Sorry,Sorry ขอโทษทีพอดีผมซาดิสท์

9.3

เขียนโดย siza

วันที่ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 10.05 น.

  14 chapter
  74 วิจารณ์
  24.11K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 15.07 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

10) ไม่เข้าใจ2

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ผ่านไป2วัน และแล้ววันทำภารกิจอะไรบ้าบอนั่นก็มาถึงและฉันก็ต้องหุ่นให้พวกป๊อปฟางเฟย์เชิดเฉยเลย 

"แก้วพร้อมนะ เริ่มเลย"เฟย์พูดกับฉัน

"ดะ เดี๋ยวสิ ฉันยังไม่พร้อมเลยน่ะ"ฉันพูดตอบกลับแน่ละ ใครจะพร้อม!

"ไม่พร้อมก็ต้องพร้อม เริ่ม!!"สิ้นเสียงเฟย์ ฉันก็โดนเฟย์กับฟางถีบออกมาจากห้องแต่งศิลปิน ที่มีเคโอติกนั่งอยู่หน้าห้อง และตอนนี้ฉันก็โดนฟางและเฟย์แปลงโฉมเป็นสาวยน้อย(?)ที่แสนน่ารัก ด้วยการให้ฉันใส่กางเกงขาสั้นสีฟ้าเสื้อสีขาวลายมิกกี้เมาส์แถมยังเป็นแอวลอยอีกด้วย ให้ฉันแก้ผ้าเลยดีกว่ามั้ย อะไรจะน้อยชินขนาดนี้ และตอนนี้ผมฉันก็ยาวประมาณเกือบๆกลางหลัง(เพราะยาเร่งที่เฟย์ใส่ให้)ทีตอนนี้ถูกมันเป็นจุกเล็กๆข้างหน้านิดหน่อยส่วนที่เหลือดัดลอนนิดหน่อย และยังบังคับให้ฉันใส่ส้นสูงอีก รองเท้่าผ้าใบส้นตึกสีดำลายมิกกี้เมาส์สีขาวเล็กๆ

"(0(0(0.o)0)0)"พอฉันออกมาจากห้องดูเหมือนทั้งห้าคนจะช๊อคมาก ฉันทุเรศขนาดนั้นเลยเหรอ? T^Tไม่น่าไปเล่นอะไรบ้าบอบ้าจี้ตามไอ้ป๊อปเลย

"สวยมากอ่ะแก้วใจ"ฉันไปสนิทกับแกเมื่อไรอ่ะเขื่อน เรียกซะสนิท ฉันหันไปทางโทโมะที่ตอนนี้เริ่มมีทางท่างุดงิด หน้าบึ้งทันทีที่เขื่อนชมฉัน เป็นไรย่ะ งอนเหรอ? แล้วเขาจะงอนฉันเพื่อ??? เพ้อให้ได้แบบนี้สิแก้วใจ ต้องทำตามแบบบที่วางไว้ จำไว้ๆๆๆๆ

"โทโมะ"ฉันเรียกโทโมะด้วยเสียงที่ดูเหมือนจะน่าสงสารตามที่เฟย์ฟางได้สอนแอ๊คติ๊งมา เอ๊ะ!ได้ผลแหะ โทโมะดูจะตกใจไม่น้อยที่ฉันเรียกเขาแบบนี้

"(O[]O)" โทโมะเลิกคิ้วเป็นคำถามประมาณว่ามีอะไร เป็นไงเป็นกันละแก้วใจ!!!

"คือ ตอนนี้นายว่างมั้ย ฉันมีเรื่องอะไรบางอย่างจะคุยกับนาย" ใจเย็นๆหน่าแก้วใจสักวันมันต้องผ่านไปด้วยดี

"พูดตรงนี้ก็ได้"โทโมะพูดขึ้น 

"เอ่อ งั้นพวกฉันไปรอที่ห้องซ้อมก่อนน่ะ"ป๊อปปี้พูดพร้อมกับทั้ง4คนเดินออกไปข้างนอก พวกฉันเตี้ยมกันมาดีย่ะ 

"มีอะไรก็พูดมาสิ"โทโมะเร่ง มันหน้าอายมากเลยน่ะ ทำไมฉันต้องทำแบบนี้

"แก้วสู้ๆห้ามถอยน่ะ ทุกอย่างไปด้วยดี"เสียงของเฟย์ดังขึ้นผ่านสโมทอกไร้สายที่อยู่ที่หูฉัน แถมในห้องนี้ยังมีกล้องอีก4-5ตัวที่ไว้บันทึกภาพเหตุการณ์และถ่ายทอดสดไปยังคอมพิวเตอร์ในห้องซ้อม เพื่อมีอะไรฉุกเฉิน

"โทโมะ...."ฉันเรียกโทโมะด้วยเสียงที่ตัวฉันเองฟังแล้วยังขนลุก

"ฉันไปนั่งคิดเรื่องของเรามาแล้ว ผิดไหมถ้าฉันอยากให้มันเป็นเหมือนเมื่อก่อน"ฉันพูดพร้อมเดิมไปตรงหน้าโทโมะและค่อยๆนั่งลงข้างๆโทโมะ นายนั่นดูตกใจไม่น้อยเลยน่ะ

"ฉันอยากให้นายเป็นพี่โมะของฉันแบบเดิม ได้มั้ย ได้โปรดเถอะโทโมะ"ฉันทำหน้าเศร้าๆ ค่อยๆเลื่อนมือไปจับมือโทโมะ ค่อยๆโน้มตัวเข้าไปหาโทโมะ

"ฉันอยากให้นายเป็นเจ้าของฉันเหมือนเมื่อก่อนได้มั้ย?"พูดจบฉันก็ขยับขึ้นโคร่มโทโมะ หน้าของฉันค่อยๆซุกไปที่คอของโทโมะ กรี๊ด1!!ทำไมฉันต้องมาทำอะไรแบบนี้ด้วยเนี่ย

"พรึบ" โทโมะพลิกตัวของต้วเองมาขึ้นโคร่มฉันแทน เขาผลักฉันให้นอนราบไปกับโซฟา

"เธอเป็นเริ่มก่อนเองน่ะ...แก้วใจ"โทโมะแสระยิ้มเจ้าเลห์ ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อตอนนี้เขาดูหน้ากลัว เขาเหมือนหมาป่าที่กำลังจะขย้ำเหยื่อ นึกถึงหมาป่าก็คิดถึงEXO

"นะ นาย หยุด"ริมฝีปากของโทโมะประกบริมฝีปากของฉันกลืนกินทุกคำที่ฉันจะพูด เขาเริ่มรุกล้ำฉันมากไปแล้วน่ะ 

"ตุบ"ฉันตีบโทโมะออกจากตัวฉันแต่เขาไม่ระวังตัวเองจึงตกจากเก้าอี้

"โทโมะค่ะ เบลล์มาชวนไปช๊อปปิ้งค่ะ!!!!" ให้มันได้อย่างนี้แซะ!

----------------------------------------------------------------------------------

เราแต่งดีไม่ดีก็บอกกันบ้าง ช่วงนี้น้องเค้าไม่ว่าง น้องเค้าบอกให้เรามาช่วยแต่งต่อให้ ยังไงก็ติเราบ้างน่ะคะ^[]^ เราชื่อจ๋าน่ะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา