สัญญารักลวง...

10.0

วันที่ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 19.08 น.

  36 ตอน
  12 วิจารณ์
  75.48K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 20.50 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

17)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

นิยายเรื่อง สัญญารักลวง

 

ตอนที่17 เสีย(หัวใจ)

 

 

                

 

 

            “พี่ป๊อป สวยมั้ย...”เขาหันไปตามเสียงหวานของคนตัวเล็กที่ดังแว่วมาแต่ไกล คนตัวเล็กที่เขาคิดว่า

 

 

ยังไม่โตพอไม่ได้เป็นอย่างที่เขาคิดเสียแล้ว เมื่อทุกอย่างมัน ล้น ไปหมด ชุดแต่งงานผ้าไหมเรียบๆแต่ดูหรูหรา

 

 

เนื้อผ้าทอประกายน้อยๆการตัดเย็บที่เน้นส่วนเว้าส่วนโค้งนั้นก็รับพอดีกับเอวคอดกิ่วและสัดส่วนที่พอเหมาะของเจ้า

 

 

สาว เกาะอกคว้านลงมาเล็กน้อยพอให้เห็นเนินอกอวบอิ่มพอให้คนเห็นได้กระชุ่มกระชวย ด้านหลังเว้าเล็กน้อยพอ

 

 

เห็นแผ่นหลังขาวเนียนของเจ้าตัว ชุดที่ยาวกรอมเท้าทำให้เธอดูเซ็กซี่และน่ารักไปในเวลาเดียวกัน

 

 

“พี่ป๊อป”คนตัวเล็กเดินเข้ามาสะกิดแขนแกร่งของชายหนุ่มเบาๆเมื่อเขาเงียบไป สงสัยจะตะลึงล่ะซี้

 

 

“ว่าไงนะครับ”นิ้วเล็กๆจิ้มไปที่แก้มสากของชายหนุ่มก่อนจะเอ่ยปากแซวอย่างสนุกสนาน

 

 

“สวยใช่ม้าตาค้างเลย อิอิ”ชายหนุ่มคว้านิ้วเรียวของคนตัวเล็ก ก่อนจะจิ้มนิ้วแกร่งของตัวเองไปที่หน้าผากมนของ

 

 

หญิงสาวเบาๆ

 

 

“ให้มันน้อยๆหน่อย”มือเล็กคว้านิ้วเรียวของชายหนุ่มออก ก่อนทำท่าจะงับมัน ทำเอาคนตัวโตดึงนิ้วกลับแทบไม่

 

 

ทัน เสียงฟันกระทบกันเสียงดังแกร่กทำเอาชายหนุ่มขนลุกซู่ นึกดีใจที่ยื้อยุดมือตัวเองออกมาได้ทัน ไม่อย่างนั้น

 

 

คงได้ขาดคาปากของคนตัวเล็กแน่ๆ

 

 

“เอาชุดนี้นะคะพี่ป๊อป”คนตัวเล็กแนบใบหน้ากับต้นแขนแกร่ง ก่อนจะสอดแขนเล็กเข้าไปคล้องแขนแกร่งอย่างออด

 

 

อ้อน ดวงตากลมโตช้อนขึ้นสบสายตาคมอย่างน่ารักน่าเอ็นดู

 

 

“งั้นให้ช่างแก้ให้หน่อยละกันนะ”คนตัวเล็กผละออก ก่อนใบหน้าสวยหวานจะมู่ทู่ลง

 

 

“ต้องแก้อะไรอีก เค้าชอบชุดนี้ จะเอาชุดนี้ด้วย”เสียงหวานบอกอย่างเอาแต่ใจเธอเงียบไปพักใหญ่ทำเอาเขาใจ

 

 

ไม่ดี สัญญาณบางอย่างเริ่มบอกว่าเธอกำลังงอนเข้าให้แล้ว แล้วผู้ชายอย่างเขาเคยง้อใครเสียที่ไหน พิมก็ไม่เคย

 

 

ทำตัวแบบนี้ด้วย แต่ดูเหมือนฟ้าจะเห็นใจผู้ชายอย่างเขา เมื่อเธอหันหน้ามาหาเขาก่อนรอยยิ้มหวานหยดจนหุ่น

 

 

แถวนั้นแทบละลายจะถูกส่งมาให้เขา มือเล็กยกขึ้นจัดแจงหูกระต่ายที่ติดกับคอเสื้อของเขาอย่างคล่องแคล่ว

 

 

“พี่ป๊อปฟางชอบชุดนี้ อยากได้แบบนี้..นะคะ”น้ำเสียงหวานหยดเอ่ยกับเขา ทำเอาชายหนุ่มใจอ่อนยวบ ไม่รู้ว่า

 

 

เพราะเขาไม่เคยมีใครมาออดอ้อนแบบนี้ หรือเป็นเพราะว่าเขาขี้ใจอ่อนกันแน่ ถึงได้ร่ำๆจะยอมให้คนตัวเล็กแบบนี้

