Don't know รักไม่รู้ตัว

โทโมะ//ก็แกมีพรสวรรค์น่ะ
จองเบ//พรสวรรค์อะไรว่ะ
เขื่อน//เออ มันมีพรสวรรค์อะไรว่ะ
โทโมะ//ก็มันมีสี่ตาคนเดียวในกลุ่มไง
ป็อปปี้//มุกแป๊กว่ะโมะ
โทโมะ//ไม่รับมุกเราเลยเราหน้าแตกนะ
จองเบ//ว่าแต่แก้วก็สวยขึ้นนะ จำแทบไม่ได้
เขื่อน//สวยหรือหล่อว่ะ อย่างนั้นน่ะ
ป็อปปี้//ผู้พรสวรรค์สี่ตาคิดไปได้ 
โทโมะ//แกล้งยัยแก้วดีมั้ย
จองเบ//แล้วจะแกล้งยังไง
โทโมะ//ซุบซิบๆๆๆๆ
ทุกคน เว้นโทโมะ//เยี่ยม
   ด้านเคนตะ
เคนตะ//จินนี่ จินไม่รักเค้าแล้วจริงเหรอ
  เผ้ง[เสียงกระจกหน้าห้องน้ำชายแตก]
แก้ว//แก ไอเคนตะ แกเป็นบ้าอะไรว่ะ ชกกระจก[จับมือเคนตะขึ้นมาดู]
เคนตะ//ก็เพราะเธอนั่นแหละ รู้จักชื่อฉันด้วยเหรอ เธอหน้าคุ้นๆนะ
แก้ว//ไปง้อจินนี่เถอะไป จินนี่อยู่ที่ห้องพยาบาลนะ[เดินหนีอีกล่ะ]
เคนตะ//เธอเป็นคนยังไงกันแน่เนี่ย ไอทอม
   ห้องพยาบาล
จินนี่//หวาย มีน แกตื่นกันยัง
มีน//ยัง ยังไม่ตื่น
จินนี่//แล้วสุนัขที่ไหนตอบเนี่ย
มีน//ตัวนี้ไง เอ้ยไอบ้าจินนี่เล่นงี้ฉันก็เผลอสิ
จินนี่//มา มะ มานี่เร็วเดี๋ยวแม่ซื้ออาหารสุนัขให้
มีน//ไม่เอา ฉันไม่ใช่สุนัข
หวาย//โอ๊ย แกสองคนนี้คุยกันเสียงดังคนจะหลับจะนอน
มีน//นี่ห้องพยาบาลน่ะ ไม่ใช่โรงแรมจะได้นอนสบายๆ
หวาย//ขอหน่อยก็ไม่ได้อ่ะ
มีน จินนี่//ไม่ได้
ทำตามที่บอกตอนที่แล้ว แล้วนะ เม้นๆกันน้า