รักของแม่มดกับแวมไพร์

9.6

เขียนโดย lovevery

วันที่ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 11.39 น.

  33 chapter
  70 วิจารณ์
  55.33K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 16 ตุลาคม พ.ศ. 2558 23.56 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

19) ฟาง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 ฟางกลับมาที่ดินแดนแม่มด แล้วไปหาผู้นำว่าบ้านของแม่มดที่เก็บผงรักษาอยู่ที่ไหน 

(ผู้นำ) เจ้าจะรู้ไปทำไม?

(ฟาง) ข้า..แค่ได้ยินข่าวลือมา 

(ผู้นำ) แม่มดคนนี้น่ะ..ก่อนน่ะเก่งมาก ฉันรู้น่ะว่าเธอจะไปที่นั่น

(ฟาง) คือ...

(ผู้นำ) ฉันรู้ว่าเธอคงเอาไปรักษาใครสักคนฉันเข้าใจ อยู่ทางตอนใต้ของโลกเวทมนต์ อยู่

ใกล้ๆทะเลสาบ แต่ฉันขอเตือนอะไรเธอไว้อย่างน่ะ ไม่มีใครออกมาจากที่นั่นได้

(ฟาง) ยังไง....ฉันก็จะไป

(ผู้นำ) ฉันเชื่อว่าเธออาจจะได้รับบทเรียนอะไรสักอย่างแน่ๆ

(ฟาง) นั้น..ข้าขอไปก่อนน่ะค่ะ

 แล้วฟางก็รีบไปทางใต้ของโลกเวทย์มนต์แล้วผ่านไป 30 นาทีก้มาถึง ฟางขี่ไม้กวาดวนรอบๆจน

เจอ

บ้านหลังหนึ่งมีเมฆปกคลุมสีดำเต็มไปหมด ฟางกลื่นน้ำลายแล้วใจกล้าขี่ไม้กวาดไปที่บ้านหลัง

นั้น พอฟางถึงหน้าบ้าน ฟางปิดประตูเข้าไปมีแต่ฝุ่นแล้วสภาพข่างในเละเทะไปหมดฟางทำใจ

กล้าเดินเข้าไป แล้วเธอก้ไปชนผ้าม่านที่ปิดรูปของแม่มดคนนั้นเอาไว้ ฟางเปิดผ้าออกทำให้เห็น

หน้าของแม่มดคนนี้แต่สิ่งที่พบคือ..รูปในภาพสวยมากจนเธออึ้ง แล้วลมก้พัดแรงขึ้นแล้วเธอก็ใช่

พลังที่น้าโฟร์สอน แล้วฟางก้เห็นว่าผงรักษาอยู่ชั้น2ที่ห้องปรุงยา ฟางเดินขึ้นไปเสียงบันได้

ตึก ตึก ตึกแล้วสักพักฟางหยุดเดินแล้วเหมือนว่าเสียงบันไดยังไม่หมดลงทั้งๆที่เธอหยุดแล้ว

สิ่งที่เธอคิดตอนแรกเลยคือมีคนตามหลังเธอมา แล้วอยู่ลมก้พัดแรงขึ้น มีฝนตกข้างนอกหนักมากฟ้า

ผ่า ทำให้ฟางวิ่งหนี้สุดชีวิตแล้วฟางก็รีบวิ่งเข้าห้องๆหนึ่งเป็นเหมือนห้องปรุงยา แล้วอยู่ก้มีเสียง

ดนตรีขึ้นมาพร้อมกับเสียงร้องที่แสดงถึง พลังและความเศร้าฟางเอาหูชิดกับกำแพงด้านหนึ่งที่เธอ

ได้ยินแล้วเสียงนั้นทำให้เธอกล้าแล้วใช้พลังถอดวิญญาน แล้วฟางก้ถอดวิญญานออกมาแล้วเดิน

ไปที่ห้องๆนั้นก้เห้นมีผู้หญิงคนหนึ่งร้องเพลงอยู่ตรงริมหน้าต่าง

(ฟาง) คือ....

