Warning!! อันตรายแผนร้ายจะกลายเป็นแผนรัก
เขียนโดย 
Winelofsไวน์ลอฟ
วันที่ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.44 น.
แก้ไขเมื่อ 10 กันยายน พ.ศ. 2556 13.48 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2) Play back time!!!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
Play back time!!!
ได้เวลาเอาคืน!!!
“โอ้ยยยย! จะเอาเพลงไรดีวะ?”
ผมเหลือบมองเจ้าของเสียที่นั่งข้างผม วันนี้ผมได้ยินประโยคนี้มาไม่ต่ำกว่า 10 ครั้งแล้วล่ะครับ...
“ไอ้นิววว แกช่วยคิดดิ๊!!”
นั่นไงมาลงที่ผมจนได้...อ้อ สวัสดีครับผมชื่อนิวนะครับทุกคน เป็นสมาชิกในวง Split (> <)/
“ไอ้โซ่ เอาเพลงของ maroon 5 มั๊ยล่ะ? เขาเพิ่งมาแสดงคอนเสิร์ตที่ไทยเอง น่าจะได้กระแสดีอยู่”
“ไม่เอา!”
เพื่อนผมตอบ แล้วก็เปลี่ยนท่าเป็นนั่งไขว่ห้างรอคำตอบจากผมต่อไป...ไอ้เพื่อนเลวโยนงานให้กันเลยนะ -*-
“งั้นก็ของ วัชราวลี”
“ไม่”
“ของแสตมป์ล่ะ?”
“ไม่”
“งั้นแกเป็นผู้ชายใช่มั๊ย?”
“ไม่...”
สิ้นเสียงของโซ่มันก็สตั๊นท์ไปถึง 3 วิ(อุส่าห์นับนะผม) ก่อนจะแหกปากลั่น
“ไอ้นิววววว! แกแกล้งฉัน!”
“ก็เห็นอะไรแกก็ไม่ตลอดอ่ะ น่าเสียดายเมื่อกี้ลืมอัดเสียงไว้”
ผมพูดหน้าตาย
“ไอ้เพื่อนเลว ฉันจะเอาเพลงของกามิกาเซ่ วงรุ่นพี่ K-otic ไปฝึกร้องมาด้วย!”
มันหันมาพูดกับผมก่อนจะฟุบหน้าลงกับโต๊ะเมื่อเห็นอาจารย์วิชาประวัติศาสตร์เดินเข้าห้องมา...ถ้ามันจะเอาเพลงนี้
ตั้งแต่แรกแล้วมันจะมาให้ผมนั่งคิดนั่งพูดเยอะทำไมวัครับ รู้มั๊ยว่ามันเปลืองน้ำลายเนี่ย(?)
“เอาล่ะนักเรียนเปิดหนังสือของคุณไปที่หน้า...”
ความจริงอาจารย์เขาพูดเป็นภาษาอังกฤษนะเพราะพวกเราเรียนโรงเรียนนานาชาติเลยได้ครูที่เป็นฝรั่งมาสอน เพื่อ
ความสนุกของนิยาย(?) ผมจะแปลคำพูดของอาจารย์เป็นภาษาไทยให้ละกันนะ ผมน่ะเก่งนะจะบอกให้ (:
“ก็อย่างที่ว่ากันไปเมื่อคาบที่แล้วนะคะนักเรียน ประวัติศาสตร์ของเรา...”
“คร่อก~”
ชิ้ง! -*-
ทันทีที่อาจารย์เริ่มพูดเสียงกรนจากเพื่อนตัวดีข้างๆผมกังขึ้นทันทีดังนั้นเจ๊หน้าห้องจึงส่งสายตาคมกริบมาทางที่
พวกผมนั่งอยู่
“อะแฮ่ม! เอาใหม่นะคะ ประวัติศาสตร์ของเรามีมาช้านานแล้วตั้งแต่...”
“คร่อก~”
ไอ้โซ่กรนขัดขึ้นอีกครั้ง คราวนี้เพื่อนในห้องเริ่มหัวเราะคิกคักกันแล้ว ส่วนผมน่ะหรอนั่งเตะขาไอ้โซ่ให้มันตื่นอยู่
เนี่ย!
“ไอ้โซ่ ตื่นดิวะ!”
