สุดที่รัก ผมเกลียดคุณ

 

 

 

“อ๊ะพ่อป๊อปมา”ฟินนั่งทำการบ้านอยู่เห็นป๊อปปี้เดินเข้าบ้านมาก็ร้องเสียงดัง จนป๊อปปี้ต้องบอก ชู่ว

เดี๋ยวแม่ตื่น

 

“แม่ฟางไม่สบายหรอครับ”ป๊อปปี้ถามลูกๆ

 

“ช่ายครับ แม่ฟางเลยไปเยี่ยมพ่อป๊อปไม่ได้”เฟรมบอก ป๊อปปี้มองฟางที่หลับไปแล้วก็เดินไปลูบหัว

ฟางอย่างอ่อนโยน

 

“แม่ฟางเป็นอะไรไม่รู้ ฟินเห็นแม่ฟางอ้วกบ่อยๆ”ฟินบอกป๊อปปี้ ป๊อปปี้ชะงัก อย่าบอกนะว่า… เอาว่า

ฟางตื่นค่อยถามฟางดีกว่า

 

“เอาล่ะ เด็กๆ ทำการเสร็จแล้วใช่มั้ยครับ เดี๋ยววันนี้แม่ฟางป่วย เดี๋ยวพวกเราช่วยกันทำความสะอาด

บ้านกันมั้ย”ป๊อปปี้พูด เด็กๆ2คนร้องดีใจก่อนจะเก็บการบ้านขึ้นไปบนห้องแล้วทำความสะอาดบ้าน

ให้ฟางทั้งหมดเลย

 

“พ่อป๊อป หิวแล้วว”เฟรมที่เก็บของใส่ชั้นเสร็จก็เดินมาหาป๊อปปี้ที่เอาไม้ถูกพื้นไปเก็บเสร็จเหมือน

กัน

 

“อืมม งั้นเราไปทำกับข้าวกันมั้ย วันนี้พ่อป๊อปจะโชว์ฝีมือเอง”ป๊อปปี้เดินนำเด็กๆเข้าไปที่ครัวทันที

 

 

 

 

 

“อืมม ฟิน เฟรม อยู่ไหนเนี่ย”ฟางลืมตาตื่นมาตอนเย็นพบว่าบ้านช่องสะอาดสะอ้าน ฟิน เฟรม เฟย์

แล้วก็เขื่อนหายไปไหนนะ

 

“หอมจัง”ฟางเดินเข้ามาในครัวเจอฟินกับเฟรมนั่งอยู่ที่โต๊ะกินข้าวพร้อมอาหารต่างๆ ซึ่งทุกอย่างเป็

นของชอบฟางหมดเลย

 

“แม่ฟางตื่นแล้ว มากินข้าวกัน”เฟรมบอกฟาง

 

“ใครทำกับข้าวเนี่ยเด็กๆ”ฟางถามลูกๆ

 

“ด้านหลังแม่ฟางไงคะ ฮิฮิ”ฟินชี้ไปด้านหลัง ฟางหันหลังไปพบว่าป๊อปปี้ยืนถือช่อกุหลาบสีแดงอยู่

 

 

“โห ฟินอ่ะ บอกแม่ทำไม พ่อกะจะเซอร์ไพร์แม่ซักหน่อย ฟาง ได้ยินว่าไม่สบายป๊อปเลยทำกับข้าว

แต่ของชอบของฟางทั้งเลย ไปทานข้าวเร็ว”ป๊อปปี้ถึงกับเซ็งที่ลูกบอกฟาง ก่อนจะหันไปบอกฟาง

 

“ป๊อปปี้ ฮืออ เจ็บตรงไหนรึเปล่า เป็นยังไงบ้างง”ฟางโผเข้ากอดป๊อปปี้แน่นแล้วร้องไห้ก่อนจะถาม

ป๊อปปี้

 

“ป๊อปค่อยยังชั่วแล้วจ้า ไม่ต้องร้องนะ เนี่ยป๊อปน้อยใจนะ2วันที่นอนโรงบาลอ่ะ ฟางไม่มาหาป๊อป

เลย เนี่ย ป๊อปเลยมาหาฟางเองเลยเนี่ย”ป๊อปปี้พูด

 

“ฟางขอโทษนะ ฟางแค่รู้สึกแย่ที่เป็นต้นเหตุให้ป๊อปเจ็บตัวอีกแล้ว ละอีกอย่างพ่อป๊อปก็โกรธฟาง

มากด้วย”ฟางพูดเสียงอ่อยๆ

 

“พ่อป๊อป แม่ฟาง อย่าพึ่งสวีทกัน พวกเราหิวข้าวววว”ฟินพูดขึ้น ป๊อปปี้และฟางหันไปหัวเราะลูกๆ

ก่อนจะนั่งลงกินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตาพ่อ แม่ ลูก ครั้งแรก

 

