LOVE PAIN.. รักนี้โหดร้าย

9.4

เขียนโดย yingyoy

วันที่ 21 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 17.10 น.

  29 ตอน
  82 วิจารณ์
  58.18K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 22.43 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

9)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 เช้าวันต่อมา

 

"ทำไมต้องทรมานตัวเองขนาดนี้ด้วยนะ" ป๊อปปี้มองฉันอย่างตำหนิ

 

"อะไรเล่า นายจะไปรู้อะไรคนอย่างนายไม่มีางเข้าใจหรอก"

 

"ทำไม...จะไม่เข้าใจ"

 

"หมายความว่าไง"

 

"ไม่รู้ซักเรื่องได้มั้ย" เอ้าไอบ้านี่

 

"ก็ฉันอยากรู้นี่ บอกหน่อยน้าาาาาๆๆ"

 

"เหอะ ฝันไปเถอะ ฮ่าๆ เธอเนี่ยน้า ดูดิหน้าตาดูไม่ได้เลย คนอะไรร้องไห้จนตาบวมขนาดนี้ ฮ่าๆ ยัยปลาทองเอ้ยย" ป๊อปปี้พูดเเล้วขยี้หัวฉัน อ๊ากกก หัวฉันพังหมด ไอบ้า 

 

"อ๊ากกกก ผมเสียทรงหมด" 

 

"เเบร่ ยัยปลาทองง ฮ่าฮ่า"เค้าเเลบลิ้นปลิ้นตาใส่ฉัน ก่อนจะวิ่งหนีไป

 

"ไอบ้าา กลับมาเดี๋ยวนี้นะ "

 

 

ในห้องเรียน

 

"เฮ้ออ"

 

"พี่ฟางเป็นอะไรรึป่าว เห็นนั่งถอนหายใจ"

 

"เฮ้ออ เฟย์ขอถามอะไรหน่อยสิ"

 

"ถ้าต้องเลือกระหว่างหัวใจกับความถูกต้อง เฟย์จะเลือกอะไร"

 

"อืม..อันนี้มันก็ตัดสินยากนะ เเต่เราควรเลือสิ่งที่ทำให้เรามีความสุขที่สุด สิ่งที่จะไม่ทำให้เราเจ็บปวดหน่ะพี่ฟาง" ใช่ควรจะเลือกเเบบนั้นสินะ เเต่ทำไมเราถึงต้องกังวลขนาดนี้ด้วย เฮ็อ ช่างเถอะปล่อยเลยตามเลย ให้เวลาเป็นตัวตัดสินล่ะกัน

 

พักกลางวัน

  

ภายในห้องสมุด

 

ร่างบางหลับคาหนังสืออีกตามเคย เเต่ทว่ามีร่างๆหนึ่งมานั่งอยู่ขางๆเธอ เขาจับผมที่ปรกหน้าร่างบางออกเบาๆ พร้อมกับรอยยิ้มที่อ่อนโยน

 

"พิชขอโทษนะฟาง"

 

เวลาผ่านไป...

 

กริ๊งงงงงงง

 

เสียงออดได้ดังขึ้น ปลุกร่างบางที่นอนหลับไหล

 

"ตื่นเเลวหรอ"

 

"อ๊ะ พิชนายมาอยู่ที่นี่ตั้งเเต่เมื่อไหร่" ตายล่ะ ฉันนอนกรน น้ำลายย้อยรึป่าวเนี่ย เสียหมดฉัน

 

"ซักพักเเล้ว เหมือนเมื่อก่อนไง" เเววตาของนายมันชั่งเศร้าจริงๆ เเต่ฉันยังจะเชื่อนายได้อีกมั้ย

 

"พิชมาเอาคำตอบ ตกลงฟางจะว่ายังไง"

 

"เอ่อ คือ"

 

"เพราะป๊อปใช่มั้ยที่เป็นสาเหตุทำให้ฟางลังเล พิชจะไปคุยกับป๊อปเอง"

 

"อย่านะ!! อย่าทำเเบบนี้ ขอร้อง..."เสียงสั่นๆของฟาง เเละมือที่ฉุดรั้งชายหนุ่มไว้ เเละไม่นานสิ่งที่กลั้นไว้ก็ไหลออกมาจนได้

 

"ร้องไห้อีกเเล้ว หน้าตาดูไม่สดใสเลย ไม่ร้องนะคนดี"พิชใช้มือเช็ดน้ำตาให้ฟางอย่างอ่อนโยน

 

"พิชไม่ไปก็ได้ เเต่ว่าฟางต้องให้พิชมาหาฟางนะ คิดซะว่าเป็นการไถ่โทษที่ทำให้ฟางเสียใจล่ะกัน" หะ หา!!!!

 


"ไปล่ะ เเล้วเจอกัน" นายคิดจะทำอะไรเนี่ย พิช

 

 

คาบสุดท้ายหลังเลิกเรียนถูกเเบ่งออกมาให้เด็กเข้าชมรม

ร่างบางเข้ามาในห้องชมรมพร้อมกับได้รู้จักสมาชิกทั้งหมด ก่อนจะจัดสรรเเบ่งหน้าที่ เเละบทละคร เเละเธอได้ถูกโหวตให้รับบทเป็นตัวเอกด้วยหน้าตาที่น่ารักกว่าคนอื่น

 

"เอ่อเเล้วตกลง พระเอกจะมามั้ยค่ะ"สมาชิกคนนึงถามขึ้น

 

"มาเเล้ววๆ ขอโทษที่มาช้า"

 

 

นั่นมัน......

 

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

มาอัพล่ะนะ อิอิ 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา