาน้องเขาเป็นรูปหัวใจก่อนที่น้องคนนั้นจะวิ่งเอาขวดน้ำไปยื่นให้ฟ้าที่

นั่งอยู่ที่โต๊ะคนเดียว ดูเหมือนฟ้าจะนั่งจองโต๊ะส่วนแครอลไปซื้ออาหารอยู่มั้ง

“พี่คะมีคนฝากมาให้ค่ะ ><”

“จากใครหรอคะ?”

“เพื่อนหนูน่ะค่ะเขาเป็นแฟนคลับพี่แต่ไม่กล้าเอามาให้”

“อ้อ พอดีเลยพี่กำลังหิวน้ำเลยฝากขอบคุณเพื่อนน้องด้วยนะคะ”

“ได้เลยค่า”

น้องคนนั้นวิ่งออกไปแล้วผมเห็นฟ้าคนน้ำในแก้วสักพักก็ดูดน้ำส้มในแก้วอย่างสบายอารมณ์

“อ่าห๊ะ ปลาติดเบ็ดแล้ววว ><”

โซ่ร้องออกมาอย่างดีใจ

“แกนี่นะไม่สงสารฟ้าบ้างหรอ?”

ผมถามน่าสงสารจะตาย...แต่ก็น่าสนุกดีนะ 555

“ไม่ว่ะ ยัยนั่นอยากมาแย่งความดังไปจากฉันเอง”

“ได้ข่าวว่าเย็นนี้ฟ้ามีนัดถ่ายแบบกับพี่โฟร์ด้วยนี่”

ผมถาม

“นั่นแหล่ะประเด็นเลยไอ้นิว!!”

“?”

“เพราะฉันจะสวมรอยแทนยัยนั่นเองยังไงล่ะ ฮ่าๆๆ”

“เลวมากกกกก”

“ขอบคุณที่ด่าครับ!”

ทันใดนั้นผมก็เห็นยัยฟ้าลุกวิ่งไปไหนไม้รู้มือกุมที่ท้องอยู่ด้วย ส่วยแครอลก็ตะโกนไล่หลังฟ้า โซ่

น่ะหรอ แม่งนั่งขำจนตกเก้าอี้ไปเรียบร้อยแล้วครับท่าน!

....

...

..

.

ตอนนี้ผมกับโซ่มาดักรอฟ้าที่ห้องพยาบาลครับ ความจริงผมไม่อยากมาหรอนะแต่โดนไอ้โซ่ลากมา

ครืด

“อาจารย์คะ”

เสียงเปิดประตูดังขึ้นพร้อมๆกับเสียงของแครอลข้างๆแครอลคือฟ้าที่เดินกุมท้องอยู่ แครอลแยกไป

เซ็นต์ชื่อให้ฟ้าว่าเข้าใช้ห้องพยาบาลส่วนฟ้าก็เดินไปนอนที่เตียง เอิ่มเตียงข้างๆเตียงที่ผมแอบดู

อยู่นี่แหล่ะ แต่ว่าแต่ละเตียงจะมีผ้าม่านกั้นน่ะครับอยู่ที่ว่าผู้ใช้เตียงไหนจะปิดหรือไม่ปิดผ้าม่าน

“อาการเป็นยังไงบ้าง อริสรา”

“ปวดท้องค่ะอาจารย์ แล้วก็ท้องเสีย”

“ก่อนหน้านี้เธอทานอะไร?”

