เมื่อความรักเข้ามาทักทาย

 

 

 

 

 

 

“มาค่ะเดี๋ยวเฟย์ช่วย”เฟย์เดินมาช่วยพยุงฟางที่เดินออกมาจากห้องน้ำหลังจากเปลี่ยนเสื้อผ้าเตรียม

ตัวกลับบ้าน

 

 

“แหมพี่ฟาง แต่งตัวสวยเชียวได้กลับบ้านแล้วเนี่ย”เควินแซวฟางเพราะไม่เคยเห็นฟางใส่ชุดเดรสที่

เลยเล่าขึ้นมาเลย

 

 

“ปกติแต่งตัวเป็นป้าก็ขอหน่อยสิ”ฟางยิ้มให้กับน้องๆ

 

 

 

“แต้งกิ้วโทรให้พี่โทโมะมารับแล้วนะคะ”แต้งกิ้วเดินเข้ามาหาทุกๆคนก็พูด

 

“โทโมะคนเดียวใช่มั้ย”ฟางรีบถามอย่างระแวง

 

 

“ค่ะ พี่โทโมะทำงานแล้วแวบมารับ ไปกันเถอะค่ะพี่โทโมะรอแล้ว”แต้งกิ้วบอกก่อนจะเดินพาฟาง

เฟย์ เควินและเจฟมาที่ลานจอดรถ

 

 

“ทำไมมี2คันน่ะ”เฟย์ถามเมื่อเห็นมีรถ2คันจอดอยู่

 

 

“อ๋อ นี่รถแก้วเองน่ะ เผื่อใครรถเต็มมาขึ้นรถแก้วได้ไง”แก้วพูดแล้วยิ้มให้ ทุกคนจึงกระจายขึ้นรถไป

โดยที่ในรถโทโมะมีฟาง เฟย์และแต้งกิ้วนั่งอยู่ส่วนเจฟและเควินนั่งอยู่อีกคัน

 

 

“อ้าวโทโมะ จอดทำไมล่ะ”ฟางถามเมื่อโทโมะขับรถมาจอดที่ปั๊มน้ำมัน

 

“โทโมะขอเข้าห้องน้ำแปปนึงนะ”โทโมะบอกก่อนจะเดินลงรถไปเข้าห้องน้ำทันที

 

 

“แต้งกิ้วก็ปวด พี่เฟย์ส่งแต้งกิ้วหน่อยสิคะ”แต้งกิ้วบอกก่อนจะจูงมือพาเฟย์ลงรถไป

 

 

“พี่ฟางเดี๋ยวพวกเรามานะ”เฟย์บอก ฟางที่นั่งเยาะหน้าไม่ได้พูดอะไรก็เอาแว่นกันแดดมาใส่เตรียม

ตัวจะนอนลง

 

 

 

 

ปัง

 

 

 

“อ๊ะ แก”ฟางตกใจถอดแว่นตากันแดดแล้วมองป๊อปปี้อึ้งๆที่มานั่งตรงที่คนขับแทนโทโมะ แต่ก่อนที่

ฟางจะลงรถป๊อปปี้ใช้ระบบล๊อครถอัตโนมัติแล้วขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว

 

 

“แกปล่อยชั้นเดี๋ยวนี้เลยนะ แล้วเพื่อนๆน้องๆชั้นล่ะ”ฟางโวยวาย

 

“ป่านนี้โทโมะคงขับรถพาน้องๆฟางไปแล้วล่ะ”ป๊อปปี้พูด

 

“นี่มันหมายความว่ายังไงกัน”ฟางถาม

 

 

“ก็ป๊อปกับโทโมะสลับรถกันไง”ป๊อปปี้ตอบหน้าตาย

 

 

“แก ไอ้เลว ไอ้ชั่ว นี่วันๆคงจะคิดแต่เรื่องเลวๆสินะ ปล่อยชั้นลงเดี๋ยวนี้นะ ปล่อยย”ฟางยังโวยวายไม่

เลิกแถมยังเอามือทุบป๊อปปี้ไปมาอย่างแรง

 

 

“พอได้แล้ว ฟาง อย่าทุบป๊อป ตอนนี้รถเซแล้วนะ เดี๋ยวคราวนี้ก็ได้ไปอยู่ในโรงพยาบาลกันหมดน่ะ

สิ”ป๊อปปี้หุนไปดุฟาง ฟางได้แต่ฮึดฮัดนั่งนิ่งๆตามเดิม

 