ผมกระซิบเพื่อนรักผ่านไรฟันในขณะที่ขาก็ยังเตะเท้ามันเพื่อปลุกมันอยู่
“ไอ้โซ่!!”
ผมเพิ่มระดับเสียงขึ้นอีกนิดหวังว่าเพื่อนตัวดีมันจะได้ยินแต่ไม่เลยมันก็ยังนอนต่อไปแถสอาจารย์ก็เดินเข้ามาใกล้
ทุกทีแล้วด้วยผมเลยตัดสินใจปล่อยเลยตามเลย กรรมของแกล่ะนะไอ้โซ่~
“ศตายุ!”
“คร่อก~ฟี้”
“ศตายุ!!”
“แจ่บๆ ขออีก 5 นาทีน้า~”
โซ่เงยหน้าขึ้นมาพูดออกมายานๆเหมือนคนละเมอ
“นายศตายุ!!!”
เท่านั้นแหล่ะ ไอ้โซ่ก็ลืมตาตื่นขึ้นมามันยืดตัวบิดขี้เกียจก่อนจะหันหน้ามาหาผม
“ไอ้นิว เมื่อกี้ฉันฝันตลกมากเลยว่ะฝันว่ามียัยป้าแก่หน้าตาเหมือนกอริล่าตกตึกมาปลุกฉันอ่ะ ฮ่าๆ”
เอื้อก! เสียงกลืนน้ำลายของเพื่อนในห้อง
“แล้วแกต้องเห็นหน้ายัยป้านั่นตอนปลุกฉันนะเว้ย ป้าแกพ่นลมออกมาจากจมูก ฟืดๆ เลยอ่ะ โคตรจี้อ่ะ ฮ่าๆๆ”
“...”
ผมเงียบจะไม่ให้เงียบได้ยังไงล่ะคร้าบ! ก็ดูตรงหน้าผมเซ่!
“ไอ้นิว ไหงเงียบงี้วะ?”
ไอ้คุณเพื่อนคร้าบหันหน้าไปดูข้างหน้าบ้างครับ อย่าหันข้างอย่างเดียว!! ผมไม่พูดอะไรได้แต่ใช้ปลายนิ้วดันหน้าของโซ่หันไปอีก
ทางเท่านั้นแหล่ะมันก็ร้องลั่นตาโต่เท่ากับไข่นกกระจอกเทศเลย
“จ๊ากกก! อาจารย์!”
“นายศตายุ! กล้าดียังไงมาว่าครูบาอาจารย์เสียๆหายๆแบบนี้ ห๊ะ! ออกไปยืนคาบไม่บรรทัดนอกห้องเลยไป๊!!”
เท่านั้นแหล่ะเพื่อนทั้งห้องก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมาเลย ผมว่านะพวกนี้คงไม่หัวเราะที่โซ่โดนทำโทษหรอก แต่
หัวเราะคำพูดของโซ่ที่บอกว่าฝันเห็นยัยป้าหน้ากอริล่ามากกว่า เพราะตอนที่อาจารย์ไล่ไอ้โซ่น่ะหน้าเจ๊แกเหมือน
กอริล่าจริวๆนะ :P
กลับมาอยู่กับโซ่นะครับทุกคน ความจริงตอนนี้ไอ้นิวต้องบรรยายทั้งหมด แต่เนื่องด้วยที่ว่าผมโกรธมันที่มันไม่ยอม
ปลุก(?)ผมเลยแย่งซีนมันมา ฮ่าๆ
“ฮันนี่ ฮันนี ฮันนี่ ฮันนี ฮันนี่ ฮันนี ไอเฮทยู~♫”
ยืนอย่างเดียวจะไปสนุกอะไรผมก็เลยแอบเอาโทรศัพท์ขึ้นมาฟังเพลงแล้วฮัมเพลงตามอย่างสบายอารมณ์ จะว่า
ไปท่อนข้างบนนั่นถ้ากัดไม่บรรทัดอยู่มันร้องได้จริงๆนะไม่เชื่อลองไปทำตามดูดิ! (เชื่อว่าหลายคนลองทำ) แต่ด้วย
ความที่ผมเมามันส์ไปเล็กน้อยผมจึงไม่ทันสังเกตว่าตอนนี้กำลังมีใครบางคนเดินมาตามทางเดิน
“เห้ย! ฟ้านั่นนายโซ่ป่ะวะแก?”
