Sorry,Sorry ขอโทษทีพอดีผมซาดิสท์

"นั่นสิ มันก็แค่อดีตไม่เกี่ยวกับปัจจุบัน" ฉันพูดออกไปทั้งๆที่มันรู้สึกขัดๆกับความรู้สึกของตัวเอง

"อะ..อืม"ถ้าฉันตาไม่ฝาดฉันเห็นแววตาของโทโมะเศร้าไปนิดก่อนที่จะปรับเป็นปกติ ทำไมน่ะ ทำไมนายนั่นถึงไม่รู้สึกเหมือนฉันตอนนี้บ้างเหล่า!!!

 -tomo-

  ผมนะก็แค่ผู้ชายคนหนึ่งและผมก็แฟนอยู่แล้วเบลล์ไง เบลล์! แต่ทำไมผมถึงมารู้สึกหวั่นไหวกับอีแค่เรื่องราวในอดีตที่ผ่านมาซึ่งมันไม่เห็นจะมีอะไรน่าจดจำสักนิด

"โทโมะ เป็นอะไรหรือเปล่าค่ะ เบลล์เห็นหน้าตาโมะไม่โอเคเลย"

"เปล่า โมะแค่คิดอะไรเพลินๆน่ะ"ผมโกหกเบลล์

"เหรอค่ะ โมะค่ะ แบรนด์เชอร์รี่มิลด์วางคลอกเล็คชั่นใหม่แล้วน่ะคะ่" หาเรื่องใช้เงินผมอีกแล้วสิน่ะ

"เบลล์อยากได้เหรอ??" 

"ค่ะ เบลล์อยากได้ ทั้งชุดเลยค่ะ แค่ห้าหมื่นกว่าบาทเองค่ะ" แค่เหรอ ตังค์ผมนี่น่า ผมก็ไม่อยากเรื่องมากที่ต้องมานั่งทะเลาะกับเบลล์ ผมเลยSay Yesไปเรียบร้อย

"โมะค่ะเบลล์ต้องไปแล้วน่ะคะ่"

"ครับ กลับบ้านดีๆน่ะครับ" 

-จุ๊บ- แค่พริบตาเดียวริมฝีปากของเบลล์ประกบริมฝีปากผมและค่อยผละออกอย่างอ้อยอิ่ง

"บ๊ายบายค่ะ ที่รัดของเบลล์" เบลล์พูดพร้อมกับโบกมือไปมา 

  พอเบลล์กลับไป มันทำให้ผมได้นั่งคิดทบทวนเกี่ยวกับเรื่องของแก้วอีกครั้ง ทำไมผมต้องรู้สึกหน่วงๆ ในใจ แบบนี้ แค่คิดถึงทำพูดของยัยนั่นว่าอดีตไม่เกี่ยวกับปัจจบัน ผมก็รู้สึกเศร้าขนาดนี ทั้งๆที่เพิ่งเจอกัน แต่ทำไมยัยนั่นเข้ามานั่งในใจผมได้เร็วขนาดนี้น่ะ  และผมก็ตัดสินใจแล้วไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นผมจะไม่ปล่อยให้แก้วหลุดมือไปอีกครั้งแน่!!!

{แก้ว}

  ตอนนนี้ฉันกำลังโดนไอ้ป๊อปปีกักตัวไว้พร้อมกับเฟย์ฟางและยัยกัส ที่มารวมตัวกันเพื่อขังฉันไว้ และไอ้ป๊อปก็เล่าให้ฟังว่า ที่จริงแล้วไอ้ป๊อปมันสั่งให้ยัยกัสช่วยทำเป็นชอบโทโมะ ยัยกัสก็บ้างจี้ตามไอ้ป๊อปดันไปคลั่งไอขี้เก็กนั้นจริงๆ และให้เฟย์ฟางทำมา เอ่อ พูดๆจนจนมุม และมันก็เป็นอย่างที่เห็น และที่หน้าเจ็บใจคือคุณน้ายังเห็นชอบด้วย และไอ่เรื่องบ้าๆนี่มันก็แค่ให้ฉันกับโทโมะเจอกัน มันก็แค่นั้น!!

"แก้ว แกรู้สึกยังไงเมื่อไอ้โมะมันพูดว่า อดีตไม่มีผลต่อปัจจุบัน" ป๊อปมันถามฉันยิ่งกว่าอยู่ในห้องสืบสวนของหน่วยตำรวจพิเศษ

"ไม่เห็นจะรู้สึกอะไรเลย"

"แกอย่ามาโกหกน่ะแก้ว ฉันเห็นแววตาแกฉันก็รู้แล้วว่าแกโกหก" มึงเป็นโคนันเหรอไอ้ป๊อป

"เออๆ ก็แค่รู้สึกเศร้านิดหนึ่ง แต่มันแค่นิดหนึ่งจริงๆน่ะ" เขิลเป็นเหมือนน่ะเฟ้ยยย -////-

"อ๋อ เหรอ?" ป๊อปปี้พูดพร้อมกับทำท่าล้อเลียนฉัน

"แก้ว ป๊อป ฟางว่าเรา"

"เฟย์ ด้วยสิพี่ฟาง"ให้มันได้อย่างงีแสะพี่น้องคู้นี้

"จ๊ะๆเฟย์ด้วย ฟางว่าเรามาทำภาระกิจ ล้วงลับความรู้สึกโทโมะดีกว่า!" เอ๋?? มันมีด้วยเหรอ

"เฟย์เห็นด้วยค่ะพี่ฟาง" เฟย์เริ่มเสริม

"เก่งจริงๆเลย แฟนใครหว่า"ไอ้ป๊อปพูดแต่มือก็คว้าเอวของฟางมากอดไว้หลวมๆ

"เลิกหวานกันซะแปปเถอะ" เฟย์บอกไอ้ป๊อปและฟาง ทำไมฉันรู้สึกเหมือนตัวไร้บทพูดอย่างงี้น่ะ และภาระกิจบ้าๆนั่น ที่ทุกคนเห็นชอบ อีก แก้วอยากตาย!!!

-------------------------------------------25%--------------------------------

เย็นๆมาใหม่น่ะ เซ็งมาก พิมไปเยอะ(พอควร) ดันกดปิดแท็ป ข้อความเหือแค่ครึ่งเดียวเอง T^T

 ขอเม้นหน่อยprimlovetkpfkf ไม่ต้องเยอะขนาดนั้นก็ได้น่ะครัชชช แหม่!!