เมื่อความรักเข้ามาทักทาย

 
 
 
"โอย เบื่อชะมัด"ป๊อปปี้ที่ตื่นสายเดินออกจากห้องมาบิดขี้เกียจพลางบ่น ดีนะวันนี้ยัยตัวเเสบไม่ลากไปทำบุยอีก ตื่นทุกเช้าแบบนั้นไม่ไหวๆ
 
"เดี๋ยวผมออกไปทำธุระให้คุณอาก่อนนะครับ ซักบ่ายๆจะกลับมา"โทโมะบอกก่อนจะปิดประตูห้องไป ป๊อปปี้มองตามก่อนจะลุกขึ้นไปอาบน้ำ
 
 
ก๊อกๆ
 
 
"มีใครอยู่มั้ยเนี่ย ชั้นเข้าไำปนะ"แก้วเปิดประตูเข้าไปเพราะเมื่อหมุนลูกบิดแล้วมันไม่ได้ล๊อค
 
"ฮัลโหล ป๊อปปี้ นายผีดิบ มีใครอยู่มั้ยเนี่ย"แก้ววางกระเป๋าแล้วร้องเรียกโทโมะกับป๊อปปี้แต่ก็เงียบ หายไปไหนกันหมดนะ 
 
 
ซ่า
 
 
"เสียงน้ำนิ ป๊อปปี้หรอ"แก้วทักเพื่อนในห้องน้ำ เป็นจังหวะที่ป๊อปปี้ปิดน้ำพอดีจึงได้ยินเสียงแก้ว
 
"อ้าว เข้ามาได้ไงเนี่ย"ป๊อปปี้พูด
 
"ก็ห้องนายไม่ได้ล๊อคนิ ระวังไม่ล๊อคห้อง ระวังโดนปล้ำนะจ้ะหนุ่มๆ"แก้วแซวแล้วเดินไปกระแซะป๊อปปี้ที่ใส่แค่เสื้อคลุมอาบน้ำตอนนี้
 
"ก็ลองมาสิจ้ะ กล้าเข้าห้องพี่ก็เข้ามาเลยย"ป๊อปปี้ยิ้มยั่วก่อนจะเดินไปหาน้ำกิน
 
"ละนี่อีต้าผีดิบไปไหนเนี่ย"แก้วมองหาโทโมะ
 
"ทำไม คิดถึงโทโมะหรอ"ป๊อปปี้วางแก้วน้ำให้แก้วแล้วถาม
 
"ตลกละ ที่ชั้นถามเนี่ยเพราะแปลกใจ ปกติต้องอยู่กับนายนิ ละหายไปไหนแค่นั้นเอง"แก้วตอบก่อนยักไหล่ไม่สนใจแล้วดื่มน้ำ
 
"ไปทำธุระให้พ่อกับแม่ชั้นน่ะ ละนี่เธอมาหาชั้นมีอะไรรึเปล่า"ปีอปปี้ถามนึกขึ้นได้
 
"ก้เนี่ย ลุงของชั้นเพิ่งเปิดรีสอร์ทใหม่ที่เสม็ดเลยว่าจะมาชวนพวกนายไป ชวนฟางไปด้วยก็ได้นะ ถือว่าซ้อมฮันนีมูน555"แก้วชวนป๊อปปี้ก่อนจะแซว ทำเอาป๊อปปี้สำลักน้ำพ่นใส่แก้ว
 
"ยี้ ตัวชั้นเปียกหมดละเนี่ย ไอ่ป๊อปบ้า"แก้วร้องโวยวาย
 
"เห้ย โทษๆ ไม่ได้ตั้งใจ ใครใช้ให้พูดอะไรไม่เข้าท่าล่ะ มาๆ ขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อห้องชั้นก่อนละกัน"ป๊อปปี้พาแก้วขึ้นไปบนห้องนอนเขาเพื่อเปลี่ยนเสื้อ
 
"นายป๊อปปี้นี่มันอะไรกัน นายแอบเอาเสื้อของนายไปซักรวมกับเสื้อชั้นหมายความว่าไง เปิดประตูเดี๋ยวนี้นะ"เสียงเคาะห้องโวยวายของฟางทำเอาป๊อปปี้ไม่ได้เปลี่ยนเสื้อผ้าจำเป็นต้องเดินลงห้องมาเปิดประตุ
 
