รักนะ ฤดูฝน

  สายฝนที่เทกระหน่ำลงมาไม่ขาดสาย ทำให้ฟ้า ต้องรีบวิ่งขึ้นชั้นเรียนอย่างรวดเร็ว เธอเกลียดหน้าฝนมาก เพราะมันแฉะ เธอไม่ชอบมันเลย ทำให้เธอกลายเป็นคนอารมณ์ร้อนขึ้นมาเมื่อฝนตก
 
''อ้าว ฟ้าทำไมวันนี้แกมาช้าจัง''แครอลสาวลูกครึ่งเพื่อนสนิทของฟ้ากล่าวทักทายฟ้าอย่างอารมณ์ดี
''ก็ฝนตก'' ฟ้าตอบอย่างเบื่อหน่าย แล้วหิ้วกระเป๋าที่ชุ่มน้ำของตัวเองมาวางบนโต๊ะ
''เฮ้อ'' ฟ้าถอนหายใจเสียงดัง แล้วเดินออกจากห้องเรียนไป ปล่อยให้แครอลนั่งงงอยู่คนเดียว
''ว้าย'' ฟ้าถลาไปตามแรงลากของอีกฝ่าย ที่พยายามจะพาเธอวิ่งลงมาข้างล่าง
''นายจะพาฉันไปไหน'' ฟ้าถามคนตรงหน้าอย่างงงๆ
''ตามมาเถอะหน่า'' ฟ้าไม่เข้าใจกับการกระทำของเขา ตอนนี้เธอยังไม่ได้ตามใครเลยนะ แต่เขาดันมาลากเธอไปเองนี่
''ว้าย!!!'' ฟ้าที่วิ่งไม่ทันโซ่ ทำให้ต้องสะดุดขาตัวเองล้มมาอยู่ในอ้อมแขนของโซ่
''ฟ้า แกอยู่....'' แครอลเดินมาเห็นภาพนี้พอดี เธอถึงกับน้ำตาแตก เพราะคนที่เธอคิดว่าไว้ใจได้ จะทรยศแบบนี้ แครอลแอบชอบโซ่มานานแล้ว เธอขอร้องให้ฟ้าช่วยจีบโซ่ให้หน่อย ฟ้าก็บอกว่ากำลังหาทางช่วยอยู่ ถ้าแครอลไม่มาเห็นตอนนี้เธอคงเป็นคนโง่
 
''เดี๋ยวแครอล แกเข้าใจผิดนะ'' ฟ้าที่เห็นแครอลวิ่งหนี เธอก็สบัดมืออย่างแรงแล้วรีบวิ่งตามแครอลไป
----------------------------
555 ก็เรื่องแรกนะ เม้น โหวด ให้ด้วยนะ