นายมาเฟียสุดหล่อกับสาวสวยตัวแสบ

"หึหึ ก็ นี่ไงฟาง ก็ฟางนี่ไง"แล้วเขื่อนก็ชี้ไปที่ฟาง"เฮ้ย!!ไม่ได้เว้ย!!!"ป๊อปปี้เอ่ยเสียงดัง"เอ้า!แล้วทำไมถึงไม่ได้ละพี่ปี้?!!!"เขื่อนพูดเสียงกลับ"เห้ยๆ เรียนชื่อเต็มข้าเหอะ เดี๋ยวคนอื่นมาได้ยินเข้าจะดูไม่ดี" พี่ชายปรามน้อง"เอ๋ๆๆ คัดค้านแบบนี้ แสดงว่าพี่นี่ต้องคิดอะไรกับผู้หญิงคนนั้นแน่เลย ใช่ไหม๊?" เขื่อนทักพี่ชายอย่างรู้ทัน"นี่แกจะบ้าหรอ ฉันจะไปชอบผู้หญิงคนนั้นได้ไงกันเล่า! เฉิ่มเบ๊อะขนาดนั้น" ก็พูดส่งๆไปงั้นแหละ แต่จริงแล้วก็แอบเขิลน้องชายอยู่ไม่ใช่น้อย"อ้อ!ก็แล้วไปผมก็นึกว่าพี่ชอบผู้หญิงชื่อฟางซะอีก"เขื่อนอุทานใส่พี่ชาย"โอ๋ย เพ้อเจ้อละนายน่ะ คิดอะไรไร้สาระไปได้" พี่ชายรีบดักเขื่อน"ถ้าพี่ไม่คัดค้าน งั้นเราก็ตกลงกันตามนี้เลยละกัน" เขื่อนรวบรัดพี่ชาย"เออๆ งั้นก็แล้วแต่แกละกัน " ป๊อปปี้ตอบแบบเซงๆ(คิดในใจ"รู้ทันกูอีกนะไอ้เขื่อนว่ากูชอบฟาง)"บะ บ้า ใครจะไปชอบยัยละสวยก็ไม่สวย"ป๊อปปี้เอ่ย"555งั้น ผมว่าเราลองไปขอร้องฟางให้มาเป็นแฟนพี่โทโมะเถอะ"เขื่อนเอ่ยชวนพี่ชาย"อ่าวเห้ย เดี่ยวก่อนสิ จะรีบไปโดยไม่เตรี๊ยมกันเลยรึไง๊?" พี่ชายท้วงติง"เออนั่นสิ! เราจะเอาอะไรไปงัดง้อกับพวกผู้หญิงบ้านนั้นดี รู้สึกว่าพวกหล่อนก็ไม่ค่อยชอบพอพวกเราเท่าไหร่เลยนะ"เขื่อนเอ่ย"เอางี้ละกัน เราไปแบบตรงๆกันก่อน ถ้าไม่ตกลงพี่มีแผนสำรอง" พี่ชายพูดแบบมีเลสไนณ ห้องของพวกสาวๆก๊อกๆๆ ก๊อกๆๆ" ค่า มาแล้วค่า. "ฟางลุกขึ้นมาเปิดประตู"ไง ฉันมีเรื่องให้พวกเธอช่วยหน่อยนะ"เขื่อนเอ่ย"งั้นเชิญเข้ามาข้างในก่อนก็ได้นะคะ"ฟางบอกให้พวกป๊อปปี้กับเขื่อนเข้ามานั่งในห้อง"พี่ฟางใครมาเหรอ"เฟย์ที่เดินออกมาจากห้องครัวแล้วเห็นพวกป๊อปปี้กับเขื่อนเข้ามาในห้อง"นี่!!นาย!!เข้ามาในห้องพวกทำไมย่ะ"เฟย์ตะโกนใส่"ฉันไม่ได้มาฆ่าพวกเธอหรอกน่า"ป๊อปปี้เอ่ยด้วยสีน่าเบื่อหน่า"แล้วว่าแต่พวกคุณมาหาพวกเราทำไมเหรอคะ"แก้วเอ่ยถามด้วยความสงสัย"เรามีเรื่องรบกวนพวกคุณนิดหน่อยน่ะ" ป๊อปปี้เปิดประเด็น"เรื่องอะไรล่ะ อย่าบอกนะว่าจะให้พวกเราไปเป็นไม้กันหมา บอกไว้ก่อนเลยนะ เราไม่ยอมหรอกนะย่ะ! ถึงพวกฉันจะสวยแต่ก็สวยแบบมีสมอง ไม่เลือกทำอะไรสิ้นคิดหรอกนะ"เฟย์รีบดัก"นี่ยัยผมสั้น หุบปากของเธอไปก่อนได้มั้ย ห๊ะ! พวกเรายังไม่ได้บอกเลยว่าจะให้ช่วยอะไร จะรีบตีโพยตีพายไปไหนไกล ออ!