ชีวิตที่ไร้ค่า

เมื่อแก้วได้เห็นโทโมะและพิมเช่นนั้นแก้วก้อรีบหนีออกมาจากที่ตรงนั้น และยืนอยู่หน้าห้องน้ำ

แต่ดันมีคัยบางคนมาเจอและยืนคอยเปนเพื่อนแก้ว

.....: อ้าวแก้วมาทำอะไรตรงนี้อ่ะ

แก้ว:อ้าวป้อปมาแล้วหรอ เอ่อดีเลยมาแล้วก้อดีแก้วมีอะไรจะไห้ป้อปช่วยหน่อย

ป้อป:แก้วมีอะไรบอกป้อปเลยป้อปพร้อมช่วยแก้วเสมอ

จากนั้นแก้วและป้อปก้อวางแผนกัน

เมื่อโทโมะและพิมออกมาก้อต้อง อึ้ง และโทโมะก้อโมโหมากเมื่อเห้นเช่นนั้น

คือแก้วและป้อปกำลังยืนจูบกันอยู่นั้นเอง เมื่อโทโมะเห็นดังนั้นก้อรีบเข้าไปดึงแก้วออกมาจากป้อปทันที

ผั้วะๆ

เสียงโทโมะต่อยป้อป

แก้ว:โทโมะหยุด

โทโมะ:แก้วเธอมันไม่รู้จักพอ เธอมันก้อผู้หญิงมักมากคนนึงนี่เอง สินะ

เพียะ แก้วตบโทโมะ

แก้ว:หุบปากสักทีทีนายไปทำอะไรกะยัยพิมฉันยังไม่ว่านายสักคำ

นายทำแบบนี้แล้วนายสนุกฉันก้อเลยทำมั้งไง

เพี้ยะ โทโมะตบแก้ว

แก้ว:ฮึก โทโมะนายตบฉัน ฉันเกลียดนาย

แล้วแก้วก้อวิ่งหนีไป

ป้อป:หึ สมน้ำหน้า ฉันเคยบอกนายแล้วว่าสักวันแก้วจะต้องมาหาฉัน

โทโมะ:ฮึยไอ้ป้อป มึง

ป้อป:ลาก่อน ไอ้โมะเพื่อนรัก 5555