รักนี้เหมือเส้นประ
9.7
เขียนโดย AUMLOVETOMO
วันที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 09.43 น.
35 ตอน
80 วิจารณ์
61.93K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 4 ธันวาคม พ.ศ. 2556 11.47 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
7) ยาอะไร??????
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความห้องโทโมะ แก้ว
แสงแดดตอนเช้าอ่อนๆกระทบกับเปลือกตาของร่างบางร่างบางตื่นขึ้นมาขยี้ตาเบาก่อนที่จะต้องตกใจสุดขีดจนจะ
กลายเป็นคนเสียสติไปได้ทันที
“ กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด อ้ายยยยยยยยยยยยยยยย นายมาอยู่ในห้องฉันได้ไงออกไปนะออก
ไป ” ร่างบางที่ตอนนี้ไม่รู้ตัวว่าตัวเองไม่มีเสื้มผ้าปกปิดร่างกายก็โวยวายกับคนที่นอนอยู่ข้างกายทันทีที่ตื่นขึ้นมา
แล้วเอาหมอนข้างมาตีคนข้างกาย
“ อะไรของเธอเนี้ย เอาหมอนข้างมาตีฉันทำมัย ” โทโมะที่ไม่รู้เรื่องอะไรก็โวยวายเช้นกัน
“ ก็นายเข้ามาในห้องฉันได้ไงห่ะ หรือว่านายเป็นพวกโลกจิต อีบ้าออกไปนะ อ้ายยยยยยยยยยยยย ” แก้วพูด
ขึ้นมาอีกครั้งและกรีดร้องเสียงดังอีกครั้งเมื่อเห็นว่าตัวเองไม่มีเสื้อผ้าปกปิดร่างกายสักชิ้นเลย
“ แล้วจะร้องทำมัย ลำคราญ เบาๆก้ได้ร้องอย่างกับ ‘ช้างออกลูก’ ” คำๆนี้ทำให้ร่างบางเจ็บจี้ดไปที่หัวใจ
“ โอ้ยยยย ” เมื่อร่างบางขยับร่างกายเพื่อที่จะไปเอาฟ่ามืออำมหิทมาฟาดที่ไหล่ของร่างสูงความเจ็บก็วิ่งเข้าสู่ทุ
กอนูของร่างกาย
“ เธอเป็นอะไรหรือเปล่า ” แม้คำพูดนั้นจะดูเย็นช้าไปนิดหน่อยแต่ก็ทำให้หญิงสาวเห็วความเป็นห่วงของร่างสูงเป็น
อย่างมาก
“ ไม่เป็นไรนายไปแต่งตัวเดี๋ยวนี้ ” ร่างบางที่ปากแข็งก็รู้ว่าชายหนุ่มยังไม่ได้ใส่เสื้อผ้าแน่นอน เพราะมือของนางได้
ไปสกิดโดนน้องชายของร่างสูงเข้าสะแล้วทำให้ต้องชักมือออกโดยเร็วที่สุด
“ ยังจะปากแข็งอีก งั้นก็ได้เธอไปอาบน้ำเป็นเพื่อนฉันหน่อยฉันกลัว ” ประโยคแรกพูดเบา แต่ประโยคหลังหันมา
พูดกับร่างบาง
“ นายจะบ้าหรอ แล้วนี้นายเมื่อคืนนี้.....” iร่างบางกำลังจะถามแต่ร่างสูงพูดแซรกขึ้นมาก่อน
“ เราก็แค่มีความสุขด้วยกันเท่านั้นเอง ” โทโมะพูดแล้วทำหน้าทะเล้นใส่ร่างบาง
“ ฉะ...ฉันจะไม่เอาเรื่องแล้วเรื่องเมื่อคืนนี้ฉันจะถือว่าฉันทำบุญให้สำภเวสีแถวนี้ แล้ว นายก็ห้ามพูดเรื่องนี้กับใคร
ด้วย ” ร่างบางพูดด้วยความโมโหที่เธอเก็บไว้เป็นเวลานานเท่าที่ควร
“ ก็ได้ ” ร่างสูงพูดโดยไม่คิดแม้แต่น้อย
แล้วทั้งสองก็ทำภารกิจส่วนตัวของตัวเองแล้วร่างบางก็กลับบ้านไปก่อนเฟย์และฟาง
ห้องของป๊อปปี้ ฟาง
“ นายมาทำอะไรที่นี่ แล้วนาย ” ฟางพูดด้วยอารมณ์เสียสุดๆเพราะยังมึนๆอยู่