"อะไรอีกเธอ นิดๆหน่อยๆทำเป็นไม่ยอม เนี่ยเดี๋ยวแต่งงานกันไปเธอก็ต้องซักให้ชั้นอยู่ดี"ป๊อปปี้พูดหลังจากเปิดประตูให้ฟางเข้ามา
 
"ไม่มีทาง ละอีกอย่าง อย่าหวังว่าชั้นจะแต่งงานกับนาย"ฟางเชิดใส่ปีอปปี้
"แหม หยั่งกับชั้น อยากแต่งกับเธอล่ะ เตี้ย แบน หาเสน่ห์แทบไม่ได้ ไม่เร้าใจเลยซักนิด"ปีอปปี้ใช้สายตาสแกนฟางตั้งแต่หัวจรดเท้าทำให้ฟางทุบปีอปปี้ไปทีนึงแทนการด่า
 
"โอ๊ย เจ้บนะ คนนะไม่ใช่กลอง ตีอยู่นั่น"ป๊อปปี้ร้องเมื่อฟางยังไม่ยอมหยุดตีตัวเอง
 
"ไม่หยุดใช่มั้ย ได้"ป๊อปปี้บอกก่อนจะรวบตัวฟางให้หยุด แต่ดันลื่นน้ำที่ตัวเองทำหกเมื่อกี้ ทำให้เสียหลักล้มลงไปตรงโซฟาพร้อมฟาง
 
"โอ้ย ชั้นเจ็บนะ ใช่ว่าตัวจะเบาๆ"ฟางร้องเมื่อป๊อปปี้ล้มทับตัวเอง
 
"ถือว่าหายกันละกัน ที่เธอตีชั้นก่อน"ป๊อปปี้ตอบ ทำเอาฟางตีป๊อปปี้อีกที
 
"เจ็บนะ"ป๊อปปี้ร้องก่อนจะขึงมือฟางไว้ให้หยุด แต่เพราะเขาคร่อมร่างฟางอยู่ทำให้ท่ามันเลยดูหมิ่นเหม่ๆ
 
 
"ปีอป เสื้อแกมีตัวเล้กกว่านี้ม้ะ เชิ้ตตัวใหญ่มากกกก"แก้วเดินเปิดประตูห้องนอนป๊อปปี้ออกมาแล้วบ่นกับเสื้อเชิ้ตป๊อปปี้ ทำเอาฟางและป๊อปปี้หันไป
 
 
"อุ๊ปส์ เอ่อ ชั้นออกมาผิดจังหวะรึเปล่า"แก้วตกใจกัยท่าของฟางและป๊อปปี้ที่เห็นอยู่
 
"เอ่อ ไม่ๆ"ป๊อปปี้รีบบอกก่อนจะถูกฟางดันตัวออกไป
 
"หนอย ไอ้คนเจ้าชู้ วันก่อนก็น้องแต้งกิ้ว วันนี้ถึงกับเอาแก้วมานอนด้วยเลยหรอ"ฟางโวยวาย
 
"เห้ย ชั้นเปล่านะๆ"ป๊อปปี้โบกมือไปมาบอกว่าไม่ใช่แต่โดนฟางปาหมอนที่โซฟาใส่
 
"ไม่ต้องมาพูด ชั้นไม่เชื่อหรอก ผู้ชายขี้หลีเจ้าชู้แบบนายเเม้แต่เพื่อนนายก็ไม่เว้น"ฟางร้องโวยวายหนักกว่าเดิม
 
"บอกไม่ใช่ก็ไม่ใช่ไง เธอเข้าใจผิดแล้ว แก้ว ช่วยพูดหน่อยสิ"ป๊อปปี้รีบหันไปหาแก้วเพื่อขอร้องให้แก้วช่วยตัวเอง
 
"กลับมาแล้วครับ เห้ย อะไรเนี่ย"โทโมะกลับมาต้องร้องตกใจที่สภาพห้องตอนนี้คือฟางไล่เอาหมอนฟาดป๊อปปี้ที่อยู่ในชุดคลุมอาบน้ำ บวกกับแก้วที่ใส่เสื้อป๊อปปี้อยู่กำลังร้องห้าม
 
 
 
