Warning!! อันตรายแผนร้ายจะกลายเป็นแผนรัก
เขียนโดย 
Winelofsไวน์ลอฟ
วันที่ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.44 น.
แก้ไขเมื่อ 10 กันยายน พ.ศ. 2556 13.48 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
5) New Models
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความNew Models
นางแบบคนใหม่
“ฟ้าฉันขอโทษนะแกกกก~”
“-*-”
“ฉันเห็นประตูมันปิดฉันก็เลยนึกว่าแกทิ้งฉันกลับบ้านไปแล้ว T^T”
“-*-“
”เอางี้แกเดี๋ยวแคจะพาฟ้าไปช็อปปิ้งแล้วก็เลี้ยงข้าว เลี้ยงหนมน้า~”
“เออๆก็ได้ๆ ความจริงฉันต้องขอบคุณแกด้วยซ้ำที่ช่วยโกหกแม่ให้”
“รักฟ้าที่สุดอ่ะจุ้บบบ♥”
แครอลกระโดดกอดคอฉัน ทุกคนคงอยากรู้สินะว่ามันเกิดอะไรขึ้นหลังจากที่ฉันติดอยู่ในโรงยิมกับ
โซ่ ฟ้าคนนี้จะเล่าเองพอรุ่งเช้าป้านักการมาเปิดล็อคประตูโรงยิม(ดีนะที่ป้าแกไม่เปิดประตูเข้ามาดู)
ฉันก็รีบออกมาจากโรงยิมโดยไม่คิดจะปลุกนายโซ่เลยสักนิดก่อนจะหยอดตู้โทรหายัยแครอลว่าให้
ช่วยโกหกแม่ให้หน่อยว่าฉันติดอยู่กับเธอไม่ใช่ติดอยู่กับนายโซ่ ส่วนรายละเอียดฉันจะมาเล่าให้
ฟังที่โรงเรียนก็ไม่ใช่ไม่อยากเม้าท์นะ แต่ฟีลตอนนั้นมันแบบเม้าท์ขณะใช้โทรศัพท์สาธารณะ?
จากนั้นฉันก็โบกแท็กซี่กลับบ้านตามคาดเป๊ะๆ พอฉันเหยียบธรณีประตูบ้านตัวเองปุ๊ปเสียงแม่ฉันก็
ดังมาก่อนตัวแต่ไกล ฉันจึงต้องนั่งอธิบายให้ท่านฟังว่าฉันกับแครอลไปติวหนังสือกันที่โรงยิมจน
เลยเวลาป้านักการเลยมาล็อคประตูแล้วยืนยันความบริสุทธิ์(?)โดยให้เบอร์แครอลกับแม่ให้แม่โทร
ไปถามดู ซึ่งแครอลก็ตีบทแตกซะแม่ฉันเชื่อสนิทใจเท่านั้นแหล่ะน้ำเสียงของแม่ฉันก็เปลี่ยนจาก
หน้ามือเป็นหลังมือแถมยังอนุญาตให้ฉันมาเรียนตอนช่วงบ่ายด้วย(ปกติแม่ฉันจะเป็นพวกห่วงเรื่อง
การเรียนมากที่สุด)
“แล้วเมื่อคืนติดอยู่กับโซ่เป็นไงบ้างอ่ะแก”
“แย่มากอ่ะแก นายนั่นโคตรกวนตีนเลย L”
“แล้วแกไปทำอีท่าไหนถึงอยู่จนเลยเวลาปิดอ่ะ”
“ก็นายนั่นกวนตีนฉัน ฉันเลยวิ่งไล่ตานั่นเพลินไปหน่อยอ่ะ”
“วิ่งไล่เนี่ยนะ!? แกนี่มัน”
“ฮ่าๆ”
“ว่าแต่แกกับโซ่สนิทกันยัง?”
“สนิทหรอ?”