 

 

“ก็ได้...แต่ดูแลตัวเองด้วยละกัน ชุดมันเปิดไปหน่อย”เขาพยายามเอ่ยด้วยน้ำเสียงเข้มอย่างเดิมก่อนที่เธอจะรู้ว่า

 

 

เขาใจอ่อนเพราะลูกอ้อนของเธอ คนตัวเล็กยิ้มแก้มแทบปริก่อนจะยกมือขึ้นหยิกแก้มสากของว่าที่เจ้าบ่าวอย่าง

 

 

หยอกล้อ

 

 

 

 

 

 

 

                     ว่าที่เจ้าสาวเดินไปเปลี่ยนชุดลำลองอย่างเก่า ก่อนจะเดินมาหาว่าที่เจ้าบ่าวที่นั่งรออยู่ก่อนแล้ว

 

 

สายตาหวานกวาดมองการ์ดที่เกลื่อนอยู่เต็มโต๊ะอย่างกระตือรือร้น ร่างเล็กทรุดลงนั่งข้างชายหนุ่ม

 

 

“เลือกได้รึยังคะ”คนตัวโตหันมาก่อนจะยิ้มให้เธอ ดวงตากลมโตค้างเติ่งเมื่อรอยยิ้มแสนอบอุ่นที่ชายหนุ่มส่งมาให้

 

 

ทำเอาหัวใจดวงน้อยเต้นไม่เป็นส่ำ มือเล็กเย็นเฉียบตรงกันข้ามกับใบหน้าสวยหวานและลำคอที่ขึ้นสีจัด ชายหนุ่ม

 

 

ยกมือขึ้นอังหน้าผากมน ก่อนคิ้วเข้มจะขมวดน้อยๆ

 

 

“เป็นอะไรไปเรา หน้าแดงเชียว”หญิงสาวกระพริบตาถี่ๆ ก่อนจะเลื่อนใบหน้าที่เธอรู้สึกว่ามันร้อนจัดออกจากมือ

 

 

ใหญ่แสนอบอุ่น ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปเท่าไหร่เขาก็ยังเป็นคนเดียวสิน่าที่ทำให้หัวใจเธอเต้นไม่เป็นส่ำอย่างนี้ ใบ

 

 

หน้าหล่อคม รอยยิ้มแสนอบอุ่น และสัมผัสแสนอ่อนโยนจากเขาทำให้เธอรักเขาไม่เป็นเปลี่ยนเลย ไม่ว่าเวลาจะ

 

 

ผ่านล่วงเลยมานานเท่าไหร่ หรือจะมีใครผ่านมาสักกี่คนเธอก็ไม่เคยลังเลจากเขาเลย

 

 

“ฟางเปล่าค่ะ อ๊ะ มาดูการ์ดกันเถอะ เยอะแยะเลย” มือเล็กชูการ์ดสีชมพูหวานแหววขึ้นมาก่อนจะจ้องดวงตาคม

 

 

อย่างเอาจริงเอาจัง ชายหนุ่มถือการ์ดสีครีมคลาสสิก ก่อนจะยื่นใบหน้าหล่อคมเข้าไปใกล้คนตัวเล็กที่ทำท่าว่าจะ

 

 

ไม่ยอมง่ายๆ

 

 

“ฟางอยากได้ใบนี้”

 

 

“แต่พี่อยากได้ใบนี้”ใบหน้าหล่อคมยื่นเข้าไปใกล้ดวงหน้าหวานของฟาง คนตัวเล็กโหม่งหน้าผากมนเข้ากับจมูก

 

 

โด่งเรียวของชายหนุ่มจนเขาต้องผละออก

 

 

“เอาใบนี้เลยค่ะ”มือเล็กยื่นการ์ดในมือให้ผู้จัดการสาวใหญ่ที่เฝ้ามองสองหนุ่มสาวอยู่นาน ใบหน้าของสาวใหญ่แดง

 

 

ระเรื่ออย่างขวยเขิน เมื่อภาพความหวานของนักธุรกิจหนุ่มแสนเพอร์เฟ็กต์และสาวน้อยหน้าหวานปรากฏต่อหน้า

 

 

เธอนานจนเธออดเขินไม่ได้ “ค่ะคุณน้อง”เธอยื่นมือไปหมายจะรับตัวอย่างการ์ดจากมือเล็ก หากแต่มือหนาของ

 

 

ชายหนุ่มดึงออกไปเสียก่อน และแทนที่ด้วยการ์ดสีครีมสุดคลาสสิก

 

 

“พี่ป๊อปปปปปปป”คนตัวเล็กโวย ก่อนมือเล็กจะตีเข้าให้ที่แขนแกร่งอย่างแรงจนชายหนุ่มร้องโอดโอย

 

 

“พี่ตามใจเราเรื่องชุดแต่งงานไปแล้ว”คนตัวโตให้เหตุผล ใบหน้าแสนหวานมู่ทู่อย่างไม่พอใจ

 

 

