hunhan forever รักร้ายของนายจอมโหด(nc+) the end

หลังจากที่พวกกับเซฮุน เดินลงมาถึงข้างล่างแล้วก็มารวมตัวกับเพื่อนถ้ามองอยู่ตรงนี้ผมเห็นหลังของซิ่วหมิน
 
กำลังโอบกอดใครสักคนอยู่อี่นี่แอบไปมีผอ-อัว-วอ-ผัวตั้งแต่เมื่อไหร่แต่พอเดินมาใกล้ๆก็ผมก้อเห็นชัดขึ้น
 
อีนังแพคฮยอน
 
"แกทำอะไรเนี๊ย?"ผมถามด้วยความไม่เข้าใจ
 
"ปลอบคนอยู่ว่ะแก ฉันนี่โครตเบื่อเลย นังนี่ให้ฉันปลอบเพราะไม่ใครเค้าเอา"ซิ่วหมินทำหน้าเบื่อหน่ายและเอามือ
 
ลูบหลังแพคฮยอนไปเรื่อยๆอย่างเซงๆ
 
"ฉันได้ยินนะ"แพคฮยอนเงยหน้าขึ้นมา และพอเห็นหน้าผมเข้าเท่านั้นแหละ
 
"เพราะแกๆๆ ทำไมแกไม่ตายๆไปซะ ทำไมไม่ตาย ทำไมแกรอด รู้ไม๊ว่ากว่าฉันจะฆ่าแกได้มันยากขนาดไหน
 
ทำไมแกไม่ตาย"แพคฮยอนพ่นคำว่าทำไมแกไม่ตายๆ ออกมาอย่างคนเสียสติ ก่อนจะตรงเข้ามาทุบตีที่แขนผม
 
แต่ซิ่วหมินจับไว้ก่อน ผมไม่ได้สนใจคนตรงหน้าที่กำลังดิ้นเร่าๆจะเข้ามาทำร้ายร่างกายเพราะหัวสมองกำลัง
 
ประมวลกับประโยคเมื่อกี้อยู่  แต่เดี๋ยวสิประโยคเมื่อกี้....
 
"แกหมายความว่าไง"ผมถามด้วยสีหน้างุนงง
 
"อีโง่ ก็หมายความว่าฉันจะฆ่าแกไงหล่ะ ฉันเป็นฆ่าแกแต่แกไม่ตาย อี...อุ้บบส์"แพคฮยอนรีบเอามืออุดปาก
 
เพราะหลุดพูดประโยคที่ทำร้ายตัวเองออกมาโดยไม่รู้ตัว แต่มันไม่ทันแล้วหล่ะ ตอนนี้ทุกคนที่อยู่รอบข้างรู้หมด
 
แล้วว่าที่ผมจมน้ำครั้งนั้นเพราะใคร....แพคฮยอนนั่นเอง
 
100%