ลืมบอกไป ไอ้เรื่องผู้หญิงของพวกเราน่ะนะเราจัดการเองได้ ไม่เห็นจะต้องมายุ่งด้วยเลย ขืนเอาเธอไปเป็นอย่างที่เธอว่าจริงๆพวกสาวๆของฉันก็คิดว่าเธอน่ะคือคนใช้ส่วนตัวฉันมากกว่า ดูแต่งตัวสิ โอ็ยยยพระเจ้า เชยสิ้นดี!" เขื่อนย้อนฟาง"พอล่ะไอ้เขื่อน เรายังไม่ทันจะขอร้องเขาเลยแล้วยังจะมาทะเลาะกับเขาแล้วหรอ"ป๊อปปี้ท้วงน้องชาย จนเขื่อนเงียบไปสักพัก"งั้นเข้าเรื่องเลยละกัน คือเราตั้งใจจะให้พวกเธอช่วยเรื่องพี่ชายของเราหน่อย"พี่ชายเปิดประเด็นอีกรอบ"นั่นไง!ว่าแล้วไม่มีผิด "เฟย์เอ่ย"อะไรของเธออีกยัยผมสั้น ฟังให้จบก่อนสิเธ๊อ "เขื่อนดัก"คือเราอยากให้พวกคุณคนใดคนนึงไปทำให้พี่ชายเรากลับมาเหมือนได้รึปล่าว คือเราทนเห็นพี่ชายเราเป็นแบบนี้ต่อไปไม่ไหวแล้ว" พี่ชายอธิบายให้พวกสาวๆฟัง"ไม่มีทาง ใครจะเอาความสาวไปล่อผู้ชายแบบพวกคุณ ใครไปก็บ้าแล้ว" เฟย์ดักไม่หยุด"ใช่ ! เราไม่ทำหรอกนะเรื่องพรรค์นั้นน่ะ มันไม่ดูไร้สาระไปหน่อยหรอคุ๊น เอาความรู้สึกคนมาบ้อเล่นกันน่ะ "แก้วแสดงความคิดเห็นจนทุกคนเงียบไปสักพัก"โธ่ พวกเธอนี่คิดอะไรมากไปป่ะ เราไม่ได้จะมาให้เธอสองคนช่วยสักหน่อย คนที่เราเล็งไว้คือฟางต่างหาก สำคัญตัวผิดเกินไปล่ะ อะโด่วว" เขื่อนย้อนทั้งสองสาว" ทั้งสาวรู้สึกเสียหน้าเป็นอย่างมาก จึงคิดจะเอาคืนพวกคุณชาย""ไม่หรอกค่ะ ฉันไม่ขอยุ่งเรื่องนี้ดีกว่า เดี๋ยวถ้ามีคนๆม่พอใจขึ้นมาฉันจะแย่เสียป่าวๆ"อยู่ดีๆฟางก็เอ่ยขึ้นมา"55555" เสียงสองสาวประสานเสียงหัวเราะกันเขื่อนไม่ยอมแพ้ที่โดนปฏิเสธ จึงอ้อนฟางอย่าสุดฤทธ์ "นะ น๊า นะ ช่วยพวกเราหน่อยเถอะ" "อย่าให้เราต้องไปเดือดร้อนกับเรื่องของพวกคุณคิดเถอะนะค่ะ" ฟางปฏิเสธ"โธ่ คุณช่วยเราหน่อยไม่ได้หรอ คิดสะว่าทำบุญเล็กๆน้อยๆ" เขื่อนตื้อไม่หยุด"เน่คุณ! คนเขาไม่ยอมยังจะหน้าด้านตื้ออยู่นั่นแหละ ไม่อายคนอื่นเขาเลยจริงจริ๊ง" เฟย์ย้อนเขื่อน"หน๋อยยังตัวแสบ" เขื่อนอุทานเบาๆส่วนป๊อปปี้ทนเห็นไม่ไหว บวกกับไม่อยากให้ฟางมาทำเรื่องนี้อยู่แล้วจริงรีบชวนน้องชายกลับ"กลับกันเถอะ ถ้าคนเขาไม่อยากจะช่วยก็ไม่ต้องไม่อ้อนถึงขนาดนั้นหรอก เดี๋ยวจะเสียความรู้สึกปล่าวๆ"ป๊อปปี้บอกเขื่อนหารู้ไม่ว่าคำพูดที่เขาพูดออกมาเมื่อกี้นี้ ทำให้ฟางนึกถึงบุญคุณพี่พวกคุณชายช่วยพ่อตัวเอง และขณะที่ทั้งสองคุณชายกำลังจะก้าวออกจากประตู"เรื่องวันนี้ ฉันขอไปคิดก่อนละกันนะค่ะ" ฟางรีบตอบก่อนที่พวกเขาจะออกจากห้องไป"ตึง ตึง ตึง จริงหรอ ขอบคุณมากน๊าาา เธอนี่ใจดีเหมือนกันนะ" เขื่อนวิ่งมากอดฟางด้วยความดีใจ"อ่ะแฮ่มๆๆ" ป๊อปปี้เตือนน้องชาย แต่ก็ไม่เป็นผลเพราะเขื่อนไม่ได้ยินเสียงของเขาเลยด้วยซ้ำ แหงสิมัวแต่ดีใจจนไปกอดสาวของพี่ชายสะงั้น"อ่าวเห้ยๆ นายนี่กะล่อนเหลือเกินนะไอ้คุณชายบ๊วย ปล่อยเลยๆนี่พี่สาวฉัน อย่ามาลามๆ"เฟย์รีบบอกเขื่อน"อุ้ย! อิอิ ขอโทษนะ ลืมตัวไปโหน๊ยนึง ^__^" เขื่อนรู้สึกตัวจึงรีบขอโทษ แต่ด้านพี่ชายกลับทำหน้าเซงๆหลังจากที่ฟางเอ่ยตกลง"งั้นพวกเราจะรอเธอพรุ่งนี้ที่ตึกนู้นละกัน"ป๊อปปี้รีบตอบและลากน้องชายตัวเองกลับไปช่วงหัวค่ำ ณ ห้องของสาวๆ"นี่พี่จะบ้าไปแล้วรึไง ถึงไปบอกจะช่วนพสกนั้นน่ะ"แก้วถามพี่สาว"นั่นสิ ทำไมต้องเข้าไปยุ่งก็ไม่รู้ มีแต่เสียกับเสียเลยนะพี่" เฟย์คล้อยตาม"ป่าวหรอก ที่พี่ตัดสินใจไปแบบนั้นก็เพราะนึกถึงตอนพ่อลำบากแล้วมาขอความช่วยเหลือพวกเขาไง"คนกลางและคนเล็กเข้าใจความรู้สึกพี่สาวตัวเอง จึงยกเลิกการคัดค้าน แต่ก็แอบไม่ชอบอยู่ในใจ"งั้นเดี๋ยวแก้วช่วยพี่เอง ไม่ต้องห่วง " แก้วเอ่ย"พี่ๆทำกันเองเหอะ เฟย์ขอไม่ยุ่งละกัน ไม่อยากไปกัด เอ้ย! ทะเลาะกับพวกนั้นสักเท่าไหร่ " เฟย์ปฏิเสธ~ รุ่งเช้า ณ ตึงคุณชาย ~ "จะให้พวกเราทำไรก็ว่ามา"แก้วรีบถามสองคุณชาย"นี่เธอมาทำไมกัน ไหนบอกตอนแรกจะไม่มาไง" เขื่อนรีบท้วงแก้ว"ใครจะปล่อยพี่สาวฉันมาคนเดียวเล่า" แก้วรีบตอบ"เอาล่ะๆ ใครจะมาเพิ่มก็ช่างเถอะ ขอแค่อย่าจาดก็แล้วกัน" ป๊อปปี้เสริมม"งั้นพวกนายว่ามาเลย เสียเวลายืดยาด" แก้วเอ่ย"เราจะให้เธอไปดูแลพี่ชายใหญ่แบบส่วนตัว แค่นี้ทำได้มั้ย" เขื่อนพูดขึ้น"เราจะพยายามนะค่ะ"ฟางรีบตกลงแล้วเดินหนีไป แต่หารู้ไม่ว่าป๊อปปี้ก็แอบเป็นห่วงและคอยดูเขาอยู่ตลอด~ณ สวนหลังบ้าน~ ชายใหญ่นั่งนิ่งอยู่คนเดียว โดยที่ไม่รู้ว่าสองสาวเดินเข้ามาใกล้มากแล้ว" ทั้งๆที่รู้เธอมีเจ้าของ...