“แม่ฟาง ล้างจานเสร็จแล้ว เฟรมกับฟินขอดูการ์ตูนนะฮะ”เฟรมช่วยแม่วางจานชามเสร็จก็พูดขึ้น

 

“ได้ครับ แต่สองทุ่มต้องอาบน้ำแล้วนอนนะครับ”ฟางบอกลูกๆ ฟินกับเฟรมจึงวิ่งไปดูการ์ตูนทันที

 

“ไปพักเถอะฟาง ไม่สบายไม่ใช่หรอ”ป๊อปปี้ที่ช่วยฟางล้างจานก็พูดขึ้น

 

“ป๊อปปี้ก็พักผ่อนเยอะๆ แผลยังไม่หายไม่ใช่หรอ”ฟางหันไปย้อนถามป๊อปปี้ ป๊อปปี้ได้แต่ยิ้มก่อนจะ

พาฟางไปนั่งตรงริมระเบียงชานบ้าน

 

 

“ไม่กลับบ้านอีกหรอคะเนี่ย”ฟางถาม

 

“ไม่ล่ะ เพราะว่ารุ่งนี้ต้องเตรียมตัวไปไหว้พ่อแม่ฟาง ค้างที่นี่เลยละกันจะได้ไม่ต้องเสียเวลาไป

มา”ป๊อปปี้ยิ้ม

 

“ค่า”ฟางตอบอย่างหมั่นไส้

 

“ขอหนุนตักหน่อยได้มั้ยฟาง ป๊อปขอพักผ่อนเอาแรง เดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องขับรถอีกนาน”ป๊อปปี้พูดจบก็

นอนหนุนตักฟางทันที

 

“บ้า ถ้าจะนอนก็ไปนอนข้างบนโน่น ตรงนี้เดี๋ยวยุงกัด”ฟางบอกป๊อปปี้

 

“นานเท่าไหร่แล้วนะ ที่ไม่ได้หนุนตักฟางแบบนี้”ป๊อปปี้พูดอย่างอารมณ์ดี

 

“เออใช่ แล้วแก้วล่ะ แก้วไม่บ่นแย่หรอที่ป๊อปมาแบบนี้”ฟางถามถึงแก้ว

 

“บ่นไม่ได้แล้วล่ะ เพราะเราหย่ากันแล้ว”ป๊อปปี้ตอบอย่างอารมณ์ดี

 

“หา หย่ากันแล้ว นี่มันเป็นยังไงกัน ป๊อปเล่าให้ฟางฟังเดี๋ยวนี้เลยนะ”ฟางรีบพูด

 

 

“คืองี้ แก้วยอมหย่าให้ป๊อปปี้ด้วยการโกหกว่าท้องกับโทโมะ คุณพ่อเลยให้แก้วกับป๊อปหย่า

ไง”ป๊อปปี้อธิบาย

 

“ถึงหย่ากันไป พ่อป๊อปก็ยังไม่ชอบฟางอยู่ดี”ฟางตัดพ้อ จนชายหนุ่มลุกขึ้นมาหอมแก้มฟางไปที

 

“ขี้แยไม่พอ ขี้น้อยใจอีก เมียใครเนี่ย”ป๊อปปี้แซว จึงโดนฟางหยิกไปที

 

 

“ป่ะ 2ทุ่มแล้ว เอาเจ้าแฝดไปอาบน้ำกันเถอะ”ฟางพูดก่อนจะชวนป๊อปปี้พาลูกๆขึ้นไปอาบน้ำแล้ว

เข้านอน ก่อนที่ป๊อปปี้กับฟางจะเดินมาถึงห้องตัวเอง

 

“เห้อ”ฟางที่อาบน้ำเสร็จแล้วเดินมาถอนหายใจที่ระเบียง

 

“เป็นอะไรไปฟาง กลัวเรื่องพ่อป๊อปอยู่หรอ”ป๊อปปี้เดินมากอดฟางจากด้านหลัง

 

“ก็จะไม่ให้กลัวไปได้ไงล่ะป๊อป นั่นพ่อป๊อปเลยนะ”ฟางบอก

 

“เหมือนป๊อปเลย กลัวพ่อฟางเหมือนกัน พรุ่งนี้พ่อฟางจะว่าป๊อปรึเปล่าเนาะ”ป๊อปปี้พูด ฟางหมั่นไส้

จึงหอมแก้มไปทีนึง

 

“ไปนอนได้แล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้ขับรถไปอีกไกล”ฟางบอกก่อนจะล้มตัวนอนป๊อปปี้เห็นก็รีบวิ่งไปนอน

ข้างๆโดยที่กอดฟางไว้ไม่ปล่อย

 

 

 

 

 

“พี่ฟางทางนี้”เฟย์เรียกฟางหลังจากที่ลงจากรถมาที่บ้านสวน ฟางพาป๊อปปี้ ฟิน และเฟรมลงจากรถ