“ เมื่อคืนนี้ คุณฟางเมาน่ะครับผมเลยไม่ได้ปลุกคุณก็ปล่อยให้คุณนอนต่อไป อย่าว่าผมนะครับทีผมไม่ได้ปลุกคุณ
ขึ้นมาอาบน้ำ ” ร่างสูงพูดด้วยน้ำเสียงเสียใจ
“ ออ หรอค่ะ งั้นไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณนะค่ะที่พาฟางขึ้นมาส่งนค่ะ ขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะค่ะ โอ้ยยย ” ฟางทีพึ้ง
ลุกออกมาจากเตียงนอนก็ต้องรู้สึกเจ็บแผลที่โดนป๊อปปี้ตีไปเมื่อคืนนี้
“ คุณฟางเป็นอะไรรึเปล่าครับ ” ป๊อปปี้ที่รีบมารับฟางที่กำลังจะลงเกือบไม่ทัน ถามร่างบางด้วยความเป็นห่วง
“ เออ ไม่เป็นไรแล้วค่ะ ขอบคุณ ” ร่างบางกล่าวขอบคุณร่างสูงก่อนที่จะเดินตรงไปที่ห้องน้ำ และทำภารกิจส่วน
ตัว ก่อนที่จะกลับบ้านไป
ห้อง ของ เขื่อน เฟย์
“ อืม ” เสียงครางเบาๆจากริมฝีปากอวบอิ่มของเฟย์ เพื่อบ่งบอกว่าเธอกำลังจะตื่นในอีกไม่ช้านี้
“ เห้ย ยัยเฟย์ จะตื่นแล้ว ทำไงดี ” เขื่อนที่ตื่นมาก่อนเฟย์ก็พูดขึ้นแล้วรีบออกไปจากห้อง
“ โอ้ย ปวดหัว ” เฟย์ที่ลุกมานั่งปลายเตียงก็บ่น
“ โอ้ย นาย เขื่อน ” เฟย์ที่ตอนนี้เธอไม่เหลืออะไรติดตัวเลยแม้แต่นิดเดียว พอขยับก็โดนความเจ็บทำร้ายเธอๆ
เจ็บตรงนั้น แล้วเธอก็นึกได้ว่าเมื่อคืนเธออยู่กับเขื่อน
“ แล้วทำมัยฉันไม่ได้ใส่เสื้อผ้าแบบนี้ หรือว่านายเขื่อนกับฉัน ไม่จริง ฮือฮือ ไม่จริงๆๆๆๆๆๆ ” เฟย์ที่อยู่ในสภาพ
เปลือยปล่าวเธอก็นึกถึงเรื่องเมื่อคืนที่เธอกับเขื่อนได้ไปทำเรื่องอย่างว่ากัน
ด้านล่างของรีสอร์ท
“ ไอ้โทโมะมึงรู้ปะว่า ยา ที่มึงให้กูไปให้คุณฟางเค้ากินอ่า มันเป็นยาอะไร??? ” ป๊อปปี้ถามโทโมะทำเอาโทโมะ
ถึงกับทำอะไรไม่ถูกเลย
“ มะ...ไม่รู้ แต่กูไม่ได้มีอะไรกับแก้วนะโว้ยยย ” โทโมะตอบด้วยความกลัวว่าปิอปปี้จะจับได้ว่าโทโมะมีอะไรกับ
แก้วแล้ว
“ เออ แล้วมึงก็คงจะใช้วิธีไม่ต่างจากกู ” ป๊อปปี้มีน้ำเสียงที่ดีใจสุดๆที่โทโมะไม่ได้มีอะไรกับแก้วแล้ว
“ เออๆ คงงั้น ” โทโมะตอบ
“ อ้าวไอ้เขื่อน ” โทโมะที่เห็นเขื่อนเดินมาก็รีบทักกลัวว่าป๊อปปี้จะย้อนเข้าเรื่องของตัวเองอีก
“ เออ ๆๆ มานั่งก่อน ” ป๊อปปี้ที่หันไปตามสายตาของโทโมะก็เห็นเขื่อนกำลังเดินมาก็ช่วนนั่งลง
“ มะ...มะ...มีไรรึเปล่าวะ ” เขื่อนพูดกะตุกกะตัก
“ วันนี้เป็นไรหมดเนี้ยทั้งไอ้โมะ ทั้ง ไอ้เขื่อน เออ ไอ้เขื่อนมึงรู้ปะว่ายาที่ไอ้โมะมันให้มามันเป็นยาปลุกเซ็กส์ ”
ป๊อปปี้พูดแล้วทำให้โทโมะและเขื่อนถึงกับหันมามองหน้าป๊อปปี้เป็นตาเดียว
“ เออ ไอ้ป๊อป ไอ้โทโมะเออ คือ.... ”
__________________________________________________________________
ขอโทษนะที่หายไปนาน