"หยุดดดดดดด ทั้งหมดเลย"โทโมะตะโกนลั่นบอกให้หยุดทำเอา ฟาง ป๊อปปี้หยุดการกระทำแล้วมานั่งที่โซฟาข้างแก้วทันที
 
"ผมหายไปไม่ทันข้ามวันนี่อะไร เกิดอะไรขึ้น"โทโมะถาม
 
"ถามเจ้านายนายสิโทโมะว่าเกิดอะไรขึ้น"ฟางโมโหอยู่
 
"เห้ย ได้ไงๆ เธอน่ะเอาแต่ตีๆชั้นนะ มาพูดให้รู้เรื่องก่อนสิ"ป๊อปปี้โวยวาย
 
"โอ้ย พอทั้งคู่นั่นล่ะ ชั้นเล่าเองก็ได้ ชั้นแวะมาเยี่ยมป๊อปปี้เค้า แต่หมอนี่ทำเสื้อชั้นเปียกชั้นเลยไปเปลี่ยนที่ห้องปีอปเค้า แต่พอลงมาชั้นก็เห็นสองคนนี้จะลังสวีทกันอยู่ละจู่ๆก็ทะเลาะกันเฉยเลย"แก้วอธิบาย
 
"ไม่ได้สวีทนะ"ปีอปปี้และฟางพูดพร้อมกัน
 
"เอ่อ คือสรุปว่าไม่มีอะไรก็แค่เรื่องเข้าใจผิดเท่านั้นน่ะหรอ"โทโมะถาม ป๊อปปี้และแก้วพยักหน้า
 
 
 
"เอ่อ ถ้าไม่มีอะไรแล้วชั้นเอาผ้าไปตากก่อนนะ"ฟางที่จะหนีความผิดที่ตีป๊อปปี้ก็รีบลุกแต่ป๊อปปี้คว้าแขนไว้ทัน
 
"จะไปไหนยัยตัวเเสบ ตีชั้นซะน่วมเลยละจะหนีไปง่ายๆงั้นหรอ"ปีอปปี้คาดโทษ ฟางรีบสะบัดมือ
 
"ใครจะไปรู้เล่า ไม่รู้ล่ะชั้นไปนะโทโมะแก้ว บาย"ฟางรีบบอกก่อนจะรีบหนีปีอปปี้ที่วิ่งตาม(ใส่เสื้อผ้าแล้วนะ)
 
"เห้อ"โทโมะมองทั้งคู่ที่วิ่งไล่กันออกไปละถอนหายใจส่ายหน้าเบาๆ ก่อนจะคว้ามือถือที่ดังขึ้นก้อมยิ้มทันทีจนทำให้แก้วสงสัยแอบชะเง้อหน้าไปดู
 
 
"วันนี้ขอบคุณอัศวินขี่ม้าขาวไปส่งแต้งกิ้วทันอีกแล้ว ขอบคุณนะคะคุณอัศวินขี่ม้าขาว แต้งกิ้ว ว้าว ผีดิบอินเลิฟหรอจ้ะ"แก้วอ่านข้อความโทโมะเสียงดังและร้องแซว
 
"นี่เธอ ใครใช้ให้มาแอบอ่านข้อความชั้นห้ะ อ่ะ"โทโมะหันไปว่าแต่ต้องชะงักเมื่อหน้าเขาและแก้วอยู่ใกล้กันแค่คืบ
"เอ่อ ชั้นขอโทษๆ"แก้วรีบถอยออกห่างก่อนจะขอโทษแล้วรีบหันไปจีบหน้าที่ตัวเองที่แดง
 
"เอ่อ ไม่เป็นไร"โทโมะตอบก่อนจะทำเป็นเปิดมือถือดูอินสตราแกรมทันที
 
 
 
 
 
"เดี๋ยววว จะไปไหน"ป๊อปปี้รีบคว้าตัวฟางไว้แล้วดันไปชิดกำแพงทันที
 
"ปล่อยชั้นนะๆๆๆ"ฟางร้องตกใจ
 
"นี่คิดจะตีชั้นแล้วก็หนีหรอยัยเตี้ย ไม่จบง่ายๆหรอกนะ"ป๊อปปี้ยิ้มเจ้าเล่ห์
 
"นะนายจะทำอะไรน่ะ"ฟางไม่แน่ใจกับความปลอดภัยตัวเองถามขึ้น
 
"หึหึ"ป๊อปปี้ไม่ตอบก็โน้มหน้าเข้าใกล้ฟาง ฟางตกใจหลับตาปี๋ทันที
 
 
ตรู้ดด
 
 
 