ฉันพูดพลางนึกถึงตอนที่ร้องเพลงกับโซ่ ก่อนจะปัดภาพนั้นทิ้งโดยไวเมื่อนึกถึงภาพนายนั่นตอน
เรียกฉันว่ายัยเตี้ย
“เหอะ ไม่อ่ะ”
ฉันส่ายหัว
“แครอลฉันว่าเราเลิกพูดเรื่องนี้เหอะ เอ้อแก~รู้ป่ะพี่กั้งชวนฉันไปเป็นนางแบบนิตยสารโรงเรียนด้วยอ่ะ ><”
“จริงดิ!!”
“เออ! แกสนป่ะเดี๋ยวฉันจะได้บอกพี่กั้งให้”
“เหอะไม่อ่ะแกไปเหอะฟ้า ฉันไม่ค่อยสนเท่าไหร่”
“ฉันทวิตคุยกับพี่กั้งแล้วพี่เขาบอกว่าเย็นนี้ให้ฉันลองไปถ่ายรูปที่สตูดิโอดูได้เลย”
“ให้ไปเป็นเพื่อนป่ะ?”
แครอลถามฉัน
“แกอยากไปป่ะล่ะ?”
ฉันเลยถามกลับ
“ก็อยากลองเห็นสตูดิโออ่ะ”
“งั้นก็ไปด้วยกันนี่แหล่ะ”
....
...
..
.
และแล้วเวลาเลิกเรียนที่ฉันรอคอยก็มาถึง ฉันรีบจูงมือแครอลเดินออกจากโรงเรียนทันที เดินมาไม่
ไกลก็ถึงที่หมายที่พี่กั้งบอก
“โหฟ้าสตูดิโอใหญ่น่าดูเลยอ่ะ”
แครอลพูดพลางมองไปรอบๆ
“นั่นดิแก”
“อ้าว น้องฟ้าใช่มั๊ยคะ? พี่ชื่อโฟร์นะคะยินดีที่ได้รู้จักค่ะ”
กรี๊ดดดด นั่นมันพี่โฟร์นี่นา >< ตัวจริงโคตรสวยเลยอ่าฉันรู้จักพี่เขาเพราะพี่เขามีผลงานเยอะแยะ
เลยเป็นรุ่นพี่ที่จบมหาลัยในเครือ KZ แล้ว แถมยังเป็นเจ้าของสตูดิโอแห่งนี้ด้วย
“ใช่ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะพี่โฟร์ อ้อพี่คะวันนี้ฉันพาเพื่อนมาด้วยคงไม่รบกวนนะคะ”
“สวัสดีค่ะหนูชื่อแครอลค่ะ”
แครอลพูดแล้วยกมือไหว้พี่โฟร์
“สวัสดีจ้ะ แหมไม่รบกวนหรอจ้ะ ทำตัวตามสบายเลยนะน้องแครอล”
“ค่ะ”
“งั้นน้องฟ้ามาทางนี้เลยจ้ากั้งเขาฝากเรื่องกับพี่ไว้แล้ว”
“เอ๋ พี่กั้งไม่อยู่หรอคะ?”
