หลงทาง...
9.9
เขียนโดย ruktomokaew
วันที่ 5 มิถุนายน พ.ศ. 2556 เวลา 21.17 น.
4 บท
32 วิจารณ์
11.84K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 19.53 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหลงทาง...
"ร้านนี้ดีมะ..." พี่ฟางชี้ไปยังร้านอาหารญี่ปุ่นแห่งนึง
"ดีค่ะดีไปกันเลย...Let's Go!!" ยัยเฟย์ไปรอให้ฉันกับพี่ฟางได้โต้งเถียงตัวเองสักคำกลับรีบลากฉันกับพี่ฟางเข้าไปร้านอาหารญี่ปุ่นดังกล่าวโดยเร็ว-*-
"สั่งเต็มที่เลยนะจ๊ะไปต้องเกรงใจพี่^^" พี่ฟางเอ่ยกับฉันอย่างเป็นกันเอง...แต่ใครจะกล้าทำอย่างนั้นกันล่ะ><ให้ยัยเฟย์จัดการให้ดีกว่า
"เอ่อค่ะๆ...ยัยเฟย์แกสั่งให้ฉันด้วยนะเดี๋ยวแก้วไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ" ประโยคแรกฉันรับปากพี่ฟางก่อนจะหันไปสั่งยัยเฟย์แล้วก็เอ่ยขอตัวก่อน...
"จ๊าๆ" ฉันได้ยินเสียงพี่ฟางไล่ตามาถ้าให้เดายัยเฟย์คงจะกำลังสั่งอาหารอยู่ล่ะมั้งเห็นเงียบไปนานเลย
ฉันเดินมาในห้องน้ำหญิงที่แสนจะเงียบมากมันก็ไม่แปลกนะแต่ยอมรับเลยว่าร้านนี้ห้องน้ำกว้างมาก ฉันมองไปรอบๆห้องน้ำก่อนจะรีบเข้าไปทำธุรส่วนตัวให้เสร็จแล้วรีบออกมาโดยก้มหน้ามองแต่ทางเดินอย่างเดียว...
"อุ๊ยขอโทษนะคะขอโทษๆๆๆ" เพราะความที่ว่าฉํนรีบเดินเลยไม่ทันดูว่ามันมีคนเดินสวนมาอีกทางจึงทำให้ชนกันอย่างจังฉํนเลยต้องรีบขอโทษขอโพยกันเป็นการใหญ่...ฉันผิดเองนี่หน่าT^T
"น้องแก้ว??" อ่าใครกันที่เรียกฉันเอ๊ะเสียงนี่มันคุ้นๆนะ- -*
"อ้าวพี่ป็อปปี้สวัสดีค่ะ" ฉันเอ่ยทักคนที่ฉันเดินชนไปเมื่อกี้นั่นก็คือพี่ป็อปปี้แฟนของพี่ฟางเองแหละ><
"จ๊าๆนี่เรามากับฟางหรอ" พี่ป็อปเอ่ยถามฉัน ความจริงเราก็สนิทกันพอควรนั่นแหละเมื่อก่อนเราโครตจะสนิทกันแต่พอพี่ป็อปปี้เป็นแฟนพี่ฟางฉันก็ไม่ค่อยได้คุยกับพี่แกเลย...ไม่ใช่อะไรหรอกฉันกลัวว่าพี่ฟางจะหึงอ่ะทั้งที่จริงๆแล้วพี่ฟางแทบจะไม่เคยคิดเลยก็เหอะT^T
"ใช่ค่ะแล้วพี่ป็อปล่ะคะพากิ๊กมารึเปล่า" ฉันแกล้งชะเง้อมองหาคนที่มากับพี่ป็อปทั้งๆที่รู้อยู่แล้วว่าพี่ป็อปรักพี่ฟางเพียงคนเดียวแถมมากซะด้วย><
"เปล่าๆอำแรงนะเนี่ยเรา" พี่ป็อปปี้เอามือมาขยี้ผมฉันเบาๆ...เราก็เล่นกันแบบนี้แหละบ่อยจะตายถึงได้บอกไงว่าเราโครตจะสนิทกันเหมือนญาติในไส้เลยแหละ
"งั้นแก้วขอตัวก่อนนะคะ" ฉันบอกพี่ป็อปปี้ก่อนที่จะรีบเดินกลับมาที่โต๊ะของตัวเอง
"ไปซะนานเลยนะยัยแก้วฉันนึกว่าแกจะหลับในห้องน้ำแล้วอีก" มาถึงก็โดนยัยเฟย์สวดก่อนเลยนี่ฉันไปทำอะไรให้มันไม่พอใจรึเปล่า...สวดซะยับเลย
"พอๆยัยเฟย์แก้วเค้าก็มีธุรส่วนตัวเค้าบ้างสิใครจะเหมือนแกล่ะวันๆเอาแต่กินฮ่าๆ" พี่ฟางหันไปว่ายัยเฟย์ฉันว่าพี่ฟางควรจะเป็นพี่สาวฉันมากกว่ายัยเฟย์นะว่ามั้ย^^
"อ้าวป็อปมาแล้วหรอคะ^^" พี่ฟางเอ่ยทักพี่ป็อปที่เดินเข้ามมาหาพี่ฟางที่โต๊ะ
"ครับ..." พี่ป็อปรับคำพี่ฟางสั้นๆก่อนจะทิ้งตัวเองนั่งลงข้างๆพี่ฟาง แหมหวานกันจริงๆฉันชักจะอิจฉาแล้วนะ!!