เขื่อนจะพูดอะไร หน่ะ ติดตาม เม้นส์ โหวต กันเยอะๆนะค่ะ แล้วจะมาอัฟให้เดียวนี้อัฟช้าเพราะว่าเรียนหนักมากกกกกกกกกกกก การบ้านก็เยอะด้วยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย เบื่ยจะเครีย การบ้าน
แสงแดดตอนเช้าอ่อนๆกระทบกับเปลือกตาของร่างบางร่างบางตื่นขึ้นมาขยี้ตาเบาก่อนที่จะต้องตกใจสุดขีดจนจะ
กลายเป็นคนเสียสติไปได้ทันที
“ กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด อ้ายยยยยยยยยยยยยยยย นายมาอยู่ในห้องฉันได้ไงออกไปนะออก
ไป ” ร่างบางที่ตอนนี้ไม่รู้ตัวว่าตัวเองไม่มีเสื้มผ้าปกปิดร่างกายก็โวยวายกับคนที่นอนอยู่ข้างกายทันทีที่ตื่นขึ้นมา
แล้วเอาหมอนข้างมาตีคนข้างกาย
“ อะไรของเธอเนี้ย เอาหมอนข้างมาตีฉันทำมัย ” โทโมะที่ไม่รู้เรื่องอะไรก็โวยวายเช้นกัน
“ ก็นายเข้ามาในห้องฉันได้ไงห่ะ หรือว่านายเป็นพวกโลกจิต อีบ้าออกไปนะ อ้ายยยยยยยยยยยยย ” แก้วพูด
ขึ้นมาอีกครั้งและกรีดร้องเสียงดังอีกครั้งเมื่อเห็นว่าตัวเองไม่มีเสื้อผ้าปกปิดร่างกายสักชิ้นเลย
“ แล้วจะร้องทำมัย ลำคราญ เบาๆก้ได้ร้องอย่างกับ ‘ช้างออกลูก’ ” คำๆนี้ทำให้ร่างบางเจ็บจี้ดไปที่หัวใจ
“ โอ้ยยยย ” เมื่อร่างบางขยับร่างกายเพื่อที่จะไปเอาฟ่ามืออำมหิทมาฟาดที่ไหล่ของร่างสูงความเจ็บก็วิ่งเข้าสู่ทุ
กอนูของร่างกาย
“ เธอเป็นอะไรหรือเปล่า ” แม้คำพูดนั้นจะดูเย็นช้าไปนิดหน่อยแต่ก็ทำให้หญิงสาวเห็วความเป็นห่วงของร่างสูงเป็น
อย่างมาก
“ ไม่เป็นไรนายไปแต่งตัวเดี๋ยวนี้ ” ร่างบางที่ปากแข็งก็รู้ว่าชายหนุ่มยังไม่ได้ใส่เสื้อผ้าแน่นอน เพราะมือของนางได้
ไปสกิดโดนน้องชายของร่างสูงเข้าสะแล้วทำให้ต้องชักมือออกโดยเร็วที่สุด
“ ยังจะปากแข็งอีก งั้นก็ได้เธอไปอาบน้ำเป็นเพื่อนฉันหน่อยฉันกลัว ” ประโยคแรกพูดเบา แต่ประโยคหลังหันมา
พูดกับร่างบาง
“ นายจะบ้าหรอ แล้วนี้นายเมื่อคืนนี้.....” iร่างบางกำลังจะถามแต่ร่างสูงพูดแซรกขึ้นมาก่อน
“ เราก็แค่มีความสุขด้วยกันเท่านั้นเอง ” โทโมะพูดแล้วทำหน้าทะเล้นใส่ร่างบาง
“ ฉะ...ฉันจะไม่เอาเรื่องแล้วเรื่องเมื่อคืนนี้ฉันจะถือว่าฉันทำบุญให้สำภเวสีแถวนี้ แล้ว นายก็ห้ามพูดเรื่องนี้กับใคร
ด้วย ” ร่างบางพูดด้วยความโมโหที่เธอเก็บไว้เป็นเวลานานเท่าที่ควร
“ ก็ได้ ” ร่างสูงพูดโดยไม่คิดแม้แต่น้อย
แล้วทั้งสองก็ทำภารกิจส่วนตัวของตัวเองแล้วร่างบางก็กลับบ้านไปก่อนเฟย์และฟาง
ห้องของป๊อปปี้ ฟาง
“ นายมาทำอะไรที่นี่ แล้วนาย ” ฟางพูดด้วยอารมณ์เสียสุดๆเพราะยังมึนๆอยู่
“ เมื่อคืนนี้ คุณฟางเมาน่ะครับผมเลยไม่ได้ปลุกคุณก็ปล่อยให้คุณนอนต่อไป อย่าว่าผมนะครับทีผมไม่ได้ปลุกคุณ
ขึ้นมาอาบน้ำ ” ร่างสูงพูดด้วยน้ำเสียงเสียใจ