มาจากรถ

 

“พ่อเป็นไงบ้างเฟย์”ฟางถาม

 

“อาการดีขึ้นแล้วค่ะ พ่อดีใจใหญ่เลยพอรู้ว่าพี่ฟางจะมาหา ไปหาพ่อกันเถอะค่ะ”เฟย์จูงมือฟาง

เข้าไปในบ้าน เพื่อพบพ่อ

 

 

“พ่ออ”ฟางวิ่งไปกอดพ่อที่นั่งอยู่บนเตียงแล้วร้องไห้

 

“นี่ฟางจริงๆใช่มั้ย ฟาง พ่อคิดถึงเราเหลือเกิน”พ่อและฟางกอดกันร้องไห้

 

 

“นั่นป๊อปปี้ใช่มั้ยลูก”แม่ของฟางทักชายหนุ่มที่ไม่กล้าเข้ามาในห้อง ก่อนจะชวนป๊อปปี้เข้ามาในห้อง

 

“นาย”พ่อฟางตกใจเมื่อเห็นหน้าป๊อปปี้ ป๊อปปี้ยกมือไหว้ชายสูงวัยด้วยท่าทางนอบน้อม

 

“พ่อป๊อป แม่ฟาง ด้านหลังมีเป็ดเต็มไปหมดเลย”ฟินกับเฟรมวิ่งเข้ามาหาป๊อปปี้และฟางทำเอาพ่อ

และแม่ของฟางเหวอกันหมด

 

“พ่อป๊อป แม่ฟาง อย่าบอกนะว่า”พ่อฟางถามอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ

 

“ค่ะ ฟินกับเฟรมเป็นลูกของฟางกับป๊อปปี้”ฟางพูด แม่ฟางแทบเข่าอ่อนเฟย์รีบไปประคอง

 

 

“คุณพ่อคุณแม่อย่าว่าฟางนะครับ ถ้าจะว่าว่าผมคนเดียว ผมรักฟางไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าไหร่

ผมก็รักฟาง พ่อครับแม่ครับ ผมขอแต่งงานกับฟางนะครับ”ป๊อปปี้พูดขึ้นทุกคนในห้องตกใจ

 

“แต่ผมกับฟางเคยทำร้ายคุณมาก่อน คุณไม่โกรธพวกผมหรอ”พ่อฟางถาม

 

“โกรธครับ ผมเคยโกรธพวกคุณ แต่ตอนนี้ผมรู้ว่าความโกรธมันไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้นเลย มันมีแต่ผล

เสียจะทำร้ายตัวเรา และคนที่เรารัก ผมเลยเลือกที่จะให้อภัย เพราะผมรักฟางครับ”ป๊อปปี้พูดพร้อม

กับเลื่อมมือมากุมมือฟางที่ร้องไห้ออกมาด้วยความดีใจ

 

“ขอบคุณมากนะ ที่คุณเลิกเกลียดเลิกโกรธพวกผม เท่านี้ผมก็จะไม่ต้องรู้สึกผิดแล้ว ผิดที่ผมเคย

เอาความเห็นแก่ตัวเป็นที่ตั้ง ส่งฟางไปเมื่อครั้งก่อน”พ่อฟางพูด

 

 

“ไหน มาให้ยายกอดหน่อยสิ หลานๆของยาย”แม่ฟางกางแขนกอดฟินกับเฟรม

 

“ยังมีหลานตากับยายอีกคนนึงนะคะ”เฟย์พูดแล้วยิ้มๆ

 

“เฟย์”ฟางพูด

 

“ปิดไม่มิดแล้วล่ะฟาง ป๊อปรู้แล้ว”ป๊อปปี้พูดพลางชูยาบำรุงครรภ์ของฟางขึ้น

 

“รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่”ฟางถาม

 

“เมื่อคืนแล้วล่ะ 5555โอ๊ย”ป๊อปปี้ยิ้มและหัวเราะก่อนจะโดนฟางหยิกไปที

 

 

“โอยย รีบๆแต่งไปเถอะฟาง นี่ขนาดไม่แต่งยังมา3 แล้วถ้าแต่งจะกี่คนละเนี่ย”พ่อฟางพูดแซวทุก

คนหัวเราะ ฟางก้มหน้าด้วยความอายป๊อปปี้จึงโอบกอดฟางไว้ไม่ปล่อย

 

“ไม่ต้องห่วงนะ ป๊อปจะตั้งทีมฟุตบอลลูกเราให้ได้เลยคอยดู โอ๊ยๆๆ”ป๊อปปี้พูด ฟางจึงหยิกแก้เขิน

ไปอีกที

 

 ใกล้จบแล้วววว เดี๋ยวเหลือแต่คู่แก้วกับโทโมะน้า ฝากเม้นกับโหวตด้วยน้าา เดี๋ยววันนี้จะเลยปล่อยเรื่องใหม่ด้วยเลยย