“ไหน?...เออจริงด้วยมายืนอยู่แบบนี้สงสัยโดนทำโทษแหง!...ไปทักทายหน่อยดีกว่า (:”
พลั่ก! โครม!
“โอ๊ย!!“
ผมรู้สึกว่าผมโดนเตะขาขณะยืนท่ากระต่ายขาเดียว แล้วผมก็เซล้มไม่เป็นท่า พอเงยหน้าขึ้นมาผมก็ปรี๊ดแตกทันที
ยัยเตี้ยฟ้า!
“ยัยเตี้ย! กล้าดียังไงมาถีบฉันห๊ะ?”
“ถีบอะไร ขามันลื่นต่างหาก โฮะๆ”
ยัยนั่นป้องปากหัวเราะด้วยมาดผู้ดีแบบน่าหมันไส้มาก!
“ยัยสตอเบอ...”
“ศตายุ!!! เธอทำเสียงดังอะไร!”
ก่อนที่ผมจะได้ด่ายัยนั่นกลับ ป้ากอริล่า(?)ก็เปิดประตูออกมาซะก่อน
“เอ่อ...”
“แล้วนั่นพวกเธอ!”
ผมยังไม่ทันคิดคำตอบแบบแถๆยัยป้านี่ก็หันไปหายัยเตี้ยฟ้ากับยัยสูงแครอลซะก่อน ฮ่าๆซวยแล้วไงพวกเธอ โฮะๆ
“ค...คะ?”
“ฟ้ากับแครอลใช่มั๊ย? ห้อง A”
ฮ่าๆผมเห็นยัยพวกนั้นหน้าซีดตอนที่ยัยป้านี่พูดชื่อกับห้องยัยพวกนั้นด้วยล่ะ
“ใช่ค่ะ”
แครอลพูดตอบแบบกล้าๆกลัวๆ
“เจอก็ดี!”
“เฮือก!”
“ครูขอลายเซ็นต์พวกเธอหน่อยสิ!”
...สตั๊นท์ 10 วิ...
“ห๊า!”
ก่อนที่ผมกับยัย 2 คนนันจะอุทานพร้อมกัน
“คือว่าหลานชายครูที่อยู่เกรด 9 เขาชอบพวกเธอ 2 คนมากน่ะได้มั๊ย?”
“อ๋อ ได้สิคะ (:”
ยัยเตี้ยหันมายิ้มเย้ยผมผมเลยทำท่าจะเข้าไปต่อยแต่เจ๊กอริล่าดันหันมาเห็นก่อน
“นั่นเธอจะทำอะไรน่ะ แล้วเมื่อกี้เธอยังไม่ได้ตอบเลยว่าเธอทำเสียงดังอะไรศตายุ!”
“คือว่าเป็นเพราะฟ้าเองค่ะ ฟ้าไม่ทันระวังเลยเดินชนศตายุเขา แต่ฟ้าก็ขอโทษแล้วนะคะแต่ศตายุเขาไม่ยอมหาว่า
ฟ้าสตอเบอร์รี่ด้วยค่ะ”
ยังไม่ทันที่ผมจะตอบอะไรยัยเตี้ยนั่นก็เข้ามาแทรกซะก่อนแถมพูดประโยคที่โยนความผิดให้ผมเต็มๆ
“จริงหรอ! ศตายุเย็นนี้เธอต้องอยู่ทำความสะอาดโรงยิมคนเดียว!”
“แต่อาจารย์!”
“ไม่มีแต่!ยืนต่อได้แล้ว”ป้ากอริล่าหันไปรับกระดาษลายเซ็นต์ของ 2 คนนั้นก่อนจะฟึดฟัดเข้าห้องไปยัยเตี้ยแลบ
ลิ้นปลิ้นตาให้ผมแล้วก็เดินหัวเราะไปกับแครอล หน็อย! ยัยปีศาจจจจ!
To be continued in Session 3
ลงวันเดียวสองตอนรวดไปเลยยยย ถ้าสนุกก็เม้นกันน้า อิอิ
ตอนหน้ารอพรุ่งนี้จ้า!
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
