LOVE PAIN.. รักนี้โหดร้าย
เขียนโดย 
yingyoy
วันที่ 21 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 17.10 น.
แก้ไขเมื่อ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 22.43 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
24)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ‘วันนี้ป๊อปออกไปข้างนอกกับเพื่อนนะ อาหารเช้าเตรียมไว้ให้แล้ว ไปเรียนพิเศษดีๆนะ ยัยแม่มด ^^’
ฉันกำลังอ่านกระดาษโน๊ตใบเล็กๆ ที่แปะอยู่ตรงตู้เย็น ให้ตายเถอะกำลังรู้สึกดีเลยที่เค้าเตรียมอาหารไว้ให้ แต่มา
ขัดตรง แม่มดนี่แหละ
‘’หืม….เลิกกันนะเธอ ก่อนมันจะสายไป…”
“ฮัลโหลม๊า”
(ลูกฟาง วันนี้ม๊ากับน้องจะไปหาลูกนะ ลูกว่างใช่มั้ย)
“หลังเที่ยงนะม๊า ฟางว่าง”
(ลูกออกมาหาม๊าเองได้ใช่มั้ย พอดีม๊ามีธุระหน่ะ ม๊ารอที่ร้นเลยนะ)
“ได้ค่ะ งั้นไว้ฟางโทรหานะ”
อ๊ากกกกกกก ม๊ามาหา คิดถึงม๊าจะแย่ อิอิ
----------------------------------------------------------------------------------------------
“อันนี้สวยนะ” สาวร่างเล็กหันไปพูดกับชายหนุ่มที่กำลังเลือกสร้อยที่อยู่ในตู้กระจก
“อืมม พี่ครับขอดูอันนี้หน่อย” พนักงานสาวหยิบสร้อยเส้นบางๆเส้นนั้นและยื่นให้เขา
“อืมมม….” ป๊อปปี้หยิบสร้อยขึ้นมาดูอย่างพิจารณา
“คงต้องลองแล้วหละ จินนี่” ป๊อปปี้พูดแล้วยกสร้อยขึ้นไปคล้องคอหญิงสาวก่อนจะค่อยๆใส่ให้เธอ โดยไม่รู้เลย
ว่าหญิงสาวนั้นหน้าเริ่มขึ้นสีระเรื่อแค่ไหน
“อื้ม ตกลงเอาเส้นนี้ครับ” ป๊อปปี้พูดแล้วยื่นสร้อยให้พนักงาน
จินนี่แอบมองใบหน้าเขาที่เอาแต่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่คนเดดียวอย่างสงสัย แต่ก็ไม่กล้าที่จะถามเขาออกไป
ณ เวลาเที่ยงตรง
“หืมมม เลิกกันนะเธอ ก่อนมันจะสายไป…”
“มีไร” ฟางกรอกเสียงกวนๆใส่ป๊อปปี้ทันทีที่เธอรับสาย
(ฟางเรียนพิเศษเสร็จแล้วใช่มั้ย)
“อืม ทำไมอ่า”
(วันนี้มีนัดที่ไหนรึป่าว คือว่าป๊อป….)
“มี”
(เฮ้ ได้ไงอ่า นัดกับใคร)
“แล้วป๊อปเกี่ยวไรด้วย ”
(โธ่ ฟางงง ฟางนัดกับใครไว้บอกป๊อปมาเถอะ)
“แม่หน่ะ”
(แล้วไปยังไง)
“แท๊กซี่”
(งั้นป๊อปขอไปส่งนะ)
“ไม่ได้!!!”
(ทำไมอ่าฟางง)
“ไม่ได้ก็คือไม่ได้”
(ฟางต้องมีเหตุผลซิ)
“ป๊อปคิดไม่ดีกับครอบครัวฟาง เหตุผลแค่นี้พอมั้ย”
(ป๊อปไม่ได้คิดอย่างนั้นแล้ว)
“โกหก!!!”
(ไม่รู้หล่ะ ป๊อปจะไปรับฟางที่หน้าเรียนพิเศษนะ)
“นี่ บอกว่าไม่ไงเล่า ตู๊ดด…” นายบ้า พูดไม่รู้เรื่องหรือไง แล้วยังจะมาตัดสายใส่อีก รู้สึกลางสังหรณ์ไม่ดีเลย
แฮะ
.”หืมม เลิกกันนะเธอ ก่อนมันจะสายไป…”
“ฮัลโหล ว่าไงค่ะม๊า”
(ลูกเรียนเสร็จรึยัง พอดีม๊าทำธุระเสร็จแล้วหนะ)
“อ่อ เสร็จแล้วค่ะ กำลังจะนั่งแท๊กซี่ไป”
(ไม่ต้องแล้วนะ ลูกรออยู่ตรงนั้นนะ เดี๋ยวม๊าไปรับ)
“ค่ะ”
รถคันหรูแล่นมาด้วยความเร็วก่อนจะมาจอดอยู่ข้าหน้าฟาง กระจกสีดำเลื่อนลงเรื่อยๆทำให้เห็นใบหน้าหล่อคม
มองมาที่เธอ
“ฟางขึ้นมาสิ เดี๋ยวป๊อปไปส่ง”
“กลับไปเถอะป๊อป เดี๋ยวแม่ฟางมารับ”
“ขึ้นมาเถอะ เดี๋ยวป๊อปไปส่งนะ”
“เอ๊ะ! บอกว่าไม่ต้องไง” ให้ตายเถอะเขาเคยเข้าใจอะไรง่ายๆบ้างมั้ยเนี่ย ฉันกำลังเดินหนีเขา แต่เขาลงจากรถ
แล้ววิ่งตามฉันมาจนได้
ฟางเดินก้าวข้ามถนนเพื่อไปอีกฟาก เธอหันมามองป๊อปปี้อีกครั้งก่อนจะหันหลังเดินต่อ แต่แล้วรถบรรทุกวิ่งมา
ด้วยความเร็วตรงมาหาร่างบางโดยที่เธฮไม่รู้ตัว
“ฟางงงงงงงงงงงงงงงง!!!” ป๊อปปี้เรียกชื่อเธอและวิ่งออกไปโดยไม่สนใจรถที่วิ่งไปด้วยความเร็วของฝั่งตัวเอง
เขาคิดเพียงแค่จะข้ามไปช่วยเธอให้ได้
เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด โครมมม!!!
รถเก๋งคันหนึ่งที่เบรกลากถนนมาระยะไกล ก่อนจะหักหัวพุ่งขึ้นเกาะกลางถนน ภาพนั้นที่ฉายชัดในแววตาของ
ร่างบางที่หลบรถบรรทุกคันใหญ่ได้เพราะเขาช่วยไว้ เธอตกใจโพรงทันทีกับเหตุการณ์ตรงหน้า
“ไม่จริง ฮือออ ม๊า น้องฟินน ไม่นะ ฮืออออ” ฟางเดินเข้าไปใกล้รถคันที่เธอคุ้นเคยดี ร่างบางพยายามทุก
กระจกรถที่คว่ำอยู่เพื่อช่วยมารดา และน้องสาวตัวเล็กออกมา แต่ก็ไม่เป็นผล ป๊อปปี้ที่เห็นเช่นนั้นก็เข้าไปดึง
ฟางออกมา แต่ก็ถูกสะบัดออกอย่างแรง
“ป๊อปปพอใจแล้วใช่มั้ย!!! พอใจรึยัง!!!” เธอพูดใส่หน้าเขาอย่างสุดเสียง พร้อมร่างที่ทรุดลงไปต่อหน้าเขา
มือเล็กจิกปลายเสื้อเขาอย่างแค้นเคือง พร้อมกับร้องไห้อย่างหนัก ป๊อปปี้มองเธอแล้วหันไปมองดูรถคันตรงหน้า
ด้วยความรู้สึกผิด
‘อะไรกัน มันต้องไม่เป็นแบบนี้สิ ไม่จริงใช่มั้ย นี่เราฝันไปใช่มั้ย ใครก็ได้ช่วยปลุกเราที ได้โปรดด…’
------------------------------------------------------------------------------------------------------
มาอัพให้เเลวน้าาาาา เสียใจ เม้นหายอ่าาาาาาาาาาาาา T3T
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
