ชีวิตที่ไร้ค่า

เมื่อแก้วได้เห็นโทโมะและพิมเช่นนั้นแก้วก้อรีบหนีออกมาจากที่ตรงนั้น และยืนอยู่หน้าห้องน้ำ
แต่ดันมีคัยบางคนมาเจอและยืนคอยเปนเพื่อนแก้ว
.....: อ้าวแก้วมาทำอะไรตรงนี้อ่ะ
แก้ว:อ้าวป้อปมาแล้วหรอ เอ่อดีเลยมาแล้วก้อดีแก้วมีอะไรจะไห้ป้อปช่วยหน่อย
ป้อป:แก้วมีอะไรบอกป้อปเลยป้อปพร้อมช่วยแก้วเสมอ
จากนั้นแก้วและป้อปก้อวางแผนกัน
เมื่อโทโมะและพิมออกมาก้อต้อง อึ้ง และโทโมะก้อโมโหมากเมื่อเห้นเช่นนั้น
คือแก้วและป้อปกำลังยืนจูบกันอยู่นั้นเอง เมื่อโทโมะเห็นดังนั้นก้อรีบเข้าไปดึงแก้วออกมาจากป้อปทันที
ผั้วะๆ
เสียงโทโมะต่อยป้อป
แก้ว:โทโมะหยุด
โทโมะ:แก้วเธอมันไม่รู้จักพอ เธอมันก้อผู้หญิงมักมากคนนึงนี่เอง สินะ
เพียะ แก้วตบโทโมะ
แก้ว:หุบปากสักทีทีนายไปทำอะไรกะยัยพิมฉันยังไม่ว่านายสักคำ
นายทำแบบนี้แล้วนายสนุกฉันก้อเลยทำมั้งไง
เพี้ยะ โทโมะตบแก้ว
แก้ว:ฮึก โทโมะนายตบฉัน ฉันเกลียดนาย
แล้วแก้วก้อวิ่งหนีไป
ป้อป:หึ สมน้ำหน้า ฉันเคยบอกนายแล้วว่าสักวันแก้วจะต้องมาหาฉัน
โทโมะ:ฮึยไอ้ป้อป มึง
ป้อป:ลาก่อน ไอ้โมะเพื่อนรัก 5555