 
"เอ่อ ฮัลโหลว่าไงไอ่ธาม"ป๊อปปี้ผละออกจากฟางรับโทรศัพท์ธามไทแล้วเดินไป
 
"โอย จะบ้าตาย อีตาบ้าป๊อปบ้าเล่นอะไรก็ไม่รู้"ฟางถอนหายใจก่อนจะรีบเอามือจับหน้าจับหัวใจตัวเองที่เต้นรัวไม่เป็นจังหวะตอนนี้ทันที
 
 
 
"อ่า เคๆแค่นี้นะ คืนนี้เจอกัน"ป๊อปปี้วางสายจากธามทันทีสายตาหันไปเห็นสาวสวยคนหนึ่งเดินเข้าอพาร์ทเม้น ป๊อปปี้รีบเดินดุ่มๆไปหาทันที
 
"มาอยู่ใหม่หรอครับไม่ยักจะเห็นหน้าเลย"ป๊อปปี้ถามเสียงหวาน
 
"ค่ะ มาอยู่วันสองวันนี่เอง"สาวสวยยิ้ม
 
"ผมชื่อป๊อปปี้นะครับ อยู่ที่นี่เหมือนกันละคุณ"ป๊อปปี้ยิ้มก่อนจะเชิงถามชื่อเป็นมารยาท
 
"ชื่อเนยค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะป๊อปปี้"เนยตอบก่อนส่งสายตาหวานไปให้ปีอปปี้เเล้วเช๊คแฮนกัน เป็นจังหวะเดียวกับที่ฟางเดินมาหน้าอพาร์ทเม้นเห็นเข้า เฟย์ที่เดินลงมาเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดก็เดินไปหาป๊อปปี้และเนยทันที
 
"อ้าว พี่เนยกลับมาแล้วหรอคะ วันนี้แฟนไม่มาส่งหรอ"เฟย์ทักเนยเสียงดังทำเอาป๊อปปี้รีบปล่อยมือแทบไม่ทัน
 
"เอ่อ แฟนไหนจ้ะ ไม่มีซักหน่อย น้องเฟย์จำผิดคนละล่ะ"เนยรีบบ่ายเบี่ยง
 
"อ้าวเจฟกลับมาแล้วหรอ เหนื่อยมั้ย"ฟางที่หันไปเห็นเจฟที่จอดมอเตอร์ไซค์เสร็จก็ทักทันที
 
"เอ่อ นิดหน่อยครับ รู้สึกปวดหัวๆผมเลยแยกกับเควินกลับมาก่อน"เจฟตอบยิ้มๆ
 
"ไหนๆตัวร้อนหรอพี่ดูซิ ตัวก็ไม่ร้อนนิสงสัยไม่ได้กินข้าวชัว"ฟางเอามืออังหน้าผากเจฟวัดไข้ ทำเอาเจฟถึงกับใจเต้นหน้าแดงทันที
 
"สงสัยหิวมากนะเนี่ยมาเหนื่อยๆหน้าแดงเชียวพี่พาไปกินข้าวละกัน"ฟางบอกก่อนจะจูงมือเจฟข้ามถนนไปร้านอาหารที่อยู่ตรงข้ามอพาร์ทเม้นทันที
 
"เช้อะ ว่าแต่เค้าตัวเองก็เจ้าชู้ละน่า"ป๊อปปี้แอบแขวะฟาง
 
"อะไรพี่ หึงหรอ"เฟย์แซวปีอปปี้ที่กอดอกมองฟาง
 
"เปล๊า สงสารเด็กมัน เดี๋ยวโดนยัยเตี้ยหลอกไปทำมิดีมิร้ายรึเปล่าก็ไม่รู้"ป๊อปปี้ตอบ
 
"ค่าาาา พอกันเลยปากแข็งทั้งคู่"เฟย์แซวป๊อปปี้ที่เดินกลับเข้าห้องไป
 
 
ขอเม้นกับโหวตเรื่องนี้เยอะๆหน่อยน้าาาาาาาาาาาาาา