แต่หัวใจมันเรียกร้อง ฉันจึงจำต้องยอมทน" แก้วร้องเพลงแซวโทโมะ"ใครมาหอนอะไรแถวนี้" ชายใหญ่อุทาน"อ่าวเห้ย มาว่าคนอื่นแบบนี้ได้ไงว่ะ คนเขากำลังทำให้อารมณ์ดี เสียรมหมดเลย " แก้วเอ่ยเซงๆ"นี่ค่ะ น้ำ เผื่อจะดีขึ้น" ฟางยื่นแก้วน้ำให้ชายญ่"พวกเธอไปเถอะ ฉันอยากอยู่คนเดียว" ชายใหญ่ไล่"ก็ได้ว่ะ แหม คนเขาอุตส่าห์ใจดีมาเป็นเพื่อนเพื่อคลายเครียด กลับมาไล่สะนี่ เดะปั๊ดเลยนี่" ว่าแล้วแก้วก็ลากพี่สาวออกไปด้านสองหนุ่มที่แอบดูอยู่"เอาแล้วไง แค่ครั้งแรกยังโดนไล่ ครั้งต่อไปจะรอดมั้ยเนี่ย?" เขื่อนอุทานด้วยความสงสัย"เห้ยพวกแกอ่ะ มาทำไรลับๆล่อๆอยู่นั่นน่ะ" ขายใหญ่เหลือบไปเห็นน้องชายของตนที่แอบอยู่"เอ้าเห็นพวกเราด้วยหรอ" เขื่อนทัก"ตัวเท่าควาย ไม่เห็นก็บ้าแล้ว เออนี่ ป๊อปปี้ ฉันยืมรถนายออกไปซื้อของหน่อยสิ ว่าจะออกไปชอปปิ้งสักหน่อย"ชายใหญ่ยืมรถน้อง"ได้สิ แต่จะไปต้องมีคนไปด้วนนะ ไม่งั่นเราไม่ให้ไปแน่นอน" เขื่อนทักพี่ชาย"แกจะบ้าหรอ นี่ฉันไม่ใช่เด็กอนุบาลนะ" "โธ่ พี่ชายใหญ่ เอาไปถือของก็ยังดีนะ นะ นะ นะ" เขื่อนอ้อนพี่ชาย"เออๆๆๆ. " โทโมะตอบรับเพราะความขี้อ้อนของน้องชาย~ณ ห้างสรรพสินค้าดังย่านไฮโซแห่งหนึ่ง~"นี่คุณจะเหมาให้หมดห้างเลยรึไง"แก้วพูดขึ้นขณะที่ชายใหญ่กำลังชอปอย่างสบายใจ"แล้วใครใช้ให้เธออาสามาเล่า"ชายใหญ่ย้อน"ฉันไม่อยากให้พี่สาวเสียรู้นายต่างหากล่ะ ชิ๊ คนอย่างนายไม่เห็นจะมีอะไรน่าสนใจเลย" แก้วรีบดัก"งั้นก็อย่าบ่น"หลังจากที่พวกเขาซื้อของเสร็จก็เดินลงไปขึ้นรถที่ลานจอด แต่เอ๊ะ! ทำไมถึงมีชายฉกรรจ์หลายคนมามุงรถชายใหญ่ได้นะ พวกเขาทำอะไรกันกับรถหรูคันนั้น รึว่าจะเป็นขโมย เอ๊ย!รึว่าจะเป็นศัตรู ท่าทางน่ากลัวจังเล้ยยยย เรื่องราวจะเป็นยังไงต่อไป โปรดติดตามและเอาใจช่วยโทโมะกับแก้วด้วยนะค้ะ เม้นกันเยอะๆน๊าา