“ก็ ก๋วยเตี๋ยวค่ะแต่ทานได้ไม่กี่คำเองนะคะ อ๋อ ก่อนหน้านั้นก็มีน้ำส้มค่ะ”

“ครูว่าก๋วยเตี๋ยวคงจะไม่สะอาดนะ”

อาจารย์ห้องพยาบาบทำท่าคิด ไอ้โซ่แอบหัวเราะคิกคักจนผมต้องเหยียบเท้ามันกลัวว่าคนอื่นจะ

ได้ยิน

“แต่หนูก็ทานก๋วยเตี๋ยวเหมือนฟ้านะคะ หนูไม่เห็นเป็นอะไรเลย”

แครอลพูด

“เอาเถอะ เดี๋ยวอริสราเธอกินยานี่นะแล้วก็พักผ่อนซะถ้าต้องการใช้ห้องน้ำก็ด้านขวามือตรงนู้น

เดี๋ยวครูจะออกไปบอกฝ่ายกิจการก่อนว่าให้ลองไปตรวจเช็คความสะอาดของร้านก๋วยเตี๋ยวดู”

ฟ้ากับแครอลขานรับแล้วคุณครูก็เดินออกไป ฟ้าหยิบยาขึ้นมาทานแล้วก็ล้มตัวลงนอนโดยแครลห่ม

ผ้าห่มให้

“สภาพเหมือนโดนยาถ่ายเลยแก”

แครอลพูดขึ้นทำเอาโซ่สะดุ้ง

“พูดเหมือนแกเคยเห็นสภาพคนโดนยาถ่าย?”

เสียงแหบๆของฟ้าดังขึ้น ทำเอาผมเริ่มรู้สึกผิดเล็กๆ ส่วนไอ้โซ่น่ะหรอนอกจากมันจะไม่รู้สึกรู้สา

อะไรยังหัวเราะที่เสียงของฟ้าเป็นแบบนั้นอีกต่างหาก

“ฮ่าๆ เสียงยัยเตี้ยโคตรจี้เลยว่ะไอ้นิว”

“แกนี่นะ”

ผมส่ายหัวแล้วแอบฟังต่อ

“ไม่เคยหรอกแค่แซวเล่น”

“แต่ถ้าโดนยาถ่ายจริงฉันก็ซวยอ่ะแก”

“ทำไมอ่ะ?”

แครอลถามแล้วลากเก้าอี้มานั่งข้างๆเตียงฟ้า

“ฉันอายว่ะที่จะบอกว่าฉันแพ้ยาถ่าย”

“แพ้ยาถ่ายเนี่ยนะ!”

“อี้อ ตอนเด็กๆฉันเคยกินยาถ่ายแบบเม็ดไปเพราะนึกว่าเป็นยาแก้ปวด นอกจากจะท้องเสียแล้วฉัน

ยังปวดท้องมากๆจนต้องไปนอนหยอดน้ำเกลือเลยอ่ะ”

“ท่าจะหนักนะแก แล้วตอนนี้ท้องแกเป็นไงวะ?”

“ปวดตุ้บๆเลยอ่ะ T^T”

ฟ้าตอบแล้วนอนบิดไปมา

“ไอ้นิวฉันทำเกินไปป่ะวะ”

จู่ๆโซ่ก็หันมาถามผม ดีนะผมถอยออกมาทันไม่งั้นผมกับมันจูบกันแน่

“เกินไป”

“แต่ฉันไม่รู้ว่ายัยเตี้ยจะแพ้ยาถ่ายยยย”

“มันเกินไปตั้งแต่แกเอายาถ่ายให้เขากินแล้ว”

“โอ๊ย อยากจะบ้ามีใครในโลกที่ไหนเขาแพ้ยาถ่ายกันวะ”

“ฟ้าไง”

“ชึ่ยยยย!”

“ดูแกจะห่วงฟ้านะ”

“ห่วงบ้าอะไรล่ะ ฉันแค่ห่วงว่าถ้ายัยนั่นเป็นอะไรขึ้นมาแล้วเรื่องสาวมาถึงฉัน ฉันก็จบเห่พอดี ความ

ดังที่สั่งสมมาก็จะหายวับไปในพริบตาเลยนะเว้ย”

“สรุปแกแค่ห่วงชื่อเสียงตัวเอง?”

“เออ!”

“ไอ้หน้าตัวภรรยา -*-”

 

To be continued in Session 7

 


 

บางทีพี่ฟ้าก็น่าสงสาร T^T (แต่งเองไม่ใช่เรอะ!)

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา