Don't know รักไม่รู้ตัว

โทโมะ//ก็แกมีพรสวรรค์น่ะ

จองเบ//พรสวรรค์อะไรว่ะ

เขื่อน//เออ มันมีพรสวรรค์อะไรว่ะ

โทโมะ//ก็มันมีสี่ตาคนเดียวในกลุ่มไง

ป็อปปี้//มุกแป๊กว่ะโมะ

โทโมะ//ไม่รับมุกเราเลยเราหน้าแตกนะ

จองเบ//ว่าแต่แก้วก็สวยขึ้นนะ จำแทบไม่ได้

เขื่อน//สวยหรือหล่อว่ะ อย่างนั้นน่ะ

ป็อปปี้//ผู้พรสวรรค์สี่ตาคิดไปได้ 

โทโมะ//แกล้งยัยแก้วดีมั้ย

จองเบ//แล้วจะแกล้งยังไง

โทโมะ//ซุบซิบๆๆๆๆ

ทุกคน เว้นโทโมะ//เยี่ยม

   ด้านเคนตะ

เคนตะ//จินนี่ จินไม่รักเค้าแล้วจริงเหรอ

  เผ้ง[เสียงกระจกหน้าห้องน้ำชายแตก]

แก้ว//แก ไอเคนตะ แกเป็นบ้าอะไรว่ะ ชกกระจก[จับมือเคนตะขึ้นมาดู]

เคนตะ//ก็เพราะเธอนั่นแหละ รู้จักชื่อฉันด้วยเหรอ เธอหน้าคุ้นๆนะ

แก้ว//ไปง้อจินนี่เถอะไป จินนี่อยู่ที่ห้องพยาบาลนะ[เดินหนีอีกล่ะ]

เคนตะ//เธอเป็นคนยังไงกันแน่เนี่ย ไอทอม

   ห้องพยาบาล

จินนี่//หวาย มีน แกตื่นกันยัง

มีน//ยัง ยังไม่ตื่น

จินนี่//แล้วสุนัขที่ไหนตอบเนี่ย

มีน//ตัวนี้ไง เอ้ยไอบ้าจินนี่เล่นงี้ฉันก็เผลอสิ

จินนี่//มา มะ มานี่เร็วเดี๋ยวแม่ซื้ออาหารสุนัขให้

มีน//ไม่เอา ฉันไม่ใช่สุนัข

หวาย//โอ๊ย แกสองคนนี้คุยกันเสียงดังคนจะหลับจะนอน

มีน//นี่ห้องพยาบาลน่ะ ไม่ใช่โรงแรมจะได้นอนสบายๆ

หวาย//ขอหน่อยก็ไม่ได้อ่ะ

มีน จินนี่//ไม่ได้

ทำตามที่บอกตอนที่แล้ว แล้วนะ เม้นๆกันน้า