“งั้นเอาสองแบบเลยละกันครับ...ไว้ส่งมาตามที่อยู่ที่ให้ไว้เลยนะครับ”ป๊อปปี้สรุปเสร็จสรรพ ผู้จัดการสาวใหญ่พยัก

 

 

หน้ารับ ก่อนจะเอ่ยขอตัวไปทำงานต่อ ทิ้งหญิงสาวแสนงอนไว้กับชายหนุ่มผู้เงียบขรึมตามลำพัง

 

 

“พี่จะกลับแล้วนะ ถ้าเรายังอยากนั่งอยู่ที่นี่ก็ตามใจ”ชายหนุ่มผุดลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ก่อนจะก้มลงมองคนตัวเล็ก

 

 

ที่ยังงอนไม่เลิก เขาตัดสินใจเดินออกจากร้านเพราะหวังว่าคนตัวเล็กคงจะเดินตามมา แต่ก็ผิดคาดเมื่อหันหลังไป

 

 

กลับพบเพียงแต่ความว่างเปล่า สายตาคมสอดส่องเข้าไปในร้านแล้วก็พบกับร่างเล็กที่ยังคงนั่งอยู่ที่เดิม

 

 

 

 

 

 

 

           สายตาหวานมองคนตัวโตตรงหน้า ชายหนุ่มส่ายหน้าอย่างเอือมระอา ใช่สิ เธอก็เป็นของเธอแบบนี้แหละ

 

 

เขาจะไม่พอใจก็ช่างเขาสิ เธอไม่ได้เพียบพร้อมอย่างคนรักของเขานี่

 

 

“ไม่มีเหตุผลเลยนะตัวเล็ก”ดวงตากลมโตช้อนขึ้นมองคนตัวโตอย่างแสนเอาแต่ใจ ดวงตากลมโตเริ่มรื้นขึ้นมาด้วย

 

 

น้ำตาอย่างห้ามไม่ได้ สายตาของเขาที่มองมาเหมือนจะมพอใจกับการกระทำของเธอ ด้วยเธอถูกเลี้ยงมาอย่าง

 

 

ตามอกตามใจ เมื่อถูกขัดใจ และนิสัยเด็กๆที่ติดมาอย่างไม่ยอมหลุดทำให้เธอดูงี่เง่าในสายตาของเขาอย่างช่วย

 

 

 

ไม่ได้ เธอพยายามสั่งตัวเองว่าไม่ให้ร้องแล้วนะ แต่มันห้ามไม่ได้นี่นา

 

 

“อย่ามายุ่งกับเค้า อยากกลับก็กลับไปเลย”มือเล็กๆผลักไสชายหนุ่มอย่างจริงจัง ทำเอารอยยิ้มผุดขึ้นมาบนใบหน้า

 

 

หล่อคมอย่างห้ามไม่ได้ สาบานว่าเขากำลังจะแต่งงาน ไม่ได้อุปการะเด็กอมนิ้วที่ไหนมาเลี้ยงหรอกนะ

 

 

“ถ้าฟางไม่กลับแล้วพี่จะกลับได้ยังไง...กลับกับพี่นะครับ”มือหนาส่งมารอรับมือเล็กของหญิงสาว ดวงตากลมโต

 

 

ช้อนขึ้นมองชายหนุ่มอย่างแปลกใจ เขามีแผนอะไรหรือเปล่านะถึงได้ทำดีกับเธอถึงขนาดนี้ ทั้งๆที่เมื่อวานเขายัง

 

 

ค้านหัวชนฝาว่าจะไม่มีทางแต่งงานกับเธอ แต่วันนี้มันเกิดอะไรขึ้นล่ะ... เขาจะมาไม้ไหนเธอก็ไม่รู้หรอก รู้แค่ว่าใน

 

 

เมื่อเธอมีโอกาสที่จะพันธนาการเขาให้อยู่กับเธอตลอดไปแล้ว เธอจะไม่ยอมปล่อยให้เขาจากเธอไปง่ายๆแน่ เขา

 

 

จะต้องเป็นของเธอคนเดียว เขาจะต้องพ่ายแพ้ให้กับหัวใจอย่างแน่นอน สักวันเขาจะต้องเห็นค่าความรักของเธอ...

 

 

 

 

 

 

โธ่ รู้จักน้องฟางน้อยไปเสียแล้วพี่ป๊อป...พี่ป๊อปต้องการอะไรฟางคนนี้จะจัดไปไม่ให้เสียเลย...

 

 

 

สุดท้ายแล้วต้องเป็นเขานั้นแหละที่ต้องเสียทั้งตัวและหัวใจดวงนั้นให้เธอ...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

....................................................................................................................................

โดนทวงอยากหนัก อิอิ โทษทีค่า พอดีเรามัวแต่กินอยู่ พอกินปุ๊บมันก็อิ่ม เลยอืด พอหายปุ๊บก็มาอัพให้เลยนะ

(มันสมควรให้อภัยมั้ย?)

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา