รักของแม่มดกับแวมไพร์
เขียนโดย lovevery
วันที่ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 11.39 น.
แก้ไขเมื่อ 16 ตุลาคม พ.ศ. 2558 23.56 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
20) แก้ว
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความณ วันใหม่สาวๆตื่นขึ้นมา สาวๆเดินลงมากินข้าวข้างล่าง
(แก้ว) ฟาง..ได้ผงรักษามายังอะ
(ฟาง) อืมได้มาแล้วล่ะ
(เฟย์) ต่อไปก็หัวใจหมาป่าสิน่ะ...
(แก้ว) ขี้เกียจอ่าาาา
(ฟาง) ไปเลยๆไม่ต้องเลย ฉันก็เหนื่อยยยยย
(แก้ว) แฮะๆ
แล้วสาวๆก็กินข้าวจนเสร็จ แก้วเดินทางไปที่โลกแม่มดเพื่อไปที่หอสมุดแม่มด เพื่อหาข้อมูลเกี่ยวกับ
หัวใจหมาป่า
(ผู้ดูแล) สวัสดีจ้าน้องแก้ว
(แก้ว) สวัสดีค้า วันนี้แก้วขอใช้ห้องสมุดหน่อยนะค่ะ
(ผู้ดูแล) จ้าตามสบายเลย แต่ถ้าหาไม่เจอเรียกฉันนะจ๊ะ
(แก้ว) โอเคค้า
แล้วแก้วก็เดินไปตามช่องต่างๆเพื่อหาสมุด แล้วเธอก็ไปเจอหนังสือ'ป่ามรณะ' แก้วหยิบขึ้นมาอ่าน
แล้วไปหาที่เงียบๆนั่งอ่าน
(แก้ว) ป่ามรณะเป็นป่าที่มีแต่ภัยอันตราย ไม่ว่าจะเป็นแมงมุมปีศาส จิ้งจอกเก้าหาง สัตว์อันตราย
ต่างๆโดยเฉพาะ มนุษย์หมาป่า มนุษย์หมาป่าเป็นสัตว์ครึ่งคนครึ่งสัตว์ สามารถแปลงร่างเป็นคนได้
และหัวใจของมัน สามารถนำมาทำเป็นยาได้ แต่เป็นเรื่องยากที่จะได้หัวใจของมนุษย์หมาป่ามา
หมาป่าต้องยอมสละหัวใจของตัวเองถึงจะมีผล100 เปอร์เซน ถ้าไปฆ่าแล้วเอาหัวใจมาก็จะมีผล
ยาเป็น 0 ที่อยู่ของหมาป่าคือทางตอนเหนือของโลกเวทย์มนต์
พอแก้วอ่านจบ แก้วถึงกับถอนหัวใจเถือกใหญ่
(แก้ว) จะเอามายังไงว่ะเนี่ยยยย
แต่แก้วก็เก็บหนังสือไว้ที่เดิม แล้วก็เดินทางไป ทางตอนเหนือทันทีทั้นั่นอากาศผิกปกติ เดี๋ยวหนาว
เดี๋ยวร้อน แก้วเห็นป่ามรณะแล้วเธอรีบลงจากไม้กวาดแล้วเดินเข้าไปในป่าทันที ระหว่างทางมืดไป
หมด มีเสียงหมาห้อน แล้วมีค้างคาวบินเต็มไปหมด แล้วก็มีบางอย่างวิ่งตัดหน้าแก้วไป พรึ่บบ!!!..
(แก้ว) ใครอ่ะ ออกมาน่ะ
(...) ฉันอยู่นี่..
(แก้ว) ใครฉันมองไม่เห็นออกมาที่สว่างกว่านี้หน่อย
แล้วคนๆนั้นก็เดินออกมา แสงจันทร์ส่องใบหน้าของเค้า น่ารักมากกกกกก หล่อหน้าคมมากกกกก
(แก้ว) นายเป็นใคร..
(...) ฉันเจ ยินดีที่รู้จักแม่มดสาว
(แก้ว) เจ..นายรู้หรอ ว่าฉันเป็น.....
(เจ) เพราะฉันทั้งเก่ง หล่อไงล่ะ ฮ่าๆ
(แก้ว) มโนไปไกลลลลล
(เจ) แล้วเธอชื่อไรอ่ะ
(แก้ว) ฉันชื่อแก้ว แล้วเจนายมาทำไรในป่านี้อะ
(เจ) ฉันอยู่ที่นี่มาเกือบพันๆปีแล้วน่ะ
(แก้ว) ห๊าาาาา
(เจ) เธอฟังไม่ผิดหลอก ฉันอยู่นี่มาเกือบพันๆปีแล้วจริงๆ
(แก้ว) หรือว่านายเป็น...
(เจ) อืม ฉันเป็นหมาป่า...
(แก้ว) มะ..หมา ป่าาาาา
(เจ) เธอไม่ต้องกลัวฉันหลอก ฉันไม่ทำไรเธอหลอก
(แก้ว) หรอ..
(เจ) ระวัง!
เจวิ่งมาพลักแก้วล้มลง แล้วดึงแก้วขึ้นมาแล้ววิ่งเข้าไปในป่ามืดดดด
(แก้ว) นี่!นาย ทำไรหน่ะ
(เจ) หมาป่าน่ะ ตอนนี้มีพวกดีกับไม่ดี เมื่อกี้อาเป็งกงเล็บของหมาป่าพวกกไม่ดีชื่อว่า เดย์ตัสพวก
เดย์ตัสน่ะ เป็นหมาป่าที่กินเนื้อของพวกมนุษย์เป็นอาหาร
(แก้ว) แล้วนายอะ พวกไหน
(เจ) ฉันเป็นพวกเสย์ตัสน่ะ กินเลือดของสัตว์เป็นอาหารเท่านั้น
(แก้ว) พวกดีงั้นหรอ..
(เจ) ช่าย
แล้วเจก็พาแก้ววิ่งไปที่หมู่บ้านของพวกเสย์ตัส เป็นหมูบ้านเล็กๆแต่มีความสุขมาก
(เจ) มานี่ฉันจะพาไปหาผู้นำหมู่บ้าน
(แก้ว) ฉันจะโดนไรไหม
(เจ) ไม่หลอกน่าาา
แล้วเจก็พาแก้วไปหาผู้นำหมู่บ้าน
(เจ) ท่านครับ
(ผน.หมูบ้าน) ว่าไง
(เจ) ข้านำแม่มดตนหนึ่งมาครับ
(ผน.หมู่บ้าน) หื้มแม่มดงั้นหรอ
(เจ) ครับ
(แก้ว) สะ..สะ..สวัสดีค่ะ
(ผน.หมู่บ้าน) อ้าวเจ้าเป็นผู้หญิงงั้นรึ ข้านึกว่าผู้ชาย
(แก้ว) -3-
(ผน.หมู่บ้าน) ฮ่าๆข้าขอโทษละกันน่ะ เจ้าเป็นแม่มดงั้นรึ
(แก้ว) ใช่ค่ะ
(ผน.หมู่บ้าน) คำทำนายอาจจะเป็นเรื่องจริง
(แก้ว) ห้ะ..คำทำนาย
(ผน.หมู่บ้าน) คำทำนายบอกว่า เมื่อพระจันทร์เต็มดวงในคืนที่1000ปีบริบูรณ์ จะมีแม่มดตัวน้อย
มาช่วยให้ดินแดนเดย์ตัสและเสย์ตัสรวมกันเป็นหนึ่งเดียวอีกครั้ง..
(แก้ว) อ้าวทั้งสองอณาจักรนี่เคยอยู่ด้วยกันมาก่อนหรอค่ะ
(เจ) ใช่ แต่ว่าดินแดนเดย์ตัสหาว่าดินแดนของพวกเราฆ่าลูกสาวและภรรยาของมีน มีนเป็นผู้นำของ
ดินแดนเดย์ตัส
(แก้ว) แล้วพวกท่านทำรึเปล่า
(ผน.หมู่บ้าน) ไม่เคย พวกเราไม่เคยฆ่ามนุษย์ถ้าไม่จำเป็น
(เจ) แต่ก่อนดินแดนเดย์ตัสก็ไม่กินเนื้อมนุษย์เหมือนกัน แต่ว่าเพราะฮังแมน...
(แก้ว) ห้ะ ฮังแมน
(เจ) เป็นคนที่จะฆ่าเธอเมื่อกี้อะ ยิ่งเธอเป็นแม่มดด้วยมันคงอยากกินใจจะขาด..เพราะแม่มด
สามารถทำให้หมาป่าชีวิตยืนยาวเป้น2เท่า
(แก้ว) ม่ายน่ะ ฉันกลับล่ะบาย
(เจ) ไปหน๊ายยยยยยยย
(แก้ว) ฉันกลัวอะ
(เจ) ไม่ต้องกลัวที่นี่ปลอดภัย
(ผน.หมู่บ้าน) อีก5นาทีก็เป็นวันพระจันทร์เต็มดวงครบ1000ปีแล้ว
(แก้ว) ห้ะ...!
(เจ) เธอฟังไม่ผิดหลอก อีกไม่กี่นาทีก็จะครบ1000ปี
(แก้ว) แล้วนายจะกลายเป็หมาป่าเหมือนในหนังไหมอ่ะ
(เจ) ปยอ.
(แก้ว) อ้าวววว ผิดใช่ปะ
(เจ) ป่าว..
(แก้ว) เอ่อ กลับแล้ว..
แล้วแก้วก็เดินหน้าเบี้ยวหน้าบูดเดินออกไป แต่เจได้แอบเดินตามไปด้วยอยู่ห่าง แก้วเดินไปแถว
น้ำตก
(เจ) ผู้หญิงนี่ชอบแบบนี้กันทุกคนเลยรึเปล่า
(แก้ว) ก็ไม่รู้ดิ ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน
(เจ) นี่เธอมาทำไรที่นี่อ่ะ
(แก้ว) เอ่อ...เห้ยยยย
แก้วหันไปเห็นดวงตาสีแดงๆอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากที่แก้วกับเจนั่งอยู่ แล้วเลยให้เจกระโดดไป
พร้อมกัน แล้วแก้วก็ใช้เวทย์มนต์ให้เจลอยขึ้น แล้วแก้วก็ทำใจไปคุยกับคนๆนั้น
(แก้ว) นี่นายเป็นใครอ่ะ
(...) ฉันชื่อฮังแมน
(เจ) ไอฮังแมน!!
(ฮังแมน) ว่าไงอีเด็กไม่รู้จักโต
(เจ) อย่ามาพูดกับฉันแบบนี้น่ะ!
(ฮังแมน) ทำไม!
(...) หยุด!!!!
แล้วก็มีเสียงปริศนาดังขึ้นมา เค้าเดินออกมาจากทุ้งหญ้า
(...) ท่านเป็นแม่มดรึ
(แก้ว) ใช่
แก้วได้ยินเสียงแว่วเข้ามาในหูแล้วแก้วก็สำผัสได้ถึงพลังงานบางอย่างมันสะท้อนมาจากคนๆนั้น
ว่า'ถ้าเจ้าเป็นแม่มดช่วยข้าด้วย..ช่วยให้ข้าตาสว่างสักที ช่วยข้าด้วย' หรือว่าคนๆนี้จะโดนบางอย่าง
คุมวิญาณอยู่ แก้วตั้งสมาธิและปล่อยพลังใส่คนๆนั้น แล้วเค้าก็สลบไปสัก10วิ แล้วฝื้นขึ้นมา
(...) ขอบคุณเจ้ามาก!
(แก้ว) อ่าๆ
(เจ) เธอทำอะไรกับมีนอะ
(แก้ว) ห้ะ ใครน่ะ
(เจ) มีนไงที่พวกฉันเคยเล่าให้ฟังอ่ะ
(แก้ว) ...................อย่างนี้นี่เองหึ
แก้วยิ้มแบบเจ้าเลห์ แล้วมองไปที่หมูบ้านเสย์ตัส แล้วใช้เวทย์เรียก ผู้นำหมู่บ้านของเสย์ตัสมา
5 นาทีผ่านไป
แล้วก็มีหมาป่าตัวหนึ่งวิ่งมา แล้วมาหยุดตรงแถวๆน้ำตก แล้วแก้วกับเจก็ลอยลงมาข้างๆหมาป่า
ตัวนั้น
(แก้ว) ท่านมีน...ท่านอยากรู้ใช่ไหมว่าใครฆ่าภรรยาและลูกสาวท่าน
(มีน) ข้าอยากรู้!
(แก้ว) นั้นข้าจะแสดงให้ทุกคนดู
แล้วแก้วก็รายเวทย์มนต์ทำให้เห็นเรื่องราวต่างๆในอดีต เห็นทุกอย่างว่าใครทำอะไร แล้วคนที่ฆ่า
ภรรยากับลูกสาวของมีนคือ 'ฮังแมน'
(แก้ว) ฮังแมนต้องการให้ท่านเชื่อใจและไว้ใจเค้าให้มากที่สุดเพื่อที่จะได้ยึกครองอำนาจจากท่าน
(ฮังแมน) ฮ่าๆๆๆๆ พวกเจ้าผิดเองที่โง่มาได้ตั้งนาน
(มีน) แกร ฆ่าลูกสาวกับเมียฉัน
(แก้ว) แน่จริงนายมาสู้กับฉนตัวต่อตัวมา
แล้วแก้วก็เดินไปอยู่ข้างหน้าฮังแมน แล้วเริ่มสู้กัน ต่างคนต่างไม่ยอมกันและกัน แก้วเริ่มหมดแรง
เพราะแก้วเป็นผู้หญิงมีพลังน้อยกว่า ฮังแมนเลยกลายร่างเป็นหมาป่า แล้วพุงเข้าใส่แก้วแต่เจมา
ขว้างไว้ ทำให้เจมีแผลขนาดใหญ่มากกกกกกกกกกกกก
(แก้ว) เจๆๆๆๆๆ
(เจ) แก้ว...ฉะ...ฉันไม่ไหวแล้ว
เจเริ่มมีอาการกระอักเลือด
(แก้ว) เจนายต้องไม่เป็นอะไร
(เจ) แก้วเอาไปสิ..หัวใจหมาป่าน่ะ
(แก้ว) ไม่เอาเจ เจต้องไม่เป็นอะไรน่ะ
(เจ) ฉันคงไม่รอด
(แก้ว) ไม่เอาไม่พูดแบบนี้น่ะ
(เจ) เอาไปหัวใจของฉัน ขวักมันออกไป
(แก้ว) ไม่ ไม่
แก้วไม่ยอมขวักหัวใจของเจ เจเลยใช้แรงครั้งสุดท้ายขวักหัวใจของตัวเองออกมาแล้วพูดประโยค
สุดท้ายว่า 'ฉันรักเธอน่ะ' แล้วเจก็นิ่งไปไม่มีแม้แต่ลอยยิ้ม ไม่มีแม้แต่เสียงหัวเราะ เค้ายอมตาย
เพราะเธอ แก้วเอาหัวใจของเจมาแล้วเก็บเอาไว้ แก้วใช้เวทย์กำจัดหมาป่าที่ไม่มีใครทำได้
รายใส่ฮังแมน ปังงงงงงงงงงงงง ฮังแทนกระเด็นไปแล้วร่างกายของฮังแมนก็สลายไปกับสายลม
แก้วหันมาสนใจกับคนที่นอนอาบเลือดอยู่บนพื้น แก้วใช้พลังให้ร่างของเจลอยขึ้นแล้วสลายไป
พร้อมกับสายลม สายลมพัดขึ้นไปที่ดวงจันทร์ แล้วก็มีกลุ่มดาวเรียงกันเป็นรูปคล้ายหมาป่าใกล้ๆ
กับดวงจันทร์
(แก้ว) ขอบใจน่ะเจ...
ว๊าบบไปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปป
จบ------------------------------------------------
ไรขอโทษน้า ที่ไม่ได้อัพช่วงนี้คิดแนวไม่ค่อยออก+ขี้เกียจ
//////ขอโทษน้า เดี๋ยวจะพยามอัพน่ะ
///ต่อไปของเฟย์น้าาาา
///////ติ-ชมได้น่ะไรต์ไม่ว่า โหวตด้วยน้า เดี๋ยวจะพยามมาอัพ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