 

“ถ้าตายนะก็ดีจะได้หนีไปพ้นๆคนเลวอย่างแก”ฟางพูดยิ่งทำให้ป๊อปปี้เม้มปากแน่น

 

 

“ป๊อปไม่หวังให้ฟางมองป๊อปคนดี แต่เพียงแค่ป๊อปอยากดูแล เพราะตอนนี้ฟางยังป่วยอยู่”ป๊อปปี้

บอกไปตามความตั้งใจแรกของตัวเอง

 

 

“แล้วยังไง ชั้นโตแล้วม่ำเป็นต้องให้ใครดูแล แล้วอีกอย่างชั้นหายแล้ว”ฟางเชิดใส่

 

“หายอะไร หมอบอกว่าฟางความจำเสื่อมชั่วคราวนะ”ป๊อปปี้ว่า

 

“แล้วไง ชั้นไม่เชื่อหรอกแกโกหกชั้นล่ะสิ ชั้นจำทุกคนได้หรอกน่า”ฟางว่า

 

 

“ยกเว้นป๊อปและเรื่องของเรา”ป๊อปปี้พูด

 

 

“จำได้สิ แต่จะบอกอะไรให้ เท่าที่จำได้ก็คือความรู้สึกที่เกลียดแก ขยะแขยง สะอิดสะเอียนกับทุก

สิ่งที่แกทำให้ มันดูจอมปลอมหลอกลวง”ฟางว่าป๊อปปี้

 

 

“เกลียดยังไงก็ได้ชื่อว่าเราเป็นคู่หมั้นกัน”ป๊อปปี้พูดก่อนจะเลี้ยวเข้าไปในอาพาร์ทเม้นท์ฟาง

 

“ไหน คู่หมั้นแล้วทำไมไม่มีแหวนล่ะ อย่ามาโกหกเลย”ฟางว่า

 

 

“นี่ไงแหวน ฟางถอดแล้วปาให้ป๊อปในวันที่ฟางโดนรถชน”ป๊อปปี้ชูสร้อยคอที่ตัวเองสวมอยู่แล้วมี

แหวนหมั้นของฟางอยู่

 

 

 

“เหอะ แค่นี้ก็รู้แล้วว่าแกมันเลวมากแค่ไหนจนชั้นยังไม่อยากจะหมั้นด้วยเลย ต่อให้จำได้ชั้นก็ไม่

อยากจำคนอย่างแกหรอก”ฟางว่าป๊อปปี้กลอว้จะปลดล๊อครถแต่ป๊อปปี้ไม่ยอมเปิดให้

 

 

“นี่แก ปล่อยชั้นนะ นี่ถึงบ้านชั้นแล้วนะ”ฟางโวยวายแต่ป๊อปปี้ยื่นหน้าเข้ามาใกล้

 

 

 

“แต่ฟางรู้มั้ยว่านอกจากแหวนหมั้นแล้วน่ะ มันมีอีกอย่างนึงที่ที่ป๊อปทำไว้เป็นเครื่องสัญญาของเรา

สองคน”ป๊อปปี้พูดจบก็ดึงฟางไปจูบอย่างอ่อนโยนฟางตกใจทั้งทุบทั้งตีแม้ป๊อปปี้จะเจ็บแต่ก็ไม่ยอม

ปล่อยเมื่อฟางฝังเล็บลงิกที่ต้นแขนป๊อปปี้จนเลือดซึมแต่ป๊อปปี้ก็ไม่ยอมปล่อย

 

 

 

“เมื่อก่อนป๊อปชอบจูบฟางนะ ฟางทำให้ป๊อปไม่อาจละสายตา ฟางเป็นคนดี ร่าเริง น่ารักมากเลย

นะ”ป๊อปปี้มองฟางด้วยแววตาอ่อนโยนหลังจากถอนจูบฟางมา ฟางมองอึ้งๆ ภาพที่ป๊อปปี้กับเธอจูบ

กันที่เกาะเสม็ดก็ผุดเข้ามาในหัว

 

 

 

“โอ๊ย”ฟางร้องเมื่อเหมือนความทรงจำจะกลับมาเอามือกุมหัวแน่นป๊อปปี้ตกใจรีบปล่อยตัวฟางทันที

 

 

“ฟางๆ เป็นอะไรมากมั้ย”ป๊อปปี้ถามฟางด้วยความเป็นห่วง

 