(....) เจ้าเป็นใคร!!!มาทำอะไร!!!!

(ฟาง) คือ..คุณเป็นเจ้าของบ้านหลังนี้ใช่ไหมค้ะ

(....) ใช่!! เจ้ามาทำไรที่นี่

(ฟาง) คือฉันอยากได้ผงรักษา 

(....) ฉันไม่ให้ กรี๊ดดดดดดดดดดดดด

(ฟาง) ///ปิดหู

(....) กลับไปส่ะ!

(ฟาง) ไม่!ฉันจะไม่กลับ จนกว่าฉันจะได้ผงรักษา

(....) ฉันบอกว่าฉันไม่ให้ไง!

(ฟาง) คุณเป็นอะไร ทำไมเพลงที่คุณร้องมันถึง..

(....) อย่าพูด...กรี๊ดดดดดดดดดดด

(ฟาง) โอ๊ย! กรี๊ดไรหนักหนาว้ะ มีไรก้บอกมาดิไม่ต้องกรี๊ดแสบหู

(....) 0_0

(ฟาง) มีไรก้บอกมา ฉันพร้อมที่จะรับฟัง

(....) ฉันชอบคนๆหนึ่งงแล้วฉันรักเค้ามากแล้วเค้าก้ต้องไปอยู่ที่อื่น ฉันคิดถึงเค้าจนฉันทำไรไม่ถูก

เดินตกบันไดตาย

(ฟาง) บันไดบ้านเธอชันมากน่ะ ฉันก้เกือบล้มแล้ว

(....) ?

(ฟาง) เธอคิดถึงเค้าใช่่ไหมล้ะ ฉันช่วยเธอได้

(....) ได้จริงหรอ!?

(ฟาง) ฉันขอดูจิตใจเธอหน่อยน้ะ

 ฟางเห็นว่าแม่มดที่เธอคุยอยู่่นั้นชื่อนิดเธออายุเพียง 18 เธอแอบชอบครูที่สอนเวทย์ ชื่อตันแล้ว

ครูเค้าลาออก ทำให้นิดเหม่อจนตกบันได ฟางเลยติดต่อพลังจิตกับคนๆนี้ แล้วก้ได้ วิญณานของ

ตันมาที่บ้านของนิดที่ฟางเรียกมา ตันกับนิดคุยกันน้ำตาของนิดไหล่ออกมาไม่หยุด แล้วพอสอง

คนคุยกันแล้วนิดก้บอกรักตัน แล้วตันก้บอกว่าตอนนั้นเค้าก้ชอบนิดเหมือนกัน แต่นิดได้แต่พูดว่า

เราสองคนคงรักกันไม่ได้ วิญญานของตันกลับเข้าร่างตัวเอง แล้วนิดก็ยิ้มแล้วก้ร้องไห้ออกมา

(ฟาง) ฉันเข้าใจความรู้สึกน่ะ

(นิด) ขอบใจน่ะ...ฉันรู้สึกดีมากเลยล้ะ

(ฟาง) คือ..ฉันขอผงรักษาได้ไหม

(นิด) ได้สิ..เอาไปเลย

 ฟางกลับเข้าร่าง แล้วนิดก้บอกว่าผงรักษาอยู่ตรงไหน  

(ฟาง) เย้! ได้มาแล้ว

(นิด) ทำไมเธออยากได้จังเลยล้ะ

(ฟาง) ฉันจะเอาไปรักษาคนๆหนึ่งน่ะ

(นิด) ทำไมเธอถึงช่วยเค้าละ

(ฟาง) ไม่รู้เหมือนกันน่ะ ฉันอยู่กับเค้าแล้วก็โอเครอ่า

(นิด) เธอชอบเค้าหรอ

(ฟาง) บ้า -//-

(นิด) เธอรีบไปได้แล้ว

(ฟาง) ขอบใจอีกรอบน้ะ

 ฟางกลับมาที่บ้านแล้วเหนื่อย หลับเป็นตาย55

อัพล้ะน้าาา ช่วงนี้จะพยามอัพน้ะ  

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา