Change to love ?? เปลี่ยนเป็นรักได้รึเปล่า ??
9.9
เขียนโดย 
Gi_sweetie
วันที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.24 น.
39 chapter
368 วิจารณ์
88.72K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2556 20.21 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
แชร์นิยายฟิคชั่น
27) เฉยชา...
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ 27
เฉยชา...
"เฮ้ย! ไอป็อปคิดยังไงชวนพวกกูมากินเหล้าว่ะ" เขื่อนถามขึ้นมาอย่างแปลกใจ เมื่อไม่กี่นาทีทีาแล้ว เขากับโทโมะ โดนป็อปปี้โทรตามให้มาผับอยู่เแ็นเพื่อน
มันไมาใช่จะน่าตกใจอะไรมากหรอกนะ ก็แค่...
ไอ้นี่มันไม่เคยมาผับอีกเลยตั้งแต่เป็นแฟนกับ ฟาง เลยน่ะสิ
แต่วันนี้ทำไมมันเกิดบ้าอะไรขึ้นมา ชวนพวกเราให้มาผับเป็นเพื่อนมันอีกต่างหาก
"กูเบื่อ"
แต่เขื่อนกับโทโมะได้แต่มองหน้ากันอย่างงงๆ อีกครั้งหนึ่ง กับคำตอบและน้ำเสียงของป็อปปี้
มันฟังดู...
เย็นชาแบบบอกไม่ถูก...
แถมกิริยาของมันก็ราวกับคนอกหักมาอย่างไรอย่างนั้น หรือมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นระหว่างทั้งคู่รึเปล่า?
ป็อปปี้มักจะมีอาการแบบนี้เวลาโมโหใครสักคน...
แถมหากมันโมโหขึ้นมาทีนึงละก็...หึ เตรียมตัวเก็บห้องใหม่ได้เลย อาจจะเละ ราวกับพายุพึ่งผ่านไป...
"มึงเบื่อหรือมีอะไรอยู่ในใจกันแน่ว่ะ" เขื่อนถามออกไปอย่างที่ใจคิด
"แค่เบื่อ" ป็อปปี้พูดก่อนที่ทำท่าจะกระดกเข้าปากไปอีกแก้ว แต่ก็ถูกจับแขนเอาไว้ก่อน
"ถ้ามึงเบื่อ มึงจะหน้าหงิกแบบนี้หรอว่ะ" คราวนี้โทโมะพูดออกมาบ้าง แต่เขากลับไม่ตอบ จึงได้แต่ถอนหายใจออกมา
"..."
"กูไม่รู้หรอกนะว่ามึงกับฟางทะเลาะอะไรกัน แต่กูจะบอกอะไรให้...ฟางเค้ารักมึงมากนะเว่ย" เขื่อนพูดพร้อมกับตบบ่าของป็อปปี้เบาๆ เป็นการให้กำลังใจ
"รักมากงั้นหรอ...หึ"
'มีแต่รักลวงๆ ที่เธอให้มานั่นแหละ ฟาง...'
เขาต่อประโยคถัดมาในใจก่อนที่จะกระดกแก้วเข้าปากทันที...
แอ๊ดดด...
เสียงเปิดประตูออกมาเบาๆ ทำให้ร่างที่เผลอหลับไปที่โซฟาถึงกับสะดุ้งตื่นขึ้นมาทันที
พร้อมกับรีบหันไปมองทางหน้าประตู เพื่อหาใครสักคนที่เธอเฝ้ารอเขามาตลอดทั้งคืน
และมีเพียงคำถามเดียวที่อยากจะถาม...
...เขาหายไปไหนเมื่อคืนนี้?
เพียงแค่เขาเดินผ่านเจ้ามาในห้อง กลิ่นของแอลกอฮอล์ก็ส่งกลิ่นฉุนไปทั่วห้องทันที
จนทำให้เธอรู้สึกแปลกใจ...
"ป็อปเมื่อคืนหายไปไหนมา"
ฟางตัดสินใจถามออกไป ในขณะที่ป็อปปี้ก็ทำเป็นเดินต่อไป ไม่สนใจร่างอีกร่างที่นั่งรอเขามานานนับหลายชั่วโมง
ตั้งแต่หัวค่ำยันเช้าตรู่แบบนี้...
"ผับ" พูดสั้นๆ ห้วนๆ ด้วยน้ำเสียงแสดงถึงความรำคาญ
"แล้วทำไมไม่บอกฟาง" ฟางพูดอย่างพยายามบังคับอารมณ์ให้เย็นลง ก่อนที่เธอจะระเบิดคำพูดอะไรต่างๆ นานาออกไป
'จำไว้ฟาง ต้องมีเหตุผล จำไว้...'
เธอพูดเตือนสติตัวเองในใจ ก่อนที่จะระเบิดอารมณ์ออกมาเพราะคำพูดของเขา
"ไม่จำเป็น" เขาพูดเป็นประโยคสุดท้ายก่อนที่จะเดิรเข้าห้องนอนไปอย่างรวดเร็ว
ปล่อยให้เธอยืนมองตามแผ่นหลังของเขาจนลับสายตา
ขอบตาเริ่มแดงก่ำ และมีน้ำตาปริ่มอยู่ที่ดวงตาคู่สวยของเธอ
นี่ไม่ใช่ 'ป็อปปี้' คนที่เธอรู้จักแม้แต่น้อย...
เขาไม่เคยจะมองเธอด้วยสายตาเย็นชามากขนาดนี้...
เขาไม่เคยทำหน้าเมินเฉยต่อเธอมากแบบนี้...
เขาไม่เคยจะพูดน้ำเสียงติดรำคาญแม้ว่าเธอจะทำให้เขารำคาญมากขนาดไหน...
อะไรทำให้เขาเปลี่ยนไปมากขนาดนี้!!!
เธอได้แต่คิดวนไปวนมาในใจ ว่าเธอไปทำอะไรให้เขาโกรธรึเปล่า
ก่อนที่เธอจะปาดน้ำตาที่ทำท่าจะไหลออกมาด้วยความน้อยใจ แล้วรีบกลีบเข้าไปในห้องนอนทันที แล้วค่อยเตรียมชุดที่เธอจะใส่
พาเข้าไปในห้องน้ำไปเำื่อทำธุระส่วนตัวในตอนเช้า
แต่ขณะที่จะเข้าไป สายตาพลันไปสะดุดกับร่างที่นอนอยู่บนเตียงอย่างหมดสภาพ
ก่อนที่จะปิดประตูลง แล้วนั่งร้องไห้คนเดียวด้วยความน้อยใจ...
'โกรธกันทำไมต้องทำแบบนี้กันด้วย ทำไมไม่บอกมาตรงๆ...'
เขาหันไปมองทางห้องน้ำเมื่อเริ่มได้ยินเสียงสะอื้นที่ดังมาจากทางห้องน้ำ ซึ่งก็รู้ว่าใครกำลังร้อง
ทั้งที่ในใจอยากจะเข้าไปกอดปลอบเธอ แต่กก็ทำไม่ได้...
ก่อนที่เขาจะพลิกตัวขึ้นมานอนเหมือนเดิม พลันต้องหลุบตาลงอย่างใช้ความคิดกับเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้น...
"เกิดอะไรขึ้นกับไอป็อปว่ะ?" เขื่อนพูดลอยๆ ออกมา และพยายามที่จะใช้ความคิดมากที่สุดเพื่อหาคำตอบ
ในขณะที่มีอีกสามคนนั่งฟังอยู่ มีทั้ง เฟย์ โทโมะ และ แก้ว...
คนที่พอจะเข้าใจก็คงมีแต่ไอโทโมะนี่แหละ เพราะเมื่อคืนมันก็อยู่ในเหตุการณ์
แต่ความคิดทุกอย่างของเขาก็ต้องกระเจิดหระเจิงกันไปคนละทางทันทีเมื่อแฟนสาวของเขาโพล่งปากถามออกมา
"ทำไม? ไอหน้าหมีพูห์เป็นอะไรอ่ะ?"
"ฮะ!!! เฟย์เย่จ๋า... เขื่อนน้อยตกใจหมดเลย TOT"
"โธ่ๆ อย่าดิ เร็วๆ มันเกิดอะไรขึ้น!!" เฟย์ขึ้นเสียงใส่เขื่อนเมื่อไม่ได้คำตอบที่ต้องการ
"เปล๊าๆ ไม่มีอะไรจริงจริ๊ง~" เขื่อนขึ้นเสียงสูงขณะพูด ซึ่งทำใฟ้โทโมะที่มองแล้วต้องส่ายหัวให้
"โทโมะ... - -" แก้วเริ่มกดเสียงต่ำถามโทโมะต่อ
"เมื่อคืนไอป็อปมันชวนพวกเราไปกินเหล้า มันทำท่าอย่างกับคนอกหัก พวกเราก็เลยสงสัยมานั่งถามกันแบบนี้ไง" โทโมะเล่าทุกอย่างไปจนหมดเปลือก
ซึ่งทำให้เขื่อนถึงกับตาถลนออกมากันเลยทีเดียว
"ไอโมะจะบอกทำไม!! สาวๆ ยังไม่สงสัยเลย"
"เค้าสงสัยตั้งแต่มึงขึ้นเสียงสูงแล้วล่ะ เหอะๆ" โทโมะพูดพลางเบือนหน้าไปทางอื่น ซึ่งทำให้เขื่อนแทบกรีดเสียงร้องในใจ
'จะย้ำกันอีกทำไมก็รู้ว่าโกหกไม่เป็นอ๊ากกกกกกกก!!'
ก่อนที่แก้วกับเฟย์ตะโกนออกมาพร้อมๆ กัน
"ต้องเป็นเพราะยัยป้าพิมแน่ๆ!!"
เมื่อทั้งคู่ได้ยินถึงกับหันมามองหน้ากันแล้วค่อยๆ นึกไปถึงเหตุการณ์ที่พึ่งเกิดขึ้นสดๆ ร้อนๆ
ตอนที่เขื่อนและเฟย์แอบเห็นพิมถือฌทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายอะไรสักอย่างแล้วเดินหายออกไปจากร้าน
ทำไมพวกเขาถึงดันลืมนึกถึงพิม...
'เอาแล้วไง ความวุ่นวายกำลังจะเกิดขึ้นที่นี่แน่ๆ - -+'
มาอัพให้แล้วนะจั๊ว!
วันนี้ไม่มีการบ้าน แต่ต้องซ้อมการแสดงเนตรนารีถึงหกโมง เอิ่ม...
สงสารฟางกันมั้ยตอนนี้? :'(
ถ้าอยากรู้ว่าความรักจะเป็นยังไงต่อ...
เจอกันตอนหน้านะ อุอิ ฮ่าๆๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