 

 

“ไม่ต้องมายุ่งกับชั้น”ฟางพูดจบก็สะบัดตัวป๊อปปี้ออกจากตัวเอง ก่อนจะตบหน้าป๊อปปี้หัน

 

 

 

“เปิดประตูให้ชั้น หรืออยากให้ชั้นตบแกจนเลือดออกห้ะ”ฟางว่า ป๊อปปี้จึงยอมเปิดประตูให้ฟางลง

แวบนึงฟางเห็นรอยเล็บที่แขนป๊อปปี้ทำให้ชายหนุ่มมีเลือดซึมออกมา

 

 

 

“ถ้ากลับห้องไปแล้วก็กินยาด้วยนะ ถ้าจำเรื่องของเราแล้วมันมีแต่ทำให้เธอเจ็บหรือว่าปวดหัวก็อย่า

จำเลย ถือว่าชั้นมาส่งเธอในฐานะแฟนและกำลังจะกลายเป็นอดีตแฟนไม่ช้า”ป๊อปปี้พูดเศร้าๆ

 

 

 

“ไม่ต้องมาทำเป็นเศร้าคนหลอกลวงอย่างแกชั้นไม่มีทางสงสารแกหรอก”ฟางพูดจบก็เดินลงจากรถ

ก่อนจะเอากระเป๋าลงมาแล้วเดินไปที่ห้องเพื่อไขกุญแจเข้าไป

 

 

 

“พี่ฟาง”เควินและเจฟวิ่งลงมาแล้วมาช่วยฟางถือของแล้วดันป๊อปปี้ออกห่างตัวฟางทันที

 

“แล้วทำไมถึงได้มาด้วยกัน นี่พี่ทำอะไรพี่ฟางอีกรึเปล่า”เจฟถามป๊อปปี้ที่เดินมาทันที

 

“แล้วนี่แกตามชั้นมาทำไม ออกไป๊”ฟางไล่เมื่อหันไปเห็นป๊อปปี้เดินมาตามมา

 

 

“ชั้นแค่ไปรับฟางไม่มีอะไรหรอก ชั้นไม่ได้ทำอะไรพี่พวกนายแล้วอีกอย่างห้องป๊อปก็อยู่นี่นะ

ฟาง”ป๊อปปี้พูด

 

 

“อยู่งั้นหรอ งั้นออกไป ไสหัวออกไปเลยนะ ชั้นเป็นเจ้าของชั้นมีสิทธิไล่”ฟางว่าป๊อปปี้

 

 

 

“แต่โทโมะว่าฟางไม่มีสิทธิไล่คุณป๊อปนะ เพราะโทโมะเป็นรูมเมทอถ้าออกก็ต้องออกด้วยกันและ

อีกอย่างพ่อแม่ของฟางกับพ่อแม่ของคุณป๊อปน่ะเค้าทำสัญญาตกลงกันแล้วว่าจะให้คุณป๊อปอยู่ที่นี่

เพื่อเรียนรู้นิสัยกับฟางไป”โทโมะที่กลับมาพร้อมกับแต้งกิ้วและเฟย์ เฟย์หงุดหงิดเมื่อถูกแต้งกิ้วและ

โทโมะกันตัวเองออกห่างฟาง รวมถึงแก้วก็เดินเข้ามาและเล่าเรื่องราวในอดีตตอนที่ทั้งคู่หมั้นกันแล้ว

ป๊อปปี้ต้องมาอยู่ที่นี่

 

 

“นี่ก็เท่ากับฟางต้องมาทนอยู่ร่วมอพาร์ทเม้นท์เดียวกับคนเลวๆคนนี้ด้วยหรอให้ตายสิ”ฟางร้องทันที

ก่อนจะมองป๊อปปี้ที่ยืนตรงข้ามเธอ

 

 

“ไม่ต้องกลัวพี่ฟางอยู่ได้อยู่ไปพี่ฟางมีพวกเราคอยดูแล รับรองจะไม่มีใครเข้ามายุ่งกับพี่ฟาง

แน่นอน”เฟย์เดินเข้ามาขวางฟางและป๊อปปี้ทันที

 

 

“ป๊อป ไปไหนมาอ่ะแล้วนี่ไปโดนอะไรทำไมถึงแก้มเป็นนิ้วมือแบบนี้น่ะ”ป๊อปปี้หญิงเดินมาก็ถาม