หลังจากนั้นพวกเราก็ก้มหน้าก้มตาจัดการกับอาหารตรงหน้าตัวเองโดยมีเสียงหัวเราะคิกคักของพี่ป็อปกับพี่ฟางดังมาเป็นระยะๆ จนฉันกับยัยเฟย์ได้แต่นั่งอิจฉาที่ไม่มีใครให้หัวเราะด้วยT^T เมื่อไรพี่โทโมะจะมาสนใจฉันบ้างนะเค้าอยู่นะตัวววววววววววววTOT
คิดถึงเธอ ได้รึเปล่า ให้รึเปล่า เนี่ยเหงามากๆเลย
คิดถึงเธอ ได้รึเปล่า ให้รึเปล่า เนี่ยเหงามากๆ เลย ...อ้างอิง http://sz4m.com/t4496
"โทษทีว่ะที่มาสายฉันแวะไปซื้อของมาน่ะแห๊ะๆ" เสียงพูดปนเสียงหอบของบุคลที่1 2 3 4 คนที่5ดังขึ้นทำให้ฉันหน้าแดงขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูกแค่ได้ยินเสียงนั้น..หัวใจฉันก็แทบจะทะลุออกมาแล้ว
"เห้ยๆนั่งก่อนดิไอ้โมะ...ไม่สายเท่าไรนิอ้าวยัยเฟย์ลุกสิไอ้โมะมันจะได้นั่ง" พี่ป็อปปี้จัดการที่นั่งให้พี่โทโมะแต่ว่าถ้ายัยเฟย์ลุกแล้วพี่โทโมะมานั่งแทนนั่นมันก็...ติดกับฉันเลยยยย><
"ได้ไงอ่ะ...อ๊ะ!ดีเลยค่ะพี่ป็อปแหมรู้ใจเฟย์จริงๆ^^" ตอนนี้ยัยเฟย์จะโวยวายแต่พอเห็นว่าเป็นพี่โทโมะยัยเฟย์รีบลุกให้ทันทีแล้วเดินไปนั่งหัวโต๊ะแทน
"เอ่อ...ไม่เป็นไรหรอกฉันว่าจะมาแค่แปปเดียวเอง" พี่โทโมะหันมามองหน้าฉํนแวบนึงก่อนจะหันไปบอกพี่ป็อปปี้...ทำไมฉันมันน่ารังเกียจขนาดนั้นเลยหรอT^T
"อะไรกันว่ะไหนๆก็มาแล้วนั่งกินข้างกับพวกฉันมันเสียเวลาแกสักเท่าไรว่ะ" พี่ป็อปออกอาการหัวเสียอย่างเห็นได้ชัดที่พี่โทโมะแสดงท่าทีว่าจะกลับบ้าน
"เฮ้อ~ก็ได้ว่ะ" สุดท้ายพี่ตัวโทโมะก็ทิ้งตัวลงนั่งข้างๆฉัน...เหอะๆฉันมันไม่ดีตรงไหนกันนะจะแอบน้อยใจนิดๆแล้วนะTOT!!
"สั่งอาหารเลยดิไอ้โมะ"
อยากที่ฉันนั่งเงียบๆอยู่แล้วตอนนี้ยิ่งเงียบเข้าไปอีกไม่ใช่อะไรหรอกแค่ไม่รู้จะพูดกับใครน่ะแล้วยิ่งมีพี่โทโมะมานั่งอยู่ข้างๆฉันด้วยอีกยิ่งหนักไปใหญ่เลย อยากจะบอกนะว่าฉันค่อนข้างนอยด์พี่โทโมะนิดๆแต่นั่นก็เป็นเพียงแค่นิดเดียวเท่านั้นความเขินย่อมมาก่อนแล้ว>/////< ฉันเลยได้แต่ก้มหน้าเขี่ยอาหารในจานจนมันเล๊ะไปหมด
ก็เพราะฉันหลงทาง หลงอยู่กลางใจของเธอ อยู่ไหนก็ใกล้เธอ เพราะว่าใจเธอกว้างใหญ่ ตกหลุมรักเธอแล้วอะนะ ติดใจอ่ะเธอซะตั้งเยอะ ออกจากเธอไม่ไหว ฉันก็เลยไม่ห้ามใจ ปล่อยไปรักกับเธอ
"นิน้อง...ทำไมไม่กินล่ะอึดอัดหรอที่นั่งข้างๆพี่" ฉันสะดุ้งนิดๆไม่คิดว่าพี่โทโมะจะพูดกับฉันด้วย คราวนี้ฉันไม่ได้ฝันไปใช่มั้ย*0*
"ไม่เลยค่ะ...แก้วแค่อิ่มแล้ว^^" ฉันส่งยิ้มหวานๆไปให้พี่โทโมะ
"คิกๆ" ฉันได้ยินเสียงยัยเฟย์ก้มหน้าหัวเราะคิกๆคักๆอยู่เดียวอย่างกับคนบ้าแต่ฉันรู้นะว่ายัยเฟย์เป็นอะไร-*-
"เอ่อ...แก้วขอตัวกลับก่อนนะคะ...พอดีว่าต้องรีบไปงานเคลียร์งาน" ฉันบอกก่อนจะลุกขึ้นแล้วควักเงินออกมาวางไว้ที่โต๊ะ
"ไม่ต้องจ่ายหรอกจ๊ะพี่บอกแล้วว่าพี่จะเลี้ยงไง^^" พี่ฟางเงยหน้าขึ้นมาพูดกับฉันก่นจะส่งยิ้มมาประมาณว่าไม่เป็นไรจริงๆ
"แต่...ค่ะก็ได้ค่ะงั้นสวัสดีค่ะพี่ฟาง พี่ป็อป พี่...โทโมะ" คนสุดท้ายฉันพยายามที่จะเลี่ยงสบตาพี่เค้ามาตลอดเวลาที่นั่งกินข้าวด้วยแค่นี่หน้าฉันก็คงจะแดงเป็นลูกตำลึงแล้วมั้งไม่สิ!!มะเขือเทศต่างหาก...
"แล้วแก้วจะกลับอย่างไงนี่ก็มืดแล้วด้วย" ยัยเฟย์เอ่ยถามฉันอย่างเป็นห่วงจริงๆหรอ??ปกติยัยเฟย์ไม่เห็นจะห่วงฉันเลยนี่แล้ววันนี้มาแปลกๆ
"บ้านแก้วอยู่ไม่ไกลเท่าไรเดี๋ยวนั่งแท็กซี่แปปเดียวก็ถึงแล้ว...แก้วไปก่อนนะ"
"เดี๋ยว...ฉันจะไปส่งน้องแก้วเค้าเองแกคงไม่ว่าอะไรใช่มั้ยไอ้ป็อป ฟาง" พี่โทโมะลุกขึค้นแล้วรั้งข้อมือฉันไว้ขอเน้นชัดๆนะว่าการรั้งก็คือการที่มือของคนๆนึงข้อมือของอีกคนไว้><
"มะ...ไม่เป็นไรค่ะแก้วเกรงใจ"
"ดี!!ฉันกับฟางจะได้ไม่ต้องเป็นห่วง^^" พี่ป็อปปี้คงจะไม่ได้มีแผนอะไรไว้ในใจใช่มั้ยช่วยบอกฉันทีเส่!!
"ไปกันเหอะ..." พี่โทโมะไม่รอช้าลากแขนฉันให้เดินตามออกมาด้วยก่อนจะปล่อยแขนฉันออกแล้วเดินจ้ำอ้าวออกไปโดยไม่สนใจฉันT^T แล้วจะลากฉันมาเพื่อ??
"อ๊ะ!!เป็นอะไรมากรึเปล่าครับ" ฉันเห็นพี่โทโมะกำลังช่วยพยุงคนท้องคนนึงเธอน่าจะหน้ามือเลยเซจะล้ม
"ไม่ได้เป็นอะไรแล้วจ๊ะขอบคุณนะจ๊ะ^^"
"ไม่เป็นหรอกครับ"
เธอดูเป็นคนพอดีพอดี เธอเลยดูดีไม่มีใครเหมือนเธอ เธอมายังไงจะไปกับเธอ ที่ฉันต้องเพ้อเพราะเธอไม่เหมือนใคร ...อ้างอิง http://sz4m.com/t4496
เธอดูเป็นคนพอดีพอดี เธอเลยดูดีไม่มีใครเหมือนเธอ เธอมายังไงจะไปกับเธอ ที่ฉันต้องเพ้อเพราะเธอไม่เหมือนใคร
"มีอะไรกันหรอคะ?" ฉันแกล้งเดินไปถามทั้งๆที่รู้อยู่แล้ว
"ไปเถอะพ่อหนุ่มแฟนมารอแล้ว" >////<เขินค่ะตกไปเป็นแฟนพี่โทโมะตอนไหนก็ไม่รู้แต่ว่ายินดีเลยค่ะ^^
"เอ่อ...ไม่ชะอุ๊บ!!" ฉันรีบ(แอ็บ)ปฏิเสธทันทีแหมๆจะให้ฉันพูด'ใช่ค่ะที่รัก'อย่างเนี่ยหรอให้ตายเหอะ!!!แอ็บไว้ก่อนแม่สอน??
"พอๆงั้นผมไปก่อนคะครับ" พี่โทโมะเอามือมาปิดปากฉันไว้แล้วเกี่ยวคอฉันให้เดินไปตามแรงพี่แก-*- โหดร้ายT^T
+ + + + + + +
เราอัพแล้วน๊าาาาาพรุ่งนี้เราว่าเราจะลงฟิคเรื่องใหม่(โปรเจ็ควันสำคัญ)ชาวTKคงรู้ดีใช่ม๊าอย่างไงก็ติดตามผลงานทุกๆเรื่องด้วยนะคะ
#ถ้าเมนต์น้อยเราแต่งให้ตอนจบหักมุมให้ดู!!!
"ร้านนี้ดีมะ..." พี่ฟางชี้ไปยังร้านอาหารญี่ปุ่นแห่งนึง
"ดีค่ะดีไปกันเลย...Let's Go!!" ยัยเฟย์ไปรอให้ฉันกับพี่ฟางได้โต้งเถียงตัวเองสักคำกลับรีบลากฉันกับพี่ฟางเข้าไปร้านอาหารญี่ปุ่นดังกล่าวโดยเร็ว-*-
"สั่งเต็มที่เลยนะจ๊ะไปต้องเกรงใจพี่^^" พี่ฟางเอ่ยกับฉันอย่างเป็นกันเอง...แต่ใครจะกล้าทำอย่างนั้นกันล่ะ><ให้ยัยเฟย์จัดการให้ดีกว่า
"เอ่อค่ะๆ...ยัยเฟย์แกสั่งให้ฉันด้วยนะเดี๋ยวแก้วไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ" ประโยคแรกฉันรับปากพี่ฟางก่อนจะหันไปสั่งยัยเฟย์แล้วก็เอ่ยขอตัวก่อน...
"จ๊าๆ" ฉันได้ยินเสียงพี่ฟางไล่ตามาถ้าให้เดายัยเฟย์คงจะกำลังสั่งอาหารอยู่ล่ะมั้งเห็นเงียบไปนานเลย
ฉันเดินมาในห้องน้ำหญิงที่แสนจะเงียบมากมันก็ไม่แปลกนะแต่ยอมรับเลยว่าร้านนี้ห้องน้ำกว้างมาก ฉันมองไปรอบๆห้องน้ำก่อนจะรีบเข้าไปทำธุรส่วนตัวให้เสร็จแล้วรีบออกมาโดยก้มหน้ามองแต่ทางเดินอย่างเดียว...
"อุ๊ยขอโทษนะคะขอโทษๆๆๆ" เพราะความที่ว่าฉํนรีบเดินเลยไม่ทันดูว่ามันมีคนเดินสวนมาอีกทางจึงทำให้ชนกันอย่างจังฉํนเลยต้องรีบขอโทษขอโพยกันเป็นการใหญ่...ฉันผิดเองนี่หน่าT^T
"น้องแก้ว??" อ่าใครกันที่เรียกฉันเอ๊ะเสียงนี่มันคุ้นๆนะ- -*
"อ้าวพี่ป็อปปี้สวัสดีค่ะ" ฉันเอ่ยทักคนที่ฉันเดินชนไปเมื่อกี้นั่นก็คือพี่ป็อปปี้แฟนของพี่ฟางเองแหละ><
"จ๊าๆนี่เรามากับฟางหรอ" พี่ป็อปเอ่ยถามฉัน ความจริงเราก็สนิทกันพอควรนั่นแหละเมื่อก่อนเราโครตจะสนิทกันแต่พอพี่ป็อปปี้เป็นแฟนพี่ฟางฉันก็ไม่ค่อยได้คุยกับพี่แกเลย...ไม่ใช่อะไรหรอกฉันกลัวว่าพี่ฟางจะหึงอ่ะทั้งที่จริงๆแล้วพี่ฟางแทบจะไม่เคยคิดเลยก็เหอะT^T
"ใช่ค่ะแล้วพี่ป็อปล่ะคะพากิ๊กมารึเปล่า" ฉันแกล้งชะเง้อมองหาคนที่มากับพี่ป็อปทั้งๆที่รู้อยู่แล้วว่าพี่ป็อปรักพี่ฟางเพียงคนเดียวแถมมากซะด้วย><
"เปล่าๆอำแรงนะเนี่ยเรา" พี่ป็อปปี้เอามือมาขยี้ผมฉันเบาๆ...เราก็เล่นกันแบบนี้แหละบ่อยจะตายถึงได้บอกไงว่าเราโครตจะสนิทกันเหมือนญาติในไส้เลยแหละ
"งั้นแก้วขอตัวก่อนนะคะ" ฉันบอกพี่ป็อปปี้ก่อนที่จะรีบเดินกลับมาที่โต๊ะของตัวเอง
"ไปซะนานเลยนะยัยแก้วฉันนึกว่าแกจะหลับในห้องน้ำแล้วอีก" มาถึงก็โดนยัยเฟย์สวดก่อนเลยนี่ฉันไปทำอะไรให้มันไม่พอใจรึเปล่า...สวดซะยับเลย
"พอๆยัยเฟย์แก้วเค้าก็มีธุรส่วนตัวเค้าบ้างสิใครจะเหมือนแกล่ะวันๆเอาแต่กินฮ่าๆ" พี่ฟางหันไปว่ายัยเฟย์ฉันว่าพี่ฟางควรจะเป็นพี่สาวฉันมากกว่ายัยเฟย์นะว่ามั้ย^^
"อ้าวป็อปมาแล้วหรอคะ^^" พี่ฟางเอ่ยทักพี่ป็อปที่เดินเข้ามมาหาพี่ฟางที่โต๊ะ
"ครับ..." พี่ป็อปรับคำพี่ฟางสั้นๆก่อนจะทิ้งตัวเองนั่งลงข้างๆพี่ฟาง แหมหวานกันจริงๆฉันชักจะอิจฉาแล้วนะ!!
หลังจากนั้นพวกเราก็ก้มหน้าก้มตาจัดการกับอาหารตรงหน้าตัวเองโดยมีเสียงหัวเราะคิกคักของพี่ป็อปกับพี่ฟางดังมาเป็นระยะๆ จนฉันกับยัยเฟย์ได้แต่นั่งอิจฉาที่ไม่มีใครให้หัวเราะด้วยT^T เมื่อไรพี่โทโมะจะมาสนใจฉันบ้างนะเค้าอยู่นะตัวววววววววววววTOT
คิดถึงเธอ ได้รึเปล่า ให้รึเปล่า เนี่ยเหงามากๆเลย
คิดถึงเธอ ได้รึเปล่า ให้รึเปล่า เนี่ยเหงามากๆ เลย ...อ้างอิง http://sz4m.com/t4496
"โทษทีว่ะที่มาสายฉันแวะไปซื้อของมาน่ะแห๊ะๆ" เสียงพูดปนเสียงหอบของบุคลที่1 2 3 4 คนที่5ดังขึ้นทำให้ฉันหน้าแดงขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูกแค่ได้ยินเสียงนั้น..หัวใจฉันก็แทบจะทะลุออกมาแล้ว
"เห้ยๆนั่งก่อนดิไอ้โมะ...ไม่สายเท่าไรนิอ้าวยัยเฟย์ลุกสิไอ้โมะมันจะได้นั่ง" พี่ป็อปปี้จัดการที่นั่งให้พี่โทโมะแต่ว่าถ้ายัยเฟย์ลุกแล้วพี่โทโมะมานั่งแทนนั่นมันก็...ติดกับฉันเลยยยย><
"ได้ไงอ่ะ...อ๊ะ!ดีเลยค่ะพี่ป็อปแหมรู้ใจเฟย์จริงๆ^^" ตอนนี้ยัยเฟย์จะโวยวายแต่พอเห็นว่าเป็นพี่โทโมะยัยเฟย์รีบลุกให้ทันทีแล้วเดินไปนั่งหัวโต๊ะแทน
"เอ่อ...ไม่เป็นไรหรอกฉันว่าจะมาแค่แปปเดียวเอง" พี่โทโมะหันมามองหน้าฉํนแวบนึงก่อนจะหันไปบอกพี่ป็อปปี้...ทำไมฉันมันน่ารังเกียจขนาดนั้นเลยหรอT^T
"อะไรกันว่ะไหนๆก็มาแล้วนั่งกินข้างกับพวกฉันมันเสียเวลาแกสักเท่าไรว่ะ" พี่ป็อปออกอาการหัวเสียอย่างเห็นได้ชัดที่พี่โทโมะแสดงท่าทีว่าจะกลับบ้าน
"เฮ้อ~ก็ได้ว่ะ" สุดท้ายพี่ตัวโทโมะก็ทิ้งตัวลงนั่งข้างๆฉัน...เหอะๆฉันมันไม่ดีตรงไหนกันนะจะแอบน้อยใจนิดๆแล้วนะTOT!!
"สั่งอาหารเลยดิไอ้โมะ"
อยากที่ฉันนั่งเงียบๆอยู่แล้วตอนนี้ยิ่งเงียบเข้าไปอีกไม่ใช่อะไรหรอกแค่ไม่รู้จะพูดกับใครน่ะแล้วยิ่งมีพี่โทโมะมานั่งอยู่ข้างๆฉันด้วยอีกยิ่งหนักไปใหญ่เลย อยากจะบอกนะว่าฉันค่อนข้างนอยด์พี่โทโมะนิดๆแต่นั่นก็เป็นเพียงแค่นิดเดียวเท่านั้นความเขินย่อมมาก่อนแล้ว>/////< ฉันเลยได้แต่ก้มหน้าเขี่ยอาหารในจานจนมันเล๊ะไปหมด
ก็เพราะฉันหลงทาง หลงอยู่กลางใจของเธอ อยู่ไหนก็ใกล้เธอ เพราะว่าใจเธอกว้างใหญ่ ตกหลุมรักเธอแล้วอะนะ ติดใจอ่ะเธอซะตั้งเยอะ ออกจากเธอไม่ไหว ฉันก็เลยไม่ห้ามใจ ปล่อยไปรักกับเธอ
"นิน้อง...ทำไมไม่กินล่ะอึดอัดหรอที่นั่งข้างๆพี่" ฉันสะดุ้งนิดๆไม่คิดว่าพี่โทโมะจะพูดกับฉันด้วย คราวนี้ฉันไม่ได้ฝันไปใช่มั้ย*0*
"ไม่เลยค่ะ...แก้วแค่อิ่มแล้ว^^" ฉันส่งยิ้มหวานๆไปให้พี่โทโมะ
"คิกๆ" ฉันได้ยินเสียงยัยเฟย์ก้มหน้าหัวเราะคิกๆคักๆอยู่เดียวอย่างกับคนบ้าแต่ฉันรู้นะว่ายัยเฟย์เป็นอะไร-*-
"เอ่อ...แก้วขอตัวกลับก่อนนะคะ...พอดีว่าต้องรีบไปงานเคลียร์งาน" ฉันบอกก่อนจะลุกขึ้นแล้วควักเงินออกมาวางไว้ที่โต๊ะ
"ไม่ต้องจ่ายหรอกจ๊ะพี่บอกแล้วว่าพี่จะเลี้ยงไง^^" พี่ฟางเงยหน้าขึ้นมาพูดกับฉันก่นจะส่งยิ้มมาประมาณว่าไม่เป็นไรจริงๆ
"แต่...ค่ะก็ได้ค่ะงั้นสวัสดีค่ะพี่ฟาง พี่ป็อป พี่...โทโมะ" คนสุดท้ายฉันพยายามที่จะเลี่ยงสบตาพี่เค้ามาตลอดเวลาที่นั่งกินข้าวด้วยแค่นี่หน้าฉันก็คงจะแดงเป็นลูกตำลึงแล้วมั้งไม่สิ!!มะเขือเทศต่างหาก...
"แล้วแก้วจะกลับอย่างไงนี่ก็มืดแล้วด้วย" ยัยเฟย์เอ่ยถามฉันอย่างเป็นห่วงจริงๆหรอ??ปกติยัยเฟย์ไม่เห็นจะห่วงฉันเลยนี่แล้ววันนี้มาแปลกๆ
"บ้านแก้วอยู่ไม่ไกลเท่าไรเดี๋ยวนั่งแท็กซี่แปปเดียวก็ถึงแล้ว...แก้วไปก่อนนะ"
"เดี๋ยว...ฉันจะไปส่งน้องแก้วเค้าเองแกคงไม่ว่าอะไรใช่มั้ยไอ้ป็อป ฟาง" พี่โทโมะลุกขึค้นแล้วรั้งข้อมือฉันไว้ขอเน้นชัดๆนะว่าการรั้งก็คือการที่มือของคนๆนึงข้อมือของอีกคนไว้><
"มะ...ไม่เป็นไรค่ะแก้วเกรงใจ"
"ดี!!ฉันกับฟางจะได้ไม่ต้องเป็นห่วง^^" พี่ป็อปปี้คงจะไม่ได้มีแผนอะไรไว้ในใจใช่มั้ยช่วยบอกฉันทีเส่!!
"ไปกันเหอะ..." พี่โทโมะไม่รอช้าลากแขนฉันให้เดินตามออกมาด้วยก่อนจะปล่อยแขนฉันออกแล้วเดินจ้ำอ้าวออกไปโดยไม่สนใจฉันT^T แล้วจะลากฉันมาเพื่อ??
"อ๊ะ!!เป็นอะไรมากรึเปล่าครับ" ฉันเห็นพี่โทโมะกำลังช่วยพยุงคนท้องคนนึงเธอน่าจะหน้ามือเลยเซจะล้ม
"ไม่ได้เป็นอะไรแล้วจ๊ะขอบคุณนะจ๊ะ^^"
"ไม่เป็นหรอกครับ"
เธอดูเป็นคนพอดีพอดี เธอเลยดูดีไม่มีใครเหมือนเธอ เธอมายังไงจะไปกับเธอ ที่ฉันต้องเพ้อเพราะเธอไม่เหมือนใคร ...อ้างอิง http://sz4m.com/t4496
เธอดูเป็นคนพอดีพอดี เธอเลยดูดีไม่มีใครเหมือนเธอ เธอมายังไงจะไปกับเธอ ที่ฉันต้องเพ้อเพราะเธอไม่เหมือนใคร
"มีอะไรกันหรอคะ?" ฉันแกล้งเดินไปถามทั้งๆที่รู้อยู่แล้ว
"ไปเถอะพ่อหนุ่มแฟนมารอแล้ว" >////<เขินค่ะตกไปเป็นแฟนพี่โทโมะตอนไหนก็ไม่รู้แต่ว่ายินดีเลยค่ะ^^
"เอ่อ...ไม่ชะอุ๊บ!!" ฉันรีบ(แอ็บ)ปฏิเสธทันทีแหมๆจะให้ฉันพูด'ใช่ค่ะที่รัก'อย่างเนี่ยหรอให้ตายเหอะ!!!แอ็บไว้ก่อนแม่สอน??
"พอๆงั้นผมไปก่อนคะครับ" พี่โทโมะเอามือมาปิดปากฉันไว้แล้วเกี่ยวคอฉันให้เดินไปตามแรงพี่แก-*- โหดร้ายT^T
+ + + + + + +
เราอัพแล้วน๊าาาาาพรุ่งนี้เราว่าเราจะลงฟิคเรื่องใหม่(โปรเจ็ควันสำคัญ)ชาวTKคงรู้ดีใช่ม๊าอย่างไงก็ติดตามผลงานทุกๆเรื่องด้วยนะคะ
#ถ้าเมนต์น้อยเราแต่งให้ตอนจบหักมุมให้ดู!!!
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