“ ออ หรอค่ะ งั้นไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณนะค่ะที่พาฟางขึ้นมาส่งนค่ะ ขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะค่ะ โอ้ยยย ” ฟางทีพึ้ง
ลุกออกมาจากเตียงนอนก็ต้องรู้สึกเจ็บแผลที่โดนป๊อปปี้ตีไปเมื่อคืนนี้
“ คุณฟางเป็นอะไรรึเปล่าครับ ” ป๊อปปี้ที่รีบมารับฟางที่กำลังจะลงเกือบไม่ทัน ถามร่างบางด้วยความเป็นห่วง
“ เออ ไม่เป็นไรแล้วค่ะ ขอบคุณ ” ร่างบางกล่าวขอบคุณร่างสูงก่อนที่จะเดินตรงไปที่ห้องน้ำ และทำภารกิจส่วน
ตัว ก่อนที่จะกลับบ้านไป
ห้อง ของ เขื่อน เฟย์
“ อืม ” เสียงครางเบาๆจากริมฝีปากอวบอิ่มของเฟย์ เพื่อบ่งบอกว่าเธอกำลังจะตื่นในอีกไม่ช้านี้
“ เห้ย ยัยเฟย์ จะตื่นแล้ว ทำไงดี ” เขื่อนที่ตื่นมาก่อนเฟย์ก็พูดขึ้นแล้วรีบออกไปจากห้อง
“ โอ้ย ปวดหัว ” เฟย์ที่ลุกมานั่งปลายเตียงก็บ่น
“ โอ้ย นาย เขื่อน ” เฟย์ที่ตอนนี้เธอไม่เหลืออะไรติดตัวเลยแม้แต่นิดเดียว พอขยับก็โดนความเจ็บทำร้ายเธอๆ
เจ็บตรงนั้น แล้วเธอก็นึกได้ว่าเมื่อคืนเธออยู่กับเขื่อน
“ แล้วทำมัยฉันไม่ได้ใส่เสื้อผ้าแบบนี้ หรือว่านายเขื่อนกับฉัน ไม่จริง ฮือฮือ ไม่จริงๆๆๆๆๆๆ ” เฟย์ที่อยู่ในสภาพ
เปลือยปล่าวเธอก็นึกถึงเรื่องเมื่อคืนที่เธอกับเขื่อนได้ไปทำเรื่องอย่างว่ากัน
ด้านล่างของรีสอร์ท
“ ไอ้โทโมะมึงรู้ปะว่า ยา ที่มึงให้กูไปให้คุณฟางเค้ากินอ่า มันเป็นยาอะไร??? ” ป๊อปปี้ถามโทโมะทำเอาโทโมะ
ถึงกับทำอะไรไม่ถูกเลย
“ มะ...ไม่รู้ แต่กูไม่ได้มีอะไรกับแก้วนะโว้ยยย ” โทโมะตอบด้วยความกลัวว่าปิอปปี้จะจับได้ว่าโทโมะมีอะไรกับ
แก้วแล้ว
“ เออ แล้วมึงก็คงจะใช้วิธีไม่ต่างจากกู ” ป๊อปปี้มีน้ำเสียงที่ดีใจสุดๆที่โทโมะไม่ได้มีอะไรกับแก้วแล้ว
“ เออๆ คงงั้น ” โทโมะตอบ
“ อ้าวไอ้เขื่อน ” โทโมะที่เห็นเขื่อนเดินมาก็รีบทักกลัวว่าป๊อปปี้จะย้อนเข้าเรื่องของตัวเองอีก
“ เออ ๆๆ มานั่งก่อน ” ป๊อปปี้ที่หันไปตามสายตาของโทโมะก็เห็นเขื่อนกำลังเดินมาก็ช่วนนั่งลง
“ มะ...มะ...มีไรรึเปล่าวะ ” เขื่อนพูดกะตุกกะตัก
“ วันนี้เป็นไรหมดเนี้ยทั้งไอ้โมะ ทั้ง ไอ้เขื่อน เออ ไอ้เขื่อนมึงรู้ปะว่ายาที่ไอ้โมะมันให้มามันเป็นยาปลุกเซ็กส์ ”
ป๊อปปี้พูดแล้วทำให้โทโมะและเขื่อนถึงกับหันมามองหน้าป๊อปปี้เป็นตาเดียว
“ เออ ไอ้ป๊อป ไอ้โทโมะเออ คือ.... ”
__________________________________________________________________
ขอโทษนะที่หายไปนาน
เขื่อนจะพูดอะไร หน่ะ ติดตาม เม้นส์ โหวต กันเยอะๆนะค่ะ แล้วจะมาอัฟให้เดียวนี้อัฟช้าเพราะว่าเรียนหนักมากกกกกกกกกกกก การบ้านก็เยอะด้วยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย เบื่ยจะเครีย การบ้าน
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