“วันนี้กั้งไม่เข้าสตูดิโอจ้า อ้อ...ส่วนเพื่อนน้องฟ้านั่งรอตรงนี้นะคะ อยากกินขนมก็เดินไปหยิบได้
เลยนะไม่ต้องเกรงใจ”
พี่โฟร์พูดพลางชี้ไปอีกมุมที่มีขนมกับน้ำอยู่เพียบ
“ขอบคุณค่ะ”
แครอลตอบก่อนจะโบกมือให้ฉันที่เดินเข้าไปในห้อง...อืม ห้องแต่งตัว
“น้องฟ้า...น่าจะเหมาะกับชุดนี้นะ ><”
พี่โฟร์พูดก่อนจะยื่นชุดเดรสสีมิ้นท์มาให้ฉัน
“แล้วก็ใส่เข็มขัดอันนี้ต่างหู...รองเท้าก็คู่นี้ เอาล่ะลองไปเปลี่ยนดูก่อนนะจ๊ะ ไซส์รองเท้าถ้าไม่พอ
ดีก็มาบอกพี่นะ แต่จากการคำนวนทางสายตาของพี่พี่ว่าคู่นี้น่าจะพอดี”
“ค่ะ”
ฉันเดินเข้าไปเปลี่ยนชุด...พี่โฟร์นี่เก่งสุดยอดจริงๆขนาดก่ะทางสายตายังหาชุดที่พอดีกับฉันได้
ขนาดนี้แถมรองเท้ายังพอดีเป๊ะด้วย เจ้าแม่จริงๆค่า
“เสร็จแล้วค่าพี่โฟร์”
“ว้าววว *0* สวยมากๆเลยจ้า”
“แหมไม่เท่าพี่โฟร์หรอกค่ะ”
“ต๊าย ปากหวานนนน พี่ชักจะชอบฟ้าแล้วสิฮ่าๆ”
“ฮ่าๆ”
แล้วพี่โฟร์ก็ให้ฉันไปโพสต์ท่าตามใจฉัน ซึ่งฉันยอมรับว่าฉันเป็นพวกบ้ากล้อง งานนี้เลยผ่านไปได้
แบบสบายๆแถมที่นี่ยังมีอุปกรณ์น่ารักๆให้โพสต์ท่าด้วยเยอะแยะเลยล่ะ ฉันชักจะตกหลุมรักที่นี่ซะ
แล้วสิ ><
“วันนี้เหนื่อยหน่อยนะคะน้องฟ้า”
“ไม่เหนื่อยเลยค่ะพี่โฟร์ ><”
ฉันยิ้มให้พี่สาวคนสวยตรงหน้า
“ไฟล์รูปเดี๋ยวพี่จะส่งให้ฟ้าทางเมลล์นะจ๊ะวานฟ้าเขียนเมลล์ให้พี่หน่อยสิ”
ฉันรับสมุดเล่มเล็กๆจากพี่โฟร์มาแล้วเขียนเมลล์ตัวเองลงไป
“ส่วนนี่ค่าตัวจ้ะ”
พี่โฟร์ยื่นซองสีน้ำตาลมาให้ฉัน ฉันมองซองนั่นแว้บหนึ่งแล้วส่ายหน้า
“งานแรกฟ้าไม่ขอรับค่าตัวละกันค่ะ”
“ตายแล้ว! พูดจริงหรอจ๊ะน้องฟ้า *0*”
“ค่ะ”
“ขอบใจมากๆเลยนะ”
พูดจบพี่โฟร์ก็เก็บซองนั่นลงกระป๋าตัวเองทันทีอย่างที่พี่กั้งบอกจริงๆด้วยว่าพี่โฟร์...ขี้งก
“งั้นฟ้ากลับก่อนนะคะ”
“กลับบ้านดีๆนะจ๊ะ ><”
“ค่า~”
เช้าวันต่อมาเป็นวันที่นิตยสารวางแผงรูปของฟ้าที่ไปถ่ายมาถูกใช้เป็นรูปปกนิตยาสารผู้คนนักเรียน
และอาจารย์ต่างไปซื้อมาเก็บไว้ในครอบครองกันอย่างล้นหลาม
“แกพี่ฟ้านี่ส๊วยสวยเนอะ ถึงว่าได้ขึ้นปกเลย”
“ฉันไปรู้มาด้วยแหล่ะว่าพี่เขาไม่รับค่าตัวอ่ะแก”
“จริงดิ นางฟ้าชัดๆเลยอ่ะแก~”
ปัง!
โซ่ที่นั่งฟังบทสนทนาจากรุ่นน้องในโรงอาหารที่นั่งอยู่โต๊ะถัดไปตบโต๊ะพอเป็นพิธีก่อนจะพูดออก
มา
“ยัยเตี้ยนั่นชักจะดังใหญ่แล้ว ท่าทางต้องรีบกำจัดซะแล้วล่ะ!”
To be continued in Session 6
อัพไปเรื่อยๆๆๆๆๆ 55555
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
