รักนี้เหมือเส้นประ

 

 

"เออ ไอ้ป๊อป ไอ้โทโมะ เออคือ...."เขื่อนพยายามะบอกกับ

 

เพื่อนๆว่าเค้ามัีอะไรหับเฟย์แล้วแต่ก็ยังรวบรวมความกล้าไม่พอ

 

" มีอะไรมึงก็พูดมาสิว่ะ อ้ำอึ่ง อยู่นั่นแหละ " ป๊อปปี้เร่ง

 

" เออ คือกะ...กูมีอะไรกับเพื่อนของคุณแก้วกับคุณฟางแล้ว

 

เมื่อคืนนี้เอง กูจะทำไงดี แต่งงานกับเค้าเลยดีป่ะ คืนนั้นกูไม่ได้

 

ใส่ถุงยาง เค้าก็ไม่ได้กินยาคุม เค้าจะท้องป่ะว่ะ แล้วคะ .... "

 

" เห้ยมึงใจเย็นๆก่อนนะโว้ยยยยใจเย็น มึงมีอะไรกับเค้าแล้วเค้า

 

คนนั้นไม่ใช่คุณฟางไม่ใช่คุณแก้ว งั้นก็เป็นคุณเฟย์อ่าดิ "

 

เขื่อนยังพูดไม่จบแต่ป๊อปปี้ก็พูดแซรงขึ้นมาก่อนที่เขื่อนจะพูด

 

จบ ป๊อปปี้พูดจบเขื่อนก็พยักหน้ารับเบาๆ

 

" แล้วมึงจะทำไงต่อ " โทโมะที่ตอนนี้ไม่ไม่รู้จะทำหน้าอย่างไร

 

ในเมื่อเค้าเองก็ไม่ต่างไปจากเขื่อนสักเท่าไรเลย เค้าก็เลยพูด

 

ด้วยน้ำเสียงที่ทำให้ปรกติที่สุด

 

" กูก็ไม่รู้อ่า " เขื่อนตอบแล้วทำหน้าหงุดหงิดกับการที่เค้าจะ

 

รับผิดชอบเธอดีมั้ย

 

" กูจะไปรับผิดชอบเค้า " เขื่อนก็พูดขึ้นอีกครั้งแต่ครั้งนี้ดัง

 

กว่าเดิมเลยทำให้คนที่กำลังลงมาได้ยินเข้า

 

" ไม่ต้องรับผิดชอบอะไรฉันทั้งนั้นแหละฉันไม่ท้องหรอกหน่า "

 

 เขื่อน โทโมะ ป๊อปปี้ หันไปหาเสียงปริษณาแล้วจะเป็นใครไม่

 

ได้ที่จะพูดแบบนี้นั้นก็คือ 'เฟย์'นั่นเอง

 

" คุณ / คุณเฟย์ / น้องเฟย์ " เขื่อน ป๊อปปี้ โทโมะ ได้พูด

 

พร้อมกัน

 

" ทำมั้ยหน้าฉันมันเหมือนผีหรอ " เฟย์ที่ตอนนี้ยังไม่ฟื้นจาก

 

การเจ็บตัวที่เขื่อนได้กะทำไว้ก็เดินกระเผกมาหา เขื่อ โทโมะ

 

ป๊อปปี้ ทันทีที่พูดจบ แล้วมานั่งข้างๆเขื่อน

 

" ไม่ใช่ แต่ก็คล้าย " เขื่อนแซวเฟย์แต่ก็ไม่รู้เลยว่ายิ่งทำให้

 

หญิงสาวโกรธเค้ามากขึ้นเรือยๆ

 

" เห้ย นายมะ... " เฟย์ยังพูดไม่จบเขื่อนก็รวบศรีษะของเฟย์

 

เข้ามาใกล้ๆจนริบฝีปากของทั้งสองประกบกันแต่ดูเหมือนหญิง

 

สาวจะตอบสนองได้ดีเลยทีเดียว

 

" เห้ยไอ้เขื่อน กูกับไอ้ป๊อปยังนั่งอยู่นะโว้ย ให้มันน้อยๆหน่อย

 

เหอะ " โทโมะที่นั่งเงียบมานานก็พูดขึ้นเมื่อเห็นว่าเฟย์เคลิ้ม

 

กับเขื่อนเข้าแล้ว

 

" อืม เออ กูขอโทษ " เขื่อนทีจูบกับหญิงสาวมานานก็ปล่อย

 

ให้หญิงสาวแล้วตัวเองได้สูดอากาศหายใจให้ทั่วปอด

 

" คนที่มึงควรจะขอโทษไม่ใช่กูแต่เป็น คุณเฟย์ต่างหาก "

 

ป๊อปปี้ก็พูดขึ้นมาเช่นกัน

 

" ฉะ...ฉันขอโทษฉันไม่ได้ตั้งใจนะ " ตอนนี้เฟย์กำลังใช่หน้า

 

มือมาจับริบฝีปากที่ถูกบุกรุกโดยริมฝีปากของเขื่อนก็ร้องไห้

 

ออกมา

 

เพี้ย เพี้ย

 

เสียงนี้เกิดจากเสียงของหน้ามือและหลังมือของเฟย์กระทบกับ

 

แก้วนวลของเขื่อนแล้วเธอก็วิ่งหนีกลับบ้านของเธอไปโดยไม่

 

ลืมเอากระเป๋าตังแบรนเนมของเธอติดมือไปด้วย

 

บ้านของแก้ว เฟย์ ฟาง

 

" อ้าวว!!!  ยัยเฟย์กลับมาแล้วหรอ " เสียงนุ่มนวลของฟาง

 

พูดขึ้นขณะที่เฟย์เดินเข้ามาในบ้าน

 

" อืม " เฟย์ตอบสั้นๆ

 

" เห้ย ฉันถามยาวแต่แกตอบฉันสั้นๆเนี้ยนะ วันนี้เป็นอะไรกัน

 

หมดเนี้ยยัยแก้วก็เอาแต่เก็บตัวอยู่แต่ในห้องไม่พูดกับใครถาม

 

ว่ากินข้าวมั้ยก็บอกว่าไม่แล้ววันนี้จะกินข้าวมั้ยยัยเฟย์ก็เป็นไป

 

อีกคนไม่สนุกหรอย่ะ ไปเทียวอ่าห้ะ " ฟางบ่นขึ้น ในขณะที่

 

เฟย์กำลังก้าวเท่าขึ้นบันไดแต่เฟย์ก็ต้องชงักเท่าที่เก้ากับคำพูด

 

ของฟางที่บอกว่าแก้วกลับมาแล้วไม่ทำอะไรเก็บตัวอยู่แต่ใน

 

ห้องด้านบนของบ้าน

 

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

 

" มีอะไร " แก้วตอบ

 

" ฉันขอเข้าไปคุยข้างในได้มั้ยยัยแก้ว " น้ำเสียงเฟย์ตอนนี้ไม่

 

ค่อยดีสักเท่าไรเสียงเรียบแตาแอบแฟงความกังวล ความกลัว

 

ความอ่อนแอ ไว้ภายในมากมาย

 

" ประดูไม่ได้ล็อกเข้ามาเลย " แก้วบอกเฟย์ก่อนที่เฟย์จะเปิด

 

ประตูเข้ามาในห้องของแก้ว ก่อนจะล็อกประตู ก่อนจะมานั่ง

 

ข้างๆแก้ว

 

" แกฉันขอถามอะไรแกอย่างดิ " ตอนนี้เฟย์รวบรวมความ

 

กล้าที่มีอยู่น้อยนิดเพื่อที่จะถามอะไรบางอย่าง

 

" ได้แต่อย่านานนะ ฉันอยากอยู่คนเดียว " แหลังจากที่แก้ว

 

พูดจบเฟย์ก็พูดขึ้นมาทันทีและรวดเร็วจนแทบจะฟังไม่ทัน

 

" แกดเสียเวอร์จิ้น ให้ใครรึยัง " เฟย์พูด

 

" เออ......."
___________________________________
มาติดตามกันตอนต่อไปนะค่ะว่าแก้วจะตอบเฟย์่าอย่างไร

 

เรื่องนี้ถ้าไม่สนุกก็บอกนะจะได้ปรับปรุงฝีมือการแต่งฟิคให้รีด

 

เดอร์ไว้อ่านเวลาเครียด เหงา เบื่อ ฯลฯ

 

                                  อั้ม