ป๊อปปี้ทันที ฟางที่เห็นป๊อปปี้หญิงเป็นห่วงป๊อปปี้ก็โมโหหงุดหงิดขึ้นมาไม่มีสาเหตุ

 

 

 

“คนเลว”ฟางว่าใส่ป๊อปปี้ก่อนจะเดินกลับเข้าไปในห้องตัวเองทันทีเจฟและเควินก็รีบตามฟางเข้าไป

ด้านใน

 

 

 

 

 

“นี่ถ้าจะมาสวีทหวานกันน่ะ ก็เชิญไปทำที่ห้องด้วยนะคะ เพราะที่นี่คือที่สาธารณะ”เฟย์แขวะก่อนจะ

เดินตามฟาง เจจฟและเควินเข้าห้องไปอีกที่

 

 

“ป๊อปไม่เป็นไรหรอก แล้วนี่ทำไมไม่อยู่ที่ห้องล่ะ”ป๊อปปี้ถาม

 

 

“ก็ถ้าไม่ออกมาแล้วจะรู้หรอว่าป๊อปหนีเค้าไปดูแลนังฟางจนตัวเองต้องเจ็บตัวแบบนี้น่ะ”ป๊อปปี้หญิง

หงุดหงิด

 

 

“นี่ มันก็ไม่แปลกนะ ที่ป๊อปมันะไปดูแลไปรับฟางที่โรงพยาบาลเพราะเค้าเป็นคู่หมั้นกัน ไม่เหมือน

แกที่ชอบแย่งแฟนชาวบ้านมา”แก้วว่า

 

 

“นี่นังแก้วมันจะมากไปแล้วนะ”ป๊อปปี้หญิงโวยวายวายจะเดินเข้าไปตบ

 

 

“เอาสิ มาเลยคิดว่าท้องแล้วชั้นไม่กล้างั้นหรอ”แก้วว่าก่อนจะเดินมาว่าป๊อปปี้หญิงกลับอย่างไม่กลัว

 

“พอได้แล้วแก้ว ป๊อปปี้ อย่าเสียงดัง”ป๊อปปี้และโทโมะเข้าไปห้ามแก้วและป๊อปปี้หญิงที่จะมีเรื่อง

แต่2สาวไม่มีท่าทีจะยอมกันเลย

 

 

 

“ปล่อยเค้านะป๊อป ชั้นจะตบแกนังแก้ว แกเป็นต้นเหตุให้ป๊อปโดนนังฟางตบ”ป๊อปปี้หญิงโวยวาย

 

“ป๊อปมันอยากไปเองแล้วทำไม จำใส่หัวแกไว้เลยนะว่าป๊อปน่ะมันรักฟางไม่ใช่แก”แก้วว่าป๊อปปี้

หญิง

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

ป๊อปปี้หญิงสะบัดตัวออกจากป๊อปปี้แล้วตบหน้าแก้วหันทันที

 

 

“ไม่จริง ป๊อปเค้ารักชั้นไม่ใช่นังหน้าจือในห้องนั่น”ป๊อปปี้หญิงโวยวายแก้วโมโหไม่ยอมสะบัดตัว

หลุดจากโทโมะแล้วตบป๊อปปี้หญิงกลับจนเลือดกลบปาก

 

 

 

 

 

 

ซ่า

 

 

 

 

ฟางเปิดประตูห้องมาแล้วสาดน้ำใส่ทั้งหมดทันที โชคดีที่แต้งกิ้วหลบทันทำให้มีป๊อปปี้หญิง ป๊อปปี้

แก้วและโทโมะเท่านั้นที่ตัวเปียกน้ำ

 

 

“หุปปากซักทีชั้นจะพักผ่อน ถ้าจะมาพล่ามเรื่องไร้สาระน่ะไปไกลๆเลย”ฟางตวาดใส่ทุกคนก่อนจะ

โยนถังน้ำลงพื้นอีกรอบจนทุกคนสะดุ้งแล้วกลับเข้าห้องไป

 

 

 

 

 

“แยกๆ เป็นไงล่ทะเลาะกันดีนัก”โทโมะพูดดุป๊อปปี้หญิงและแก้วทันที

 

 

 

 

อยากเห็นฟางร้ายกับป๊อปปี้ ร้ายพอมั้ยจ้ะ ถ้าไม่พอเดี๋ยวจัดให้อีก

 

 

แต่เอาวันละตอนพอเนาะเพราะเม้นกันน้อยน่ะ